Dit zijn 9 bijzonder fraaie Aston Martins

Uit de tijd dat Aston Martins bloedmooi waren. Team Autoblog zet een paar bijzondere exemplaren op een rijtje.

Nog niet zo lang geleden was de Aston Martin DB7 het onderwerp van onze AB-special op de zaterdagavond. We kunnen er heel erg kort over zijn: dankzij de Aston Martin DB7 bestaat dit merk nog. De oplage van dik 7.000 exemplaren is voor de gemiddelde fabrikant niet zo heftig, maar vergeet niet dat Aston Martin in de ‘eighties’ jaren kende waarin de oplage niet verder kwam dan enkele tientallen exemplaren. U zult begrijpen: het was een zeer populaire auto voor het edele Britse merk.

Niet alleen was het commerciële succes van belang. De Aston Martin DB7 gaf de richting aan voor de opvolgende generaties. Op één of andere manier waren Aston Martins uitgegroeid tot peperdure en hyperexclusieve Muscle Cars: log, gespierd, stoer en voorzien van dikke V8 motoren. De DB7 was ranker, slanker, maar toch een échte Aston Martin.

Aanvankelijk begon Aston Martin met één model: de DB7 Coupé met een supercharged zes-in-lijn. Dat was de uitvoering die werd onthuld op de Salon van Genève in 1993. In de loop der tijd zijn er diverse interessante modellen bijgekomen. Sommige zijn zo heerlijk obscuur, fraai, prachtig of bijzonder dat we ze voor je op een rijtje hebben gezet:

Aston Martin DB7 GT1 ’95
In tegenstelling tot de DB9 is er nooit officieel geracet met de DB7. Echter, als je maar geld genoeg hebt, doen ze alles voor je bij Aston Martin. In dit geval was het de puissant rijke Fransoos Michel Hommell die plannen had om met de 24 Uur van Le Mans mee te doen in een Aston Martin DB7. Aston Martin leverde een DB7 zonder aandrijflijn aan TWR die er diverse raceonderdelen en een 6.3 V8 in legde (uit de Virage). Deze was in de Aston Martin DB7 GT1 goed voor 630 pk! Helaas was de auto niet opgewassen tegen de concurrentie en wist de auto zich net niet te kwalificeren. Gelukkig zou Aston Martin het met de DBR9 helemaal goed maken, maar het is duidelijk te zien waar de inspiratie vandaan kwam.

Aston Martin DB7 GTS ’96
De Aston Martin DB7 was voor Aston Martin een enorm succes. Leuk voor het merk, maar niet geschikt voor alle klanten. Door de verkoopaantallen was de DB7 voor bepaalde kringen niet exclusief genoeg meer. Daar had de Aston Martin Mayfair dealer wel een oplossing voor. In samenwerking met Chiltern Aston werd de DB7 GTS gebouwd. De wijzigingen waren zuiver cosmetisch, maar wel duidelijk afwijkend. De motorkap kreeg powerdomes en extra louvres. Er was een extra luchtinlaat aan de zijkant. De grille was zwart met karakteristieke gele omlijsting. De velgen waren Speedlines, model Aliseo. Deze werden in de kleur van de carrosserie meegespoten. Een lekker vuile sportuitlaat gaf de DB7 net even wat meer karakter. Later kwam er een GTS II versie bij. Deze had twee ronde achterlichten (van de V8 Vantage) in plaats van de Mazda 323F achterlichten. Sommige GTS II modellen met zescilinder motoren hadden zelfs het front van de V12 Vantage.

Aston Martin DB7 V12 TWR ’96
De Aston Martin DB7 zal ons altijd bijblijven als de Aston Martin die ons die glorieuze V12 gaf. Iedereen kende het recept: twee Duratec zescilinders aan elkaar die samensmolt tot een heerlijkheid van een twaalfcilinder. Dat was echter niet de eerste V12 in een DB7. In het geniep waren de heren ingenieurs van Tom Walkinshaw Racing bezig met een auto die als DB7 Vantage vermarkt zou kunnen worden. De Jaguar V12 was destijds extreem lui en moeilijk te tunen, dus maakten ze gebruik van een iets getemde racemotor van Jaguar. De tot 6.4 liter uitgeboorde V12 goed voor 475 pk. Omdat de standaard bak het niet aankon, werd de GM zesbak gebruikt die Aston Martin ook gebruikte in de V8 Vantage modellen.

Aston Martin DB7 Driving Dynamics ’97
Ondanks dat 335 pk echt niet verkeerd was is in de jaren ’90, was er al snel vraag naar meer vermogen, betere handling en meer uitstraling. Uiteindelijk zou dit in de vorm van een V12 gebeuren, maar in eerste instantie konden vermogende klanten kiezen voor het Driving Dynamics pakket. Dit pakket werd door de Works Service van Aston Martin Lagonda gebracht en flink onder handen genomen. De auto werd voorzien van een nogal erg heftige bodykit die allesbehalve de lijnen van Ian Callum sieren. Belangrijker was dat iedereen zo wel kon zien dat je meer geld te besteden had. Want het pakket had een schrikbarend hoog prijskaartje. Uiteraard namen ze bij AML de motor ook voor je onder handen, waardoor je dik 380 pk tot je beschikking had.

Aston Martin DB7 V8 Works ’98
Jazeker, er is ook een DB7 geweest met een achtcilinder motor. Op speciaal verzoek werd de V8 uit de Virage in de DB7 gelepeld. Deze werd iets teruggetuned naar zo’n 460 pk. Nog meer dan voldoende vermogen. De auto werd geproduceerd door de Special Projects Group in Newport Pagnell. Dat was weer onderdeel van de Works Group. Het was een beetje de afdeling waar alles mogelijk was, mits je voldoende geld meebracht. Van de Aston Martin DB7 V8 Works is slechts één exemplaar gebouwd. Deze was uitgerust met een dubieuze bodykit en de ultralichte vijfspaak Dymag wielen.

Aston Martin DB7 Vantage Volante ’99
Een van de belangrijkste uitvoeringen van de Aston Martin DB7 was de V12 Vantage en Vantage Volante niet alleen voor prestige, alhoewel dat wel degelijk meespeelde om het op te nemen tegen de concurrentie. De V12 was een relatief simpel concept, maar de basis (twee Ford zescilinders) bleek een hele goede. De V12 motoren waren zeer sterk en koppelrijk. De 5.9 liter motoren klonken weldadig fraai. Er zijn serieus weinig motoren die beter klinken. Het is een persoonlijke kwestie, maar in vergelijking met een discrete Duitse V12 of een hysterische Italiaanse twaalfpitter, is de Aston Martin V12 ruig en gruizig als je het wil, maar beschaafd en dociel als het moet. Met het dak naar beneden is het nog meer de ultieme cruiser.

Aston Martin DB7 Zagato ’03
Iemand bekend met het album Trout Musk Replica van Captain Beefheart? Voor de jonkies onder ons: die plaat laat zich het best omschrijven als een bizar afgrijselijk meesterwerk. Hoe het in elkaar gezet, gecomponeerd en opgenomen is, is werkelijk geniaal. Het probleem is dat het het voor geen meter klinkt, maar als zelfverklaarde muziekkenners met elkaar om tafel gaan zitten zeggen: ja, dat is briljant. Hetzelfde gevoel heb je met de DB7 Zagato. Het ontwerp is zeer interessant. Je kan er uren naar blijven kijken, maar niet om de juiste redenen. Het zijn vooral veel interessant ideeën, maar het eindresultaat is simpelweg niet zo fraai als het origineel.

Aston Martin DB7 GT ’03
Met de Aston Martin DB7 Vantage leverden de Britten een beter pakket dan ooit, maar dit betekende nog niet dat de DB7 de benchmark in zijn klasse was. Het was niet de relaxte cruiser die de Mercedes-Benz CL600 bijvoorbeeld wel was. Aan de andere kant had de auto beperkte dynamische capaciteiten in vergelijking met een Ferrari en een Porsche. Dat was geen probleem, maar volgens Aston Martin zat er nog wat meer in het vat. Het resultaat was de DB7 GT. De lijst met aanpassingen is te lang om te benoemen, maar vele onderdelen werden aangepast. Niet eens zozeer voor extreem veel vermogen, maar juist op alle vlakken werden er een paar modificaties doorgevoerd. De DB7 GT met een handbak had 435 pk. Er was ook een versie met de automaat, de DB7 GTA. Deze had wél alle aanpassingen, maar niet de extra sterke motor. Je kan immers niet alles hebben.

Aston Martin DB AR1 Zagato ’03
De DB7 Zagato was een schot in de roos voor Aston Martin. Men kocht hem niet zozeer vanwege het feit dat ‘ie mooier was dan de reguliere DB7, want dat was hij namelijk niet. Het was wel een perfect show-object met twee heel illustere merken: Aston Martin en Zagato. Veel aristocratischer wordt het niet. Het enige nadeel van de DB7 Zagato: men kon je niet zien zitten. Dat maakte Aston Martin goed met de DB AR1 Zagato, strikt genomen is de AR1 geen DB7. De basis is dat echter wel. De wielbasis werd iets ingekort voor meer stijfheid en de achterstoelen kwamen te vervallen. Een Zagato moet allesbehalve praktisch zijn. Wederom zijn van de DB AR1 99 exemplaren gebouwd.