In een eerdere zeer succesvolle (ahum) column schreef ik dat het boodschappenwagentje zo 2006 is. Dit kwam voort uit een groeiende frustratie over een niet aflatende stroom berichten en reacties op Autoblog betreffende dit fenomeen. Het is dat ik mannen best geschikte kerels vindt, maar menigeen heeft al een virtuele naaldhak naar z’n hoofd geslingerd gekregen door ondergetekende.
Deze hokjesgeest doet ter illustratie even aan stereoptype beeldvorming. Bij een boodschappenwagenberijder denk ik aan een haarkleur die onmiskenbaar uit een flesje komt, een lilakleurige Cuore behangen met voetbalshirtjes van VV Kansloos en FC Jammerlijk. Op de achterruit, omringd door Troetelbeertjes en vergelijkbare Aziatische kinderarbeid, prijkt een Esso spaarzegeltijger uit 1990. De asbak puilt uit van de filters want die wordt alleen geleegd als tegen het einde van het jaar de stekker van het koddige kerstboompje in de aansteker moet. Het andere uiterste is de gefortuneerde berijder die als wagentje erbij een Z4, TT of SLK onder de carport of op de oprijlaan zet. Jagershoedje, waxcoat, stevige leren laarzen over jeans en verlaagde herdershond met bijpassend plaid. Daar pas ik toch niet tussen?
Maar goed, mijn tweewekelijkse stukje tekst moet altijd een vraag en persoonlijke analyse bevatten. Vandaar dat ik me afvraag waarom ik mij enorm in het kruis getast voel als mannen het hebben over: “leuk boodschappenwagentje voor moeders de vrouw“? Als ik de daadwerkelijke woordwaarde tot mij door laat dringen zou ik niet uit m’n panty moeten schieten van nijd. Ik bedoel, het moederschap maakt mij ook trots en je zal maar een vent hebben die over de geldelijke middelen beschikt om een uit de kluiten gewassen driewieler voor je te af te rekenen. Het ligt volgens mij aan het feit dat in een simpel zinnetje de woorden boodschappen en vrouw weer eens bijna onlosmakelijk aan elkaar verbonden worden. Dat doet de Cisca Dresselhuys in mij ontbranden. Maar helaas, ik moet mijn okselhaar weer opbinden want ook deze moeke doet de wekelijkse boodschappen.
Nu ik niet meer verongelijkt moet zijn, dien ik de kostwinnaars even bij te spijkeren. Want, mijne heren, de ideale boodschappenwagen heeft niet de afmeting van een willekeurig schaalmodel, maar de grootte van een monstertruck. Het ‘beest’ moet een dagelijks portie leed aan kunnen en daar geen krasje aan overhouden. Als men op pad gaat voor boodschapppen dient er zich redelijk wat ongein aan voordat de benodigdheden veilig in de koel- en voorraadkast staan. Een kind dat ver boven de decibellengrens zijn ongenoegen kenbaar maakt, bejaarden die hun rollator zien als het middel om respect af te dwingen, overvolle parkeerplaats, weekboodschappen inclusief familieverpakkingen wasmiddel/olijfolie/aardappelen, krat bier, slobberwijntjes, luiers en potjes Olvarit, een karretje dat zich magnetisch aangetrokken voelt tot de pasgespoten achterbumper en bovenal een geirriteerde bestuurder!
Tot slot kan ik jullie melden dat ik heus wel weet dat het boodschappenwagentje niet bedoeld is om het leven van de ega makkelijker te maken, maar dat het voor mannen een manier is om ’t vrouwke tevreden te houden. Het scheelt namelijk een hoop gezeik. Zodra er uit het echtelijk bed teksten als: “ik wil mijzelf ontplooien” en “ik heb zoveel meer te bieden” klinken, weet dat het dan tijd is om haar mee te nemen naar een showroom. In een eigen wagen kan ze namelijk zelf naar de nagelstudio.
Zeg ik dan iets mis dan als ik vind dat ik de vorige Audi TT een vrouwen auto vind ?
Leuk stukje, maar wat denk je dat de daadwerkelijke reden is voor het feit dat de kleinere auto’s boodschappen wagen zijn?
Als er elke week naar de supermarkt gereden word en de kinderen mee naar school gebracht word en er minder dan 10.000 km per jaar mee gereden word zijn er een paar dingen.
Waarom zou je een luxe auto nemen als er maar 10.000 km of minder in gereden wordt? De afschrijving is dan lekker hoog, op korte afstanden wordt de motor niet warm en gaan dingen sneller kapot. Als je 50.000 km per jaar rijd kan ik me voorstellen dat je wat meer luxe wilt, maar dagelijks 10 min rijden zou anders zo veel geld kosten dat het beetje onnozel is om een dikke wagen te kopen.
Anders is het als er meer gereden word, maar de cuores en aygo’s rijden dat doorgaans niet.
Derhalve is een boodschappenauto gewoon een kleine, makkelijk in de stad te parkeren auto, waar doorgaans weinig km’s mee gemaakt word en niet een masculin instrument om de zelfontplooing van de vrouw te stoppen.
En dus geef je moeders de vrouw een SUV, lopen ze weer te klagen dat het een aso-bak is, bladiebladiebla…… met andere woorden; typisch vrouwelijk. Het kan niet linksom, het kan niet rechtsom en er is altijd wel wat te klagen. Wees blij dat je niet een boodschappenmandje hebt gekregen voor aan het stuur van je fiets!
Z4, TT of SLK onder de oprijlaan? Als je er dan toch een bak grind overheen wilt gooien, koop dan toch maar een roze Cuore…
Mijn vrouw mag later best een hothatch hebben hoor. S3 vind ik wel leuk, of de mini met flink wat peekaa.
Maar helaas, ik moet mijn okselhaar weer opbinden want ook deze moeke doet de wekelijkse boodschappen.
Gatverrrrrrr!
Dat is toch maar een leuk verhaaltje dat het vrouwke hier schrijft, knap hoor :)
Overigens heeft mijn “moeder de vrouw” een Peug 106 Sport, MG ZR en nu een BMW 3 zonder kofferbak met M pack als boodschappenwagens gehad. Vooral die laatste is echt een toppertje wat afschrijving betreft!
Daarom heeft ze ze dan ook zelf betaald….
Leuk geschreven.
Ook altijd fijn om eens vrouwelijk perspectief te geven op de autowereld, iets wat wij mannen beschouwen als “onze wereld”.
Uuuhhhhh oke wat is nu precies het probleem, want dat is me nog niet helemaal duidelijk??
De boodschappenauto bestaat niet meer; verkoop van het A segment gaat slecht de laatste tijd.
Vrouwen willen minstens een Golfje maar liefts en SUV of een 4WD, stoer en lekker veilig. Een soort ideale man dus.
Dus mannen, het is aan ons om de planeet te redden!
Je bent dus pas een echte vent met een Aygo, Swift of een Smart voor mijn part.
Be a Man. Save the Planet.
@B64: thanks, heb het aangepast: “onder de carport of op de oprijlaan” ;)
Beste Lotte,
Dit keer vind ik je column minder geslaagd.
Positief vind ik dat je duidelijk de moeite neemt creatieve zinnen te ‘bouwen’ (die over je okselhaar, hilarisch :)), maar toch vraag ik me tot aan het einde van je column af wat je precies duidelijk wilt maken en waar de lezer toe aangezet moet worden (want dat is toch een functie van een column?).
@ Robin, volgens mij bedoelen we hetzelfde.
Verder niets dan lof over je initiatief dit te doen; blijf binnendringen in de ‘mannen’-wereld van auto’s en alles wat er mee te maken heeft (veel!).
Beetje tweeledig dit. Aan de ene kant wil je de term boodschappenautootje executeren, aan de andere kant realiseer je je dat je er niet onderuit komt. Omdat je niet écht een punt maakt is het dus een paar alinea’s geëmancipeerd geblaf.
Overigens is je schrijfstijl helemaal woeptiedoe en je woordkeuze simsalabim, daarom lees ik je stukjes graag.
Vooruit, resumé;
Het ‘beest’ moet een dagelijks portie leed aan kunnen en daar geen krasje aan overhouden. Als men op pad gaat voor boodschapppen dient er zich redelijk wat ongein aan voordat de benodigdheden veilig in de koel- en voorraadkast staan. Een kind dat ver boven de decibellengrens zijn ongenoegen kenbaar maakt, bejaarden die hun rollator zien als het middel om respect af te dwingen, overvolle parkeerplaats, weekboodschappen inclusief familieverpakkingen wasmiddel/olijfolie/aardappelen, krat bier, slobberwijntjes, luiers en potjes Olvarit, een karretje dat zich magnetisch aangetrokken voelt tot de pasgespoten achterbumper en bovenal een geirriteerde bestuurder!
Ik maak hier dus uit op dat we een Daewoo Matiz Station zoeken met een soort rubber stootband, geluidsdichte ramen, machinegeweren in de bumper, luchthoorns, een wijnrekje voor je Kaapse Pracht, en roze bekleding.
Ik zal vanmiddag naar de Dealer gaan dropje, ook gewapend met de vraag of hij een foto van ons lieftallige gezinnetje (weet je wel, die kazige kerstkaart van 2002) op de motorklep wilt spuiten.
Kusjes,
Daddy
De ideale boodschappenwagen?:
Haha, mooi geschreven Lot, aanpakken die sexisten! En ondertussen de roede ook voor jezelf niet sparen.
Maar de ergste vijanden van van de emancipatie zijn toch…vrouwen!! Want niet alleen zijn er mannen die hun “vrouwke” nog steeds zien als een veelzijdig huishoudelijk apparaat, er zijn ook massa’s vrouwen die het zo wel prima vinden. Zolang het “mannetje” maar het onderhoud regelt, de olie en de bandjes checkt, en ‘m aan de buitenkant wast zal zij ‘m wel uitzuigen, samen gezellig op zaterdag, hij met z’n enorme tuinslang, zij met haar zuigert in de weer. Huiselijk geluk in een door een waterig voorjaarszonnetje verichte Vinexwijk. Het zal madam worst wezen waar ze in rijdt, als ze er maar niet naar om hoeft te kijken.
Je ziet ook meteen welke vrouw een luie vent heeft. Ze komt met haar zwaar vervuilde (vorig voorjaar nog gewassen), mat geworden (want nooit gepoetst) en bejaarde 205-je het parkeerterrein van de Aldi op zwalken. De spanning in de goedkope huismerkbandjes ligt tussen de 0,5 en 0,9 bar in, en je hoort alle kleppen tikken onder de motorkap. Dat kan komen omdat de kleppen in geen eeuwen gesteld zijn, of omdat het te lage oliepeil al weken voor rode dashboardlampjes zorgt, of allebei. Vermoeid zoekt ze de lege flessen tussen de rest van de rotzooi in de kofferbak, en ze vindt en passant nog de voorverpakte saucijsjes uit de aanbieding van weken geleden. Vandaar dat het zo vreemd rook in de auto…
Na de kar vol boodschappen achterin te hebben gekieperd hangt het kleine bakkie helemaal door, en nog scheef ook. De schokdempers doen al bijna een jaar hun werk niet goed meer, en
de veer linksachter is voor de kerst gebroken toen ze met 70 een verkeersdrempel over ’t hoofd zag. Met veel moeite start het mishandelde wagentje, om daarna met loeiende motor het parkeerterrein af te gassen, bijna een fietser platrijdend omdat de remmen het bijna niet meer doen.
Waardeloos, die kerels…
Lieve lezertjes, ik ben natuurlijk geen echte columnist en neem mijzelf, net als Wouter en Autoblogger in het Q7 filmpje, helemaal niet serieus! Het stukje tekst dat ik tweewekelijks ophoest is iets typisch Lotte. Een echt kip-zonder-kop-verhaal! ;-)
In dat geval is ’t echt top Lotte! :)
@Klassiekerrally: ;-)
@Bertus: misschien kunnen we een keer samen een column schrijven? Je hebt een leuke aanvulling…
Nog even een leuke aanvulling uit de AutoWeek (of is dat als vloeken in de kerk? ;-) ):
“In de Bijenkorf-etalage in Amsterdam prijkt sinds kort een Audi TT Roadster. Het warenhuis stelde namelijk vast dat TT-eigenaars twee keer zo vaak winkelen bij de Bijenkorf als de gemiddelde Nederlander.”
@Lotte: Uiteraard! 8)
Stereoptype?! (eerste regel 2e alinea) :D Oke, nu lezen.
Oke, een beetje een wazig stukje. Je punt wordt me niet echt duidelijk… Ik heb een zelfde boodschap als SugarFree.
@ Bertus, mooi stukje! Lekker leesbaar met boodschap! Ga ook columns schrijven! ;)
de mijne wil heeel graag een klein makkelijk autootje….. maar er hier gewoon v8 gereden …..geen mietenmobieltjes op mijn oprijlaan.
Hee Bertus, ben je een griet met een onfortuinlijke naam of een vent die zich (iets teveel) inleeft in een vrouw???
Sorry Bertus, ik las eerst de laatste zin en toen pas de rest. Bertus voor president!
Hoe bedoel je, “geen echte columnist”? Je schrijft reuze! Met bergen humor, waarheden als een koe, een vlijmscherpe (spreekwoordelijke) pen en een
metdehogehakken-struikelenoverdeluiertasgehalte waar S.J. Parker nog een puntje aan kan zuigen. En dan heb ik het nog niet over de zelfspot gehad. Groots!
In ieder geval heb ik me zitten bescheuren! Ik ben er namelijk ook zo eentje wiens haar echt niet door de zon is opgelicht, wie kan balen als er weer eens een nagel breekt die eindelijk weer net zo lang was als de andere negen en die alle moeite moet doen om haar lichaam weer “in shape” te krijgen na het baren van haar zoons! Het voordeel dat ik dus heb is dat ik me kan inleven en visualiseren. Des te groter was de pret na het lezen van de mannelijke reacties. Je hebt ze mooi tuk, Lotte!
Kus,
Paulus
Thx folks, wie weet, wie weet…
Kom maar naar Australie. Heel veel moeders hebben hier een 4WD/SUV (PC Hooft tractor) die je in Nederland niet eens fatsoenlijk kan parkeren. En de meeste van die wagens komen nooit het asfalt af. het is ook nooit goed.
… dan liever Nieuw Zeeland ;-)