Gespot: Rolls-Royce Silver Shadow familie

Gisteren zagen jullie enkele minder bekende klassiekers. Of… Gewoon oude auto’s. Is een oude auto per definitie een klassieker, of moet de auto er nog een bepaald karakter en bekendheid op na houden? De Rolls-Royce Silver Shadow was een succesvol model dat het anderhalf decennium uithield en vele verschijningsvormen aannam.

Rolls-Royce Silver Shadow Drophead Coupé, Silver Shadow II, & Silver Wraith II

De Silver Shadow had als opvolger van de imposante Silver Cloud een zware taak de naam van Rolls-Royce hoog te houden. Doordat de Silver Shadow aanzienlijk kleiner was en net zo veel hoeken had als de Silver Cloud rondingen had, was het een verschijning die de aandacht minder opeiste, en een minder imposante indruk maakte. Anderzijds sprak de auto daardoor een groter publiek aan. In tegenstelling tot de Silver Cloud werden óók van de vele variaties – coupé’s, cabriolets, en versies met een extra lange wielbasis – nog redelijk grote aantallen verkocht.

Deze zuurstokrode cabriolet van vijfeneenkwart meter zal door de meeste mensen aan worden gezien als Corniche. Ik kan ze niet ongelijk geven, maar toch is het geen Corniche (ookal zegt de RDW dat het er één is!). In de begintijd heetten de auto’s nog Silver Shadow Convertible (ook wel Drophead Coupe, of gewoon D.H.C.). Het belangrijkste uiterlijke verschil zit in de wieldoppen. In het vooronder van deze Silver Shadow pruttelt nog een 6.2 liter V8, maar die werd nog voor de komst van de Corniche vervangen door de latere 6.75 liter V8. De Silver Shadow is óók nog geleverd als two-door-saloon, en in heel kleine aantallen als two-door-saloon met James Young koets. Leuk aan dit exemplaar is het feit dat René Froger erin rijdt.

Men zegt wel eens dat in Nederland relatief veel Silver Shadows in idiote kleuren rondrijden. Beige is bijvoorbeeld een typische jaren ’70 kleur die op auto’s als deze te zien is. Met enige zelfspot noemde de bestuurder van de auto deze kleurencombinatie “vlaflip”. Hiermee maakt de auto nauwelijks de indruk van een chique stijlvolle auto, wat de nieuwprijs dan ook geweest was. Oh ja, de kleurstelling is wel door een Amerikaan uitgekozen, gezien de reflectoren, de kleine kentekenplaten, en de verlichting.

Een heel andere indruk maakt de auto al in Caribbean Blue, één van de meest stijlvolle kleuren op een auto als deze. Het is jammer dat veel luxe auto’s tegenwoordig in saaie tinten als zwart, grijs en zilver worden geleverd. Paars met gele stippen hoeft niet meteen, maar een blauwe kleur als deze doet veel goed. Deze “Shadow” heet overigens officiëel Silver Wraith II, waar de Silver Wraith I het eerste naoorlogse model van Rolls-Royce was. De referentie wordt waarschijnlijk gemaakt om aan te geven dat het net iets méér is dan een Silver Shadow, het is immers een verlengde versie. Het komt tot uiting in 4 inch extra beenruimte achter; van buiten is de auto van de Shadow II te onderscheiden aan de hand van de kleine achterruit.

Het zwarte exemplaar is eveneens een Silver Wraith II, maar helaas weer in de zakelijke zwarte tint. Bijzonder aan deze auto is dat hij in 1980 nieuw geleverd is in Nederland. Daarmee was het één van de allerlaatste exemplaren uit de Silver Shadow reeks.

Er zijn veel Silver Shadows gebouwd. Samen met de Bentley T-achtigen, wat maar 7% van alle verkopen bestreek, werden er 40.982 exemplaren gebouwd. Exemplaren lopen in prijs uiteen van een paar duizend euro voor matig onderhouden Silver Shadow’s I en II tot bijna een ton voor beeldschone en zeldzame coupé’s en cabriolets.