Gespot bij de Nürburgring

Helaas was het erg lastig om vanuit alle hoeken foto’s van voorbijrijdende auto’s te maken, zoals vorige week te zien was in de wodaspoda, maar her en der stonden gelukkig nog veel bijzondere auto’s geparkeerd. Mooie auto’s, kostbare auto’s, maar ook auto’s die je anders nooit ziet.

Artega GT

Het rijtje “recente kleinschalige sportautofabikanten” staat Artega bijna bovenaan. Dit is tot dusver het eerste model dat het merk heeft gelanceerd. De GT werd op de autosalon van Geneve van 2007 gepresenteerd. Waar het een geheel nieuwe naam is, zijn de ingrediënten van de auto geen onbekenden. Karl-Heinz Kalbfell is het brein achter dit merk, maar deed eerst ervaring op bij Rolls-Royce, Alfa Romeo en Maserati. Henrik Fisker ontwierp de auto. De motor zelf is geen eigen fabricaat, maar voor een kleine fabrikant als deze is dat geen schande. Zo gaat dat al jaren. De 3,6 liter V6 met 300 pk is direct overgenomen van de Passat R36, maar in dit geval hoeft de motor maar 1.100 kg voort te stuwen. De Artega GT is met die setup moeilijk te vergelijken met andere auto’s maar jullie zijn uiteraard vrij om dat alsnog te doen.

Aston Martin Virage Volante

Op de parkeerplaatsen was meer dan genoeg bijzonders te zien, waarvan deze Aston-Martin één van de eerste auto’s was die opvielen. Deze stond te koop voor het zeventig mille, dus doe eerst zorgvuldig onderzoek aangezien je voor dat geld een bijzonder mooi exemplaar mag verwachten. Probeer dit vervolgens ook zo te houden, want het zijn enorme afschrijvers. De auto werd in de jaren ’90 aangeboden voor f. 694.990, geld waarvoor je ook een Ferrari 456 GT of een Bentley Continental R had kunnen kopen. Of een enorm huis.

DeTomaso Nuova Pantera SI

Dit is de Pantera zoals ik hem zelf heb leren kennen in de jaren ’90, want zo stond hij in “Alle auto’s 1995”. Pas later ontdekte ik dat veruit de meeste Pantera’s, ruim zevenduizend exemplaren, al tussen 1970 en 1991 van de band waren gerold. Exemplaren die daarna werden gebouwd, werden Nuova Pantera SI genoemd. Hier werden slechts 41 exemplaren van gebouwd. De eerste twee zijn geofferd in de vorm van crashtests, een ander exemplaar staat in het museum bij de fabriek in Modena. Naast het opgefriste uiterlijk was ook de motor nieuw. Aanvankelijk deed een 5,7 liter V8 van Ford dienst als middenmotor, in de SI was dit gedownsized naar 4,9 liter. Het vermogen van ongeveer 300 pk bleef ongewijzigd ten opzichte van de GTS. Wel was dit minder dan de eerdere Pantera GTS, die 350 pk te verwerken had.

Ferrari 550 Barchetta

Helemaal makkelijk “spotten” was het bij het hotel dat aan het circuit vast zat. Er stond zelfs een Ferrari 550 Barchetta, die heel verstandig was voorzien van een stoffen tentje. Nou is dat niet de meest elegante manier om een auto af te sluiten, maar je dwingt wel af dat mensen hem uitsluitend open rijden, zeker omdat het werd afgeraden om sneller dan 110 km/u te rijden wanneer het dak er nog op zit. In dit geval was het dak erg praktisch, want het was wisselvallig weer. Wie er toch niet aan wilde geloven kon nog kiezen voor een hardtop, die eveneens puur op functie was gebouwd…
De Ferrari 550 Barchetta was een leuke afsluiter van de productie van de 550 Maranello, die in 2002 werd vervangen door de 575M Maranello. In 2000 en 2001 werden er 460 exemplaren gebouwd, waaronder 12 prototypes. Prototype #2 heeft destijds nog bij Kroymans gestaan, en zou hier nog best rond kunnen rijden. Er is een aantal exemplaren in Nederland, maar het ligt er dik bovenop waarom we deze nooit zien rijden.

Ferrari 512M

Op de paddocks zelf stonden enkele merkenclubs, waaronder die van Ferrari. Tussen de “dagelijkse” F430’s stond een aantal zeldzame modellen, zoals deze F512M. Het is de laatste versie uit de “Testarossa” serie. Net als in vele andere series werd de eerste versie veruit het langste geproduceerd en het meest grootschalig gebouwd, namelijk de oorspronkelijke Testarossa. Nadat in 1991 7.177 exemplaren in ongeveer 7 jaar waren gebouwd, werd het tijd voor de 512TR. Tot in 1994 werden er 2.180 gebouwd, wat op jaarbasis nog steeds een goede score is. Toen de 512M werd geïntroduceerd was de interesse waarschijnlijk wel flink ingezakt, want tussen 1994 en 1996 werden hier maar 500 exemplaren van gebouwd. Aan de buitenkant was te zien dat de auto was aangepast op de jaren ’90, maar dat deed de auto niet veel goeds. De auto is erg moeilijk te spotten.

Gilbern GT 1800 Works car

Engeland is een land van veel kleine automerken, en dat was vroeger niet anders. Vele hadden echter wel een kort leven, zoals Gilbern. Toen het merk in 1959 werd opgericht werd de Gilbern GT aangeboden, welke zowel kant-en-klaar als in de vorm van een bouwpakket voor de doe-het-zelver aan werd geboden. Inmiddels had men ontdekt dat Engeland een regenachtig land was, dus de koets werd van kunststof gemaakt. Voor motoren ging men winkelen bij andere merken, wat maakte dat er alle keuze was. Een 0,9 liter viercilinder van de Austin-Healey Sprite was mogelijk, maar de afgebeelde versie heeft de 1,8 liter motor van de MGB meegekregen. De 95 pk maakt het een leuke auto om mee te touren, en na een afslankkuur is het een ideale auto om mee het circuit op te gaan, zoals in het geval van deze GT 1800 Works car.

Healey Silverstone, SZ5364, chassis number E99

Austin-Healey, Jensen-Healey en Nash-Healey hebben één grote overeenkomst: Healey. Dat was dan ook een naam die voor het ontstaan van de drie andere “merken” al bestond. Donald Healey deed al voor de tweede wereldoorlog ervaring op als technische chef bij Triumph voordat hij in 1945 zijn eigen merk oprichtte. Omdat het duur was om alles vanuit de basis op te zetten gebruikte hij motoren van Riley, en later van Alvis. De koets werd gemaakt van aluminium, waardoor de auto slechts 950 kilogram woog. De motor was in de meeste gevallen een 2,4 liter viercilinder van Riley met een vermogen van 104 pk. Hiermee haalde de auto ongeveer 175 km/u, van nul naar honderd duurde ongeveer elf seconde, maar dat zegt nog niets over tussenacceleraties. Afgebeeld is een ècht exemplaar – er rijden genoeg replica’s rond – met chassis nummer E99. In totaal zijn er 105 exemplaren gebouwd, waardoor de auto nu redelijk kostbaar is geworden., namelijk ruim een ton.

Messerschmitt TG500

Messerschmitt staat niet alleen bekend als bouwer van gevechtsvliegtuigen, maar de naam staat ook op dit soort aaibare auto’s. Een wereld van verschil. Messerschmitt mocht na de tweede wereldoorlog geen vliegtuigen meer bouwen, maar ingenieur Frits Fend kwam met het alternatief om dwergauto’s te bouwen. Deze werden weliswaar onder de naam van Messerschmitt gebouwd, maar Willy Messerschmitt zelf had hier weinig mee te maken. Er was in die tijd veel behoefte aan motorvoertuigen, dus de motorfiets was populair. Het bood echter nog niet veel bescherming. Om toch voor weinig geld een overdekt alternatief aan te bieden, kwam de dwergauto in opkomst; in basis een overdekte motorfiets met drie of vier wielen. De Messerschmitt KR175 begon zelfs als een soort overdekte rolstoel voor oorlogsinvaliden, maar groeide uit tot een gemotoriseerd voertuig waar veel vraag naar bleek te zijn. Toen het zijn mooiste tijd had gehad en er bovendien concurrentie was in de vorm van onder andere Heinkels, Isetta’s, en Goggomobils, bracht Messerschmitt de TG500 uit, een dwergauto met vier wielen. De auto kreeg een krachtigere motor mee, die nu 19,5 pk leverde, precies anderhalf keer zo veel als wat er in de KR200 te vinden was. De auto was nu relatief snel geworden, zeker voor het feit dat je erg dicht op de weg zat. Van nul tot honderd in 27 seconde wekt wellicht eerder een negatieve dan een positieve indruk, maar met 128 kilometer per uur over de weg is voor zo’n klein wagentje erg veel. De auto werd niet succesvol, want veel meer dan 320 exemplaren werden er niet gebouwd.

Porsche 911

Op de paddock stonden enkele merkenclubs, waaronder Porsche. Afgezien van vijftien 911 Sport Classics en een stuk of zeven exemplaren van de nieuwe Speedster stond er ook een minder bekend Elfje. En ik zeg er meteen bij dat ik zelf ook geen idee heb hoe deze versie precies heet. De enorme banden, bodemvrijheid en aanwezigheid van bijlen en touwen geven aan dat dit een 911 voor het ruigere werk is, geschikt om enorme modderpoelen en dichtbegroeide jungle door te ploegen. Weet jij wat dit precies is? Shoot it!

TVR Tuscan

Een dag lol in Nürburg kreeg nog een toetje in de vorm van een mooie Tuscan bij het hotel. Net als ongeveer 40% van de Nederlandse TVR populatie kwam deze uit Blackpool aan de Rijn, zoals TVR bezitters hun woonplaats trots noemen. Er scheen dat weekend een parkeerplaats vol TVR’s – een stuk of honderdvijftig – te zijn, maar eigenlijk was er al genoeg ander leuks te zien. Deze Tuscan wordt aangedreven door de bekende Speed Six motor, die in de allereerste versies een inhoud van 3,6 liter heeft. Dit werd al gauw 4,0 liter, afgebeeld is een heel vroeg exemplaar met deze 360 pk krachtige motor. Latere versies kregen 380, 390 en zelfs 400 pk, zoals de MkII S. De auto had standaard een targadak, maar op den duur kwam er zelfs een echte convertible. Deze versies zijn erg zeldzaam.