Veel geschreeuw en ook veel wol. Genoeg potentie en serieus sturen met de auto die zijn voorganger, de V6 Turbo, moest doen vergeten. Die opzet slaagde zonder meer. Meer dan dat zelfs: de Alpine A610 raakte zelf ook onmiddellijk in de vergetelheid. Terecht?
Natuurlijk niet. Althans, volgens zijn specs en de mensen van Renault, voortdurend in de clinch met de verwende clientèle in dit segment. Die blijft halsstarrig vasthouden aan het idee dat een sporter van dit kaliber alleen serieus te overwegen als hij Duitse of Italiaanse roots heeft. Engels mag in een uitzonderlijk geval ook, maar alleen vanwege het verleden en de charme van zo’n edel-Brit. Wat hen betreft bedenken Fransen gerechten, geen bolides.
Terwijl er in het recept van deze A610 toch heerlijke ingrediënten staan. De 3.0 liter “Douvrin” V6 met turbo, bijvoorbeeld. In de vorige versie van de Alpine had deze een inhoud van 2.5 liter en was hij goed voor 185 PK, niet erg overbemeten voor een auto van 1205 kg. In de 610 is dezelfde PRV V6 vergroot naar 3.0 liter en hoest door toepassing van de watergekoelde Garrett T3 compressor 250 PK op. Goed voor een top van 265 km/u en een 0-100 sprint in 5,7 seconden. Prima prestaties, ondanks het feit dat de Alpine dik 200 kg zwaarder is geworden. Net als de weigerende clientèle, bijna dagelijks druk met de heerlijk Franse lunch.
Waarschijnlijk kennen die smulpapen ook een minder gunstige gewichtsverdeling dan de laatste Alpine. Waar de V6 Turbo een soms hartverzakkende 38-62 verdeling kende, wisten de Alpine techneuten door de voorwaartse verplaatsing van de accu en het reservewiel en door de toepassing van meer plaatstaal voorin een veel evenwichtiger 43% op de voor- en 57% op de achterwielen te realiseren. Ook de voortaan standaard stuurbekrachtiging en ABS maakten de A610 een stuk minder listig dan zijn voorganger. Driften was niet langer dwangmatig wanneer het wegdek nat of anderszins niet erg stroef was.
Dat de auto veel minder bruusk aanvoelde dan zijn springerige voorganger kwam ook door het feit dat er bij deze 610 veel minder sprake was van een gapend turbogat. Het opvallend vlakke koppelverloop zorgde voor volwassen en zelfverzekerde prestaties van de beproefde V6. Al vanaf zo’n 2000 toeren pakte de zescilinder makkelijk op en stoomde moeiteloos door tot de fut er weer uit was bij 5750 toeren. Als de toerenteller dat aanwees in het hoogste verzet, was het zeer geruststellend dat de heren in Dieppe 4 flinke, geventileerde schijven hadden gemonteerd, en een betrouwbaar ABS-systeem van Bosch. Toch weer Duits.
Het uiterlijk werd ook flink aangepast. Hoewel hij nog bijzonder veel op zijn voorganger leek, was er vrijwel geen enkel carrosseriepaneel uitwisselbaar. Alleen de ruiten en het dak bleven hetzelfde. Uiteraard was de body nog steeds van kunststof, maar de 610 leek toch wat minder plastic-achtig dan de V6 Turbo. De opvallendste wijziging betrof het front. De vaste koplampen hadden plaatsgemaakt voor bewegende exemplaren. Voor de ontwikkeling van dat nieuwe front hoefde het jaarlijkse bedrijfsuitje (ayurvedisch tantra-bowlen ditmaal) niet afgezegd te worden: deze neuspartij lag al kant en klaar op de plank. Deze was al eens ontwikkeld voor de V6 Turbo met het oog op een mogelijk Amerikaans avontuur. Omdat de ‘Muricans vonden dat elke auto een apocalyptische klap van minstens 130 megaton moest kunnen weerstaan werden er een steviger front, bumpers en chassisconstructie ontworpen voor de voorgaande Alpine. Die exportplannen haalden het om verschillende redenen echter niet en dit nieuwe front kon gelabeld naar het magazijn. Wie wat bewaart, die heeft wat.
Dat bewaren was in het geval van de 610 sowieso een goed idee geweest: ruim 800 werden er slechts gebouwd. Want, net als zijn voorgangers, kon ook deze exclusieve Fransoos wederom geen potten breken in dit segment. Dat lag om te beginnen aan zijn nieuwprijs: ten tijde van zijn introductie kostte de Alpine ruim 180.000 gulden en dat was maar 10 mille minder dan de Porsche dealer vroeg voor een 911 Carrera 2. Bovendien stonden daar geen modale burgermansautootjes het zicht op zo’n prachtige GT te belemmeren.
De verbeterde techniek, het hoogwaardiger interieur en alle serieuze pogingen om de kwaliteit te verbeteren ten spijt bracht ook deze laatste Alpine weer niet het gedroomde succes. In een poging daartoe komen er in 1992 2 speciale versies van de 610 uit: in februari de Olympic ‘92, ter gelegenheid van de Winterspelen. Deze is toepasselijk “gletsjerwit” gespoten. Halverwege datzelfde jaar komt er een beperkte serie van 30 stuks op de markt, de Magny-Cours. Om het succes van Renault in de formule 1 te vieren zijn deze modellen gespoten in donkergroen, inclusief de wielen en is het interieur in speciaal zwart leer uitgevoerd. Mooi en exclusief, zonder meer, maar de salesmanager executive van Renault kon nog steeds parttime blijven werken. En ook hij is door iedereen vergeten, die arme man.
Dr stond een plaatje van een A610 op het Concours in Apeldoorn. Hele tijd bij staan kijken. Ik vind het echt een fraaie auto. Lijkt me gaaf om een keer zo’n ding te rijden.
@E34M5Touring: Tja, smaken verschillen; ik vind ’t lijnenspel echt vreselijk… alleen de achterkant onder de spoiler en het vooraanzicht (enigszins) kunnen me bekoren, maar als geheel doet het pijn aan m’n ogen. Wel jammer dat Renault die motor + aandrijflijn niet in een regulier modelletje gestopt heeft (ala Renault 5 en later de Clio)
@dawwg: De Renault Safrane ( wel enkele maatjes groter dan een R5/Clio ) kreeg deze motor in biturbo versie mee. 262 pk…
@bmwtouring:
Destijds volgens de officiële folders (ik heb ze nog…) 268 pk.
@bmwtouring: de Laguna Hartge Biturbo haalde zelfs 280pk ;-).
@gtwillem: Gek dat Hartge toen een Renault onder handen nam. Wist ik niet!
@bmwtouring: Hartge was ook verantwoordelijk voor de Safrane Biturbo, evenals Irmscher.
@bmwtouring: Renault had de tuning aan een Duits bedrijf uitbesteed, omdat Duitsland de grootste potentiële markt was en het idee was dat de Duitse consument makkelijker te overhalen was als er (deels) ‘made in Germany’ op stond.
Later heeft Renault dat ook met de 19 en Mégane cabrio gedaan. De auto’s werden bij Karmann afgebouwd.
@dawwg: een r5 met overmaatse turbo op een 4 cilinder of een clio met een atmosferische v6 is al gek genoeg zeker…!
Heerlijke wagen, die styling is retro doch goed bewaard
Jammer dat sportautokopers vaak ook badgesnobs zijn, want de A610 was een zwaar onderschatte auto. Net zoals de Honda NSX en wat de denken van de Venturi Atlantique 300, de meest directe concurrent van de A610 :-).
@gtwillem: De Venturi, die was ik al vergeten… Vond ik een knappe wagen toen.
Bij ons in het dorp staat een wit parelmoer beter kan niet??
Ik word niet snel hebberig van een Renault. Maar als ik dat wel word dan ook meteen heel erg. Wat een geniale wagen!
Dit is een waanzinnig gaaf ding!! Altijd al mooi gevonden.
Die “Douvrin” motor worst ook “PRV” motor genoemd omdat deze ontwikkeld/gebruikt werd door Peugeot, Renault en Volvo.
Het is een 90 graden V6, wat erg ongebruikelijk is, want normaal bouwt men een V6 met een hoek van 60 graden.
Hoe komt dat? Men is aan de ontwikkeling begonnen vóór de petroleumcrisis, en toen zag men het nog groot, bedoeling was namelijk een V8 te bouwen.
Deze was zo goed als klaar toen dus de petroleumcrisis uitbrak, men heeft toen 2 cilinders “geamputeerd” en er een V6 van gemaakt.
Door die “foute” hoek loopt deze motor iets rauwer dan we van een V6 gewend zijn.
De DeLorean gebruikte overigens ook deze motor.
@bmwtouring: worDt dus, niet worSt… :o)
@bmwtouring: Is de V6 uit een Volvo 760 Turbo dan ook identiek aan de A610 motor?
@rickr: nee, de 760 turbo is een 4 cylinder, de b21et
@draadloos: Oright, dat vermoedde ik al! Volvo gebruikte de V6 dus alleen atmosferisch ;)
@rickr: volvo gebruikte deze motor zonder turbo in de 264 reeks
@phdg: En ook in de 760, 780 en 960 reeks.
@bmwtouring: volgens mij de 960 dan weer niet.. Daar zat toch de eigen (lekkere) 6-in-lijn in?
@bmwtouring: voor een groot gedeelte met je eens, maar de meeste V6 motoren hébben een 90 graden blokboek, 60 is juist minder voorkomend. Volgens mij alleen de Audi V6’en eind jaren 90 (maar ik kan er ook zeker naast zitten)…
@gtwillem: Ik heb in de lessen automechanica geleerd dat de 60 graden blokhoek ideaal is voor een V6. De reden dat sommige fabrikanten 90 graden gebruiken is produktietechnisch ingegeven: zulke motoren kan je op de zelfde productielijn als een V8 bouwen.
Mercedes bijvoorbeeld had eerst een 90, daarna zijn ze naar 60 overgegaan.
Wikipedia:
The most common 60° V6s were built by General Motors (the heavy duty commercial models, as well as a design used in many GM front-wheel-drive cars) and Ford European subsidiaries (Essex V6, Cologne V6 and the more recent Duratec V6). Other 60° V6 engines are the Chrysler 3.3 engine, the Nissan VQ engine, the Mazda K engine, the Alfa Romeo V6 engine, the Mitsubishi 6G7 series of engines, many Toyota V6 engines, and later versions of the Mercedes-Benz V6 engine.
@bmwtouring: het was voor mij al laat, heb ik in de autolessen mechanica zitten slapen ;-).
@gtwillem: ;o)
@gtwillem: De Audi V6 is een 90 graden V6…
@gtwillem: Alfa Romeo “busso” V6: 60 graden…
@gtwillem:
Nog 60 graden V6 motoren:
PSA “ES” (opvolger van de PRV motor)
Mazda K-series
Toyota “GR”
Mitsubishi “6G”
Nissan “VQ”
@bmwtouring: Heb er een paar dubbel gepost zie ik…
Anyway: point made.
Ik mocht een keer in een V6 Turbo rijden en sindsdien scoort een Alpine hoog bij mij. Top stukje weer Lars!
Super auto. Was voor mij als jochie van een jaar of 10 een “supercar” die je ook echt wel eens op de weg tegenkwam. Mooie herinnering. En ik weet nog “WoW, opklaplampen!!”
Vond het toen al niets en vind dat nog steeds.
Gezien het plastic een soort Europese Corvette eigenlijk
Bij mij in de straat staat een rode, volgens mij van een Renault specialist. Erg gaaf ding! Hij heeft meerdere leuke Renaults voor de deur staan!
Mijn buurvrouw heeft een A310, ook heel gaaf. :)
Hier op het dorp hadden we vroeger een kleine dorpsgarage die Renault vertegenwoordigde. Zoals veel garages was het bedrijf ontstaan uit een smederij en later overgegaan op onderhoud en verkoop van auto’s. De werkplaats was een verbouwde schuur en met veel moeite waren hadden ze er drie bruggen in gekregen. De showroom was een ruimte onder het woonhuis waar maar net vier auto’s in pasten. Bijna niet voor te stellen dat dat een officiële dealergarage was met die paleizen van staal en glas die een vereiste zijn om het merklogo op de gevel te mogen voeren.
Meestal stonden er doorsnee occasions op het erf, zoals een simpel 5-je, de 12 en later de toen hypermoderne 11, 21 en 25. En de servicewagen, een F4 met geel-zwarte strepen en het ouderwetse wybertje met die streepjes.
Heel af en toe stonden er echt pareltjes tussen, zoals de directe voorganger van deze Alpine… En een echte 5 Turbo. Maar het allermooiste was toch wel de A310 die kennelijk ingeruild was en waar de garagehouder zelf een jaar in heeft gereden tot hij hem eindelijk kon verkopen. Die A310, dat is nóg mooier dan deze A610. Zeker de eerste versies die zes lampen over de hele breedte van de voorkant hadden achter een verwarmd glazen afdekplaat.
Me is meer van de A310, eigenlijk nog meer A 310 man dan A 110 man.
Een A110 mag dan een ontegenzeglijk sexy lichaam hebben, onderhuids is het een Renault R8 en dat zie je terug in het interieur waar alleen twee grote geschapen Germaanse belhamels kunnen plaatsnemen als ze bijkans van den Heerenliefde zijn
De A 310 vind ik persoonlijk het beste alternatief, waarbij de eerst 1600 versie de fameuze balk met ZES koplampen achter glas heeft, u weet het, ik ben van de koplampen, hoe meer hoe beter; maar de versie om te begeren is de A310 V6, volgens mijn bescheiden mening de meest succesvolle serie der Alpines ooit.
De wagen was goed, het model was goed, de uitstraling was goed en -rete belangrijk- de prijs/kwaliteit/ potentie was goed.
Dit heb ik altijd een eenzaam en onbegrepen muurbloempje gevonden in vergelijking tot de A 310, de A310 heeft veel mooiere strakke lijnen en desjonnies zou desjonnies niet zijn als deze eikelenstijn uiteraard ooit een witte A 310 1600 in echt goede conditie met een kapotte motor heeft laten staan ergens in la douce France.
Me had miljonair kunnen wezen !
Echt waar !
Daarnaast was de A 310 duidelijk niet sportief georienteerd, maar kon je jezelf wel een hele dikke bodykit aanschaffen; kortom er was een markt voor aftermarket spul en da’s belangrijk voor dit soort auto’s
@larssb, mooi stukje, interessant weer iets geleerd, alleen voor moi de faux voiture !
Vive l’ A trois-cent-dix !
@desjonnies: de A310 V6 had toch maar 4 koplampen, terwijl de A310 met de R16-motor er 6 had? Of haal ik nu eea door elkaar?
@e1000bmw523i:
Neen, dat klopt, toen ze naar de V6 toegingen, was het belangrijk voor de eigenaren om te laten zien dat ze een dikkere motor hadden, vandaar de vier koplampen en die mooie dichte sportwielen op de eerste V6’en
Tevens was de V6 een sprong voorwaarts, hij zat duidelijk beter in elkaar en was beter uitgevoerd dan de 1600.
Die 1600 was eigenlijk een veredelde kit car/hobby ding de V6 een spooortwagen om het wat overdreven te zeggen
De eerste 1977 V6 (de nummerplaat verraadt her bouwjaar bij dit statie portret !!!)
Let op de drie wielbouten EN de V6 = een zeer vroeg exemplaar.
En nee, ik ben geen Alpine specialist, ik weet dit toevallig !
http://www.classicandperformancecar.com/uploads/cms_article/3101_3200/1976-1980-alpine-a310-v6-3163_3175_969X727.jpg
@desjonnies:
Klopt, deze foto werd gebruikt bij de introductie van de V6. Toen echt een exclusieve, luxe sportwagen.
@desjonnies: Wat doet zo’n a310 tegenwoordig? En zo’n oude 1300 berlinneta, wat doen die? Kwam er laatst eentje tegen. Wat een porno bak.
@henkhupelschoten:
Duitsland is the place to be, ze waren daar behoorlijk populair omdat ze snel en goeiekoop waren, wat zo’n ding doet, wel ze stijgen -zoals alles momenteel- maar als ik zit vaak op autoscout ga dan naar zoekopdracht verfijnen, kun je onderin landen invullen waar je ook wilt zoeken, Duitsland en in Italië zijn ze soms nog voor een redelijke prijs te koop.
Reken wel op zwarte nagels en ellebogen met zwarte vlekken om zo’n ding weer top te krijgen !
Meeste spul is wel gewoon te koop
@henkhupelschoten:
Een beetje fraaie A310V6 doet zo maar een mille of twintig. De 1600 is zeldzamer en geliefd bij de puristen en daarom nog meer waard. Let op de prijzen zijn nog steeds aan het stijgen.
In Duitsland was de A310 inderdaad redelijk populair. Fleischmann had er zelfs een ombouwkit voor: spoilerwerk, verbrede dorpels enzo. Pas wel op voor ‘verbastelde’ auto’s.
De Berlinetta of eigenlijk A110 is aanmerkelijk duurder. Prijs afhankelijk van herkomst (de auto werd in verschillende landen gebouwd, zoals Frankrijk, Spanje, Bulgarije en Brazilië), motorisatie, uitvoering en historie. Prijzen beginnen bij een dikke 50 mille en lopen tot rond de 125 mille (!). De GTA is eigenlijk de voordeligste, rond de tien mille kan je al een goede vinden, alhoewel ook van deze de prijzen stijgen. De A610 doet rond de 30, als ie al te koop wordt aangeboden. De R5 Alpine tenslotte gaat in goede staat ook niet meer voor onder de 10 weg. Van alle auto’s zijn de meeste onderdelen nog goed verkrijgbaar, sommige wat lastiger te vinden, zoals de koplampglazen. Over het algemeen is het onderhoud goed betaalbaar. Je hoeft geen miljonair te zijn om een Alpine te hebben.
@henkhupelschoten: Als je in de markt bent voor een Alpine:
een A310 vanaf 1981 zit beter in elkaar dan eentje daarvoor. 4 wielbouten ipv 3 duidt op een Phase ll. Maar uiteindelijk ben je altijd wel aan het sleutelen ;). Dus ga gewoon voor het model wat je het mooiste vindt. Een A310 4 cilinder staat nog hoog op mijn verlanglijst. Die 6 koplampen zijn zoooooo gaaf!
Voordeel van een A310 boven een GTA en 610 is dat chassis en koets “makkelijk” te scheiden zijn. Bij een GTA kan dat niet, bij een 610 waarschijnlijk ook niet meer.
@desjonnies: mocht je ooit eens in het noorden van het land zijn: in veenwouden tegenover het station zit een specialist. Er staan altijd meerdere op het terrein. Als jongetje zag ik ze vaak rijden, achteraf gezien op weg daar naartoe en toen ik er achter kwam wat het was was het een beetje een schok. Hoe kan een Renault zo gaaf zijn?
Prachtig!
Doemijdiemaar:
http://www.all-free-photos.com/images/autos/PI10670-hr.jpg
@desjonnies: mooi!
@desjonnies: yes please!
@desjonnies:
Ook heel mooi in het wit, weer eens wat anders dan blauw.
Heerlijke Franse exoten waren het, de Alpines uit Dieppe. Bij voorbaat auto’s maken die uit het autohart kwamen en niet altijd maar dat gehamer op succes relateren aan verkoopcijfers. Dan begrijp je miet wat kunst is.
Deze auto’s waren succes, allemaal, van de a110 totaan de a610. Om hun exotische uitstraling, fantastische prestaties (want ze waren altijd licht!), ongrijpbaarheid. Nog steeds een illuster merk met een ijzersterk imago al bestaat het niet meer. En dat is ook succes mensen.
Geweldige auto die A610. Nou ja, alle Alpines eigenlijk. Kan niet wachten tot het merk terugkomt (2016/2017). Alleen de voorganger heette GTA, daar was een atmosferische versie van met deze motor, maar dan 2,9 liter en 165pk en de V6 Turbo met 200pk, de katalysator versie had 185pk (voor Zwitserland). Ik heb zo’n GTA gehad en je moet de auto goed in de gaten houden, maar als je het goed doet is het een snelle en comfortabele auto. Ben eens met z’n drieën in dat ding naar Parijs gereden. Op één dag heen en terug, vanuit Rotterdam.
Ook heb ik de fabriek nog eens bezocht, werd net de laatste serie A610’s gebouwd.
Wel jammer en oerstom dat de Franse auto’s na WOII hun reputatie hebben verloren. Daarvoor stond, ook of vooral Renault, bekend als bouwer van een heel gamma van oerdegelijke, sportieve auto’s. Van eenvoudig tot super-de-luxe. Renault was in veel landen in gebruik als hofauto. Tsaar van Rusland, Churchill en de eerste auto van het Nederlandse koningshuis (prins Hendrik) was ook een Renault. Wat sportiviteit betreft deed het merk ook al vanaf 1900 mee door diverse belangrijke en toonaangevende races te winnen. De allereerste Grand Prix, voorloper van de Formule 1, in 1906 werd ook door Renault gewonnen.
Als er ooit een enorme verzameling komt, dan staat daar een A610 in. Al is het maar om naar te kijken. Wat een vreselijk mooi ontwerp vind ik dit toch…
Wat zo’n tekst toch hebberig kan maken. Chapeau larssb!
Dezelfde wielen als een Bugatti EB110?
@Davidov: Nee.
Ik kan me nog heel goed herinneren dat Frank Masmeijer destijds bij de dealer waar ik toen als monteur werkzaam was, een A610 had gekocht. Kwam er toen mee in het programma Blik Op De Weg, en wist daar met droge ogen te beweren dat hij nooit hard reed met die auto. Twee weken later werd de auto bij ons afgeleverd op een transporter, er was niet veel meer over van het lijnenspel van de auto. Bij het uitkomen van, volgens mij, de Schipholtunnel gaan spinnen met de auto en aan alle kanten een aanvaring gehad met de vangrails.
@rhellema:
Over hard rijden gesproken: Jan Lammers racete rond 1980 voor/met Renault en had zelf een A310V6. Dat ding was zo snel en Jan kon (kan) zo goed sturen, dat de Politie Porsches hem niet konden bijhouden. Zij reden op topsnelheid en Jantje liep nog bij hen weg. Was ergens in Noord-Holland richting Afsluitdijk.
@henkp1: Ja inderdaad, dat verhaal kan ik me ook nog herinneren. Altijd leuk dit soort verhalen haha
Wauw, wat blijven de Alpines mooi. Deze auto’s zijn zeldzaam aan het worden.
Een auto die ik leuk zou vinden voor net iets minder geld dan hij altijd kost.
Datzelfde grapje heb ik ook altijd me de porsche 944, leuke dingen maar een slechte is te duur, en een goede kost weer veel meer dan de prijs van een slechte waar je op rekent.
Nt als de A310 altijd wel een mooie auto gevonden. Maar ik had mn bedenkingen bij de motor. Dat was toch een variant op de prv motor en dat vond ik op zijn beurt weer een mindere motor dan bv bmw, mercedes of rover leverden in die tijd. Die leverden een 6 in lijn. En de motor vind ik wel de basis van een sportauto.