Deze vijf vrouwen schopten het tot de Formule 1

Het Wereldkampioenschap Formule 1 bestaat inmiddels ruim zestig jaar, maar slechts zelden verscheen er een vrouwelijke coureur aan de start. Deze vijf haalden het uiteindelijk wel.

Eerste vrouwelijke F1-coureur: Maria Teresa de Filippis
Maria Teresa de Filippis debuteerde in de Formule 1 in een tijd waarin het normaal was om te vinden dat vrouwen in de keuken thuishoorden. Haar broers maakten haar belachelijk om haar ambities in de racerij en vonden haar te langzaam. Ze kon de twee maar op een manier de mond snoeren: door te debuteren in de Formule 1.

Die kans kreeg ze in 1958 tijdens de Grand Prix van Monaco, al slaagde de Italiaanse er niet in zich te kwalificeren met haar Maserati 250F. Ter vergelijking: ook ene Bernie Ecclestone was te langzaam om mee te mogen doen. Ze verscheen wel aan de start van de Grand Prix van België, die ze finishte als tiende en laatste. Ze kwalificeerde zich ook voor de races in Italië en Portugal, maar haalde daar de streep niet.

Opvallend genoeg werd De Filippis in Frankrijk aan de kant gehouden door de wedstrijdleiding. Het was tekenend voor de autosportwereld van die tijd: een machowereld, gedomineerd door mannen. De organisatie vond dat vrouwen “alleen een helm op mogen als ze bij de kapper zijn”, en weigerde haar een startbewijs.

Eerste vrouw in F1 en 24 uur Le Mans: Lella Lombardi
Lella Lombari schopte het bijna twintig jaar na De Filippis verder dan haar landgenote. Ze debuteerde in 1974 met een Brabham BT42 en scoorde in haar tweede seizoen als enige vrouw punten. Ze finishte destijds als zesde in Spanje, maar aangezien die race vroegtijdig werd afgevlagd, staat er slechts een half punt achter haar naam.

Ze boekte meer successen in endurance races. Ze verscheen liefst vier keer aan de start van de 24 uur van Le Mans, met als beste resultaat een negende plek in een Porsche Carrera. Daarmee was ze de eerste vrouw die zowel een start in een Grand Prix als de 24 uur van Le Mans achter haar naam had staan. Daarnaast won ze de 6-uursraces van Pergusa en Vallelunga in 1979.

Drie vrouwen die het nét niet haalden
Na Lombardi probeerden ook Divina Galica, Desiré Wilson en Giovanna Amati zich te kwalificeren voor een Formule 1-race. Zij deden dat echter in de jaren zeventig, tachtig en vroege jaren negentig. Je kunt het je vandaag de dag niet meer voorstellen, maar destijds was er een overschot aan teams, waardoor alleen de snelste rijders uit de kwalificatie een startbewijs kregen voor de wedstrijd op zondag.

Het trio strandde telkens in het zicht van de haven, met de kwalificaties als eindstation. Galica haalde het niet in de Grand Prix-racerij, maar scoorde wel een podium in de Britse Aurora F1 series. Datzelfde gold voor Wilson, die in de Britse klasse een race wist te winnen. Ze is daarmee tot op de dag van vandaag de enige vrouw die een race met F1-wagens op haar neem schreef. Als blijk van waardering vernoemde het circuit van Brands Hatch zelfs een tribune naar de Zuid-Afrikaanse.

Amati was in 1992 de laatste die een poging waagde tijdens een GP-weekend. Ze stapte in bij Brabham, dat in die tijd in niets meer deed denken aan het succesvolle team dat het ooit was. Ze slaagde er dan ook niet in zich te kwalificeren in Zuid-Afrika, Mexico en Brazilië, om vervolgens vervangen te worden door Damon Hill. Ook Amati beleefde buiten de Formule 1 meer succes, bijvoorbeeld in 1993, toen ze in de Porsche Supercup het klassement voor vrouwen won.

De toekomst: wie kloppen er op de deur
In vijftig jaar tijd lukte het slechts vijf vrouwen om in actie te komen tijdens een Grand Prix-weekend. Slechts twee reden ook daadwerkelijk races, maar dat is inmiddels alweer dertig jaar geleden. Hoe groot is de kans dat een vrouwelijke coureur het in de nabije toekomst wel gaat maken? Best groot, gezien de recente prestaties van Simona de Silvestro en Susie Wolff.

De eerste tekende een testcontract bij Sauber, met het oog op een racezitje in 2015. Haar naam zal niet bij iedereen een belletje doen rinkelen, maar de Zwitserse beschikt wel degelijk over een flinke portie talent. Ze scoorde al eens een podium in de IndyCar Series en deed eerder van zich spreken in het Atlantic Championship, waar ze tussen haar mannelijke concurrenten derde werd in het eindklassement.

Ook Wolff doet de afgelopen tijd goede zaken, na een aantal seizoenen in de DTM. Zij kwam afgelopen vrijdag met Williams nog in actie tijdens de vrije trainingen voor de Grand Prix van Duitsland en kwam daar tot de vijftiende tijd, op slechts een twee tiende van een seconde van Felipe Massa. Inderdaad, de man die in 2008 bijna wereldkampioen werd. De Britse is dus zeker iemand om in de gaten te houden.