En zoals altijd, die bloemlezing is volledig subjectief én er is beperkte ruimte, dus niet boos worden als jij niet wordt genoemd.
Wil je trouwens alsnog reageren op de lezersvraag, doe dat dan HIER en niet onderdaan dit artikel. Dan houden we alle reacties bij elkaar en kan ik er met de kerstdagen een gebonden boek van maken. Of zoiets!
Maar goed, hier een bloemlezing van de mooiste reacties.
@kuifje rekent meteen maar even af met het misverstand dat iedereen zijn eerste auto terugwil.
Een Volvo 850 T5 2.5, en nee, ik zou hen zeker niet opnieuw kiezen. Na 2 weken door Europa toeren ontplofte de turbo op de Autobahn, wat enigszins mijn eigen schuld was (te graag de max snelheid willen ontdekken). Het was een auto vol karakter met lekker veel pk, maar met bijna 4 ton op de teller en meerdere problemen (versnelling, accu, startmotor), geen goede keuze als eerste auto. Het liefst had ik een oude mini cooper gekocht als eerste auto, die staat nog steeds hoog op mijn lijstje trouwens…
@jaso013 vertelt precies waarom die ouwe hokken zo heerlijk waren vroeger.
Dhajhatsoeh sjaraade 1.0 automaat. Gekocht voor 300€. Lekkages bij 2 ramen, roest rondom en trok nog geen vette worst van een schuin dak af. maar wat een auto!!!! 3 jaar lang altijd rijden. Zomer, winter met of zonder olie het maakte gewoon niet uit. Hell yeah dat ik die terug zou willen!
@edge heeft én een les geleerd én lol gehad. Win-win!
Mijn eerste auto was een smurfblauwe Seat Ibiza 1.4 uit 1996. De koppeling was zo zwaar dat een fitnessoefening er niks bij leek, het aftermarket zonnedak was niet 100% waterdicht waardoor je bij een zware regenbui nog wel eens een druppel voelde, en het ding had ook geen stuurbekrachtiging. Tot overmaat van ramp gaven zowel de versnellingsbak als de koppeling ook vrij snel de geest. En achteraf gezien is het mijn eigen schuld. Ik wilde per sé zonder hulp op autojacht gaan, terwijl ik gewoon even advies had moeten inwinnen bij iemand die wel wat meer technische kennis heeft. Het autootje kostte ook maar een paar honderd euro en was van een particulier gekocht, dus garantie was sowieso al niet van toepassing.
Goed, het was dus niet bepaald een goede aankoop. Maar hij heeft me toch maar mooi een paar maanden van A naar B gebracht. Plus, de dingen die ik met vrienden en vriendinnen in/met die auto heb meegemaakt zou ik voor geen goud willen missen. Ik was de eerste binnen onze groep met een rijbewijs/auto, dus er ging ineens een hele wereld voor ons groepje open.
@viezefreddyw vat het gevoel van die eerste auto ook al zo heerlijk samen.
Mijn eerste auto was een Daewoo Nubira uit ’98. Wat een lelijk ding. Zag er niet uit man. De kleur was blauw, maar ik kon hem nooit zo laten shinen als hij deed nadat hij van de band rolde. De wieldoppen waren van grijs naar zwart gegaan door het vuil, kreeg ik er niet van af. Interieur was heel erg lelijk. Maar ik had wel zonwering achter. En vier elektrische ramen. En een radio met USB-ingang. Maar tsjonge, mijn eerste auto. Hij stond al 3 weken voor de deur voordat ik mocht afrijden. Uiteindelijk mijn rijbewijs gehaald, gelijk aangevraagd en de volgende dag mocht ik rijden. Man, was werelds. Duizenden kilometers mee gereden. Met m’n maten overal naartoe, was de eerste met rijbewijs en eigen auto. Een wereld ging voor ons open. Heel veel gereden maar vaak nergens naar toe.
Zou ik hem weer nemen? Absoluut! Het ding deed het altijd. Had ruimte voor 5 man plus een joekel van een kofferbak. Wat wil je nog meer?
Gewoon een mooie anekdote van @motoragent.
Mijn eerste was een 106 Rallye S2 uit 1996. Eind 2010 gevonden via een in hoofdletters getypte Marktplaats-advertentie bij een of andere louche autohandelaar achteraf op een industrieterreintje. Toch bleek de handelaar een liefhebber, want ondanks verschillende biedingen van verschillende jongens die er wel een prima cross-wagen in zagen, wachtte hij op die ene liefhebber die hem een nieuw leven kon geven. En dat was ik dus, letterlijk gered van de sloop…
http://static.autojunk.nl/pictures/2014/0212/191250/peugeot-106-rallye-x2_04.jpg
Begin 2014 heb ik hem verkocht omdat hij ‘klaar’ was, en nu is hij via een omweg weer uitgekomen in zijn geboorteland Frankrijk. Heb zelfs nog regelmatig contact met de huidige eigenaar, en daar kan ik maar 1 conclusie uit trekken: Hij is goed terecht gekomen.
En toch, als ik de ruimte had, had ik hem zo weer terug gekocht.
LOL @forza
Kadett E GSi. En natuurlijk zou ik ‘m zo weer kopen! Een witte bonk roest met 150 pk, wie wil dat nou niet?
Toch gek dat we dan allemaal toch grotere en duurdere auto’s kopen, toch @scottreeder?
Citroen AX 1.1 uit ’96
Briljant eerste autootje. Weinig onderhoud, passen genoeg kratjes achterin, trekhaak. Alles wat je ooit nodig zal hebben in het leven voor 800 euro’s
@lithiumion heeft mindere herinneringen aan zijn eerste autootje, denk ik zo…
Een Talbot Hoerenzoon… ok, Horizon, automaat. Zou ‘m alleen nog aan willen schaffen om ‘m vervolgens volledig naar z’n grootje te rijden op de meest denkbare brute manier
Dus u wilt weten hoe échte autoliefde eruit ziet? @vonklausenburg legt dat hier nog 1 keer aan u uit…
Een Volvo 850 2.5 20v GLT in het donkergroen. Of ik het nog een keer zou doen? Dat is alsof je in de kroeg een geweldig mooie vrouw op de bek kunt toucheren en de dag erna vraagt ze om een afspraakje. Natuurlijk zou je het opnieuw doen.
Die 850 liet mij mijn broekje bollen, mijn wangen blozen en mijn rechtervoet als een Oost-Duitse militair tegen de grond aan stampen. Nog met weemoed denk ik er aan terug, de mooie roffel, de halflederen bekleding, dat mooie glanzende Volvo embleem op het stuur en de dikke portieren. Nu ga ik huilen.
Mocht je nog op zoek zijn naar je eerste, @volvoxcseries geeft een paar waardevolle tips.
Een V40 T-4, bijgenaamd de “de rijdende asbak”, uitgevoerd in donkergroen, met putdeksel lichtmetalen velgen. Omdat mijn vader al zijn leven lang een volvo reed (op dat moment een XC90), leek het mij veilig, maar toch “leuk” om dan een kleinere volvo te nemen, met een in theorie juweel van een motor (veel verstand had ik er toen ook niet van). Niet goedgekeurd door vaders, want:
– 240.000 gereden, voor een 4 cilinder met een knoeperd van een turbo niet aan te raden
– 8 vorige eigenaren
– GEEN onderhoudsboekjeEn dan ook nog eens remmen die harder trilden dan een trilplaat bij het straten leggen. Maar goed, net 18, net het rijbewijs, en “die 200pk zijn wel heel erg veel!”. Bovendien, vader’s advies regelrecht in de wind geslagen om de auto niet te kopen, ik dacht het beter te weten.
Na 9 maanden, en twee keer een kapotte toeter (de bedrading was ietwat aan de “zwakke” kant), alsmede een defecte startmotor, een bobine die niet zo fris was, en nog wat ander ongein, de auto de deur uitgedaan.
Lang geleden, maar wanneer het auto’s kopen ter sprake komt aan de keukentafel van de familie, is die oude V40 weer trending alsof het de dag van gisteren was. En vaders telkens blijven herhalen dat het een wijze les was. Gelijk heeft ie, laten we het erop houden dat het leergeld dubbel en dwars is betaald.
Zou ik het weer doen? Daar kan ik kort over zijn: nee. Meer onderzoek, en rust bewaren tijdens het keuzemoment, en ratio iets meer in de keuze te betrekken, hadden wonderen gedaan.
En dit vind ik dus het allercoolste verhaal. Van @svdv. Wilden we dit niet allemaal toen we nog geen rijbewijs hadden?
Ik heb op mijn 10e van mijn zuurverdiende centjes een Arola 20s (zo’n brommobiel) gekocht en daar lekker mee door de wijk en het bos gescheurd. Ben nu 14 en aan het sparen voor mijn eerste echte auto, ik hoop een classic mini.
Iedereen bedankt voor de antwoorden, en nogmaals, lang niet alles wat leuk was staat in deze bloemlezing. Lees de comments gewoon nog eens rustig door, blijft genieten!
Foto: de eerste auto van Autobloglezer @kevinpeters
Zaten weer een hoop leuke en grappige verhalen tussen. Als ik al die reacties zo lees krijg ik voor al de auto’s die genoemd worden toch wel een soort van sympathie ofzo. Mooi.
Leuk! Een eervolle vermelding in deze lijst! En poehh ik mis um echt!
Ik had mijn verhaal nog een stukje sappiger kunnen maken door er bij te vermelden dat die 106 Rallye er wel voor gezorgd heeft dat ik inmiddels al bijna 6 jaar gelukkig samen ben met mijn wederhelft. Ze was toendertijd mijn collega, en had een lift nodig. En nee, ze was niet onder de indruk… een rammelbak, dat was het (beetje gelijk had ze wel, al zal dat niet toegeven). Ze probeerde het nog enigszins goed te maken door vervolgens te zeggen: ‘Ach, het rijd tenminste’. Dat deed toch wel pijn.
Toch wel een speciale herinnering aan dat ding dus. Maar die uitspraak zal ik haar nooit vergeven…
@motoragent: Ah die laatste opmerking van haar. ‘Het rijd tenminste.’ Die doen altijd zo veel pijn he.
@motoragent:
Van zo’n vrouw kun je alleen maar houden!
Blijkbaar zijn het toch de Volvo’s die het grootste indruk achterlieten. Leuke verhalen!
@Kuifje,, Een Volvo 850 T-5 2.5?? Dat kan natuurlijk niet :p maar buiten dat het zelfde verhaal 2 X mee gemaakt met mijn Volvo S40 T4 & Mitsubishi Lancer Evo III Bij beide dacht ik dat ik een goedkope deal had gemaakt tot de Turbo’s de geest gaven
Iets wat verlaat maar toch, eerst 3 jaartjes ‘verwent’ met lease auto’s, Polo, Ibiza, Clio, 207, Corsa en toen..
Al mijn spaar centjes in een Alfa Romeo GT gestopt en inmiddels al weer zo’n 120.000 kilometers plezier verder nog steeds rijd ik mijn droom auto, kost wat maar man wat een wagen!
@knapzuur: én inmiddels 6 jaar verder.
Mijn eerste auto heb ik nog steeds ( ben nog maar 18 ) is een Peugeot partner uit 2001 omdat mijn surfplanken mooi achterin passen.
Na de aankoop goede audio er in. En meteen op de proef gesteld door ermee naar tarifa, Spanje te rijden. En weer terug. Terugweg gedraafde hij zich zo goed dat ik 2700 km heb gereden in 2 dagen. Zou ik het opnieuw doen? Zeker weten wat een avontuur!
Na binnen een jaar een drietal Volvo 240’s versleten (roest en nog eens roest) te hebben als volgende een 850 Estate van de eerste serie gekocht. Fantastisch dat geroffel van een 5-cilinder. Ging helaas na anderhalf jaar total-los. Daarna nog een tweetal 5-cilinders (850 & V70) gehad maar het werd toch wat duur. Dus 12 jaar geleden overgestapt op (verschillende) Ford’s. Echter het verlangen was te groot : Sinds 2 weken een jonge V60 met een getunde 5-cilinder onder de carport. Fantastisch de roffel die deze diesel eruit gooit. Ik wilde gewoon nog een keer zo’n ding hebben voor ik definitief naar een ” carbon-footprint-verminderende ” auto moet. Lege tunnels zijn het leukst : Accelereren met het raam op een kiertje !
Ik had mijn verhaal nog kunnen opleuken door te vertellen over het BMW pesten op de Autobahn in de jaren negentig. Over het heerlijke gevoel dat het gaf om ‘m tot z’n topsnelheid door te trekken. Wat was die 850 een fijne auto! Ik moet wel toegeven, misschien is alles wat geromantiseerd inmiddels.
@viezefreddyw is er de laatste tijd toch wel
op vooruit gegaan zeg…
Mijn eerste auto was een Peugeot 205 junior 1 liter. Geen injectie, geen stuurbekrachtiging, geen ABS, maar ook: geen gewicht, weinig elektrische zaken en een paar blutsen.
Hoe ik die gekregen heb is ook best een verhaal: mijn beste maat zijn moeder ging als eens kuisen bij oude mensen thuis, en een oude dame had nog een autootje staan. ‘Is dat niets voor je zoon? Ik doe er toch niets mee’ Mijn maat had echter geen rijbewijs, en ik net wel. We mochten de auto gratis komen ophalen, maar ‘hij reed niet meer’. Toen we hem dan uiteindelijk gingen ophalen moesten ze er nog wel geld voor hebben: 40€, omdat de benzinetank vol was…
die auto stond achter de hoek van waar ik woonde, dus ik en mijn maat gingen hem halen en konden hem in gang duwen.
Hebben we hem ineens naar mij thuis gereden, maar mijn moeder wist van niets. Ik dacht dat ze een hartaanval zou krijgen ?
Uiteindelijk hebben we er een nieuwe batterij in gestoken, en nieuwe koolstofborsteltjes in de alternator, en het ding ging als een trein.
Wel het trage soort trein…
Een jaar na datum ingeleverd toen ik een nieuwe Grande Punto kocht, en er 900€ van de dealer voor gekregen! ?
Dàt was nog eens een auto die 205. Echt werken met zo’n ding. En in de winter ‘choken’, want anders startte hij niet.
O ja, ik heb er ooit eens 2 rondjes mee gereden op Spa Francorchamps ?
@nemus: He da’s leuk, mijn eerste auto was ook een 205 Junior! Met 954cc vierpitter en vier versnellingen handbakje.. Doorverkocht aan iemand die ‘m ging opknappen en zelf een 205 Generation genomen. Die helemaal opgereden. Nu een nette 205 1.6i Automatic. :)
Ik heb de nostalgie omgezet naar werkelijkheid deze week. Toen mijn prachtige full option V70 2.5T AWD (nieuw model, 260 PK) het plots begaf, moest ik met spoed op zoek naar iets anders. De V70 verkocht aan een liefhebber die de motor gaat swappen, ikzelf al balend op zoek naar een goedkope banger, alsof ik weer 18 was (dat is inmiddels 11 jaar geleden).
Omdat ik slechts tijdelijk iets wilde, ben ik gaan zoeken in het 500 euro budget. Ik maak aardig wat kilometers, dus LPG of diesel moest het worden, liefst niet te duur in de lasten. Dus wat koop je dan? Juist, een Citroen XM met 460k op de teller, met LPG, automaat en natuurlijk zonder historie.
Vol twijfel stapte ik en mijn maat in de auto om er naar te gaan kijken. Eenmaal aangekomen, werden de tekenen duidelijk waarom hij zo goedkoop werd aangeboden. Het was een inruiler, de vorige eigenaar had een gereedschapskoffer bestaande uit een rol plakband en ducktape. Het dagrijlampje was met plakband vastgezet, van binnen ook her en der wat ducktape sporen. Elektrisch raam kapot aan de bestuurderskant, kachelmotor deed het niet. Maar starten en lopen, geen probleem.
Geen gek geluidje, gelijk starten, mooi lopen op LPG en benzine en de auto kwam mooi omhoog op zijn hydraulische vering. Onder de motorkap bleek de auto wel degelijk bijgehouden te zijn, o.a. getuige de nieuwe veerbollen. Dat plus dat de motor netjes koud was toen ik aankwam, was toch wel een proefrit waard. En toen greep de XM me op de manier die ik ervoer toen ik 18 was en voor hetzelfde bedrag een Volvo 480 ES kocht.
Het voelde als teveel auto voor te weinig geld. Ja hij was optisch niet perfect, maar technisch super. Als een vliegend tapijtje reed ik de buurt door en raakte overtuigd dat deze het nog wel even vol zou gaan houden.
Dit weekend had ik ook gelijk een auto nodig, en heb ik er al meteen een kleine 1000km mee gereden als vuurdoop. De eerste 100km zat ik nog sceptisch achter het stuur. Wanneer komt de grote stoomwolk? Wanneer hoor ik een piep en zie ik het STOP lampje oplichten? Wanneer begint de motor te haperen? Hoe lang blijft de cruise control het nog doen en wanneer begeeft de automaat het? Niets van dat. Vol de file in, geen oplopende temperatuur, geen gedoe, wel comfort. Het motortje snorde vrolijk en dienstbaar voort. De rest van de rit en de overige 900km waren dan ook met een vette grijns achter het stuur van een zwaar comfortabel koopje, lekker aan het kijken waar alle knopjes zitten en genieten van de smoothness. Drempels? Strepen op de weg? Kuilen? Was is dat? :) Conclusie: De auto is zo fijn, dat ik hem niet langer meer als tijdelijke banger zie maar als youngtimer die ik weer mooi ga maken. Zo heb ik toch weer een beetje “die eerste auto”.
Ik ben 15 jaar oud en ben in het bezit van 2 Peugeot 205’s. Ik heb een platinakleurige 205 XR uit 1993 met 97.000 kilometer NAP. Ook heb ik nog een rode 205 CT Cabriolet uit 1986. Ik vind het zo’n leuke autootjes!
Ah damn, te laat voor dit topic.
M’n eerste auto was een ’70 Chevrolet Nova.
Roestbak 1e klasse!
Vloerpanelen waren vervangen door verkeersborden, ooit m’n vinger door de rechterdeur gestampt. Als je er mee reed in de regen ging er sowieso een zekering stuk. Maar de sound van die 3″ dual exhaust, heeerlijke auto!
Of ik hem ooit terug zou kopen? Mwoa.. Misschien als ik ooit avondschool carrosserie heb afgerond
Ah heb dit topic gemist, maar wat let me.
Ik ben nog steeds in het bezit van mijn eerste auto, een Audi 100 uit ’84. Man wat is dat ding traag met zijn jaren 80 eco 4 pitter, haha! Maar wat een lol heb ik, en heb ik gehad met die oude bak. Zo groot.. zo zompig.. zo ondersturend.. zo zwaar sturend… Volgens mijn vrienden mag ik hem nooooit weg doen, maar ja, het beestje word nu toch wel echt vermoeid. Hoewel ik altijd mijn best doe om hem goed voor de dag te laten komen, is er nog maar een tamme glans te vinden in zijn witte lak. Hoewel weinig kraakjes en rammeltjes voor z’n leeftijd, degene die erbij komen zijn erg moeilijk te verhelpen. Gelukkig een jeugdige dikke subwoofer in de mega kofferbak om dat alles te verbloemen.
Hij heeft me nooit in de steek gelaten, en geloof me, hij word met z’n 75 (bejaarde) pk’s continu vol op zijn staart getrapt, anders kom je niet vooruit. In de 4,5 jaar dat ik hem heb er toch 100.000km op gezet zonder echte problemen. Oké, een radiateur vervangen voor 30 (!!!!!!!) piek, een wiellager en 2 sets banden en wat klein spul… Ik houd ontzettend van die waggel, maar ik word ook ouder, net als hij.
Ik rijd hem op, zoekend naar een mooie oude Subaru Legacy outback. Maar die Oudi, zoals we hem noemen, die zal nooit vergeten worden. Word oprecht emotioneel als ik denk aan het afscheid.
Mijn eerste auto 2015 mercedes benz sl 500
@valentino455pk:
Hard gewerkt in de supermarkt dan