Rijtest en video: Opel Insignia Grand Sport 2017

De nieuwe Opel Insignia mag niet premium zijn, maar wil wel klanten wegsnoepen bij premium merken. Gaat dat lukken?

De nieuwe Opel Insignia is af en over het algemeen is het iedereen het er wel over eens: het is een fraaie verschijning geworden. De Grand Sport met een fijne vijfdeurs coupé look (u mag van mij ook gerust hatchback zeggen hoor) en de Sports Tourer als fijn op het netvlies liggende station. Beide afgeleid van de Monza Concept van een paar jaar geleden, wij vinden ‘m goed gelukt.

In de perspresentatie legt een bevlogen marketingmeneer ons uit dat we vooral niet moeten denken dat de nieuwe Insignia een premium auto is. Ze willen daarvan wegblijven, maar wilden wel een auto op de markt zetten waarvan mensen het als alternatief zouden kunnen zien voor een premium auto. Voor de autorijder die wél een dikke kar wil rijden, maar geen premium centen (meer) wil betalen, zeg maar. Voor die klanten moet geknokt worden, want tegenwoordig schuift elke fabrikant naar eigen zeggen het premium speelveld in, of willen ze er dichter tegenaan schurken. Kortom: wat gaat Opel doen om dit te realiseren?

Om te beginnen moest alles sportiever: de vorige Insignia kreeg volgens Opel met name commentaar op de zitpositie, waarbij klanten van mening waren dat ze meer “op” dan “in” de stoel zaten. Daarom heeft Opel de zitpositie met drie centimeter verlaagd, waardoor de daklijn ook drie centimeter kon zakken, zonder dat er hoofdruimte verloren zou gaan. Lekkere bijkomstigheid: de auto oogt breder, iets wat mede ondersteund wordt door de kleinere lampunits rondom en de iets bredere carrosserie. Niks mis mee zover, we houden ervan.

Een andere manier om de sportiviteit te benadrukken: een cockpit die meer rond de bestuurder gebouwd is. Lees: een hogere middenconsole. Het brengt ons bij het interieur en daar wil ik toch wel iets over zeggen. Als je als niet-premium merk klanten wil trekken die wel premium gewend zijn of overwegen, dan moet je niet aankomen met holle, keiharde plastics. Dan moet je niet aankomen met een middenconsole die je in z’n geheel kan bewegen als je er iets te hard tegenaan drukt met je knie. Kortom: dan moet alles wel een beetje stevig en solide aanvoelen. Er is niets mis met het materiaalgebruik, maar premium-klanten zouden hier serieus op af kunnen knappen. Op zich is het interieur best netjes, de stoelen zitten prima, het infotainmentsysteem werkt redelijk vlotjes, maar op afwerking laat Opel het hier een klein beetje liggen. Het is allemaal niet slecht, maar je gaat er zeker geen mensen mee uit hun Audi, Mercedes of BMW krijgen.

Wat ten slotte belangrijk is voor de premium beleving is rijplezier. En daar is de Insignia wél on spot. Toegegeven, wij hebben natuurlijk de dikste motor uitgekozen. Een 2.0 liter benzine met 260 pk en 400 Nm is geen laffe hap. Dan kom je goed van je plek en heb je weinig te klagen, al zou die sprint naar 100 gevoelsmatig sneller moeten kunnen met dit vermogen: 7,3 seconden is niet wereldschokkend. De topsnelheid van 250 is in ieder geval haalbaar, wij ramden de teller door naar 262 met gevoelsmatig nog iets speling, maar helaas: verkeer voor de neus. Op de Autobahn die ons naar de kronkels van het Taunus-gebergte bij Frankfurt leidt is de Insignia in ieder geval een fijne metgezel. De auto voelt op alle snelheden solide en het blok reageert lekker op de rechtervoet.

Het enige wat in negatieve zin opvalt is de tijd die de nieuwe achttraps automaat nodig heeft: de kickdown gaat gepaard met net iets teveel bedenktijd alvorens terug te schakelen en weg te schieten. Gelukkig is dit deels oplosbaar met de flippers achter het stuur, door zelf de controle te nemen over de acht verzetten is het lekkerder inhalen. En zelf flipperen is natuurlijk ook leuk als het bochtiger wordt.

Op de smalle maar zeiknatte weggetjes is de 4×4-badge op de achterklep niet verkeerd. De 260 pk versie wordt overigens standaard met die optie geleverd en ook de achttraps automaat is standaard op deze topversie. Zou je verwachten een flinke bak onderstuur aan te treffen in de Insignia, dan zit je mis. De auto blijf lekker neutraal en als je ‘m écht forceert wil deze vierwielaangedreven versie zelfs zijn billetjes wel een klein beetje naar buiten drukken. Maximaal 65% van het vermogen wordt naar de achterwielen gestuurd en daar verdeeld door een vergelijkbaar systeem als dat de Ford Focus RS heeft: er zit geen differentieel tussen de achterwielen, maar twee hydraulische platenkoppelingen die het vermogen verdelen over de twee wielen.

Wat betreft de sportieve rijeigenschappen lijkt er dus niets mis met de nieuwe Insignia. Dat doet ons nu al verlangen naar een OPC versie, maar als we dat voor de voeten van Opels marketingmeneer gooien begint hij toch een beetje te stotteren. Hij zegt dat de huidige 260 pk versie al erg snel is en dat de business case niet goed is voor een nieuwe Insignia OPC, dus dat we misschien nog maar niet te hard moeten hopen op zo’n lekkere variant. Misschien als er genoeg vraag is, voegt hij er snel aan toe.

Dus tenzij jullie er massaal om gaan vragen bij de lokale Opeldealer, kan het maar zo zijn dat we het bij deze generatie Insignia moeten stellen zónder OPC-variant. Dat betekent dat er keuze is uit diesels (1.6 met 110 of 136 pk, 2.0 met 170 pk) en benzineblokken (1.5 met 140 of 165 pk, 2.0 met 260 pk). Voor beide varianten geldt dat 4×4 alleen op de topversies beschikbaar is. Prijzen beginnen bij €33.695 euro, maar dan ben je nog niet in de optieboekjes geweest en er is één ding dat je in ieder geval geld gaat kosten: Exclusive kleuren.

Op de nieuwe Insignia kan je namelijk élke kleur krijgen die je wil, door een foto of stukje samplemateriaal naar Opel te sturen. De kleur van het tenue van je favoriete voetbalclub? Geen probleem. Liever de tint van je moeders appelcake? Stuur ‘m op en het wordt geregeld. Scuderia Rosso? Maak er een foto van en Opel gaat het voor je mengen. Je krijgt vervolgens een soort schaalmodel in de door jou gekozen (en door Opel gemengde) kleur opgestuurd. Als je die vervolgens goedkeurt wordt de auto in die kleur afgelakt. Prijzen zijn nog niet bekend, maar reken er niet op dat het heel goedkoop zal worden.

En eerlijk is eerlijk, dat is dan wel weer een optie die je alleen bij sommige premium merken kan krijgen en waar je flink geld voor moet aftikken. En dat brengt ons terug bij de vraag waarmee we dit artikel begonnen: is de nieuwe Opel Insignia een auto die kopers gaat wegsnoepen bij de premium merken? Ik kan het me bijna niet voorstellen en ergens vind ik het jammer dat Opel het zo hard roept. Er staat namelijk een prima concurrent klaar voor de niet-premium markt, bestaande uit auto’s als de Renault Talisman, Ford Mondeo en Peugeot 508. En die mogen zich serieus zorgen maken om deze fraaie, heerlijk sturende nieuwe Insignia.