Wie is Pierre Gasly? Een blik op Max’ nieuwe teammaat

Je suis Pierre.

Sinds gisteren is het officieel: Red Bull opteert ervoor om Pierre Gasly volgend jaar naast Max Verstappen te installeren in haar ‘grote team’ Red Bull Racing. Dit jaar komt de Fransman nog uit voor de tweede equipe Toro Rosso, maar net als Vettel, Verstappen en Kvyat het vóór hem deden, maakt hij al na (iets meer dan) één seizoen de begeerde overstap naar het topteam. Een mooie kans voor Pierre, maar ook een gevalletje ‘zwemmen of zinken’. Met dat in het achterhoofd stellen wij onszelf de vraag ‘hoe goed is Gasly eigenlijk?’. Om hier een zo goed mogelijke indicatie van te krijgen, hebben we zijn prestaties in de lagere categorieën onder de loep genomen. Een bloemlezing.

Begin in de karts
Niet alle, maar veruit de meeste F1-coureurs zijn ooit begonnen in de karts. Gasly is hierop geen uitzondering. Hij begon voor huidige begrippen wel relatief laat. De in februari 1996 geboren man uit Rouen (hij is dus 1,5 jaar ouder dan Max) werkte in 2006 zijn eerste seizoen in het Franse Minime (60cc) kampioenschap af. Dat Gasly voorbestemd was voor grote dingen bleek niet direct: zijn eerste jaar eindigde hij slechts als vijftiende. Een jaar later ging het al iets beter: vierde overall.

In 2009 ging Pierre internationaal. Één jaar later kwam het resultaat dat geloofwaardigheid gaf aan de notie dat hij daadwerkelijk het nodige talent had. Een tweede plaats in het CIK-FIA Europees Kampioenschap in de KF3-klasse was zijn deel, achter Alexander Albon die momenteel derde staat in het F2-kampioenschap.

De monoposto’s vóór de F1
Gasly debuteerde in 2011 in het Franse F4 kampioenschap. In zeven raceweekends werden in totaal veertien races verreden. De keiharde resultaten vertellen dat Gasly derde werd in het kampioenschap achter Matthieu Vaxivière en Andrea Pizzitola, met zeven podia waaronder vier zeges. Maar dat vertelt niet het hele verhaal. Gasly kwam de eerste races totaal niet uit de verf, na acht races had hij pas één derde plaats gescoord en had hij al drie uitvalbeurten achter zijn naam. In de laatste zes races ging Pierre echter als een speer: vier overwinningen, één tweede plaats en één derde plaats. Dat zijn ‘Schumacher 2002′-achtige resultaten.

In 2012 volgde zodoende het opstapje naar de Formula Renault Eurocup. Maar het eerste jaar in die klasse viel niet mee. Met het team R-Ace GP werd PG10 slechts tiende achter mannen als Stoffel Vandoorne, Daniil Kvyat en Nyck de Vries. De enige hoogtepunten waren twee derde plaatsen op Spa en de Nürburgring. Niet slecht, maar ook niet top. Zo’n jaar kan je er beter niet bijhebben als aspirant F1-coureur. Gelukkig ging het een jaar later met Tech 1 Racing veel beter. Sterker nog, Gasly werd kampioen en versloeg onder andere Esteban Ocon en Nyck de Vries. Een belangrijke zege, want het leverde Pierre een plekje op in Red Bulls junior programma.

In de strijdkleuren van Red Bull werd Gasly geplaatst bij Arden, het team van de familie Horner, om uit te komen in het Formule Renault 3.5 kampioenschap. Het werd een apart jaar voor Pierre, die geen enkele overwinning pakte maar dankzij ettelijke tweede en derde plaatsen wel tweede werd in het kampioenschap. Carlos Sainz pakte overigens de titel en dat was natuurlijk balen voor Gasly. Immers reed Sainz ook in Red Bulls kleuren, hoewel hij uitkwam voor een ander team (DAMS). Pierre deed echter nog meer in 2014, namelijk de laatste zes races in het GP2-kampioenschap rijden voor Caterham Racing. Hij werd daar de teamgenoot van Rio Haryanto, die je wellicht nog kent van de blauwe maandag dat hij in de F1 uitkwam voor Manor Racing. Gasly haalde echter geen punten voor Caterham Racing. Schrale troost: dat lag vooral aan het team zelf. Teamgenoot Rio haalde in dezelfde zes races ook maar twee puntjes (wel íets beter dan Gasly dus).

Maar die laatste zes races in 2014 waren dan ook slechts een opstapje naar een volledig seizoen GP2 in 2015. Gasly kwam nu zelf uit voor het team van DAMS. De resultaten waren oké, maar hielden tegelijkertijd niet over. Net als in de Formule Renault 3.5 won Gasly geen enkele race. Zijn teamgenoot, Williams-protegé Alex Lynn, deed dat wel twee keer (een feature race en een sprint race). Aan het eind van de rit hadden beide DAMS-coureurs 110 punten. Gasly werd echter achter Lynn én de eveneens 110 punten hebbende Raffaelle Marciello gekwalificeerd, op basis van beste resultaten. Dat betekende onder de streep dus de achtste plaats. Meh.

Met dit in het achterhoofd moest het, net als in 2013 in de Formule Renault Eurocup 2.0, écht gebeuren in 2016. En dat moet je Gasly nageven: tot nu toe is hij er altijd in geslaagd dit soort make or break-jaren goed te verteren. Ondanks fikse tegenstand van teamgenoot Antonio Giovinazzi, greep Gasly op de valreep de titel in het laatste weekend in Abu Dhabi. Saillant detail: zijn eerste feature race overwinning op Silverstone, kwam nadat de familie Gasly eerder die week verwikkeld was geraakt in een fors auto-ongeluk. Gasly zat naar eigen zeggen midden achterin, naast zijn moeder. Hun auto werd aangereden en sloeg vier keer over de kop, om ondersteboven tot stilstand te komen. Volgens Gasly zat alles onder het bloed en dacht hij aanvankelijk dat zijn moeder zou sterven. Uiteindelijk gebeurde dat gelukkig niet.

Goed, dit heftige intermezzo even daargelaten, leek een promotie naar Toro Rosso de logische volgende stap. Zeker ook gezien het gedoe met Kvyat binnen de Red Bull-stal. Maar kennelijk had Red Bull toch wat twijfels ontwikkeld over hun pupil, die weliswaar won, maar pas op de laatste nipper en na de nodige ‘aanloopproblemen’. Dus werd Pierre verbannen naar Japan, om daar uit te komen in het Superformula kampioenschap.

Ongetwijfeld zal dit aanvankelijk een teleurstelling zijn geweest voor Gasly, maar hij heeft zich niet laten kennen. In Japan volgde hij zijn gebruikelijke patroon weer. Omdat de laatste twee races werden afgelast wegens een tyfoon, werden er uiteindelijk slechts zeven races verreden. Gasly’s resultaten hierin lezen als volgt: 10de, 19de, 7de, 5de, 1ste, 1ste, 2de. Na de zevende race stond Gasly een half puntje achter kampioenschapsleider Hiroaki Ishiura en gezien zijn vorm zal die laatste wel peentjes gezweet hebben voor het laatste weekend (een zogeheten double header). Maar ja, dat ging dus niet door. Nog nooit zal een Japanner zo blij geweest zijn met de komst van een tyfoon.

De F1
Gasly zal er inmiddels ook wel mee kunnen leven. De Fransman had eerder die maand alsnog zijn F1-debuut gemaakt voor Toro Rosso in Maleisië en zou dat jaar nog vier F1-races rijden. Niet met geweldige resultaten als gevolg uiteraard, het waren immers zijn eerste stapjes in een nieuwe klasse. Maar dit jaar laat Pierre bij vlagen al zien dat er ook in de F1 meer potentie is. Als historische resultaten een garantie zijn voor de toekomst, zal het vanaf hier alleen maar beter worden voor GAS. Laten we voor VER hopen dat het niet héééééééééél veel beter wordt…