Zo vluchtte Maybach in een bootje voor de politie

Klopt die zin wel? Jazeker, dit verhaal gaat namelijk niet over het automerk, maar over the man, the myth, the legend himself.

We plegen weleens te lamenteren over het feit dat de auto zoals wij die de afgelopen jaren gekend en bemind hebben dreigt te verdwijnen. Op zulke momenten is het weleens goed om naar het verleden te kijken. Aan de ene als melancholisch retrospect over hoe het allemaal begon nu het einde in zicht is. Aan de andere kant ook om ons te herinneren dat de auto natuurlijk al een hele evolutie heeft meegemaakt en dat dit het grootste deel van de tijd vooral positieve dingen met zich mee heeft gebracht. Wie weet oordelen we over de rebelse pioniers van nu over een jaar of vijftig wel hetzelfde als we nu doen over de rebelse pioniers van toen. In dat geval maken we ons zorgen om niks.

Een man die zich vroeger al niet af liet remmen over zorgen voor morgen, was Wilhelm Maybach. We kennen zijn achternaam doordat Mercedes die jaren geleden terugbracht als separaat merk (rijtest). Helaas werkte dat niet helemaal zoals voorzien en inmiddels is ‘Maybach‘ een soort chique uitrustingsniveau geworden op dikke Mercs (rijtest). Wilhelm had beter verdiend, zo blijkt uit dit epische verhaal uit den ouden doosch.

Richting het eind van de 19de eeuw was Wilhelm Maybach als techneut werkzaam bij Deutz. Als zodanig wordt hij beschouwd als een van de vier grondleggers van de viertakt verbrandingsmotor. Deze motor wordt ook wel de Otto-motor genoemd, vernoemd naar Wilhelms collega en mattie Nikolaus Otto. Bij Deutz werkte Wilhelm ook nog samen met een zeker Gottlieb. In 1882 hadden hij, Gottlieb en Nikolaus het idee dat ze genoeg gewerkt hadden voor een baas en richtten ze hun eigen toko op, een bedrijfje genaamd Daimler.

In den beginne stuitten de contrapties van Daimler op veel weerstand. Mensen wisten niet wat ze moesten vinden van koetsen die rijden zonder peerden en vonden zo’n voertuig dat benzine met zich meetorstte maar gevaarlijk. Om goede publiciteit te vergaren had Daimler het plannetje bedacht om met een gemotoriseerde boot mee te doen aan de Frankfurt Regatta, een groot publiek evenement op de Main.

De sterke arm was echter niet zo onder de indruk van dit plan en wilde voorkomen dat het gemotoriseerde bootje zich tussen de rest van het veld zou voegen. Ze waren bang dat het misschien zelfs zou ontploffen. Maar echte pioniers laten zich niet afremmen door conventies, noch door bromsnorren. In een onbewaakt momentje zag Wilhelm Maybach zelf zijn kans schoon om aan boord te gaan en het parcours af te leggen.

Volgens de overlevering (een beetje afhankelijk van welke versie je gelooft), hield Maybach bij zijn rebelse poging af en toe stil, zodat de achtervolgende politie in hun roeiboot hem kon benaderen. Daarna gaf hij weer gas. Dit tafereel bezorgde het toekijkende publiek een grote mate van plezier. Ondanks dat de boot veilig de kust weer bereikte, kon de hermandad er echter niet mee lachen en arresteerden ze Wilhelm Maybach vanwege ‘roekeloos rijden varen’.

De publiciteitsstunt werkte geweldig. Een jaar later kocht Otto von Bismarck, een man waar later nog een ander fors bootje naar vernoemd zou worden, een gemotoriseerd vaartuigje van Daimler. De opmars van het bedrijf was niet meer te stoppen…(via jalopnik.com)