Jeep Trackhawk krijgt een historische livery aangemeten

Maakt dat hem minder gaaf? Nee.

“Als ik dan toch zo ver te krijgen ben, doe dan maar deze”, is wat je vaak zegt als iets het beste is uit een categorie waar je niks mee hebt. Als ik dan ergens toch junkfood vandaan moet halen, wordt het KFC. Als ik dan toch naar Nederlandse muziek moet luisteren, doe maar Bløf. En als alles helemaal hopeloos de mist in gaat en het zowat verplicht wordt om een SUV te kopen, doe dan maar een Jeep Grand Cherokee Trackhawk.

Om even de gehele eerste alinea te ontkrachten: stiekem is die Trackhawk gewoon een retegaaf ding, los van het feit dat het een SUV is. Het recept voor de auto is simpel: pak een Grand Cherokee (eentje van de generatie die nog te pruimen is), geef hem een dikke bodykit, niemand gaat er immers mee op onverharde wegen rijden. Laatste stap: lepel er hetzelfde blok en upgrades in als de Dodge Challenger en Charger Hellcat. Het resultaat: een Cherokee SRT met 6.2 liter HEMI V8, die met een supercharger zo’n 717 pk mobiliseert. Ik hoor u zeggen: “ja maar, nog steeds is het laf, want de lichtere, kleinere, evengoed praktische (vier deuren) Charger kun je ook krijgen met zoveel oompf.” Ja en nee. Niet als stationwagon, dus de Trackhawk is sowieso veel praktischer. Wat de Trackhawk een sensatie maakt is het feit dat hij vierwielaandrijving heeft. Van nul naar honderd sprinten in iets meer dan 3,5 seconden is voor een auto van 2.433 kg gewoon bloedsnel. SUV’s zijn laf, maar de Trackhawk is alles behalve laf.

GeigerCars, een Duitse tuner, vindt de Trackhawk kennelijk ook gaaf, maar niet gaaf genoeg. Er zit nog veel meer potentie in dat blok en dat haalt de Duitse tuner er ook uit. Breng je je Trackhawk naar Duitsland, dan geven ze hem terug met 900 pk en 1.003 Nm koppel. De topsnelheid zit normaliter ietsje onder de 300 km/u, maar met de Geiger-Trackhawk kun je de 312 km/u aantikken. Doodeng, maar mogelijk.

Bovendien is GeigerCars jarig: ze worden 40 jaar oud. Speciaal daarvoor kun je ook bij de tuner terecht voor een extra speciale Trackhawk, een exemplaar die ze zelf al bij de kladden hebben gepakt en je zo mee mag wegrijden. Naast de opgepeperde motor en aandrijflijn hebben ze hem ook uitgedost in een Gulf-livery. Normaliter branden we dergelijke auto’s in deze historische livery graag af, want het dient niet geassocieerd te worden met inferieure auto’s. Voor de Trackhawk maken we voor één keer een uitzondering.

Het pre-built exemplaar betreft een ‘weinig gebruikt tweedehandsje’ en daarom is de prijs een vrij schappelijke 129.000 euro. Dat is precies 110.142 euro minder dan wat Enzo Knol mocht aftikken voor de enige Trackhawk die op geel (en dus niet grijs) kenteken staat, tevens is dat ironisch genoeg bijna exact wat de heer Knol aan BPM erbij betaalde. Combineer dat met de stokoude basis, abominabel brandstofgebruik en het niet hebben van een premium-badge, en ziehier waarom bijna niemand de knotsgekke Jeep verkiest boven een X5 M, AMG GLE 63 of SQ7.