Het is nog steeds mogelijk om lol te hebben met je auto. Getuige de anecdotes die iedereen wel heeft.
De ‘autohobby’ kan zich op verschillende manieren manifesteren. Het kan zijn dat je op je 21e al aan je zesde auto toe bent. Of dat je al je tijd steekt in je auto en carmeetings. Maar vaak zijn het ook gewoon die paar bijzondere autoritten die indruk maken en waar je soms jaren later nog met plezier aan terugdenkt. Wij vroegen enkele van onze redacteuren naar een rit die op hen indruk heeft gemaakt.
Casper: De rit naar huis die toevallig leuk bleek
Voor Autoblog rijd ik natuurlijk fantastische auto’s op fantastische wegen. Nog niet zo heel lang geleden had ik echter een autorit die per ongeluk heel leuk bleek en dat is misschien nog wel mooier.
Het stomme was: ik had drie dagen lang niets anders gedaan dan zo hard mogelijk rijden op prachtige wegen. Ik moest namelijk een foto- en videoverslag maken van een toerrit door Luxemburg. Met de Alfa Romeo Giulia duurtester reed ik tussen de deelnemers in sportwagens en supercars door om mooie platen te kunnen schieten. Tussendoor moest ik telkens zo snel mogelijk van plek wisselen en delen van de route afsnijden om te zorgen dat ik weer vooraan de stoet auto’s uitkwam. Dat was op zich al hartstikke leuk, maar de verrassing kwam op zondagmiddag.
De route had z’n laatste stop in een klein stadje waar geluncht werd en waar ik afscheid nam van de groep. Na nog even snel de tank te vullen bij een lokaal tankstation, stelde ik de navigatie in op ‘Thuis’ en ging het gas erop. De route leidde me door de noordelijke helft van Luxemburg naar Duitsland. Het zonnetje begon al wat te zakken en de Giulia bromde tevreden. Het was niet omdat de wegen beter waren, maar alles kwam gewoon even bij elkaar. Maar ik wilde snel naar huis, zonder dat ik op een bepaalde tijd ergens hoefde te zijn. De druk was eraf en ik hoefde de 200 pk’s niet helemaal uit de Giulia te wringen, maar gebruikte ze wel om op te schieten. De auto was in zijn element, ik was in mijn element, alles klopte.
Michael: Voor het eerst meerijden in een Cosworth
Pech krijgen op weg naar Zuid-Frankrijk met de Ford Sierra met daarachter de caravan is niet fijn. Als het al in België gebeurt op een nationale feestdag heb je helemaal pech. Alleen, voor mij viel dat mee. Weggesleept naar de lokale Ford garage bleek deze natuurlijk gesloten, maar het naast gelegen Shell benzinestation was wel open en buiten stond een fonkelnieuwe Ford Sierra Cosworth 4×4.
De eigenaar stond binnen achter de balie en had al snel door wat het probleem zou moeten zijn aan de automatische versnellingsbak van onze Sierra. “Wacht ik heb nog een Ford Garage en die gooi ik wel even open, volg mij!” Mijn bewonderende blik voor zijn auto was blijkbaar voldoende, ik ging mee in de Cosworth en de rest van de familie volgde in de Sierra 1.6CL. Het ritje duurde maar 15 minuten, maar de grijns ging de hele vakantie niet meer van mijn gezicht.
Wouter: De nachtrit met een navislavi
Het klinkt wat meer kinky dan het in werkelijkheid was, maar qua autorit was het er één om nooit meer te vergeten. Je zou het bijna een sprookje kunnen noemen, laat ik de tekst dan ook maar zo beginnen. Er was eens een team van Autoblog wat ’s-Nachts opnames moest maken op verschillende locaties. We schrijven het jaar 2011, er was net een hagelnieuwe Porsche 911, voor de kenners: de 991.
Waar we exact waren, weet ik niet meer. En het probleem was dat we dat toen ook niet scherp hadden. Het was ergens tussen de grote rivieren, een niet onbelangrijk detail voor dit verhaal. Voordat ik die avond wegreed, moest de Porsche 911 nog worden afgetankt om dat in de nacht niet meer te hoeven doen. Uiteraard krijgt any 911 het beste wat we kunnen vinden, Shell V-Power. Je weet wel, de brandstof die samen met Scuderia Ferrari is ontwikkeld om meer energie uit elke druppel brandstof te halen door efficiëntere verbranding.
Aan het begin van de nacht moesten we naar de volgende locatie, het was rond een uur of drie. Er klonk dan ook een zucht van opluchting door de cabine van 911 toen we ons volgende adres hadden ingevoerd: het was minder een kwartier rijden. Vol goede moed draaide we de 911 een provinciale weg op en bespraken we of we eerst gingen ontbijten of direct ons bed in zouden gaan als we straks klaar zouden zijn. Toen zagen we het. Het bord. Met iets over een pont erop. Waarvan we al konden verwachten dat die midden in de nacht niet zou varen en dat bleek te kloppen.
Onze navigatie hield daar geen rekening mee en dus moesten we omrijden naar de eerstvolgende brug. Een rit van enkele tientallen kilometers aan de ene kant van de rivier en dan weer terug aan de andere kant van de rivier. Wel een rit over dijkwegen dus, uitgestorven dijkwegen zelfs. Sociaal als we zijn, zetten we wel de klep van de uitlaat dicht. Voor ons slingert de dijkweg met niemand erop, we zitten in een 911, de stoelverwarming staat aan, het gezelschap is goed, de tank is gevuld met V-power. Dus het werd toch nog een mooie rit….
Ruben: Mijn eerste roadtrip door de VS
Mijn leukste auto-herinnering is eigenlijk nog niet zo gek lang geleden. In 2017 maakte ik voor het eerst een roadtrip door de Verenigde Staten. Een bekende route langs de westkust en een gedeelte in het binnenland van Amerika. De kans is groot dat er enkelen onder jullie zijn die een vergelijkbare route hebben gereden. Ik heb de route gereden met één van de goedkoopste auto’s die ik en mijn vriendin konden huren. Niet zozeer omdat ik dat zo fantastisch vond, maar omdat ik destijds met 23 jaar nog een dikke dagelijkse toeslag zou moeten betalen voor elke auto wat maar enigszins leuk was. (Dit heb ik met de vakantie van dit jaar helemaal goedgemaakt, medelijden is niet nodig).
In een tijdsbestek van twee weken reden we meer dan 5.000 kilometer met een Kia Forte. En ik had er nog lol mee ook. Van de hitte in Death Valley (Nevada) tot besneeuwde wegen in Lake Alpine (Californië). We vertrokken elke ochtend zeer vroeg om lekker kilometers te maken met een dagelijkse mooie zonsopgang als cadeau.
Het was echt niet de leukste auto. Je kwam met name in de heuvels en bergen vermogen tekort, het interieur is niet heel luxe en op het gebied van comfort scoort de Forte gemiddeld. Maar dat maakte de trip voor mij persoonlijk nu juist zo memorabel.
Autoplezier komt in alle soorten en maten
Soms vind je het plezier in autorijden echt in een ultieme rit op een lege weg. Soms zijn het vooral de omstandigheden die een rit memorabel kunnen maken. Dit artikel word je aangeboden door Shell V-Power.
Zo’n Sierra Cosworth staat echt nog hoog op mijn verlanglijstje! Jammer voor mij dat ze in waarde aan het stijgen zijn
Zo heb ik ook een memorabele roadtrip gemaakt door Amerika in een Hyundai Sonata in 2012.
Ergens bij Arches National Park gekeken naar ‘leuke’ routes. Tank had nog een kwart en kortste route was ook de meest interessante route. Een onverharde weg met een waarschuwing dat bij regen deze weg alleen door 4×4 gereden mag worden. Gelukkig was het droog en de Sonata had bij Monument Valley al wat offroad gereden en dat ging prima… Een kleine 10 minuten op deze onverharde weg begon het licht te druppelen en bleek de route door de lage snelheid toch wat langer te zijn dan gedacht. De auto baande zich een weg door de hobbels en het gras kietelde tegen de onderkant. Het begon te schemeren en voor we het wisten was het donker. M’n vriendin destijds naast me begon het redelijk spannend te vinden maar ik kon natuurlijk niks laten merken. In geen velden of wegen iets of iemand te bekennen. De navigatie gaf aan nog 25 minuten en toen vond ook het lampje van mijn tank het nodig om te gaan branden. Rustig doorgereden en uiteindelijk bij het enige licht in de wijde omgeving aangekomen bij het tankstation waar de navigatie op stond ingesteld. Vanaf daar was het gelukkig nog maar een paar highway miles naar ons hotel.
@pordon: Zoiets heb ik ook een keer meegemaakt. We stonden midden in Vermillion Cliffs National Monument, in het noorden van Arizona, met een driekwart lege tank in onze Kia Sportage (2.4 viercilinder, met AWD en zelfs een diff lock). Dus op de navigatie het dichtstbij zijnde tankstations opgezocht. Bleek in de buurt van Kanab, in het zuiden van Utah, te zijn. Werden we dwars door de rimboe (over de ‘Honeymoon Trail’), óver een bergrug, gestuurd, over een ‘weg’ waar echt al in geen jaren meer een auto had gereden…
Op een gegeven moment kwamen we bij een stuk aan waar ik zei: we kunnen hier wel naar beneden, maar als het verderop doodloopt, kunnen we niet meer terug, want je kunt hier niet tegenop terug naar boven rijden. Vreselijk steil, allemaal rotsen, en bovendien was de tank inmiddels zo goed als leeg…
Toch maar naar beneden gereden. Het werd steeds stiller in de auto, maar een eindje verderop op kwamen we op een ‘service road’ van het elektriciteitsbedrijf terecht. En uiteindelijk kwamen we op highway 89 en hebben we het tankstation ‘gewoon’ gehaald…
Later in de reis nog wel weer een paar keer wat ‘spannende’ onverharde wegen gereden, o.a. in Capitol Reef National Park. Maar toen we over The Maze District (onderdeel van Canyonland National Park) lazen dat je daar beter niet met een auto in kon gaan, of, als je dat toch graag wilde, je eigenlijk met minimaal twee auto’s met AWD moest zijn, en dat die auto’s beide eigenlijk ook wel op z’n minst een lier moesten hebben, toen hebben we toch maar besloten om door te rijden, naar Island In The Sky (ook onderdeel van Canyonlands). Daar liggen namelijk asfaltwegen; leek ons toch iets verstandiger. En daar heb ik zeker geen spijt van gehad, want daar zagen we veruit het mooiste vergezicht dat ik ooit gezien heb!
@Ruben: Misschien moet je nog even opzoeken waar Death Valley ook al weer ligt. Het is er dan wel bloedheet, dus ik snap de verwarring, maar ligt níet in Nevada. Het is één van de negen(!) nationale parken in California. Eén van de mooiste zelfs, naar mijn mening, maar veel van de anderen (Kings Canyon, Sequoia, Yosemite en Redwood) zijn dan ook overschat. Joshua Tree en Channel Islands zijn wel mooi. Pinnacles en Lassen Volcanic ben ik nog niet geweest helaas, maar dat gaat er vast nog wel een keer van komen…
Nevada heeft er overigens slechts één: Great Basin. Ook niet onaardig…
Leuk lijstje! In 2018 heb ik na een jaar of vijf in bezit te zijn geweest van mijn VR6, tóch maar een open luchtfilter geïnstalleerd. Ik vond dat altijd wat fout, maar het klinkt zo lekker! Nu had ik eindelijk een oplossing welke voor daadwerkelijk meer vermogen zorgde (BMC CDA + hitteschild) en deze hebben we dan ook met liefde geïnstalleerd. Na het plaatsen was het al wat later (rond 23:00u) en ik ging dan ook alleen naar huis. De vriend waarmee ik de mod had gedaan moest de volgende morgen weer vroeg op, en ging dan ook niet mee voor een testrondje.
Stationair hoorde ik nauwelijks verschil. Daar de motor aardig afgekoeld was reed ik de eerste kilometers rustig. Ik hoorde iets verschil, maar niet noemenswaardig. Ergens was ik best teleurgesteld, het was en vrij prijzige ingreep, maar het p*rnogeluid van een VR6 met openluchtfilter bleef uit.
Naarmate de olie temperatuur opliep liet ik het toerental ook verder oplopen en hoorde ik mijn eigen vertrouwde auto na 5 jaar ineens niet meer als een bescheiden 6 pitter, maar roffelde en gorgelde de 6 pitter als nooit te voren! Niet lang daarna bereikte de motorolie de juiste bedrijfstemperatuur, en konden we echt gaan doorhalen. Man man man, wat was dat genieten! Ik heb deze avond een kleine 120 kilometer gereden (ja ik was pas laat thuis) en zo’n 40 liter BP ultimate opgestookt. Iedere keer als ik dacht dit is de laatste keer, kon ik het de volgende mogelijkheid weer niet laten. Terugschakelen, gas er op en vroarrrrrr!!! Zo fijn! Helaas moest de auto begin dit jaar weg. Flink balen elke dag. Wie weet komt er ooit weer een VR6 terug. Dan zal een open luchtfilter de eerste modificatie zijn, en niet de laatste zoals nu het geval was!
Helaas alleen maar filmpjes in baggerkwaliteit, maar wel een plaatje bij het praatje :
[url=https://ibb.co/j63nYww][img]https://i.ibb.co/j63nYww/Motorruimte-2.jpg[/img][/url]
@dutchdriftking:
@dutchdriftking: Zo te lezen heb je heel veel plezier gehad met die golf, waarom moest die dan weg?.
@mikje90: Na zes jaar er enorm veel geld in te hebben gestoken (onderhoud en roest aan een bijna 25 jaar oude hot hatch is enorm wanneer je deze als daily gebruikt) was ik er klaar mee. Met name het laatste jaar was het niet normaal. Ergens stallen en een winterauto er bij klinkt leuk, maar is erg prijzig, en in de praktijk rij je er dan bijna niet mee. Komt bij, in die 6 jaar getrouwd, twee keer een huis gekocht, kortom, je hebt je hobby budget ook ergens anders voor nodig. De auto verkocht, samen met mijn vrouw een gave reis in Zuid Amerika gemaakt, allebei ons motorrijbewijs gehaald, en nu willen we lekker allebei gaan motorrijden. Onze schuur is groot zat dus we kunnen gelukkig wel twee motoren kwijt (met de auto kan ik niet achterom, anders had die droog gestaan en niet weg gegaan) en dat zal de nieuwe hobby worden. Nu ik de auto zo’n acht maanden kwijt ben, ben ik alle praktische ellende vergeten (er past niks in, door verlagen + grote wielen kan je eigenlijk geen passagiers meenemen), en de rekeningen ook bijna, en doen herinneringen soms zeer.
Maar goed, ik heb tenminste ruim een ton met een zes-pitter gereden, dat kunnen er hier maar weinig zeggen. En als we straks mooie ritten met de motor gaan maken zal ik blij zijn met de ruil.
@dutchdriftking: Je golf is misschien weg maar ik vind wel dat je er een mooie nieuwe hobby bij hebt, en ik snap je keus op een gegeven moment ben je het investeren wel beu.
@mikje90: had een Nissan 350z ook een zespitter. Een brok betrouwbaarheid. De enige investering die nodig is, hangt af hoeveel je rijd. De benzine. Zo zie je maar weer het verschil tussen duits en japans.
” ‘s-Nachts” in het midden van een zin, goede poging om correcte spelling te gebruiken.
@aarsgewei: zodra er “adv:..” bij de titel staat leest bijna niemand het artikel, dus maak je geen zorgen.
Mijn mooiste rit was tijdens de Ramble rally, door Wales. Mooie brede glooiende wegen. Wij in een 1993 Lexus LS400 en voor ons een 996 Porsche en achter ons 2 991 Porsches. Omdat de wegen zo perfect glooiend waren konden we ze perfect overzien en dus reden we “met z’n tweeën” Elke keer een gil van de bijrijderskant als er een auto van de andere kant kwam, geen gil betekende dat we alle weghelften konden gebruiken. De Porsche rijders gebruikte alleen de goede weghelften en zo kon het dat een Lexus LS400 van 25 jaar oud 3 Porsches bij kon houden.. Toen we later uitstapten om even op adem te komen schommelde we nog na op onze benen vanwege het vele overhellen wat de Lexus deed. De Porsche rijders hevig onder de indruk en wij met een grijns van oor tot oor!
Gelukkig had je v-power getankt, anders was die Porsche natuurlijk niet vooruit te branden. V-power is geweldig (ik werk al dan niet voor Shell)
Geluk is een warme Giulia.
Toen ik vorig stage liep in de buurt van München, ik was in september erheen gereden in mn e12 520/4 en ging voor de kerstvakantie terug naar NL. Was prachtig, in mn rode e12 900km over de autobahn, hele dag de tijd genomen, beetje sneeuw op de heuvels langs de weg, meer “driving home for christmas” wordt het niet