Of het nou een poster aan de muur is, of een ontmoeting in het echt, iedereen heeft wel een persoonlijke herinnering aan een supercar. De Autoblog-redactie geeft jullie deze week onze persoonlijke herinneringen.
Het zal jullie vast niet zijn ontgaan: deze week staat bij Autoblog in het teken van supercars. Dat betekent extra veel video’s en artikelen over deze hele speciale auto’s. Eerder deze week gaf een deel van de redactie al wat persoonlijke supercar-herinneringen aan jullie. Vandaag in het tweede deel van de supercar-anekdotes, krijgen jullie nog meer van onze verhalen te horen. Loek mag vandaag het spits afbijten.
Loek – Best of the Best: Bugatti Veyron
Het is toch een beetje cliché, zeggen dat de Bugatti Veyron je jeugdheld is. Een bewijs van extreem diepe autokennis is het namelijk niet, bijna iedereen kent de cijfers wel. En toch blijft het de ultieme supercar. Bovendien was het project altijd bijzonder voor mij. Het kwam rond mijn geboorte tot stand en tegen de tijd dat ik wist hoe pk’s en topsnelheid werkte, was het 2005 en kwam de productieversie op de markt. Ik ben niet zo van de posters, een schaalmodelletje van de Veyron nam die rol op zich. Doelstelling voor een jonge versie van mij: een keer zo’n auto spotten.
2009: missie geslaagd… of toch niet?
In 2009 was ik op vakantie in Monaco. Toevallig wist ik van horen zeggen dat een local zijn Veyron aan het uitlaten was. Rondhangen op de auto-hotspots dus. Maar geen Veyron gezien. Pas na het verlaten van Monaco kwam het angstaanjagende front van de Veyron in kwestie tegemoet en dan merk je dat privacy glass achterin ook irritant kan zijn. Door een lelijke reflectie is de eerste Veyron die ik spotte een vlek in mijn herinnering. Ik weet niet eens meer zeker welke kleur het was.
2014: Stunt Double
In 2014 was het tijd voor een klein uitje naar Wolfsburg. Een Volkswagen-’pretpark’ genaamd Autostadt is daar de hoofdattractie. De eyecatcher is een klein automuseum met van alles en nog wat (wisselende collectie). Niet alleen productieauto’s, maar ook pre-productieauto’s van VAG kun je daar vinden. Na te hebben gekwijld over een andere jeugdheld, de VW W12 Nardo, ving ik ineens een glimp op van een verdacht gestroomlijnde supercar. Het leek negen jaar na dato eindelijk de waarheid: oog in oog met een Veyron! Helaas zat er een addertje onder het gras: het ging om de EB 16/4 Concept uit 2000. Deze vingeroefening van de Veyron lijkt erg op het origineel, maar is dat niet. Een beetje alsof je zegt Brad Pitt gespot te hebben terwijl je een handtekening van zijn stunt double krijgt. Nee, Brad Pitt wil ik zien!
2017: de niet-ideale rendezvous
2017 was het jaar van de VAE (Dubai). Een bijzondere reis, maar voor het echt hete supercar-spul – buiten seizoen laat menig sjeik de Koenigseggs nog even binnen – moest je toch aankloppen bij gerenommeerde supercar-dealers. Bij waarschijnlijk de bekendste was de score netjes. Voor de beeldvorming: je loopt binnen, links twee 918’s en een Carrera GT, rechts auto’s als een Rolls-Royce Dawn, Lexus LFA, Porsche 911 GT3 RS en Ferrari 458 opgesteld alsof het Polo’s zijn in een Volkswagen-occasioncentrum. En daar gebeurde het: ergens achterin de overvolle dealer, op het moment dat ik hem niet aan zag komen: de Bugatti Veyron 16.4. Een exemplaar in het volledig blauw met de Centenaire-velgen. Wat 12 jaar na dato de ontmoeting zo bijzonder maakt is hoe niet bijzonder het eigenlijk was, ik durf bijna te stellen dat het niet het hoogtepunt is van het toenmalige inventaris. Ik heb ook niet mijn best gedaan om de auto volledig op beeld te krijgen, bewijs hieronder. Ook onder deze relatief niet-ideale omstandigheden is het nog steeds een all-time favorite en rommelig of niet: er staat een vinkje achter.
Ruben
In 2016 was ik te gast bij de trackday-dagen van Gran Turismo Events. Dit is een Scandinavische organisatie die trackdays door heel Europa organiseren. Het staat altijd garant voor spektakel als het gaat om deelnemende supercars. Voor mij was het de eerste keer dat ik de krachten van een supercar kon ervaren op een circuit. Want op het circuit is het toch andere koek dan op de openbare weg. Zeker met de juiste bestuurder achter het stuur.
Wat mij het meeste bij is gebleven is de middag met een Nissan GT-R, aangepakt door Team Schirmer en goed voor meer dan 600 pk. Vanaf de bijrijdersstoel kreeg ik een unieke ervaring hoe belachelijk hard je deze auto de bocht in kon smijten. In tegenstelling tot touristfahren, was de Nordschleife met deze trackdays een stuk leger. Er werden meerdere ronden in minder dan 8 minuten gereden. Die eerste kennismaking vergeet ik nooit meer.
Jaap
De supercar die mij direct te binnen schoot toen we deze huiswerkopdracht kregen is de BMW Z8. Helaas niet omdat ik stiekem Pierce Brosnan ben en het mijn dienstwagen was op weg naar Elektra King en Christmas Jones in The World is not Enough, maar omdat ik er als sprietige tiener eentje won. Of nou ja, een schaalmodel dan.
Ik kreeg in die tijd altijd een jaarabo op een bekende kwaliteitspublicatie cadeau van mijn wijlen opa. Deze publicatie had ook een gratis wekelijkse(?) quiz waarmee je geweldige prijzen kon winnen. Ik had deze eigenlijk altijd genegeerd, maar besloot op een goed moment maar eens mee te doen.
Na een zwikje vragen over obscure conceptauto’s van Ferrari en dergelijke, stond ik zomaar op de tweede plaats. Dat werd uiteindelijk de derde stek. En zo kreeg ik opeens een schitterende rode Z8 thuisgestuurd. Helaas moest je kort daarna gaan betalen voor de quiz, dus was de eerste dikke buit ook meteen de laatste. Maar de trofee staat nog steeds te shinen op de vensterbank.
Hayte
Toen Michael mij vroeg naar een persoonlijke supercar-herinnering, besefte ik mij iets. Daar heb ik er namelijk niet zo heel erg veel van. Natuurlijk heb ik wel eens een reeks aan oldtimers gezien en andere bijzondere bolides, maar echt een thoroughbred, enigszins moderne supercar? Zelden.
Toch schoot er vrij snel wel één specifieke herinnering naar boven. Een herinnering van contrasten. Ik was in het Britse Folkestone. Een plaats die mensen alleen kennen omdat de Eurotunnel daar stopt. Waarschijnlijk zijn velen van jullie nooit in de plaats zelf geweest: dat zou ik ook niet zo snel aanraden. Ik was er eigenlijk alleen voor fish & chips.
Folkestone is een saaie, grijze havenstad, die door de vele verlaten winkels een sfeer van vergane glorie heeft. En toch reed daar, geheel vanuit het niets, een blauwe cabrio Audi R8. First gen, met die heerlijke V10. Een groter contrast is er niet te bedenken. Ik (met mijn vader) in een afschuwelijke Chevrolet Matiz, rijdend in een grijze stad, om daar moeiteloos te worden ingehaald door een cabrio met Lamborghini-motor.
Ik weet nog goed hoe die Audi amper toeren hoefde te maken om mij zo in te kunnen halen. Hoe de jonge vent achter het stuur een gigantisch grote glimlach op z’n gezicht had, terwijl ik in shock vanuit de miserabele Matiz keek. Heel lang kon ik niet van de Audi genieten, maar het blijft een moment om nooit te vergeten.
Autoblog Supercar Week 2020 is mede mogelijk gemaakt door Louwman Exclusive. Louwman Exclusive vertegenwoordigt McLaren, Morgan, Lamborghini, Automobili Pininfarina, De Tomaso, e.v.a.
Kijk voor het gehele aanbod (nieuw en pre-driven) op
Erg leuk artikel jongens!
Mijn supercar anekdotes;
Als jochie van een jaar of twaalf in de pitbox staan op Zandvoort (Italia a Zandvoort dagen). Het regende en ik schuilde wat voor de regen. In de box stond de gele F40 van Michel Oprey. Dat ding werd met koude motor gestart en even warm gedraaid. De tandjes zeg. Rillingen door heen mn lijf. Onvergetelijk.
Dan de tweede. Ook een Ferrari, maar jaren later. In België, op het voor Vlamingen bekende ‘rondpunt’ van Wommelgem. Ik reed op de rechterbaan, was in gesprek met mijn vrouw (in 2016 nog mijn vriendinnetje), en werd links ingehaald door een Dino 246GT. Eigenaar trapte goed door, gaf flink wat gas. Ik was van mijn apropos en was er stil van.
Derde keer. Wederom Ferrari. Eind 2019. Ik zit met mijn vrouw te lunchen bij ‘t Pandje in Hilversum aan het stoplicht bij de Mies Bouwmanboulevard. Ik zie op een gegeven moment een 250 GT SWB de hoek omdraaien. Ik val weer stil en mijn vrouw weet precies weer hoe laat het is.
In mijn 37 jaar ben ik vaker supercars tegengekomen. Lambo’s op de snelweg, Porsches, Astons, Bentleys, maar voor mij kan echt niets tippen aan dat magische gevoel van een Ferrari met historie.
Heel tof om te lezen. Zelf heb ik het met de Nissan 350Z.. niet echt een supercar.. maar voor mij echt een droomauto.. en hoe komt dat zo? Geen idee maar iets aan die auto trekt mijn aandacht. Ooit zou ik er nog heel graag eentje willen rijden.. cabrio.. in de zon.
@donjunior: Ik heb deze advertentie op AutoScout24 gevonden.
https://www.autoscout24.nl/aanbod/nissan-350z-benzine-zilver-e3cd29a8-56da-4508-8d8c-e15020f6f7c0?utm_source=ios-share&utm_medium=copy_link&utm_campaign=share
Verkoopprijs: € 8.950,-
Kilometerstand: 93.211 km
Bouwjaar: 11/2004
Voor minder dan 10 rooitjes heb je er al één!
Dat klopt.. maar er zijn helaas nog andere factoren waar een aanschaf door beïnvloed wordt. Anders had ik er allang eentje in bezit gehad ;)
Een oranje wil ik wel..
@donjunior: had vroeger precies hetzelfde met een A310. Vraag me niet waarom, maar liep er in 1987 tegenaan, bijna letterlijk en was verkocht. Is wel weer over gegaan, maar blijft fascineren die auto.
@donjunior: Ik geniet er elke dag nog van. Het geluid, de looks en lekker japans in de bediening (dus kort, strak pookje bv)
Ik heb de Veyron waarschijnlijk wel eens gezien, in het echt. Maar heeft geen grote indruk gemaakt. Maar mijn vaste hardloop rondje is rondom Leusden, en nu dus al meermaals de Chiron gespot. Ook best bijzonder. Maar wat is erg goed kan herinneren, is dat ik op de A27 bij Lexmond reed en werd ingehaald door een Alfa 8C. De eerste die ik toen zag. Wat een auto is dat!
Eentje die ik nog goed weet is dat ik als scholier naar huis fietste (woonde in een Brabants dorp), ik bijna thuis was en een zilver gevaarte zag staan in de verte.
Ik dacht oh een dikke Mercedes. Prima.
Tot ik dichterbij kwam en zag dat het om een blubberdikke McLaren SLR ging. Gewoon bij ons in t dorp, nonchalant langs de weg geparkeerd?!
Viel bijna van mn fiets.
Niet echt een supercar, maar een rondje meerijden in een Phaeton W12 die nog niet officieel op de markt was, bij ons net over de grens bij een klein en nietszeggend restaurantje waar we toevallig langs reden. De man was technisch ingenieur bij VW en had de auto mee voor de laatste puntjes… super gaaf als 15/16 jarige…
Een paar jaar geleden was ik met een vriend op weg naar de 24 uur van Le Mans. Het was niet de eerste keer, dus ik wist wel dat je daar veel snelle auto’s (veelal op Brits kenteken) tegenkomt. We reden ergens in noord-Frankrijk op de snelweg. Onze auto (een Alfa 156 sportwagon) was redelijk tot de nok gevuld. Rijden deed hij als de beste maar maar ruim is-ie niet en als gevolg daarvan zagen we niks in de binnenspiegel toen we een steeds harder bulderend geluid van achter hoorden naderen. Het klonk goddelijk maar we zagen niks. En net toen hij ons links inhaalde zagen we dat het een klassieke Ford GT40 was. De bestuurder vond het -oh joy- nodig om net op dat moment volle pijp gas te geven en aan de horizon te verdwijnen. Wat een geluid! Nu ik dit inklop heb ik weer kippenvel.
Een oude werkgever van mij had een lamborghini aventador roadster. Altiid kippenvel als hij de oprit op reed en op het rechte stuk naar de parkeerplaats ff flink op de gas ging
Mijn eerste echte herinnering was als 12 jarig jochie. Op vakantie met m’n ouders naar Italië. In Duitsland even een tankpauze, toevallig bij Hockenheim waar dat weekend de F1 was. Klonk al gaaf, maar toen we rondkeken over de parkeerplaats stond daar een McLaren F1 in het zwart op Duitse platen, wat een machine! Eigenaar was denk ik bakkie doen, je hoorde de motor nog ‘tikken’ weet niet of je dan begrijpt wat ik bedoel. En wat een brede sloffen lagen daaronder, wat was ik onder de indruk als broekie.
Supercars…. ik heb er niet zo veel mee. Beetje rare uitspraak wellicht van een autogek. De Veyron doet me bijvoorbeeld helemaal niets, niet op plaatjes, niet in het echt. Het zijn de tegen de supercars aanschurende wagens die het doen, de Nissan GT-R, de Porsche Gt3rs, de Donkervoorts, de …..dat soort auto’s. Die een beetje bereikbaar zijn in je dromen en die kloppende verhoudingen hebben
Precies dit! Zo’n Chiron doet me ook vrij weinig.. maar een mooie 350Z of een (ook een zwak voor) nieuwe Giulia Q(V) in het rood.. daar kijk ik zeker naar om!
Met mijn ouders door Duitsland aan het rijden richting onze vakantiebestemming of huis. Zal nooit vergeten dat we op de Duitse autobahn reden en in tegengestelde richting zag ik een auto met aanhanger aan komen rijden met iets roods achterop. Bleek het om een Ferrari F40 te gaan. Dat was en is mijn droomauto. Die auto blijven nastaren totdat het uit het zich verdween. Daarna nooit meer een F40 gezien.
Samen met mijn vader vanuit Oostenrijk terugkerend naar huis kwamen we ’s avonds op de Autobahn een Porsche 964 Carrera RS en Turbo tegen. Deze waren toentertijd splinternieuw. Bleek het om man en vrouw te gaan die met elkaar aan het “racen” waren. Ik vroeg mijn vader er nog achterna te gaan wat hij ook deed maar uiteindelijk kon hij het niet bijhouden. Het tafereel is mij bij gebleven omdat het gewoon gaaf was.
Bij de Nederlands-Duitse grens toen we naar Aken gingen. Terwijl wij vaart minderde voor de grens trok er aan de aan de andere kant van de weg een witte BMW M3 E30 met Duitse kentekenplaten weg van de grenspost. Ik was al gek op de M3 maar die dag werd ik er verliefd op. Het mag voor velen misschien geen supercar zijn maar voor mij, en vooral in die tijd, was dat het equivalent van een supercar.
Maar goed, dat zijn een beetje mijn anekdotes.
Ik vraag mij wel af waar die GT-R op de foto vandaan komt. Nog nooit die kentekenplaten gezien.
Volgen mij is het BiH, Bosnie i Herzegovina
zie: https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_landcodes_voor_voertuigen
Ik heb een hele echte superdesuperdesupercar.. verbleekt elke andere supercar bij.. mijn Mehari uit 1971 :)
@Soulmaster Dat wil ik best geloven. Een Mehari is zoveel meer pret in weer als vandaag, helemaal in drempelrijk Nederland. Hoeveel auto’s zijn er die zoveel plezier geven bij lagere snelheden?
@Soulmaster: een Wilde Mehari ?
Bij mijn tweede bezoek aan de Nordschleife aan de praat geraakt met een groepje Duitsers. Ik was op de motor. Eentje uit dat groepje nodigde me uit om een rondje mee te rijden. In een gele 993 GT2. Wat was dat gaaf zeg! Voor mij toen duidelijk: die GT2 is echt wel een Supercar! Zo veel anders dan een 993 Carrera of turbo! Sindsdien altijd eentje willen hebben, maar dat zit er vrees ik niet in als ik zie hoe hard die dingen in waarde blijven stijgen.
Daarnaast levenslang fan van de F40. Eerste ervaring was in de paddocks van Zandvoort voor de Ferrari Porsche cup. Zo mooi en bruut! Deed ook wel pijn toen er tijdens de race 2 platgereden werden over het oliespoor van een 911.
Voor mij toch wel de Ferrari F40. Mijn ultieme droom. Ja, ik zou een ritje in een F40 verkiezen boven een ritje in Katja Schuurman. Mijn beste ontmoeting met de F40 heb ik vorig jaar met een filmpje gedeeld. Gewoon op de straat in Zwitserland. Katja ben ik overigens nog nooit in real life tegengekomen.
Ik heb het met de veyron ondanks dat ik hem niet mooi vind. Ik reed eens vanuit het werk over de snelweg naar huis. Komt er ineens een Rolls-Royce Phantom voorbij stuiven met een rotgang. Ik schrok me wild. Nog geen 5 seconden later kwam er een Veyron voorbij stuiven. Ik had mijn raam open. Dat geluid van die motor is verslavend