Benzyclopedie: SL, SLK, SLC, SLR, ML en G

Dit is alweer het laatste deel van Appeltjes Mercedes-Benz fuilleton. Na het C-Klasse-, dikke Benzen– en E-Klasse (coupé) overzicht hierbij het toefje slagroom op de taart. Vraag mij niet om te kiezen, want ik ben er nog niet uit. Maar zo’n SL65 AMG vind ik wel wat hebben. Ik weet het, niet praktisch met een gezin, dus nog een boodschappenwagentje erbij zoeken om het compleet te maken. Enfin, roept u maar.

450 SLC 5.0 en 500 SLC

In 1974 kwam er een coupé uit op basis van de SL C107. Naast het feit dat het dak vast zat, was de wielbasis ook nog een flink stuk verlengd met 36 centimeter tot een totale grootte van 281,5cm, behoorlijk lang dus! De auto zelf was dan ook 474cm, maar door de slanke vormen vind ik hem niet zo groot ogen. Vandaar dat ik een dikke 5 liter V8 voor zowel de 450 SLC 5.0 als de 500 SLC ( en ook nog de 350 SLC 5.0 voor de Amerikaanse markt) nogal fors vind. Tot oktober 1981 leverde het blok 240 DIN pk’s, daarna werd het verlaagd tot 231. Geen heel indrukwekkende getallen eigenlijk, bij 5 liter denk ik meestal een ruim 300pk. Om terug te komen op deze auto, hij had 15pk meer dan de 450SLC en woog ook nog 115kg minder, waardoor de auto duidelijk sneller was. Het werd echter op de weg gebracht door slechts een automatische 3-bak.

SL 600 R129

In 1989 bestond de SL-serie nog steeds, de allereerste auto die deze naam droeg was de Gullwing uit 1954. De R129 volgde de R107 op, ook wel C107 genoemd zoals hierboven. Naast de grote serie aan 6- en 8 cilinders waren er voor het eerst 12 cilindermotoren leverbaar in de SL, zoals in de 600 SL (vanaf 1994 SL 600) en de nogal extreme SL 73 AMG. De laatste is echt en heel bijzondere auto, vandaar dat ik er geen plaatjes van heb voor jullie. Van de SL 600 zijn er echter nog ruim elfduizend gemaakt, dus deze kom je zo nu en dan nog wel eens tegen. Echter ook veel minder dan je zou verwachten aan de hand van dat aantal. Voorin ligt een 6,0 V12 die 394pk levert, hetzelfde blok als in de W- en C140 modellen. De topsnelheid was uiteraard begrensd op 250km/u en sprintte naar de honderd in maar 5,9 seconde! In 1995 kostte de auto in Nederland bijna 4 ton.

G 55 AMG

De G-klasse is een tijdloze auto die na een productieperiode van ruim 26 jaar is deze mastodont eindelijk vervangen. De auto was aanvankelijk alleen leverbaar met redelijk normale motoren, pas aan het einde van 2001 kwam er een 5,4 liter V8 in een AMG uitvoering van deze logge tank. Dat was nog het blok zonder compressor, 354pk is voor zo’n enorme auto alsnog genoeg voor 209km/u, èn, nog belangrijker, 7,4 seconde voor de standaardsprint. Later kwam er een compressor op om het vermogen tot 476pk te doen toenemen, en later zelfs tot 500pk! Dat zijn pas echt getallen. Daarmee is het een bizar voertuig, een combinatie van een logge vierkante auto met een ontwerp van meer dan 20 jaar oud en dan een sprint naar de honderd in 5,5 seconde! Het mag niet gekker worden dan een op 210km/u begrensde topsnelheid.

SLK 32 AMG

De SLK AMG serie vind ik een leuk concept, een klein autootje met een forse motor voorin. Inde SLK 32 AMG ligt nog niet eens zo’n grote motor, maar er zit wel een compressor aan vast die veel bijdraagt aan de 354pk, een stuk meer dan wat de SLK 320 levert. De auto is maar 4 meter 10 lang, maar weegt alsnog 1.495 kilo! Bijna 100 meer dan onze reeds overleden Ford Taurus uit 1991, 4 meter 87 lang en ook uitgerust met een V6 van rond de 3 liter. De auto is niet zo heel opvallend, maar wel opvallend snel. Er zit zelf een begrenzer op die de auto verbiedt om boven de 250km/u uit te komen. Accelereren is toch leuker dan heel hard rijden, toch? 0-100 in 5,1 seconde boeit me al meer dan die topsnelheid. Het is een auto die je nog maar weinig tegen komt, vandaar dat ik anderhalve week geleden uit de bus sprong om nog net op het nippertje een paar dia’s te schieten voor dit artikel. De afgebeelde is als enige gelukt.

SLK 55 AMG

De SLK 55 AMG vind ik één van de leukste AMG’s door zijn/haar (streep door wat niet van toepassing is) kleine afmetingen en stoere details, en in het vooronder een 5,4 liter V8. Een V8 in zo’n klein dingetje vind ik gewoon een erg leuk concept, zoals ik al eerder had vermeld bij de SLK 32 AMG. Omdat het zo’n vreemde combinatie is wordt de auto weinig gekocht, en daardoor ook weinig verkocht. SLK rijders zijn meestal niet op zoek naar 360pk. Via een automatische 7-bak worden die op de achterwielen gebracht, waardoor de auto in minder dan 5 seconde op de honderd zit en door rijdt tot 250 km/u. Er is nu ook een nog snellere black series met 400pk! De ziet er nog stoerder uit en haalt zelfs 280km/u, dat zijn we niet gewend van AMG!

SL R230

De SL R129 werd in 2001 opgevolgd door de R230, een auto die er gezien het verouderde ontwerp van de R129 echt aan zat te komen. Deze was er aanvankelijk als SL 500 met 306pk (inmiddels 388pk), later waren er ook nog heftigere varianten leverbaar (de SL 350 daargelaten).

SL Edition ’50

…Of toch niet? Want de SL Edition ’50 van 2004 was alleen leverbaar als SL 350 en SL 500, zonder extra pk’s zelfs. Het speciale aan de auto is dan ook de uitrusting en het feit dat er niet meer dan 500 stuks van rondrijden, zelfs nog minder als we acties van sommige zondagsrijders meetellen. Er zit een Command-systeem met een DVD waar het weggennetwerk van heel Europa op staat. De stoelen zijn geventileerd en bekleed met nappaleer en in de hoofdsteunen, voorschermen en middenconsole zijn Edition-’50 logo’s aangebracht. De achterlichten zijn ook iets anders dan die van de standaard SL’s, in het midden is zit een grijze balk zoals ook bij de AMG’s. In de SL 350 ligt een 5-traps automaat en in de SL 500 zelfs een automatische 7-bak! De laatste kostte maar liefst 156.500 euro zonder extra opties, en daarmee doe je het spaarvarken van de staat een groot genoegen.

SL 55 AMG

Dan komen we eindelijk bij de serieuzere paardenkrachten aan. De SL 55 AMG is uitgerust met een 5,4 liter V8 die we van wel meer modellen kennen, maar in dit geval is deze sowieso al uitgerust met een compressor. Minimaal 476pk dus, en later 500. Het is een zeer comfortabele cruiser, een geweldige combi van gemak en veel snelheid, met daarnaast een erg goede afwerking en een gunstig benzineverbruik, uiteraard gezien vanuit de heren bij Shell. De motor produceert een heerlijk gorgelend geluid, echt typisch V8. De auto is standaard voorzien van vier geperforeerde remschrijven voor een betere ventilatie (foto 4) en een stoere grijze balk in elk achterlicht als subtiel verschil met de niet-AMG’s. Je ziet het overigens ook terug op de Edition-’50 en het komt ook redelijk vaak voor op de SL 600. De auto is er ook met performance pack, dat is een stoere voorbumper met extra ventilatie zoals we van de SL 65 AMG kennen.

SL 600

Wat betreft uiterlijk minder sportief dan de SL 55 AMG en met een minder hitsige motor is deze SL met dikke V12 voorin. De auto is dus nog meer bedoeld voor cruisen dan de SL 55 AMG, die met al zijn stoere details sportiever is uitgerust. Aangezien het concept van de SL 55 AMG de SL-klanten meer aanspreekt zul je de SL 600 met nagenoeg hetzelfde prijskaartje en vrijwel dezelfde specificaties veel minder tegen komen op de openbare weg, 10 keer zo weinig als ik bekijk hoeveel ik en mijn collegae van AG er inmiddels al hebben vastgelegd. De V12 van 6 liter levert met 500pk dus hetzelfde vermogen als de 5,4 V8 van de AMG, en accelereert ook ongeveer even snel naar de honderd (4,7 seconde!). Het verschil zit dus in de uitstraling van de auto, de SL 600 als een cruiser en de SL 55 AMG eigenlijk ook, maar dan stoerder uitgerust en opvallender door de speciale details. De SL 600 heeft overigen ook geventileerde remschijven. Daarnaast is de auto te herkennen aan de velgen die alleen op de SL 600 werden geleverd, en de V12 logo’s op de zijschermen.

SL 65 AMG

Zoals vermeld heeft de SL 65 AMG een iets andere –stoerdere- voorbumper met extra ventilatie. Daarnaast wordt de auto standaard geleverd met sinistere antraciet gelakte velgen, ik vind het er briljant uit zien. Het belangrijkste ligt onder de kap, het is een 6,0 liter V12 met twee turbo’s! Het vermogen dat eruit komt is bijna net zo groot als dat het blok uit de SLR levert, 612pk! Net zo veel als wat er in een Carrera GT ligt overigens. Daarmee komt ook een auto van bijna 2 ton schoon aan de haak natuurlijk goed mee uit de voeten, je rijdt een Gallardo er compleet mee zoek! En dan heb je ook nog een hardtop een veel luxe aan boord, maar dat mag wel voor de 3 ton die je er hier in Nederland voor betaald, dat is een ton meer dan wat de SL 55 AMG kost! Je ziet ze dan ook maar zelden rijden, van de 65 AMG reeks is het wel de meest gangbare variant. Kijk uit voor namaak, zet een performance pack en een setje antracietgrijze velgen onder je SL 55 AMG en hij is net echt.

ML 63 AMG

De ML 55 AMG heb ik bewust over gelagen omdat ik het één van de minst interessante AMG’s vind, van buiten onderscheidt de auto zich nauwelijks van zijn trage broers en de prestaties zijn ook niet zo heel indrukwekkend. Maar met de ML 63 AMG is dat anders, want het blok voorin levert ongeveer 150pk meer! Een stuk of 510 paarden is ook voor een lompe en onaerodynamische auto als deze goed voor indrukwekkende cijfers. Een SUV die maar 5 seconde nodig heeft om naar de honderd te sprinten is erg indrukwekkend, maar ook voor bijvoorbeeld een Donkervoort vind ik dat al heel wat. Na de kleine uiterlijke ingreepjes ziet de auto er al iets beter uit, maar ik vind het nog steeds alleen een plezier om naar te kijken om het feit dat er veel vermogen voorin ligt. De auto heeft standaard een stoere treeplank, magere AMG-rims, een voorbumper met mistpitten en aluminium strips en niet te vergeten vier pijpen uit de achterkant.

SLR

Met een vermogen van 626pk en een topsnelheid van 334km/u mag dit met recht een supercar genoemd worden! Nul-tot-honderd doet hij in ongeveer 3,7 seconde. Met een massa van 1768 kilo, een automatische 5-bak en een conventionele bodystructuur met de motor voorin en aan gebruikelijke kofferklep is het met recht een GT. Wat is het nou? Natuurlijk is het een supercar, maar van een totaal ander kaliber dan bijvoorbeeld een Carrera GT, en omdat het toch echt een GT is, noemen we dit voor het gemak een super-GT, eigenlijk een auto zonder concurrentie hoewel de Veyron ook wel veel van zijn kenmerken vertoont (zwaar, luxe). Op een rustige donderdagavond kwam deze een nagenoeg lege P.C. Hooftstraat uitrijden. Let trouwens op de foute velgen die eronder zitten (red. Maya’s?), haast fouter dan wat er normaal al onder ligt!