Gespot: Little Apple in the Big Apple!

Ook het leven als spotter/student gaat wel eens vermoeien. Vorige week was ik er tussenuit om de kwaliteiten - of: kwantiteiten? - van New York zorgvuldig in me op te nemen. Niet puur om de auto’s overigens. Te midden van dertienduizend taxi's en nog eens vijfenzeventighonderd Lincoln Town Cars had ik mezelf de taak gegeven om de bijzondere auto's eruit te vissen als spelden uit een hooiberg.

Aston-Martin DB9 Volante

Hier en daar reed een DB9 rond, maar het waren meer de parkeergarages waar ik alles zag staan, dan de openbare weg waar ze rondreden. Dat is dan ook een handige tip, hoewel ik er zelf niet veel mee heb gedaan. Op straat kom je minder tegen dan je zou verwachten van een dergelijke grote stad, maar binnen staan wel van alles. De velgen springen natuurlijk meteen in het oog, want zelfs een nobele Aston moet er aan geloven. Andere velgen. Wel kon ik een Aston-Martin logo traceren, maar tegenwoordig kan er zo veel. Ze vallen nog niet in de categorie misplaatste velgen, dit is nog (relatief) beschaafd. Ik ben er voornamelijk Volantes tegen gekomen, ongeveer vier gedurende de hele week. Overigens was ik er niet om hardcore te spotten, dus wie weet mis ik van alles.

Bentley Azure

In de buurt van Fifth Avenvue/55th Street was voor zo ver ik heb gemerkt het meeste te spotten. Nou heb ik nog niet 0,1% van Manhattan gezien, maar ik denk dat dit wel één van de betere plekken is. Er zijn zeker drie hotels met royaal huisvervoer. Het St. Regis heeft een eigen Continental Flying Spur. Deze Azure stond ook voor dat hotel. Helaas is het fotograferen er nog net iets lastiger dan midden in bijvoorbeeld de P.C. Hooftstraat, en van de dertienduizend taxi’s zijn er vrij weinig die even voor je wachten. Ik kan me er iets bij voorstellen… Een nieuwe Azure heb ik er overigens niet zien rijden, vooral de Continental Flying Spur was erg in trek, en dan natuurlijk wel met chauffeur. Dat is in NY veel gebruikelijker dan hier. Zo nu en dan kwam ik drie van dergelijke auto’s tegen in een paar minuten, vergelijkbaar met Londen dus.

Bentley Arnage Le Mans Series & T

De score is er anders dan in een andere wereldstad zoals Londen. Heel anders. Amerikaanse auto’s bieden veel comfort voor relatief weinig geld, en zo word je als succesvolle zakenman in NY doorgaans vervoerd per Town Car, dan wel per Town Car limo, die respectievelijk maar 45 en 70 mille kosten. De Arnage Le Mans Series kon ik nog net fotograferen op de Brooklyn Bridge, waar een aantal meter boven straatniveau een voet- en fietspad is. Schuin van boven is het ook nog een plaatje van een auto toch? De Arnage T kwam tegen de avondval nog langsgereden, geheel geblindeerd. Maar zolang er geen raampje open gaat, laat ik het maar voor wat het is.

Bentley Continental Flying Spur Speed

De eerste is altijd het leukste. “Mijn” eerste dan, zoals dat wel eens wordt genoemd. In augustus en september werden er voor het eerst Flying Spur Speeds gespot, de eerste die ik zelf tegenkwam stond afgelopen week in New York. De technische veranderingen van de Flying Spur Speed ten opzichte van de Flying Spur zijn hetzelfde als die van de GT Speed ten opzichte van de GT. 612 pk dus, in plaats van 560, en aan de buitenkant is hij ook enigszins gewijzigd. De nieuwe voorbumper hoort bij de facelift, wat meestal betekent dat het ook een Speed is aangezien versies met 560 pk nauwelijks meer worden verkocht. De Speed onderscheidt zich overigens nog extra door middel van de velgen, verchroomde randen om de koplampen en achterlichten, de echte diehards zouden het zelfs aan de iets plattere, bredere uitlaten moeten kunnen zien. Giga geperforeerde remschijven zijn ook mogelijk, maar niet nodig. Deze had ze ook niet.

Cadillac XLR & XLR-V

Manhattan is waar het allemaal gebeurt. Daar is het meeste te doen voor… Iedereen. En dus ook voor de autospotter. Als je even rust wilt, kun je gratis de pont nemen naar Staten Island. Na de oversteek van iets meer dan een half uur zit je op een rustig, niet-toeristisch eiland waar je bijvoorbeeld een kijkje kan nemen in de Japanse tuin. Erg mooi. Een kilometer verderop stond echter iets dat niet zo zeer mooi was, maar eerder erg bijzonder. Zeker in de gewaagde blauwe kleur. Erg mooi! Er is natuurlijk wel een verschil tussen een kleur, en een kleur op een auto. De XLR-V heeft niet de 320 pk krachtige Northstar V8 van 4,6 liter voorin liggen, maar een V8 van 4,4 liter met supercharger. 443 pk! Dat scheelt nog eens een slok op een borrel. Een dergelijke auto verwacht je niet op Staten Island. Het was één van de bijzonderdere spots van die week. In Europa is het al helemaal een rariteit. Wel rijdt er ten minste eentje rond in Nederland, maar helaas in een anonieme grijstint. Iets lichter dan de verongelukte XLR.

Ferrari F430 + Porsche 356 Speedster

Ik kon niet veel sportauto’s vinden in New York, als we de XLR even indelen bij cruizers. Naast een zwarte F430 ben ik alleen deze F430 nog tegen gekomen, vergezeld van een schitterende 356 Speedster. Dit was een stunt van een bedrijf dat exclusieve auto’s verhuurt in New York. Van F430 tot 356, en dus alles er tussen in. Erg veelzijdig. De 356 Speedster trok mijn aandacht het meeste, die zijn namelijk verreweg het moeilijkst te vinden en zullen op den duur het meeste waard zijn, mist origineel. De stap van 356 Cabriolet naar 356 Speedster is namelijk ook zo gemaakt. Ook nu al liggen de prijzen heel dicht bij elkaar, wat misschien nog wel het meeste komt door de relatief hoge restwaarde van de F430. Beide auto’s zijn tweedehands nog over de ton. Nou is het vrij logisch dat je een 356 Speedster tweedehands koopt. De 356A Speedster werd namelijk van 1954-1958 gebouwd.

Maybach 57 & 57S

Welke exclusieve auto’s zie je het meeste in New York? Voor zo ver ik er nog aandacht aan besteed – het moet minstens honderd keer zo veel kosten als ik me zelf kan permitteren – zijn dat voornamelijk Bentley Continental Flying Spurs, Maybachs, en Phantoms. Het aantal Maybachs valt erg op, want in een week niet-zo-intensief spotten zag ik onder andere een 62S, twee 57S’en, drie of vier 62’s, en nog een stuk of zeven (?) 57’s. Phantoms hebben ook nog een plaatsje, hoewel het er veel minder zijn (vier?). De auto’s worden zonder uitzondering in de gaten gehouden door een chauffeur, en meestal is het best leuk om daar even mee te praten. Ze vonden het vrijwel allemaal geen probleem, heel relaxed om zelfs nog een beetje enthousiasme te zien.

De 57S met het kenteken NYPALACE hoort logischerwijs bij het Palace Hotel, vlakbij het St. Regis (Conti FS) en The Plaza (Phantom).

Mercedes-Benz S 65 AMG V221

Er rijden veel Mercedessen in New York. En zo’n S 65 AMG lust m’n camera wel. Het ontbreken van een kentekenplaat voor scheelt trouwens erg veel, maar bij een geheel zwarte auto komt het toch aan op het nadeel dat ik iets anders moet zoeken om op scherp te stellen… Een S500 is er een zeldzaamheid, hoewel ik er wel eentje heb zien rijden. Precies die auto wordt in Amerika namelijk verkocht als S550, net als de E500, CLK500, etc. etc..

Rolls-Royce Silver Spur, Silver Spur Limousine 42 Inch Stretched, New Silver Spur

De Arnage familie is niet heel sterk vertegenwoordigd in New York. En dus evenmin de Silver Seraph. Het viel des te meer op dat er zo nu en dan gereden werd met Silver Spurs, en dan het liefste de eerste serie (jaren ’80), te midden van vrijwel alleen maar modern speelgoed. De blauwe is er zo eentje. Hij werd gechauffeerd door een Colombiaanse man met wie ik meteen aan de praat raakte. Hij moest een uurtje wachten tot “zijn baas” (hoe zeg ik dat tactvol?) klaar was met shoppen, en was vast begonnen het instructieboekje te lezen van de nieuwe auto. Niet de Rolls, maar de Mercedes werd ingeruild op een Continental Flying Spur. Al pratende vertelde ik dat ik scheikunde studeerde. “Ik kom uit Colombia, dus misschien moeten we een deal sluiten,” was het antwoord adrem, refererende naar een wit, poedervormig product dat men tussen de groengele bananen exporteert.

Die lange is een erg bijzondere auto. Dit is niet zomaar een-of-andere opgerekte auto zoals al die Lincoln Limo’s die daar rijden, maar één van de 84 Silver Spur Limousines met 42 inch (103 cm) extra beenruimte, die van 1984 tot 1988 door de fabriek zelf zijn gebouwd. Het is dus geen “aftermarket” model dat in de loop der jaren breekt. In tegenstelling tot de $70k die je betaalt voor een Lincoln, moet de auto destijds nieuw te koop zijn geweest voor ongeveer driekwart miljoen gulden. Dat is maar een ruwe schatting. In 1995 kostte een Silver Spur Limousine 925 mille, en een paar jaar later zelfs 967. Er reden nog talloze andere limo’s rond, maar dat is binnenkort te zien bij een aflevering die hier in het geheel aan gewijd is: ”Ik heb de langste!”.

Het groene exemplaar vind ik verreweg het fraaiste. Dit is een New Silver Spur, een model dat een flinke facelift heeft gehad omdat het design toch al vijftien jaar mee ging. Het valt meteen op dat de auto uit de mid jaren ’90 komt, en niet uit de eighties, maar het zijn redelijk subtiele dingen. De grill loopt minder ver naar onderen door omdat de bumper hoger ligt, bijvoorbeeld. Ook valt op dat de auto niet meer de “lelijke” koplampen heeft, maar de Europese. Na ’93 werden de dubbele blokjes niet meer geleverd. Er is nog heel veel meer te vertellen over deze relatief anoniem ogende modellen, maar na 24 regels (Word) houd ik er maar mee op…

Rolls-Royce Phantom/Hybrid EWB

Het Plaza heeft een eigen Phantom. Dat zou het Amstel eigenlijk ook moeten doen. Dit hotel is verreweg het meest prestigieuze hotel dat ik zelf in New York heb gezien, maar het zou best kunnen dat het nog veel beter kwam. Niet alleen de Phantom was erg leuk, ook kwam ik de Sales Manager van Tesla tegen. Hij had twee Model S’en mee, en een Roadster. Het leukste was deze auto. Ja, echt die. Geen Superformance, maar dit exemplaar! Daarover later meer, want het is echt iets heel bijzonders. Jammer dat het achter een hekje stond…

Enfin, Rolls-Royces dus… De Phantom rijdt er niet zo veel rond als in Londen (duh…), maar zo’n two-tone behoort dan wel weer tot de mogelijkheden. Opvallend was de Phantom EWB. Ik ben gewend dat Amerikaanse auto’s allerlei lelijke aanpassingen krijgen in de vorm van reflectoren of koplampen zoals op de Spurs, maar hier is er juist een reflector weggelaten. Het “Hybrid” op de zijkant getuigt van enig gevoel voor humor, zeker omdat het opplakken van een dergelijk logo door de meeste zal worden ervaren als vloeken in de kerk.

Dah Rimzzz

Waar het me niet lukte om sportauto’s te vinden, kon ik me des te meer vermaken met “hun eigen smaak”. Dit zijn de velgen die ik daar tegen ben gekomen, de verbouwde 350Z is nog het spectaculairst. Let ook even op het kenteken (LAHORE1), Amerikanen houden er een heel eigen gevoel voor humor op na.

Dah Platezzz

Amerika staat natuurlijk ook bekend om de vrijheid die je met je kenteken hebt. Nadeel is dat de hoeveelheid vrijheid je niet verplicht tot een soort van 1337-sp33k, zoals op vooral Engelse kentekens. Dat is nog het meest creatief (D14BLO op je Diablo bijvoorbeeld). In Amerika kun je dan weer wat verder gaan, zoals ook te zien was bij de 350Z. Wat er met sommige kentekens bedoeld wordt is me echt niet duidelijk, maar het is niet te ontkennen dat er iets specifieks mee wordt bedoeld.

Voor meer informatie kun je me een e-mail sturen.