David koopt Goliath?

Het al jaren kwakkelende Saab wordt overgenomen door Koenigsegg. Reden genoeg voor vraagtekens bij de Saab-aanhang. Koenigsegg is immers verschrikkelijk klein. Met totaal een medewerker of 45 en een jaarproductie van ongeveer 20 auto’s is het niet bepaald Porsche dat Volkswagen overneemt. Toch is Koenigsegg helemaal niet zo’n lullig bedrijfje als dat het misschien lijkt. Het heeft een korte maar rijke historie. En als je dan Saab heet en je deed vroeger iets met vliegtuigjes, dan is het misschien helemaal niet zo slecht om eigendom te worden van een bedrijf dat haar fabriek in een oude hangar heeft gevestigd.

Koenigsegg ontstond in 1994, toen Christian Koenigsegg na een paar jaar zorgvuldig plannen en dromen besloot dat het tijd werd om zijn jongensdroom te realiseren: de perfecte sportauto maken. Een klein team van goed samenwerkende knappe koppen startte project Koenigsegg. Er werden nauwe banden onderhouden met de Zweedse auto-industrie en er werd gebruik gemaakt van knowhow en technologie uit de Formule 1. Binnen anderhalf jaar was er al een werkend prototype dat in de loop van 1996 flink door de mangel werd gehaald op circuits, de openbare weg en in de windtunnel bij… één keer raden… Fout. Volvo. Een bekende testrijder was Rickard Rydell. Juist ja, die man die in het BTCC destijds in een Volvo 850 Estate reed. Maar deze man reed ook races in de Group C, auto’s die op Le Mans vroeger snelheden van boven de 400 kilometer per uur topten. Tegenwoordig rijdt hij vooraan mee in het WTCC. Vorig jaar pakte hij zelfs nog een paar overwinningen in de Seat Leon. Iemand die wel een beetje kan sturen dus, en samen met een paar andere testpiloten was hij zeer onder de indruk van de Koenigsegg.

Dankzij de goede ontvangst bij de onthulling in Cannes tijdens het filmfestival van 1997 krijgt Koenigsegg de mogelijkheid een vervolgmodel te ontwikkelen. Hoewel men het prototype als basis nam werd het nu ontwikkeld met een carbonfiber monocoque. Tevens werd de auto zodanig opgebouwd dat de setup makkelijk aan te passen was. Er werd een nieuwe fabriek gekocht en de auto werd klaargemaakt voor serieproductie. Omdat de auto over uitzonderlijke prestaties zou gaan beschikken werden de beste mensen van onder andere Saab, Bentley en Bugatti aangetrokken om het ontwerp te perfectioneren. Het doel: Formule 1 prestaties in een straatauto. De lancering vond plaats in 2001 op de autoshow van Parijs. Ondertussen werd in Zweden de laatste hand gelegd aan de productielijn.

De Koenigsegg sloeg in als een bom, won direct diverse designprijzen in binnen- en buitenland en de media waren lovend. De Zweden stemden de auto naar “Car of the Year” terwijl er nog niet één auto was geleverd aan een klant. Stelletje chauvinistische fanboys daar. Maar het succes legde Koenigsegg geen windeieren. In 2002 werden de eerste vijf CC 8S modellen afgeleverd aan hun gretige eigenaren. En dat terwijl de productielijn nog niet eens helemaal afgebouwd was! Loris Biccochi -testrijder voor merken als Bugatti, Ferrari en Lamborghini- mocht zich nog een beetje tegen het onderstel aan bemoeien en de auto werd verder geperfectioneerd. In de loop van 2003 moet er echter verhuisd worden na een pittig brandje in de fabriek. De nieuwe lokatie? Een luchtmachtbasis op een steenworp afstand van de oude fabriek.

De opvolger van de CC 8S is de CCR die in 2004 wordt geïntroduceerd. Een auto die records verpulvert met een topsnelheid van 395 kilometer per uur. Het is deze auto die de McLaren F1 uit het Guiness Book of World Records rijdt, het is ook deze auto die bij een buitentemperatuur van slechts 3 graden celcius (niet bepaald optimaal raceweer) bijna het baanrecord voor productiewagens op de Nürburgring weet te pakken. De opvolger van de CCR, de CCX, volgt al in 2006 en is de eerste Koenigsegg die over de hele wereld wordt toegelaten op de openbare weg. The Stig jast een exemplaar in de banden van de Top Gear Testtrack en vraagt om een spoiler. Koenigsegg volgt zijn advies en een aangepaste versie met spoiler veegt het oude record van tafel met bijna een seconde verschil.

Ferrari kwam maandag met het bericht dat ze bezig zijn met een groener imago. Daarbij zinspeelden ze op E85 brandstof als één van de opties voor milieuvriendelijker gasgeven. Koenigsegg was die trend al vér voor. Sterker nog: de CCXR, Koenigsegg huidige model, is sneller dankzij deze groene brandstof. Als je het mij vraagt is dat de enige goede groene oplossing: nog harder gaan door het milieu te sparen. De CCXR levert een verbijsterende 1018 pk en een geschatte topsnelheid van 417 kilometer per uur. Nul naar driehonderd? Binnen 14 seconden. U heeft goed opgelet, dat is sneller dan een Veyron.

Recentelijk bouwde Koenigsegg in opdracht van een klant de vierzits Quant. Een electrisch hondenhok op wielen, te lelijk om tegenaan te plassen naar mijn bescheiden mening. Maar wel voorzien van vooruitstrevende technieken. Het is zeker knap te noemen dat een klein merk als Koenigsegg de ontwikkeling en fabricage van zo’n auto weet te financiëren. Ondanks de teruglopende economie weet men dus toch flink te investeren in de toekomst van het merk. Al hoop ik wel dat ze zich verder gewoon richten op prachtig gelijnde supercars met bijbehorende prestaties.

Is Koenigsegg een goede partij om Saab te kopen? Men zou het stempel “twijfelachtig” kunnen opdrukken. Ze zijn wel erg klein. Daar staat tegenover dat ze de afgelopen jaren hebben bewezen innovatief te zijn, iets wat essentieel is in tijden van crisis. Daarnaast heeft Koenigsegg bewezen haar hand niet te overspelen. Ok, er was sprake van wat financiële strubbelingen in 2007, maar als je in deze tijden een nichemerk als Koenigsegg overeind weet te houden, dan doe je iets goed. Als ze deze berekende manier van zakendoen weten door te voeren bij Saab, dan zij er ook voor Saab wel mogelijkheden in de toekomst. Ook qua veiligheid -altijd een belangrijk verkooppunt voor Zweedse autofabrikanten- is Koenigsegg erg bij de tijd. Alle crashtests zijn glansrijk doorstaan. Sterker nog, de CCX bleek zo sterk dat voor verschillende crashtests (frontaal, zijkant, etc.) dezelfde auto gebruikt kon worden.

Qua technische mogelijkheden en innovatie zit het dus wel goed. Of Koenigsegg het noodlijdende Saab weer op het juiste pad weet te krijgen zal vallen of staan bij de bedrijfsvoering en de boekhouding. In ieder geval is voor Saab te hopen dat Koenigsegg het bedrijf zodanig aan de hand weet te nemen dat er snel weer eens wat te lachen valt in Trollhättan. Voorlopig moeten we Koenigsegg misschien dan maar het voordeel van de twijfel geven.

(Koenigsaab-logo via saabsunited.)