Het is geen ongewoon verschijnsel dat verzekeraars hun verzekerden voorschrijven waar zij hun schade mogen laten herstellen. Achterliggende gedachte hierbij is dat verzekeraars contracten hebben met schadeherstellers, om op die manier een gunstiger tarief te bedingen en de kosten te drukken. Toch hoeft dit niet de voornaamste motivatie van verzekeraars te zijn om te kiezen voor een eigen netwerk van schadeherstellers.
Het kan voor de verzekeraars een manier zijn om de schadelast (lees: reparatie kosten) controleerbaar te houden. Een verzekeraar heeft er namelijk geen baat bij wanneer de schadelast te veel daalt. Wanneer de kosten voor schadeherstel dalen, daalt daarmee ook het risico wanneer je onverzekerd bent en neemt de bereidheid tot het aangaan van een verzekering bij consumenten af. Dat heeft uiteindelijk tot gevolg dat de winst voor de verzekeraars daalt. Dit stelde Jeroen Hinloopen, professor industriële organisatie, eind vorige week tijdens een oratie ter aanvaarding van het hoogleraarschap aan de Universiteit van Amsterdam.
Hinloopen refereerde tijdens zijn toespraak aan wat hij de verzekeringsparadox noemt: een risico wordt verzekerd bij de instantie die er baat bij heeft wanneer dat risico groter wordt. “Een manier van verzekeraars om de te verzekeren schade hoog te houden, en daarmee het risico, is door het contracteren van dure schadeherstelbedrijven. Als de goedkopere schadeherstelbedrijven uit de markt worden gedrukt omdat verzekeraars hun rekeningen niet vergoeden, blijven alleen de duurdere over.”
Door dit soort maatregelen wordt de concurrentie tussen schadeherstelbedrijven kunstmatig beperkt. Concurrentie tussen verzekeraars onderling lost deze verzekeringsparadox niet op, omdat geen van de verzekeraars baat heeft bij het contracteren van goedkopere herstellers. Aangezien verzekeraars niet expliciet samenspannen, wordt de mededingingswet niet overtreden, aldus Hinloopen.
Hinloopen geeft aan een wetenschappelijk onderzoek te hebben gedaan naar algemene (economische) mechanismen. De verzekeringsparadox stelt dat verzekeraars baat hebben bij een hogere schade. Hij heeft niet onderzocht of het er in de praktijk ook daadwerkelijk werkelijk zo aan toe gaat.
De schadebranche zelf ziet het allemaal uiteraard volstrekt anders. Verzekeraars als Allianz, Univé en Achmea en Stichting Schadegarant benadrukken zich met name te focussen op het beperken van de schadelast. Dit in tegenstelling tot het idee dat leeft onder de schadeherstellers. Zij hebben vooral het idee dat de ondergrens van de tarieven steeds dichterbij komt.
Wanneer de theorie van Hinloopen doorgetrokken kan worden naar de praktijk, dan moge het duidelijk zijn dat de consument hiervan de dupe is. Immers: hoog risico = hoge verzekeringspremie. (via: automotive-online)
artikel staat op voorpagina
-edit: dank u, is gecorrigeerd-
Leuk artikel en interessant onderwerp. Zelf vertrouw ik verzekeraars ook niet snel. Door hun eigen winstoogmerk en aandeelhouders, is de klant gewoon minder belangrijk. De verzekeraars voor de gezondheidszorg doen ook erg gekke dingen. Nee geef die lui niet te veel macht. Een verzekering moet in basis een samenwerkingsverband zijn van burgers die door risico te delen/spreiden zich verzekerd kunnen voelen.
Dit in tegenstelling tot het idee dat leeft onder de schadeherstellers. Zij hebben vooral het idee dat de ondergrens van de tarieven steeds dichterbij komt…. Als de ondergrens nabij komt dan lees ik dat als dat de marges voor de schadeherstelbedrijven onder druk staan en dat dus het gemiddeld uitgekeerde schadebedrag naar beneden gaat..?? Hoe rijmt dit met de titel van dit artikel: verzekeraars houden schadekosten kunstmatig hoog ..??
Keerzijde van de medaille is dat door de hoge verzekeringspremies een hele hoop mensen onverzekerd rondrijden.
Iedereen laat een nieuwe wagen verzekeren, dat is logisch want je hebt het beste voor met je nieuwe auto. Je bent er een beetje trots op.
Maar ik neem nu het voorbeeld van o.a. jongeren/minder kapitaalkrachtige mensen/… die met een 2e- of 3e-handse auto rijden: auto is +- 15 jaar oud, behoorlijk afgetrapt, redelijk wat blikschade,… Kortom, restwaarde: bijna nihil. Deze mensen zien het nut van een verzekering niet in. Waarom zou je immers je auto laten verzekeren. Dat kost je elk jaar een pak geld. Dan kan je evengoed geen verzekering nemen, het risico erbij pakken maar dan spaar je wel een hoop geld uit waarmee je een nieuwere, chiquere auto mee kan kopen. (voorbeeld louter hypothetisch: mijn Alfa is volledig in orde… :-) )
srry na de eerste 4 regels haakte ik al af snap er geen bal van.ik heb namelijk geen HBO of Universitair gedaan hé.
voorbeeld uit de praktijk:
ik heb recentelijk een schadegeval gehad: de verzekeraar stuurt je naar een aantal schadeherstellers naar keuze, die je offerte maken. Deze schadeherstellers zijn weliswaar heel competitief, maar gaan dan ook voor een perfecte herstelling. Ik verklaar nader: kleine kras op bumper links achter: bumper volledig herspuiten. Kost: 350 EUR. Je kan blijkbaar ook maar een stuk van de bumper herspuiten en uit-faden, en dit zou ‘op termijn’ een miniem kleurverschil geven. Prijs 150 EUR. De prijs voor de herstelling van een bluts niet groter dan 10 eurocent op voorbumper: 1200 EUR, wel even nieuwe voorbumper op monteren hoor. Uitblutsen, en deels herspuiten 250 EUR.
Je bent echter niet verplicht de schade te laten herstellen. Je kan ook de schadesom uit laten betalen, en ‘niet perfect’ herstellen. Saldo hou je in eigen zak.
Maar de tegenpartij (ik was in recht), betaalt natuurlijk de dikke prijs. En zo blijven de verzekeringen hoog.
@jj de groot
Als dit zo is, dan wordt de schade voor bijvoorbeeld 4000 inberekend, maar het herstel is maar 3600 dan verdwijnt er 400 in de pocket bij de verzekeraar.
Op dit moment werk ik bij een groot autoschadebedrijf in Zuid Afrika en hier is precies hetzelfde aan de hand. Verzekeraars proberen elke euro drie keer om te draaien en er voor te zorgen dat het autoschadebedrijf er zo weinig mogelijk aan verdient.
Voorbeelden van hoe de verzekeraars hier verdienen:
Autoschadebedrijven hier verdienen op manuren en reparatie. Op verf en vervangende onderdelen wordt bijna niets verdiend. Wat willen vervolgens de verzekeraars: die zien een deuk en zeggen vervang de hele deur maar. Dat scheelt manuren en reparatie voor het autoschadebedrijf. Gelukkig snappen mijn bazen wat er dan nodig is om zich toch te onderscheiden van de rest en niet leidzaam toe te kijken!
@jij de groot: “ondergrens van de tarieven” moet je lezen als een “minimum tarief”. Verzekeraars verwachten dat de schadeherstelbedrijven tenminste een bepaald tarief berekenen en daar niet onder gaan zitten, want anders wordt het te goedkoop en dat is volgens de verzekeringsparadox theorie niet gunstig voor de verzekeraars.
Of jullie even voor Racegamez een plaatje kunnen toevoegen, dan kan hij er ook over meepraten….
Leuk item… kan dit niet geDatzoo’t worden ofzo???
@jjdegroot: Als de herstellers voor lage(re) tarieven werken en de prijs blijft hoog, zit het hem dan in onderdelen? of speciale klussen zoals spuiten?
Tsja, je moet als verzekeraar je klant wel een beetje bang houden natuurlijk, anders lopen ze weg. Maar het zou wel inhouden dat er voorlopig nog meer verdiend word aan autoverzekeringen, dan dat er uitgegeven word.
Zoveel geld wordt er niet verdiend in de schadewereld dus ik denk dat het voor de schadeherstelbedrijven wel meevalt. Het geld zal eerder naar de verzekeringsmaatschappijen gaan dan naar de schadeherstellers zelf.
zit je dus wel lekker met de gebakken peren als je auto bij iedere schade tegen zijn dagwaarde-grens zit…
Zeker te weten. Tijdje terug had ik nieuwe velgen nodig. Ik bellen naar de importeur, prijs: 160 euro de stuk ex btw. Prijs schadehersteller: 245 euro de stuk ex btw.
Ik andere velgen laten monteren, prijs schadehersteller: 230 euro ex btw de stuk. Prijs op internet: 180 euro INCL btw de stuk.
Sorry, maar we worden gewoon keihard genaaid door die gasten.
@Nimbus. 50,- prijsverschil is inderdaad flink op een velg, zeker als je er vier nodig hebt. Maar een webshop besteld vaak direct bij de fabrikant, heeft geen groot pand en geen voorraad / opslag. Helemaal te vergelijken is het dus niet.
(Nee, ik heb verder geen banden met schadeherstellers of de verzekering)
Deze theorie zou wel goed samen gaan met de panische angst voor “schade” aan de auto in NL. Ik heb dat altijd apart gevonden dit vergeleken met andere landen, aangezien het merendeel van de mensen toch gebruiker ipv van liefhebber zal zijn.
@Bob: die angst voor schade is niet geheel onterecht. Wanneer je een wagen koopt met het idee dat je hem na 2-3 jaar weer van de hand wil doen, dan kan schade ertoe leiden dat de potentiële koper de waarde van jouw wagen lager inschat. Bovendien kan schade ook leiden tot roest en andere problemen. Er zijn natuurlijk landen waar die angst minder is of zelfs niet bestaat, maar dat zijn dan ook vaak landen met een lagere graad van welvaart en vooral organisatie(drang). Vroeger noemde men dat trouwens “beschaving”, maar in deze postmoderne tijden zullen we het houden op “anders” ;-)
Ik zou graag wel willen weten welke verzekeringsmaatschappijen jou dwingen om bij een bepaalde schadehersteller te gaan. Stel je voor dat ik zelf mijn eigen schade zou kunnen herstellen, dan moet ik dus naar een andere schadehersteller. Terwijl ik het liefst aan mijn eigen auto knutsel.
@JMC: daarom is er een wa autoverzekering.
@wimbers: Jeps. Ik heb even gegoogeld. Wat jullie in Nederland WA (wettelijke aansprakelijkheid) verzekering noemen is in België BA: Burgerlijke Aansprakelijkheid.
Dit is enkel voor schade aan derden…
De wet WAM van 1964 verplicht de eigenaar van een motorrijtuig deze te verzekeren. Indien de schadelast voor een verzekeraar lager wordt dan zal de premie ook lager worden. De bereidheid van de consument om dan de auto wa+casco of beperkt casco te verzekeren is velemale groter. Het is dus het omgekeerde dan wat de prof. uitspreekt. Dus prof. terug in de schoolbanken, die is les 1 in mechanisme van verzekeren.
@ Nimbus.
Je moet ook rekening houden met het uurloon van een schadehersteller en de overige verzendkosten voor die velgen.
Als je het zelf doet, dan kom je bijna op hetzelfde neer ( alleen doe jij er langer over om je velgen te verwisselen vanwege de apparatuur die je niet tot je beschikking hebt ( uitlijnen, bandenspanning opmeten en tal van andere zaken die er bij komen kijken ).
je kunt er voor kiezen om je auto ergens anders te laten herstellen dan bij de aangegeven schadeherstelbedrijf.
Maar dat wordt je aan alle kanten moeilijk gemaakt. Zo moet je een verkapte borgstelling betalen (die ze anders noemen) bij de inspectie van de verzekeraar. De borgstelling is voor de garagebedrijf waar de inspecteur langs komt. de borgstelling krijg je niet terug als je ervoor kiest om de auto niet te repareren bij de betreffende garagebedrijf.
Dat lijkt toch wel heel erg naaierij…
Op een verzekeringsvergelijkingssite tik je je gewenste dekking in (WA, beperkt casco enz.) en je gewenste eigen risico. Als je dan ook de voorwaarden leest volgt daaruit de relatief goedkoopste verzekeraar. Schadebedrijven zijn meestal lid van BOVAG oid, die garanderen een minimum kwaliteitsniveau en hebben een geschillencommissie oid.
En dan heb je nog mensen zoals een buurman, die zijn oude Volvo met een dagwaarde van 1000 Euro, nog steeds all-risk verzekert :-)
OT: die professor had dat nooit mogen worden.
@bmw
Dat is ook wel zo, in ons land waar belangrijke zaken blijkbaar goed zijn geregeld is daar ruimte voor. Anderzijds de schadegevallen die Heikneuter noemt zullen niet tot een erg lagere inruilwaarde lijden terwijl de herstelkosten vaak enorm zijn.
@Bob: akkoord, voor schade moet je je steeds afvragen of de kosten opwegen tegen de waardedaling.
@majinstar: Het ging hier puur om materiaalkosten. Dan is 85 euro excl btw voor verzending is wel erg prijzig, niet?
Jaja, hier is m’n oom afgelopen week op geinaugureerd!
@Jochempie: Gefeliciteerd!
@Marcel, je stelt dat een lagere schadelast voor een verzekeraar uitmond in een lagere premie. Aangezien ze ongetwijfeld een winstmarge uit die premie halen zorgt een lagere premie dus voor minder winst. Of tenminste voor winst op een andere manier dan nu.
Dus zou je kunnen concluderen dat een verzekeraar niet uit is op het verminderen van schadelast.
@jochempie: felicitaties aan je oom!
En waar komen al die schades nu vandaan? De man met de blauwe emmer man!
@simpson: de vraag is of de consument ook problemen zou moeten hebben met de kunstmatig hoge reparatiekosten. Dit houdt ook verband met de kwaliteit van de reparatie.
Waar ik nog wel mijn vraagtekens bij stel is of de verzekering korting krijgt door een reparatiebedrijf de voorkeur te schenken. M.a.w., krijgt een verzekering korting bij een reparateur waar veel werk aan wordt geleverd? Zo niet, dan zie ik niet in waarom. Immers, zodra je een contract afsluit met een schadehersteller, zodat deze een “gegarandeerde” stroom van werk houdt, kan je als verzekeraar ook een soort bulkkorting bedingen. Waarmee je dus uit de hoge-prijzen trend zou kunnen stappen. Dat heeft een hogere marge tot gevolg maar wellicht een premiedaling in verhouding met de kostendaling.
Edit: ik lees niet goed. Uiteraard hebben de verzekeringsbedrijven contracten met de schadeherstellers.
Maar ik vraag me af in hoeverre de schadeherstellers verzekeringsmaatschappijen een goedkopere dienst leveren dan hun particuliere klanten.
Het lijkt wel alsof de schadeherstelbedrijven zich in een machtspositie bevinden: zodra zij de prijzen voor de particuliere reparaties omlaag laten gaan (of hiermee dreigen), kunnen ze de verzekeringsmaatschappijen dwingen een groter deel van de verzekeringspremie aan de reparatie te besteden. Ik vraag me af op welke manier verzekeringsmaatschappijen met dit risico omgaan?
@Jochempie
Als je als particulier een bumper of iets dergelijks wil laten spuiten krijg je vaak als eerste te horen dat ze het vreselijk druk hebben en dan wordt er een prijs genoemd van enkele honderden euro’s. Is dit nu om mensen eerder naar een allrisk te trekken en zodoende zowel de schadebedrijven als verzekeringsmaatschappijen te spekken?
Nieuwe toevoeging op mijn eigen verhaaltje:
Een consument maakt alleen particulier gebruik van een schadeherstelbedrijf wanneer hij of zij beperkt verzekerd is, na een aanrijding door eigen schuld. Is iemand WA-aanvullend of all-risk verzekerd, dan wordt de eigen schade vergoed.
Dat wil zeggen dat de concurrentie voor de verzekeringsmaatschappij – de particulier die z’n schade uit eigen zak betaalt – enkel bestaat bij WA-verzekerden.
Verzekeraars zouden wellicht via deze weg een tactische stap kunnen zetten door WA-gedekte reparaties door een kostbare instantie uit te laten voeren (daar kom je als automobilist toch niet onderuit als je schade bij een andere partij veroorzaakt) en de WA-aanvullend en all-risk reparaties tegen een lager tarief aan te bieden.
Zo vormt de schadehersteller geen bedreiging voor de verzekeraar als hij overweegt enkel de prijzen voor particuliere reparaties omlaag te doen.
@Bob: zoals je uit m’n reactie hierboven kan afleiden vermoed ik dat schadebedrijven veel coulanter worden zodra de verzekeringsmaatschappijen slechts een kleine tariefsverhoging vragen naar een all-risk verzekering. Dan gaan de verzekeringsmaatschappijen automatisch op zoek naar goedkopere bedrijven (voor reparaties buiten de WA-dekking) en ligt die hele markt weer open. Dat is fijn voor zowel de vezekeringsmaatschappij (die krijgen meer inkomsten door een hogere standaard WA-premie en een lage extra premie voor upgrade naar all-risk), deels voor de consument (WA-dekking wordt duurder maar all-risk wordt goedkoper en schadebedrijven bereidwilliger bij particuliere reparatie) en de schadebedrijven worden een keer aan het werk gezet.
gewoon een nieuwe kopen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Tsja, door de schade hoog te taxeren krijg je ook sneller total losjes. Hadden wij ook. Total los naderde (auto uit 2001), men ging over op merkloze en/of gebruikte onderdelen (in dit geval een deur die vers werd gespoten) en het plaatje was mooi wel rond. Dus eerst zo duur mogelijk, maar zodra ze niets kunnen verdienen (total los) komt het rek met alternatieven erbij gepakt. Zou je eigenlijk ook een speciale polis kunnen gaan maken…
@DGB
Beetje kortzichtig om dat zo de zeggen. Ik ben zelf werkzaam in de schadeherstelbranche. En veel schadebedrijven zijn in samenwerking met de verzekeraars in veel gevallen gekoppeld aan dealer bedrijven waardoor wordt geacht dat zij orginele delen leveren.
Tevens vindt het merendeel van de klanten het een meerwaarde dat hun auto gerepareerd wordt met orginele delen. Het repareren met imitatie delen wordt in speciale gevallen gedaan om de auto nog te kunnen redden zodat de klant met zijn of haar auto kan blijven rijden ipv dat deze totalloss gaat. Je had er ook voor kunnen kiezen om de auto loss te laten gaan en de centen te beuren om een andere auto aan te schaffen.
Dus ik denk niet dat het gierig is van het schadebedrijf maar juist meedenkend.
In tegenstelling wat sommige mensen beweren worden schadebedrijven weldegelijk geknepen door de verzekeraars. Zij willen korting op het uurtarief, zo niet krijgen zij geen schadesturing meer en ben je zo een groot deel van je omzet kwijt. Hoe meer er wordt geknepen op het verzekeringstarief hoe hoger het particuliere tarief zal worden om het te compenseren.
@vandammel
Als jij beweert dat het particuliere tarief daardoor hoger wordt zal dat toch eerder mensen doen besluiten een all risk verzekering te nemen en zodoende extra premie voor de verzekeraars. Het mes snijdt aan twee kanten begrijp ik hieruit.
@ Bob
Zo zou je het idd kunnen opvatten. Nu proberen wij wel ondanks het hogere particuliere tarief goedkopere onderdelen te gebruiken zodat het voor de klant nog enigzins betaalbaar blijft. Zeker bij oudere auto’s die totalloss gaan is het niet aan te raden om allrisk te verzekeren, dit omdat bij de meeste allrisk verzekeringen de klant de dagwaarde krijgt uitgekeerd, de auto dus moet afstaan en behoud en evt opknappen van het voertuig niet meer mogelijk is. Bij alleen Wa krijgt de klant de optie het voertuig te behouden (als de schade te verhalen valt).
Ik ben natuurlijk geen professor industriële organisatie maar weet wel dat “veel geld uitbetalen” absoluut tegennatuurlijk is voor verzekeringsmaatschappijen. Aangezien de concurrentie op premie gaat kan ik me niet voorstellen dat geschetste effect echt bestaat. Zoals altijd in de wetenschap: hier is meer onderzoek noodzakelijk.