Autoblog feliciteert: De Opel Manta (40 jaar!)

Nekmatjes, gouden sieraden en bier per halve liter. We stappen even in een virtuele tijdmachine en gaan veertig jaar terug in de tijd. Locatie: Rüsselsheim. Daar waar de eerste Manta A van de band rolde.

Wie had kunnen voorspellen dat de coupé-versie van de Ascona zou uitgroeien tot een ware subcultuur voor mensen met een neiging naar ‘fout’. De Duitser schopte het zelfs tot het witte doek met ‘Manta -Der Film‘ & Manta, Manta (check die remix). De wat jongere Autoblog-lezers zullen ‘m wellicht kennen van die TV-eppo’s uit Brabant. 40 jaar na de introductie van de Manta A is ‘ie nog steeds geliefd bij een groep trouwe fans. En ook in Nederland staan er nog genoeg tweedehandsjes te koop.

In 1970 kwamen de achterwiel-aangedreven Manta’s met drie motorvarianten op de markt. De sterkste daarvan was de 1900S: 90 pk uit een viercilinder carburateur-motor en een top van 170 km/u. Twee jaar later kwam Opel met een iets sterkere GT/E-versie. Goed voor 105 pk en in staat om 190 kilometers per uur aan te tikken op de Autobahn. In de eerste vijf jaar van het Manta-tijdperk werden er 498.553 stuks in elkaar geschroefd. Cijfers die er niet om liegen, de Manta was een instant verkoop-hit.

Zijn opvolger kwam vijf jaar later in de vorm van de Manta B. Een stuk hoekiger, vierkante koplampen, maar wel met een ietwat uitgebreider motorenaanbod. En natuurlijk nog steeds een heerlijk fout imago. Top of the bill was toen de 2.0L vierpitter met een Bosch injectie-systeem. Twee jaar later kwam er een driedeurs hatchbackvariant bij. Ook wel CombiCoupé genoemd.

Opel schakelde daarna de hulp van Irmscher en Cosworth in om een rallyauto’s op basis van de Ascona B en Manta B te produceren. De Manta 400, zoals hij genoemd werd, kreeg een 2.4 zestienklepper mee die in de straatversie 144 peekaa’s in de strijd gooide. Met een setje grotere carburateurs was 230 pk ook geen probleem. Dankzij de achteras van een Opel Commodore hadden deze rally-Manta’s een stukje meer grip en betere wegligging.

Het Manta-feestje duurde tot 1988. Toen werd-ie afgelost door de Calibra. Ook fout, maar een stuk minder fun. Bovendien werd er overgestapt op FWD. Nu, veertig jaar na zijn geboorte is het een auto met cultstatus overgoten met een heerlijk fout sausje. Oh, en jullie ervaringen met Manta’s lezen we graag terug in de comments.