Word je een Francofiel na 3 maanden DS7 Crossback rijden als duurtest? Wellicht niet, maar we hebben wel meer begrip gekregen waar het merk voor staat.
De associatie die DS Automobiles graag legt is die met Parijs. De haute couture, luxe merken, de Franse keuken, het zijn allemaal inspiratiebronnen. Het is flauw als een merk door associatie met andere merken, of dwepen met het verleden, iets unieks of cools moet krijgen. Het moet in een eigen jas worden gegoten, nooit louter een kopie zijn.
De DS-identiteit
Het modellengamma van DS Automobiles is nog niet compleet. Het merk had in Genève (of Shanghai) graag wat mooie dingen aan het publiek laten zien. Dat liep wel even anders door het coronavirus. Dus kon DS Automobiles niets anders doen virtueel het doek van de DS9 en DS Aero Sport Lounge aftrekken.
Beide lanceringen geven meer richting aan het merk DS Automobiles, want feitelijk hebben ze nog maar twee modellen: de DS3 Crossback en de DS7 Crossback, zoals die in onze duurtest actief is. Het kan dus lastiger zijn om een gevoel te ontwikkelen bij de de “huisstijl” die DS vormt. Verwarrend daarbij is dat de DS4 en DS5 de oude modellen zijn, die weer niet passen bij het nieuwe DS Automobiles.
Design DS7 Crossback
De DS7 Crossback is echt iets aparts qua vormgeving, hoewel het natuurlijk ergens gewoon een crossover is. In details zijn er echter grote verschillen met de meer klinische Duitse merken. Het zal zeker niet ieders smaak zijn, maar dat is goed. Er zijn genoeg inwisselbare modellen en merken op de markt.
Voor inspiratie kijkt het ontwerp team van DS Automobiles onder leiding van Nederlander Ivo Groen naar de stad Parijs. En dan natuurlijk niet naar de verzameling gebouwen, maar wel alles wat er gebeurt op gebied van cultuur, design, haute couture en haute cuisine. Niets voor niets togen wij in de DS7 Crossback duurtester naar Parijs voor bezoek aan design studio’s, maar ook aan Pavillon Ledoyen aan de Carré des Champs-Elysées. In unieke samenwerking zorgde DS Automobiles daar voor het ontwerp van de keuken.
Pluspunten DS7 Crossback
Ondanks dat het design niet ieders smaak zal zijn, scharen we het ontwerp toch onder de pluspunten. Er zitten verhalen achter, er zijn mooie details en je proeft de liefde voor mooie dingen. Zeker de afwerking in het interieur is wel even wat anders. Er zijn verbeterpunten, maar de algehele indruk is van pure luxe. Ook de koplampen en achterlichten zijn juwelen. Zo worden ze letterlijk door ontwerpers bij alle auto’s genoemd, maar bij de DS7 verdienen ze die naam ook.
Qua technologie scoort de DS7 Crossback ook een dikke voldoende. Connected navigatie en adaptieve cruise met stuurfunctie waren voor ons de hoogtepunten. Fijn dat er een balk met knoppen onder het scherm zit, voor het mooie had deze alleen haptische feedback moeten hebben. Bijzonder in deze klasse is ook de aanwezigheid van massagefunctie op de stoelen.
Comfort of sportiviteit
Uniek is dat een camera het wegdek voor de DS7 Crossback scant en zo input levert voor de adaptieve demping. Vooral in de comfortstand wordt de DS7 er zijdezacht, althans voor deze klasse. De sportstand sloegen we echter graag over. Er zijn weinig “normale” crossovers die daar een goed figuur slaan. De DS7 Crossback is niet het soort auto om eens lekker over een bergweggetje te jagen.
Ook het 1.6 turbo-blok (met 225 pk) weet dan niet te overtuigen. Op papier is het prima, maar in de praktijk moet het blok net iets te hard werken. De oplossing is vrij simpel: voor 4,5 mille meer staat de DS7 e-tense plug-in hybrid voor de deur. Die heeft 300 pk en sprint in 5,9 seconden in plaats van 8,2 tellen naar de honderd. De 1.6 Turbo met 180 pk is in theorie een stuk langzamer, maar in de praktijk schijnt dat niet zo te voelen.
Adieu DS7 Crossback
Problemen: nope, niente, nada, noppes. Niet dat we het zouden verwachten na 3 maanden, maar Franse merken hadden wellicht nog wel de reputatie. Het verbruik hielden we niet tot achter de komma bij, maar kwam uit op ongeveer 1 op 11. Sinds we echter overal nog maar 100 km/u mogen rijden overal, had dat nog wel wat kunnen zakken.
De DS7 Crossback wist tijdens onze duurtest vooral te overtuigen als fijn transport voor de lange afstand. Zolang je niet alle 225 paarden aanspreek, doet de DS7 het het best. Met veel ruimte en veel comfort was het niet de meest spannende logé in de Autoblog Garage. Geen probleem, want veel autokopers zoeken dat ook niet. Die zoeken de ruimte, comfort en hopelijk voor DS Automobiles, ook wat vaker een auto met een uitgesproken Frans sausje.
Wat er nog meer te vinden is in de Autoblog Garage naast deze DS7? Natuurlijk de BMW 318 Ci van Ruben, de BMW M135i van Martijn en Porsche 911 Carrera 996.2 van Wouter. Maar op dit moment ook nog steeds het Suzuki Swift Sport project en de Mazda MX-5 van Ruben. Binnenkort volgen er nieuwe aankondigingen. Zowel op 4 als op 2 wielen!
Naast de huidige auto’s in de Autoblog Garage kun je ook onze belevenissen lezen met auto’s die al weer uit de Garage zijn verdwenen, zoals de Alfa Romeo Giulia duurtest. We hadden in 2019 ook voor drie maanden een BMW-Motorrad F850GS. Zo was er ook de BMW M135i van Wouter. In 2018 hadden we de beschikking over een Peugeot 308 GTI duurtest. Maar de eerste Porsche in de Autoblog Garage, dat was de Porsche 911 Carrera S 992 Autoblog Academy. Met pijn in ons hard namen we ook na drie maanden weer afscheid van de Renault Megane RS Trophy duurtest.
Het begint nu een écht merk te worden ipv Citroën’s met een gek logootje. Tof.
Hopelijk komt er van DS ooit een retro-snoek!
De ‘Franse slag’ heeft trouwens wel toegeslagen in de tekst…! Heel veel typo’s en foutjes die met een simpele review voorkomen hadden kunnen worden. Zoekt team Autoblog nog hulp…? Er zit een leger ‘thuiswerkers’ dat hiermee graag even helpt voor publicatie ;)
@ukbob: Alsjeblieft geen retro-snoek, laat iconen in hun waarde
@pallas: de alpine a110 vond je niet goed gelukt?
@momo: heel goed zelfs, maar niet ieder model leent zich daarvoor
@pallas: Zeker waar. Ik denk dat hoe groter de icoon hoe lastiger het is om een moderne variant te maken.
Wat de Fiat 500, Mini en A110 gemeen hebben, is denk ik het feit dat ze bijna vergeten waren. Een nieuwer model hoefde al die verwachtingen niet waar te maken.
@ukbob: Een thuisredactie, briljant idee
Ik vraag me toch af, waarom zou je meer dan 225pk nodig hebben? In de jaren ‘90 ging een BMW 320i in over de tien seconden naar de 100. Waarom zouden we allemaal in 6 seconden naar de 100 moeten in de gemiddelde gezinsauto? En dan 1 op 11 rijden in 2020. In een kermisbak als deze. Maar wel hybride hoor.. wat een armoede.
@depsycholoog
De BMW 320i ging nét in minder dan 10 seconden naar de 100 km/u en dat was toen al niet heel erg snel. De motor liep mooi, m aar je moest serieus planken voor een beetje gang. Dan zoop die zescilinder er overigens ook lustig op los. 1 op 11 was de fabrieksopgave volgens de NEDC. Met een beetje doorrijden reed je 1 op 8.
De DS7 ruimer, groter, iets zwaarder en voorzien van een groter frontaal oppervlak. Die 320i blijf je wel voor, maar die vond men ook in de jaren ’90 tergend langzaam.
Daarbij, het gaat niet om absolute pk’s, maar natuurlijk ook om het motorkarakter. We moeten af van de ‘hoeveelheid pk’s’ want net als Ghz bij computer processoren zegt het niet heel erg veel.
@willeme: onzin. Een golf 3 gti ging in 8,5 seconden naar de 100. Dan is iets onder de 10 heel “period correct”. Dat werd destijds in ieder geval niet als tergend langzaam gezien.
Ik ben het er gewoon niet mee eens dat iedere gemiddelde gezinsauto per definitie de prestaties en het rijgedrag moet hebben van een hot hatch uit de jaren ‘90. Slaat imo nergens op.
@depscholoog:
De Golf GTI in de jaren ’90 vind ik niet echt een denderend voorbeeld. Die waren ook niet vooruit te branden, naar mijn mening. Uiteraard is het allemaal afhankelijk van wat je zelf gewend bent, maar in absolute zin waren het absoluut geen snelle auto’s. Zelfs vlot is te veel eer imho.
Staar je ook niet blind op pk’s en 0-100 km/u-tijden. Een auto met veel vermogen en een snelle 0-100 tijd kan alsnog traag aanvoelen. Naar mijn mening zijn een goede wegligging en voldoende reserves onder de motorkap wel degelijk een prettige bijkomstigheid. Ook in een gezinsauto ;-)
@depsycholoog: omdat bepaalde mensen dat leuk vinden, is een stukje rijbeleving. Mensen die er niet om geven kopen wel een 1.6 TDI met 110pk.
@groninger: dat is precies wat ik bedoel wat er mis is. “Rijbeleving” in een auto die 1500kg weegt. Dit is een busje waarmee je gewoon van A naar B moet willen gaan.
@depsycholoog: dus bijvoorbeeld een RS Q8 of X5M zijn ook maar busjes waarmee je gewoon van a naar b wilt gaan? “Rijbeleving”is niet enkel lekker sturen.
En als je weet hoe moet schakelen en gas geven win je ook met een 1.6 TDI met 110 de meeste stoplicht sprintjes. Heel veel mensen weten het beschikbare vermogen niet eens te gebruiken en nog veel meer mensen kan het niks schelen.
@mashell: dat is waar, mijn 1.6TDI 110PK voldoet ook prima ?
Toch mis ik 1 minpunt. Een pintje waar ook de 508 last van heeft. Ze adverteren met een 360 beeld bij de camera, maar dat hebben ze niet. Ze hebben een camera voor en achter, die opneemt waar hij voor of achteruit voorbij rijdt. Als je stilstaat en de camera aanzet weet je dus nooit wat er langs de auto is. Natuurlijk is het een miniem punt, maar het is (zeker voor de prijs) een echte budget oplossing.
@jvthof: heerlijk 360graden camera, vooral bij inparkeren langs vervelend hoge stoepen.
@jpoers: klopt, heb ik ook, maar die DS7 en 508 dus niet
@jvthof: die hebben…