Tijd voor een hele vieze Lamborghini Miura. Zo eentje die je zomaar ergens op straat tegen kan komen. In ieder geval tussen het huis van Jay Leno en de studio.
Dit maal niet enkel een video waar Jay Leno wat over een auto vertelt maar een video over een auto die hij nog regelmatig gebruikt. Een intensieve hobby want zoals het verhaal gaat lijkt de zorg meer tijd dan het rijden te kosten. Van het voorkomen van parkeerschades tot spontaan los springende brandstofleidingen. Het leven met een Miura is niet makkelijk.
If you roll over it’s your fault, you’re an idiot.
De mooiste boodschap uit de video? Zo anders als men in 1967 omging met auto’s en supercars in het bijzonder. Lak aan veiligheid of efficiëntie. Alles draaide om het uiterlijk van de auto. Wat dat betreft is er geen beter icoon om de jaren ’60 te vertegenwoordigen dan de Lamborghini Miura.
Lamborghini begint in 1967 hun tweede productiejaar voor de Miura. Dit is nummer 127. Er klopt nog heel veel niet aan de auto. Althans, een Miura van deze leeftijd heeft een hele uitgebreide gebruiksaanwijzing. Of je dat benoemd met ‘kloppen’, ‘fouten’ of juist ‘avonturen’ is persoonlijk. Carrosserie en chassis zijn er om vorm te behouden. De motor is er voor het geluid en de wielen om te rollen. Welke grip, stijfheid of bruikbaarheid? Dit moet je rijden en beleven!
You’re always attending to it’s needs. But when you get it right, it’s like nothing in the world.
34 reacties
Die GTR die er naast staat is een 900pk Switzer GTR.
En wat’ie zegt over deze generatie van SuperCars is helemaal waar.
Ze gingen heel snel deaud en je kocht ze voor eenkrabbel gebruikt.
Ik zal nooit vergeten dat eenmaat van me een Urraco oppikte van een man die hem had ge-orven van zijn vader.
Hij reed liever in een Kever, want “iedereen keek zo naar je”
Mijn maat kronkelde en kreunde bij de man en kreeg de Lambo voor heel weinig mee.
Omdat we zo arm en zielig waren.
Godzijdank waren we zo slim geweest mijn -wrak van een- E-type V12 een paar straten verder te parkeren.
Op de terugweg naar huis hadden we heel veel bekijks, en die E-type was niet eens zo heel veel langzamer dan die Lambo.
De Miura was trouwens de eerste wagen ter wereld waar geen chroomop zat, alles was mat zwart, daarom alleen al een trend-setter voor latere ‘sportieve’ Opeltjes en Fordjes.
Oh, mijn maat heeft die Urraco bijna twee jaar lang als dagelijks vervoermiddel gebruikt.
Die E-type heb ik zo snel mogelijk verkocht wegens zijn eeuwige dorst.
eigenlijk 1 van mijn ‘had ik hem nog maar’ auto’s.
chocolade bruine V12 Coupe met licht bruin lederen interieur. (vopnd je toen GEEN kleur voor een E-type)
Kocht hem met een radiator lekkage, maar -oh schoffies waren we toch- de eigenaar dacht aan een lekke koppakking.
En wij beaamden dit, uit volle overtuiging !
En idd, meer een comfortabele reiswagen, een cruiser met een schier eindeloos koppel.
Ik was het meest verliefd op de tailgate, die naar de zijkant openklapte.
En, dat besefte je toen nog niet, de fijnste aller E-types.
Je wilde zo’n series I met die plexiglas kappen over de koplampen, smalle spaakwielen, de kleine achterlichten en een handbak.
klinkt handiger dan dat het is lijkt mij ..
kopen voor een “goeie” prijs en denken dat je spekkoper bent ..
om er vervolgens achter te komen dat ie gratis nog te duur had geweest ..
leuk ding om zo snel mogelijk van je mid-life crisis af te komen ..
en om “simpele” techniek weer te waarderen ..
Giugiaro heeft de Miura nooit af kunnen maken ..
weet zeker dat deze tekentafelkunstenaar em technisch 100X gebruiks/onderhoudsvriendelijker had kunnen maken ..
Was niet belangrijk toen, degelijkheid.
Je reed je jezelf er in deaud, of hij fikte af, of hij ging onherstelbaar kapot.
Eigenlijk doet Leno wat hoort met zo’n ding.
Rijden en het Italiaans temperament op temperatuur laten komen.
Heb ik anno 2012 nog steeds last van : kalm rijden als’íe koud is.
Dit in tegenstelling tot die lease Audi Q whatever die vanmorgen me weer moest opduwen cq dreigen.
in diezelfde periode heeft Giugiaro buiten handtasjes ook werk voor Isuzu en Mazda gedaan .. (wikipedia wijsheid) ..
dus hij kon toen al dingen zoals de Panda en Rabbit tekenen ..
die helemaal ontworpen zijn op productie-proces en consument-vriendelijkheid ..
en ja .. huurautovolk is van nature nogal onzeker over zichzelf ..
Het is een echte Italiaanse auto dus. Nice..