Maar niet getreurd als jij daar niet toe behoort, we brengen je op de hoogte.
Vanaf December 1981 staat alles bij Maserati in het teken van turbo’s. Dubbele turbo’s om precies te zijn, want in dat jaar ziet de eerste Biturbo het licht. Onder de kap van de eerste productieauto met twee turbo’s een tweeliter V6 met 180 pk. Die tweeliter was met het oog op de eigen markt ontwikkeld, in Italië worden auto’s met een motor groter dan twee liter namelijk extra belast.
Diverse versies volgenden. Van tweeliters tot aan 2.8-liter motoren met tot wel 280 pk en van tweedeurs coupés tot vierdeurs sedans en een heuse Spyder. Alle drie overigens met een andere wielbasis; 2,4 meter voor de Spyder, 2,5m voor de Coupé en 2,6m voor de sedan. Maar het wordt nog veel onoverzichtelijker. Er kwam namelijk ook een iets grotere Maserati 228, met de lange wielbasis van de sedan, maar dan tien centimeter breder. Dit model was hoger gepositioneerd. Later evolueerden de modellen in de zescilinder Ghibli 2 (wielbasis 2,5m) en de ruige achtcilinder Shamal (wielbasis 2,4m), terwijl de mindere goden als 222 en 430 door het leven gingen. Ook de vierde generatie Quattroporte was een afstammeling van de Biturbo’s.
En dan is er dus nog de Karif. Dit model werd in 1988 geïntroduceerd en was toen de snelste Biturbo. Hij combineert de korte body van de Spyder met een vaste hardtop, waardoor de auto stijver en lichter was dan zijn open broertje. Daarnaast was de Karif enkel leverbaar met de 2.8 Biturbo met 285 pk. Later zou een katalysator daar de nodige cavalli vanaf snoepen, waardoor er slechts 225 pk over bleef
Zonder een kat was de Karif absoluut razendsnel. Nul naar honderd in 4,8 seconden en een topsnelheid van 255 km/u waren in 1988 niks om je voor te schamen. Sterker nog, daarmee was de Karif net zo snel als de Porsche 930 Turbo 3.3, terwijl de Ferrari 348tb uit 1989 aanzienlijk trager uit de startblokken kwam. Denk overigens niet de Karif een basic sportwagen was, de auto zat bomvol leer en hout en kwam standaard met climate control en op afstand bedienbare centrale deurvergrendeling. Ook was zo’n beetje alles elektrisch verstelbaar, als het het tenminste deed natuurlijk, want het blijft een Biturbo…
Maserati limiteert de Karif tot 250 exemplaren, maar uiteindelijk worden er tussen 1988 en 1993 slechts 222 Karifs gebouwd. Dat de auto, met name en profil gezien, niet heel lekker op het netvlies ligt, draagt daar ongetwijfeld aan bij, net als de torenhoge aanschafprijs destijds. Dat Maserati twee jaar later zelf met de nog snellere en heftigere Shamal komt, helpt evenmin. Een leven in vergetelheid is zijn lot.
22 reacties
Ja: na de Bora, Khamsin, Ghibli en zoveel andere mooie wagens zeker.
Nee: zonder de Biturbo en als zijn afgeleiden had Maserati nu niet meer bestaan.
Ik zou graag nog wel eens zo’n jaren 80 kar in huis halen. Moet ik wel eerst (veel) sleutel ruimte hebben, en een zak met geld voor het onderhoud.
de Karif is maar een gek ding, de Shamal krijgt dan wel de voorkeur