Special: Mercedes-Benz A210 Evolution AMG (W168)

Leesvoer op de zondagavond!

We komen ze vaker tegen op AutoJunk: auto’s met badges die impliceren dat het wel iets bijzonders moet zijn. Gelukkig zijn er veel mensen actief op AutoJunk die van de hoed en rand weten, dus met badgetunen kom je niet weg. Soms zijn bepaalde auto’s dermate impopulair of onbekend dat het lastig te bepalen is. De auto in kwestie is ditmaal deze Mercedes A-Klasse:

AMG wielen, AMG badges, rode streep, dikke uitlaten. Hier is iemand zelf aan de slag gegaan, zou je denken. Een A21 AMG? Dat model bestaat toch ook niet? De waarheid ligt, zoals zo vaak, in het midden. Eerst even wat achtergrondinformatie voor de oh zo belangrijke context. De Mercedes A-Klasse (W168) kende een lastige geboorte. De gedoodverfde Golf-concurrent had wat probleempjes met de Eland-test. Ook was de kwaliteit van (met name) de eerste serie niet om over naar huis te schrijven.

We kunnen de eerste generatie A-Klasse tot op de voeten afbranden. Serieus, daar is voldoende munitie voor. Maar de gedachte achter de auto was eigenlijk helemaal niet zo slecht. De A-Klasse moest compact, maar wel ruim zijn. Het moest een Mercedes worden voor mensen die voorheen een Astra of Golf hadden, niet voor andere Mercedes-rijders. De veiligheid moest echter wel op een ongekend hoog niveau staan. Ook was Mercedes niet blind voor de toekomst. Daarom heeft de A-Klasse een dubbele bodem. Deze bodem kon gebruikt worden voor een elektrische aandrijflijn of eentje op waterstof. De constructie was erg slim en veilig tegelijkertijd. Ja, de neus was kort. Maar bij een aanrijding schoof de motor naar onderen en dus niet in het interieur. De kooiconstructie was ongekend sterk voor een C-segment auto uit die tijd.

Je kon de A-klasse krijgen met diverse motoren: de A140 (82 pk) en A160 (102 pk) op benzine en een A160 CDI (60 pk) en A170 CDI (90 pk). Je zult begrijpen, de enthousiaste rijder had niets te zoeken bij Mercedes kleinste. Ja, er was een A160 Hakkinen Edition, maar ondanks de heftige uiterlijke wijzigingen had deze nauwelijks meer dan 100 pk. Met dat blok kon je amper de F1 motor van Hakkinen aanzwengelen.

In 1999 kwam daar de A190. Deze had een 1.9 viercilinder met maar liefst 125 pk, waarmee de A-klasse bestuurder 198 km/u kon halen. Kijk, dat is al wat lekkerder. Maar echt sportief was ‘ie niet. Je kon hem krijgen als Elegance en Avantgarde, maar ook die laatste gaf je geen gevoel van: “Ja, dit is een leuke A-klasse!’ Wederom kwam er een speciaaltje dat gelieerd was aan Mika Hakkinen, de A190 Twin AMG. Deze had twee van die blokken aan boord. Eentje aan de voorkant en eentje aan de achterkant. In totaal leverde deze auto dus 250 pk. Helaas bleef het bij één exemplaar.

In 2001 krijgt de A-Klasse een zeer welkome facelift. Aan het uiterlijk veranderde er niet veel. Heldere koplampen, iets andere bumpers: dat werk. Maar de kwaliteit stond op een veel hoger niveau. Ook was er nu de mogelijkheid om te kiezen voor een A-Klasse met lange wielbasis. En niet zo maar een paar centimetertjes, 17 hele stuks. Met name de achterpassagiers hadden hier profijt van. Deze variant was een bescheiden succesje bij diverse taxibedrijven.

De A-Klasse liep toen inmiddels op zijn laatste benen. Het was niet het succes geworden wat Mercedes ervan had verwacht, maar het was ook geen drama. Met name bij oudere mensen was de auto populair. Je had een redelijk hoge instap en die doelgroep mistte het gebrek aan dynamiek toch niet. Maar Mercedes wilde toch laten zien wat ze konden met het platform van de A-Klasse. Daarom kwam in 2002 de Mercedes-Benz A210 Evolution. Jazeker, die naam werd dus echt gebruikt.

We moeten eerlijk zijn, hij smoelt eigenlijk best lekker. De A210 lag lager op zijn 17″ wielen. De rode streep en dikke uitlaten maken het helemaal af. Onder de kap vinden we een doorontwikkeling van de motor uit de A190, een 2.084 cc grote viercilinder met twee kleppen per cilinder. Het maximum vermogen lag op een uitzinnige 140 pk bij 5.500 tpm. De straatstenen uit de grond trekken kon met het gargantueske koppel van 205 Nm bij 4.000 tpm. Dat had zijn uitwerking op de prestaties, want in 8,2 seconden zat je al op de 100 en je kon doordenderen tot een nauwelijks te bevatten topsnelheid van dik 203 km/u.

Ook aan de uitrusting werd gedacht. De A210 was ook van binnen lekker sportief aangekleed. Dat mocht ook wel, want de Mercedes dealer wilde er graag 32 mille voor hebben. En dat was nog voordat je opties ging aanvinken. Mede daardoor is de A210 Evolution geen succes geworden. De basis was al niet al te best voor een sportieve auto. Ondanks dat AMG links en rechts heeft meegeholpen om deze evolutie van de A-Klasse een beetje leuk te maken, is het deels gelukt. Het kostte simpelweg te veel geld dat toch niet terugverdiend ging worden.

Maar dat maakt deze A210 Evolution niet minder leuk. Als daily is de auto prima in te zetten. Het is ook een apart stukje autohistorie. Tegenwoordig rijden er werkelijk overal A180 CDI AMG’s met zo’n Renaultdieseltje in het vooronder. Voor deze A210 heeft Mercedes speciaal dit blok gemaakt. De motor is namelijk in geen enkele andere Benz te vinden. En vergeet niet dat deze auto rond de 1.100 kg weegt en de motor atmosferisch is. Zeker in het stadsverkeer kun je nog weleens iemand verrassen. Is de badge dus terecht? Mwah, niet helemaal. Maar het is wel een uniek wagentje. Dat is ook wat waard.

Met dank aan @Ghost voor de spot!