Je kan een klassieker kopiëren. Of zonder het door te hebben gewoon een nieuwe klassieker bouwen. Renault deed het in de jaren ’90.
Af en toe wordt er gevraagd naar de ‘beste auto ooit ontworpen’. Persoonlijk denk ik dan altijd aan de Peugeot 504. Een chique sedan met hoogstaand comfort die gewoonweg van geen ophouden weet. Meer kun je niet wensen van een auto. Velen zullen echter een Mercedes-Benz uit de jaren 70 of 80 noemen. Een soort Peugeot 504, maar dan zwaarder, duurder en met pretenties. Als er enorme budgetten zijn, is het ook iets makkelijker om een goede auto te ontwikkelen. Maar als je kijkt naar hoeveel geld er beschikbaar was, hoe torenhoog de eisen waren en hoe briljant het resultaat was, kan er maar één auto ‘de beste ooit ontworpen’ zijn. Dat is misschien wel de Renault Twingo.
Uiteraard moeten we dat toelichten. Want hoe is het in hemelsnaam mogelijk dat een klein Frans model de beste auto ooit ontworpen is? Daarbij moeten we namelijk ook kijken naar de exacte definitie van het ‘beste ontwerp’. Een auto moet ten eerste voldoen aan alle geldende eisen. Als dat niet het geval is, blijft een auto hangen in de concept-fase. Ook is het van belang dat het niet teveel kost, zeker in het A-segment. De panelen moeten goedkoop te maken zijn en eenvoudig te fabriceren. Een auto moet verder voldoen aan alle eisen die de klanten in die klasse stellen, het liefst worden ze overtroffen. Dus qua aflegruimte, zitpositie, indeling en features mogen er concessies gedaan worden. Vanwege die reden is de BMW X6 een belachelijk ontwerp. De laatste eis is misschien wel de belangrijkste: een herkenbaar, liefst iconisch ontwerp. Een ontwerp dat uiterst goed te herkennen is en jarenlang meegaat. Je kan de eerste paar eisen gebruiken en deze laatste laten varen en je komt uit op de Hyundai Atoz, de meest droevige auto die je doet verlangen naar een OV-chipkaart, fiets of brommer. Uitstekende kwaliteiten en een uitgekiend ontwerp kunnen leiden tot karakter. Het is gebeurd met de Volkswagen Kever, Golf, de Mini, Citroen 2CV, Fiat 500 en de Renault 4.
Die Renault 4 halen we natuurlijk expres aan. Alle ins en outs van die auto kun je in dit artikel lezen. De Renault 4 was het alternatief op de 2CV en werd daarom gekscherend de betere eend genoemd. Het was basaal transport dat vooral diende als rijdende paraplu. De auto was wereldwijd een succes. We moeten echter wel eerlijk zijn, want net als de Citroen 2CV was de Renault 4 eigenlijk sinds de jaren ’80 een relikwie aan het worden. Op het gebied van rijeigenschappen, veiligheid en emissies liep de R4 hopeloos achter. Ook was de auto relatief prijzig om te bouwen, vanwege de ouderwetse bouwmethodes die nog toegepast werden voor deze auto.
Renault zag dit natuurlijk zelf ook in. In In 1972 kwam de door Michel Boué ontworpen Renault 5 op de markt. Dit was een veel modernere auto dan de R4, alhoewel er wel het één en ander aan techniek werd uitgedeeld. Mocht je de hoeveelheid frontovergang bijzonder klein vinden, dan kan dat kloppen. Deze voorwielaandrijver had de motor in lengte geplaatst, achter de vooras, net als de Citroen SM. In 1984 zag de tweede generatie Renault 5 het levenslicht, de Supercinq. Deze had de layout zoals we die kennen van veel andere voorwielaangedreven hatchbacks: de motor overdwars voorin. De door Marcello Gandini ontworpen hatchback was eveneens een groot succes, ondanks dat de auto enigszins ondergesneeuwd werd door de Peugeot 205.
Voor wie destijds in een originele ‘5’ en in een ‘Supercinq’ heeft gezeten en gereden, zal het zijn opgevallen dat de auto een stukje volwassener was geworden. De opvolger van de tweede generatie 5 moest die stap doorzetten. Daardoor zag Renault in de jaren ’80 al in dat er ruimte zou komen voor een model onder die auto, welke uit zou groeien tot de Renault Clio. Daarom wordt het ‘VBG-project gestart. VBG staat voor: Vehicule Bas de Gamme, de auto die onderaan de voedselketen staat. Diverse prototypes worden gebouwd en vernietigd. Het is de bedoeling dat dit een goedkope opvolger wordt van de Renault 4. Het moeilijkste voor de ontwerpers was dat de auto onder de 5 en Clio gepositioneerd moest worden, maar tegelijkertijd ook moest zorgen voor voldoende marge zodat Renault er geld aan kon verdienen. Dit bleek moeilijker dan verwacht. Het ontwerp dat Marcello Gandini maakt, de W60, blijkt niet goed aan deze eisen te kunnen voldoen. Zijn ontwerp wordt afgewezen. Uiteraard is het niet allemaal voor niets geweest, de kenmerkende vorm van zijruit van de voordeuren wordt zullen we later terug zien op de Lamborghini Diablo.
Het project, X-06 genaamd, wordt in 1987 nieuw leven in geblazen door grote baas Raymond Lévy. Hij draagt de leiding over aan Patrick LeQuement die net bij Renault aan de slag was gegaan. Het budget waarmee de auto gemaakt moest worden stelde niet erg veel voor, zo’n 3.5 miljard Franse Francs, Ongeveer 600 miljoen euro. LeQuement was best enthousiast over de prototypes die tot dusver gebouwd waren. Zowel het prototype van Gaston Juchet alsmede dat van Marcello Gandini waren een grote inspiratiebron voor de Fransman. LeQeument was geïnspireerd door het ‘monospace’ design van de Espace. Een korte neus met een rechte kant was bij de auto goed voor veel binnenruimte, dus waarom dit principe niet toepassen op een kleine auto? LeQuemen vond het daarnaast van belang dat ook een kleine en goedkope auto er bijzonder goed uit moest zien. Uiteraard, het hoefde geen Ferrari te zijn, maar de meest succesvolle kleine auto’s hebben bijna zonder uitzondering een kenmerkend design.
Het is overigens niet dat LeQuement de Twingo zelf getekend heeft. De designbaas was verantwoordelijk voor het eindproject en stelde de parameters vast. De wielen van de auto moesten op de hoeken van de carrosserie zitten. Dit was het beste voor goed rijcomfort, stabiliteit en binnenruimte. We moeten hierbij wel aantekenen dat er zwaar geleund werd op de Beskid 106, dit was een prototype vaan Poolse makelij. De fabrikant FSM en onderzoekscentrum BOSMAL waren bezig om te kijken naar een opvolger voor de Fiat 126. Deze auto werd ontworpen door een team onder Wieslaw Wiatrak en hun eerste prototype was klaar rond 1983. Wegens en tekort aan financiën kon het project niet doorgezet worden. Wel werden er patenten aangevraagd (en vergeven) voor het monospace design dat 10 jaar geldig was.
Het exterieurdesign an sich was het werk van Jean-Pierre Ploué, terwijl Gérard Gauvbry tekende voor het interieur. Het totaalontwerp was in 1988 helemaal af en moest toen voorgelegd worden aan het hogere management van Renault. Vergeet niet dat Renault op dat moment qua design niet de meest vooruitstrevende fabrikant was, zoals ze dat bijvoorbeeld waren aan het begin van het millennium. Naar het schijnt stuurde LeQuement een korte brief naar voorzitter Levy. Daarin stelde hij dat géén risico nemen het grootste risico was dat Renault kon nemen. Hij verzocht de voorzitter om te kiezen voor intrinsiek design en niet voor extensieve marketing. Kortweg: de nieuwe auto moest er eentje worden die je graag wilde hebben, niet eentje die door je neus geboord wordt. Wel zou het even duren voordat de Twingo in productie ging. Dat had niets te maken met het feit dat er geen geld zou zijn of gesteggel over het ontwerp, maar was dankzij de patenten van de Beskid 106. Pas nadat het prototype uit 1983 verlopen was, ging de auto in massaproductie.
Dat had succes. Op details na bleef het ontwerp gelijk. Het resultaat werd ‘Twingo’ genoemd. Twingo is een samenvoeging van de drie woorden Twist, Swing en Tango. De kenmerkende ‘kikkerogen’ waren een keiharde eis van LeQuement. Hij stond erop dat de Twingo deze kenmerkende koplampen zou krijgen. Een andere kenmerkend design-foefje is de driedelige ‘luchthapper’. De auto werd voorgesteld in aparte kleuren als hardblauw, mintgroen, boterbloemetjesgeel en knaloranje. Het kleurenpalet was het tegenovergestelde dan dat die van de huidige BMW 5 Serie, om maar eens een zijstraat te noemen.
Ook over het interieur was nagedacht. Dankzij het monospace design was er enorm veel ruimte. Het dashboard was bijna geheel uit één deel opgetrokken. Dat zag er geinig uit, maar was ook goedkoop om te fabriceren. Om het geheel nog meer sjeu te geven waren de knoppen in felle kleuren leverbaar. Meestal doet een fabrikant er een chromen rondje omheen om het cachet te geven, maar door de compleet andere kleuren zag het er veel leuker uit, terwijl het ook nog eens goedkoper was voor Renault zelf. Piece de resistance was de achterbank, die verschuifbaar was. Zo kon je kiezen voor veel bagageruimte door de achterbank naar voren te schuiven, of juist andersom als je meerdere mensen moest vervoeren. Het was zelfs mogelijk om in de Twingo te overnachten. De achterleuning kon helemaal vlak waardoor je twee slaapplekken kon creëren.
De Renault Twingo was fantastisch in al zijn eenvoud. De Twingo was altijd een driedeurs hatchback. De auto was 3,43 lang, 1,63 meter breed en 1,42 meter hoog. Ook de spoorbreedtes (1m,42 meter vóór en 1,37 meter achter) waren groot. Sterker nog, dat was meer dan de toenmalige Clio (1,36 meter voor en 1,33 meter achter). Wel had de Clio een 12 centimeter grotere wielbasis. De Twingo was korter, breder en hoger dan de Clio. De achterbak van de Clio was dan wel weer groter: 265 liter tegen 168 liter voor de Twingo. Bij de Twingo was deze flexibel, klapte je de bank neer in beide auto’s, dan waren de hoeveelheid beschikbare liters bij beiden net geen 1.100 liter.
Wat de Twingo niet was, was een bijzondere rijdersauto. Alle Twingo’s van de eerste generatie hebben een 1.2 viercilinder motor. Aanvankelijk was deze goed voor een schamele 55 pk bij 5.500 toeren en 90 hele Newtonmeters bij 4.800 toeren. Deze motor was gekoppeld aan handgeschakelde versnellingsbak. Omdat de Twingo bijzonder licht was (rond de 800 kilogram), waren de prestaties niet verkeerd voor een stadsvlo. 0-100 was in 14 seconden achter de rug en voluit kon je 150 km/u halen. Absoluut geen indrukwekkende cijfers, al voelde de Twingo tot de 100 km/u absoluut niet te sloom aan. Vergeet niet dat een toen eveneens splinternieuwe Mercedes-Benz C200 diesel er 18,4 seconden voor nodig had.
In 1994 kwam de Renault Twingo Easy op de markt. Deze was uitgerust met een zogenaamde sequentieel te bedienen transmissie. Het was in feite de handbak, maar kon zonder koppeling bediend worden. In de jaren ’90 hadden we nog geen DSG-transmissies, dus moesten we het met deze onzin doen. De bak was een ramp en alleen te overwegen als je vanwege medische redenen niet drie pedalen kon bedienen.
In de zomer van 1996 werd de stokoude 1.239 cc grote viercilinder (de C3G) vervangen door een kleinere, maar modernere ‘D7F’-viercilinder, een 1.149 cc metend exemplaar. Deze was zuiniger en iets sterker: 60 pk en 93 Nm. De prestaties waren ook iets beter: 0-100 km/u duurde nu 13,4 seconden en voluit kon je 151 hele kilometers per uur rijden. De motor was ook fijner in de omgang, de reactie op het gaspedaal was uitstekend en dankzij de korte overbrenging kon je de Twingo vlot door stedelijke gebieden heen loodsen.
De Twingo kreeg in 1998 voor het eerst een kleine facelift. De knipperlichten waren nu wit in plaats van oranje, de bumper was afwijkend en de achterlichten waren ook aangepast. Het koetswerk zelf bleef overigens gelijk. De Twingo was leverbaar in drie gradaties. De eerste was de ‘basis’, die had helemaal niets aan boord, maar daarvoor kreeg je wel een Twingo voor 20 mille in guldens. Een stapje hoger stond de Twingo Comfort, de geriefelijke zaken zoals elektrisch bedienbare zijruiten, centrale deurvergrendeling en de bumpertjes werden meegespoten in de carrosseriekleur. Renault zag markt voor een extra luxe Twingo en lanceerde de Twingo Initiale. Deze was uitgerust met airco, 4 airbags, mistlampjes aan de voorkant, verwarmde spiegels, 14” lichtmetalen velgen, stereo-installatie en volledig lederen bekleding. In een Twingo!
In 2000 werd de Twingo andermaal iets strakgetrokken. De koplampjes waren nu van helderder glas en er waren nieuwe kleuren, bekledingen en velgjes leverbaar. Ook gingen de uitvoeringen op de schop. Instappen deed je nu in de ‘Authentique’, een chique woord voor ‘niets aan boord’. De Expression kreeg als belangrijkste items stuurbekrachtiging, centrale deurvergrendeling en elektrische ramen. De Privilege was goed voor hoofdsteunen aan de achterkant, chique wieldoppen en een heuse radio. Uiteraard was de Initiale ongekend compleet. Belangrijker was echter de komst van een nieuwe motor, de 1.2 16v. In principe was dit blok hetzelfde, maar dan met een vierklepskop in plaats van een tweeklepskop. Daardoor had je nu 75 briesende paarden op de vooras. De 0-100 km/u flitste aan je voorbij in 11,7 seconden, terwijl de topsnelheid een nauwelijks te bevatten 168 km/u bedroeg. Donders.
Twee jaar later word de Twingo wéér iets herzien. De auto krijgt nu een stabilisatorstang aan de voorkant mee en standaard 14” wielen die 165 breed zijn. Voor een Twingo enorm, want dat was voorheen 145 breed en 13” in diameter. Verder wordt met name de veiligheid, een paradepaardje van Renault rond die periode, verbeterd. De van ABS voorziene auto’s krijgen noodremassistentie. Ook aan het kroost is gedacht, de achterbank kent ISOFIX-bevestigingspunten. De Twingo krijgt verder nieuwe lakkleuren en wieldopdesigns mee.
Ondanks dat er meerdere concurrenten bijkomen, blijft de Renault Twingo in productie en nog altijd populair. In 2004, 11 jaar naar de introductie, wordt de auto alsnog voorzien van een update. Het woord facelift is net even te veel. De achterlichtjes zijn iets anders en het logo op de achterkant is veranderd van locatie. Dat is nu tevens de hendel om de achterklep te openen. Motorisch blijft alles bij het oude, alhoewel de Quickshift-transmissie verbeterd is. Dat moet je heel ruim nemen: het drijft iets minder snel tot wanhoop. Alle Twingo’s krijgen nu standaard ABS mee en de auto sluit zichzelf als je wegrijdt. Op zich niet onhandig bij een stadsauto.
In 2007 werd de Twingo dan eindelijk vervangen door een tweede generatie, die veel minder leuk was. Een special over die auto schrijven is bijkans onmogelijk: “De Renault Twingo II haalde het niet bij zijn voorganger. De RS was goed, de diesel verrassend vlot en de rest herinnerd niemand zich meer. Dit was mijn spreekbeurt.” De geschiedenis van de eerste Twingo was veel kleurrijker. Op het moment dat de auto uit productie ging, stond de teller op 2.478.648 verkochte exemplaren. De Twingo ging overigens niet helemaal uit productie. Speciaal voor de Colombiaanse markt bleef Renault’s kleinste nog in de prijslijsten staan. In de zomer van 2012 ging dan eindelijk de stekker eruit, bijna 20 jaar na zijn introductie. Er zijn er meer dan 2,6 miljoen van gebouwd!
Dan nu (eindelijk) het slotstuk. De Twingo is altijd de goedkoopste Renault geweest en je ziet ze overal rijden. Daardoor ben je snel geneigd gewend te raken aan de auto. Voor velen is er niet zo veel bijzonders aan. Door het ontbreken van snelle varianten kijken de liefhebbers er ook niet naar om. En toch is het een van de meest briljante auto’s uit zijn tijd. Want laten we even terug gaan naar de late jaren ’90. BMW komt op de proppen met de New MINI. Een schaamteloze kopie van een origineel icoon om extra geld aan te verdienen. Volkswagen ‘verblijd’ de wereld met de New Beetle. Wederom een schaamteloze kopie van een origineel icoon om extra geld aan te verdienen.
Retro-design was en is populair, want ook de Chrysler PT Cruiser, Chevrolet HHR/SSR, Ford Mustang/Thunerbird, Fiat 500, BMW Z8, Suzuki Lapin Turbo, Toyota FJ Cruiser en Nissan Figaro toonden aan dat het hergebruiken van een goed ontwerp absoluut kan. En daar komt de Twingo om de hoek kijken. Dankzij het uitgekiende ontwerp was de auto niet alleen zeer herkenbaar, maar ook zeer praktisch. Zeker in vergelijking met de concurrentie was de Twingo veel gebruiksvriendelijker. Zelfs op het einde voelde de Twingo niet verouderd of belegen aan. In plaats van een iconisch design te kopiëren, kwam Renault gewoon met een nieuw icoon.
Best een geniaal ding alleen één probleem is er wel. Het is een Renault en de dealers daarvan schrijven/schreven veelal hun rekeningen met een vork. Onderdelen belachelijk duur, uurloon hoog en dan nog allerlei vage kosten erbij tellen….
Het ding kostte in een jaar opeens 1800 euro.. geen tijd voor t zoeken naar een beun of zelf onderdelen zoeken maar de beslissing was onmiddellijk en onherroepelijk: dat ding gaat weg en wel heel snel. Daarna een Fiat Punto en daarbij vielen de rekeningen echt altijd mee (tot mijn baas het ding overnam een nieuwe collega dat ding gaf als tijdelijk vervoer. Prompt een rekening van een paar honderd euro. Maar het wantrouwen naar Renault was sterk. De laatste 6 jaar een Mégane gereden en zowel de auto als de dealers leken een stuk beter. In 2005/2006 waren de dealers in mijn ogen meer oplichters dan vakmensen.
Ik vond de Twingo wel leuk om mee te rijden, de auto is enorm ruim, heeft best een aardige wegligging (geen sportwagen natuurlijk) en was gewoon een heel praktisch en vrolijk apparaat.. (tot je naar de dealer moest haha)
@w0o0dy: Als je je in één jaar tijd meer dan 1800 euro aan onderhoud laat aansmeren aan een Twingo van de 1e generatie verdien je het ook wel een beetje hoor…
Of je moet net in datzelfde jaar de distributie en koppeling moeten vervangen…
@johnhert: ik weet het niet meer precies maar een dynamo en accu en waterpomp en radiateur… Maar zoals gezegd.. het ding moest zsm weer de weg op en dan ga je niet shoppen voor een goede prijs of een goedkope oploss
Twee keer een reparatie en opgeteld bijna 1800 meen ik… Dat was gelijk de druppel. “Eruit!”
@w0o0dy: Onlangs er 1 voor mevrouw gekocht, een 2003 automaat, voor amper1500. Na een paar weken was de sleutel ‘in panne’. Zonder lachen 150 bij de dealer… Daarna eigenhandig voor hetzelfde bedrag Brembo geventileerde schijfremmen , NGK bonijn, Iridium ontstekingskaarsen en nieuwe pinkers geplaatst. Als je handen aan je lijf hebt , kun je een Twingo met een hammer en schroevendraaier upgraden voor geen geld.
@w0o0dy: dat is natuurlijk ook heel erg afhankelijk van de dealer, niet het merk of model. Bij m’n Citroën AX had ik ongeveer hetzelfde als jij met je Twingo, het onderhoud van m’n Scenic bij de Renaultdealer is zelfs goedkoper.
@w0o0dy: De dealers schrijven met een vork: ik ben zo moe van dit soort commentaren over dealers. De dealer werkt in het algemeen met norm prijzen af fabriek. Je zult als het goed is, bij de officiele dealers overal dezelfde prijzen moeten betalen. Onderdeel prijzen staan af fabriek vast, winst op onderdelen komt uit het inkoop-verkoop prijsverschil, ook originele onderdelen prijzen zijn bij alle officiele dealers gelijk. De receptionist die uw factuur maakt, heeft er zelf niets aan als klanten kwaad over een factuur de deur uitgaan, hij is erbij gebaat dat klanten terug komen, zodat hij werk aanbod houdt. Universele garages (en speciaal beunbedrijven in achteraf loodsjes) geven minder uit voor hun bedrijfhuisvesting, hebben immers geen importeur opgelegde inrichting voorschriften, hoeven geen originele onderdelen te gebruiken, soms worden zelfs sloop onderdelen gebruikt.
@audicoupe84: ja en niemand bij een officiële dealer schrijft dingen op facturen die niet zijn uitgevoerd, onnodig zijn of maar de helft van de tijd hebben gekost van wat er op de factuur staat.. is allemaal door mij verzonnen want dealers zijn heiligen.
Mijn grootste complimenten en een diepe buiging voor je @Willeme, je hebt de geschiedschrijving van de Twingo perfect verwoord door ook de Poolse Beskit 106 mee te nemen in het ontstaan van de Twingo.
Trouwens tijdens een voor presentatie van het model aan hele trouwe Renault klanten vond 60% van de bezoekers de Twingo een gruwel , maar 40% van de bezoekers vroegen wanneer ‘ie in productie zou gaan.
Le Quement is met dat 40% cijfer naar zijn Levy gegaan en vertelde hem dat dit het hoogste percentage was ooit voor de vraag voor een nieuw model.
Renault dacht eigenlijk dat de Twingo een kort en modieus leven zou gaan leiden en dat het met een jaar of 4 -5 afgelopen zou zijn met de pret, daarom hebben ze de grootste fout ooit gemaakt : de Twingo is nooit rechtsgestuurd gemaakt en hij was voorzien van de oorspronkelijke Cleon motor uit de Renault Dauphine , niet Renault’s meest moderne motor.
Overigens liep ik over het dek van een autocarrier toen de Twingo alleen nog maar in Frankrijk verkrijgbaar was, en daar stond een hele kudde Twingo’s met bestemming Japan. Ik ben altijd van mening geweest dat ze gekocht waren door een grote Japanse fabrikant, dit omdat de Japanners helemaal leip zijn van de oer-Mini en al vijftig jaar proberen iets conceptueel gelijkwaardig uit te vinden.
En dat is de Twingo, je kunt ervan houden ( we hebben zelf een 16 kleps Initiale Paris met quickshift, lederen bankstel en Airco) je mag hem haten, maar het concept, de idee van de Twingo is en blijft gewoon geniaal en iedere fabrikant probeert het te imiteren.
Zelf heb ik er 2 gehad, 1 met de ‘oudere’ motor en 1 met de nieuwere.. geweldige auto’s die je voor weinig geld in ‘destijds luxe’ van A naar B bracht, 300.000km was ook geen probleem, de 2e kocht ik met 245.000,m en mensen verklaarde mij voor gek.. uiteindelijk voor een appel en een ei 60.000KM erbij op gezet. Voor de vooras brak en het over was voor de Twingo.
Ik had ooit een Helios,model 2000,die heeft een glazen schuifdak. Hij deed wat ie moest doen, bracht me netjes van A naar B en verder, idd het onderhoud was pittig in prijs. Alles wat je je voor kan stellen paste er hoe dan ook in. De wegligging was aardig idd, ikzelf vond wel, als je wat sneller een rotonde wilde nemen, brak ie uit. Ik miste een beetje het gevoel wat een voorwielaandrijver moet hebben: het “vastvreten” aan de weg in een bocht. Verder vond ik ( bij de mijne) het verbruik boven 100 km/u erg hoog. 1op 11, 1 op 12 kon beter denk ik voor zo’n licht wagentje. Zeker voor beginnende autorijders of als 2e auto vind ik ‘m hartstikke leuk. Ik gebruikte hem hoofdzakelijk voor naar m’n werk.
Ooit gekocht voor m’n vriendin voor een appel en een ei en vervolgens blij verrast geworden door de betrouwbaarheid en ruimte die het autootje bood. Misschien wel de enige échte geslaagde moderne variant van de 2CV/R4/Kever!
Geweldig artikel weer @willeme! Fantastisch autootje ook, mijn schoonfamilie zweerde er jaren geleden bij en hadden er op het hoogtepunt zelfs 3.
Ik was destijds in Parijs tijdens de introductie, en daar werd de Twingo groots aangekondigd; hangend aan de zijkant van een gebouw. Vage herinnering, maar het is me wel bijgebleven.
Je reactie moet nog worden goedgekeurd.
Leuke auto voor de man die niks meer hoeft te bewijzen. Ik heb hem zelf ook gehad.
Dit is wel echt een stukje nostalgie. Hier heb ik vroeger in leren rijden! ’s avonds als moeders lag te slapen stiekem de auto meenemen om een stukje te ‘joyriden’. Hier zijn nog de eerste handrembochtjes mee gemaakt !
Als kind had m’n moeder er eentje, een vel blauwe met schuifdakje. Was altijd een uitje als ze naar de autowasstraat ging, alle buurkinderen werden opgetrommeld om mee te gaan omdat het dakje van een soort textiel is gemaakt en je alle borstels kond voelen.
De “lig functie” van de voorstoelen had mijn moeder ook eens ondervonden toen m’n pa nét optrok bij een stoplicht terwijl zij haar stoel aan het verstellen. Klapt in één keer heihard naar achteren dankzij een combinatie van g-krachten en de onhandigheid van m’n moeder. Gelukkig zat er niemand achter, anders waren die knietjes wel flink beschadigd.
Na een jaar of twee was de auto compleet afgeschreven dankzij een frontaal ongeluk terwijl mijn broer en ik bij m’n moeder in de auto zaten. De bestuurder van de andere auto, gestolen overigens, bleek 100 te hebben gereden in een 30-zone en is er na de botsing vandoor gegaan. Wonderbaarlijk kwam iedereen en zonder kleerscheuren vanaf, op de auto na dan. Hierna hebben m’n ouders maar een “stevigere” auto gekocht, de toentertijd gloednieuwe A-klasse.
Veel herinneringen aan de Twingo dus, bedankt voor je artikel Willem!
Geweldige beschrijving Willeme!
Superauto. Heb er zelf één 13 jaar lang gehad: gekocht bij 50k km en afgekeurd en met pijn in het hart ingeleverd bij 300k km. In 2010 zelfs een rondreis van 7000 km mee door oost-Europa gemaakt. Op de slechte wegen van Roemenië een motorsteun stuk gereden maar dat is door een Roemeense boer ter plekke gerepareerd. Daarna heeft de wagen nog drie jaar probleemloos de APK getrotseerd totdat in 2013 de roestduivel een einde maakte aan zijn bestaan.
De wagen bleef maar voortboenderen, ook al ging er wel eens een wiellager naar z’n vaantjes. Maar het vervangen van een lager kostte geen drol…. Enige échte nadeel vond ik dat de knopjes in het interieur steeds maar weer afbraken.
Toen we ‘m pas hadden waren er veel kosten bij de APK maar nadat ik een andere, professionelere, dealer opgezocht had werd de wagen opeens een stúk betrouwbaarder …
Een boel herrie als je harder dan 100 km/u ging maar wanneer je rond de 80 reed deed-ie 1:20 ….
Goh die tijd van toen. Pure nostalgie. Leuk artikel met nog even in het achterhoofd de 1ste gen Ford Ka, Citroën Saxo VTS/VTR, … waren één voor één kekke karretjes. Hulde!
Stiekem ook altijd leuk gevonden, net zoals de huidige twingo en de smart. En ja, ik ben een man.
Meer auto heb je eigenlijk niet nodig.
Nog een leuke annekedote over de Twingo.
Jaren geleden vertelde een Franse zakenrelatie van me tijdens de lunch (want dan doe je zaken met Fransen) dat hij ooit bij Valeo werkte als stagiair en ze bonje met Renault hadden over de kostprijs van de antenne, die bedoeld was om op het dak te komen. Zijn chef vertelde de Renault mensen dat de antennekabel zoveel kostte en het kunststof voor de antenne zoveel en dat ze qua prijs een meter kabel tekort kwamen. Toen is besloten de antenne op de linkerspiegel te monteren! Echt waar!
Ik werkte in m’n studententijd als weekendhulp op een benzinepomp annex Renault dealer, toen de Twingo in de showroom verscheen. “Ga maar eens een stukje rijden”, zei m’n toenmalige werkgever. Ik had kort daarvoor nog een tijdje gereden in een Renault 4F4 (a.k.a. Fourgonnette, besteller dus) en ik vond het een geweldig ding. Gek genoeg nooit zelf een bezeten – wel een Opel C Kadett gekocht die als inruiler binnenkwam van iemand die zo’n Twingo kocht. Mooie herinneringen. Dank u, Willeme.
Wat een geweldige auto. 1993. Dat geloof je toch niet!
Ik vond het maar niks. Een lelijk hip wijvending. Tot mijn zusje een half jaar geleden bij me kwam met de vraag wat voor auto ze als eerste autootje moest kopen. Aangezien de twingo goed aangeschreven staat kwam die ook op de shortlist. Ik ben helemaal om, wat een autootje zeg! Veel meer ruimte en meer comfort tegen lagere lasten dan veel andere koekblikjes uit die tijd. Mijn zusje vind het wel best, het ding is gifgroen en heeft een enorm schuifdak. Ze is een week na aankoop van friesland naar antwerpen gereden en het ding heeft geen slag gemist. En dat voor een bedrag wat je al afschrijft als je met een nieuwe twingo de garage uit rijdt!
@lekbak:
Maak de wielkasten achter goed schoon, gewoon met een slang, dan voorkom je een heleboel narigheid qua corrosie, dat is een gevoelig puntje bij de Twingo.
@lekbak: goed aangeschreven? Review geschreven door degene die hem verkocht? Ze zijn berucht. En fantastisch.
Vroeger vaak achterin gezeten bij mijn moeder in haar Twingo Initiale. Achteraf gezien bizar dat hier zelfs lederen bekleding in zat, dat heb ik nu nog geen eens op mijn auto. Kan mij wel herinneren dat het ding ongekend veel herrie maakte op de snelweg. Maar voor een stadsauto was hij super.
Weer eens een ouderwets uitgebreid artikel op de Zaterdagavond, heerlijk!
Van zichzelf al een enorm symphatieke auto deze Twingo Phase 1. Maar ook een leuk model om te tunen, met een verlagingsset en brede wielen is het lieve er in één keer af.
Zoals bij deze Twingo Trophy:
https://www.autoblog.nl/archive/2009/10/25/dik-renault-twingo-v8-trophy
@moveyourmind: 5 GT turbo blok er in hangen was belachelijk makkelijk! In de tijd dat ik een twingo had was het echt gekkenwerk, zo prijzig waren de 5jes. Jammer!
Dit was voor mij toch wel een van de auto’s met een hoge funfactor die ik heb gehad!
3 biertafels met 6 bankjes vervoeren, geen probleem! (Gelukkig niet hard moeten remmen, anders lag alles door de voorruit) en ik heb er echt een keer in overnacht. Leuk en grappig, maar echt niet aan te raden. Het ligt echt niet lekker!
Verder dik betrouwbaar!
Ik heb altijd al een zwak voor kleine auto’s gehad (en nog!) en deze valt daar ook onder. Joie de vivre in een notendop. Dank voor het eg fraaie artikel, ik heb er van genoten.
Heb 2 jaar in een Twingo ll 1.5 diesel gereden, wat een geweldig apparaat met 200 nm op 900 kilo.
Mooi verhaal Willeme.
Inderdaad en terecht een icoon deze Twingo.
Maar de Twingo II vind ik echt miskend, ok meest de uitstraling van I, maar de II is echt een hele goede auto. Ruim, goede wegligging. Voordelig. Meest volwassen kleine auto feitelijk.
meest = mist
http://www.carbodydesign.com/archive/2007/03/21-renault-twingo-i-design-history/
Makkelijk he copy paste
zo, gevalletje plagiaat?
In ieder geval is het wel vertaald hier. ;-)
@henkp1:
Hij kan moeilijk schrijven dat de Twingo door Haagse Harrie ontworpen is en in Oezbekistan in een oude fabriek voor pantservoertuigen is gebouwd, toch?
@saagat: heeft @willeme Chinees bloed in zijn aderen stromen dan?
@saagat: Iedereen die het kerstverhaal vertelt zal ook komen met een verhaal van dezelfde strekking. Wat daar staat klopt voor een groot gedeelte. Het is alleen een stuk beknopter ;-).
@willeme: het kerstverhaal is totaal niet meer hetzelfde zoals de Heidenen het vertelden in de Oertijd, lang, lang geleden voordat de Christenen er überhaupt waren.
@erik2907: Precies. Daar kun je nog íets mee. De Renault Twingo is iets minder oud. Elke site die een special schrijft over de Twingo zal met een verhaal van dezelfde strekking komen. De feiten blijven immers hetzelfde.
Dat gaat ook op voor de afbeeldingen, vanwege copyright kan ik helaas niet elke foto gebruiken. Dus binnen de kaders is dit het resultaat ;-). BTW, zoals @720 zegt, ik heb even CMD + C – CMD + V geprobeerd, maar dat helpt dus nog steeds niets ;-)
@willeme: :-), maar blijven mooie verhalen!
@saagat: goed gezien !
@saagat: je kunt een Engels bericht met Ctrl C Ctrl V direct vertalen naar goed kloppend Nederlands in duidelijke zinnen? Als ik dat had geweten tijdens mijn schooltijd…
@Willeme: heerlijk artikel over de leukste auto van de laatste 30 jaar. Toen de auto (eindelijk?) uit productie ging zag hij er nog altijd fris en fruitig uit. Wat een supersterk design! Je ziet ze wel steeds minder rijden, helaas. En de gebakjes die nu de naam Twingo dragen? Ik weet zo niet hoe ze eruit zien…
Ik heb niks met dat koekblik, dan heb ik toch liever de huidige hedendaagse Twingo.
@bmwfreak038: dan ben je waarschijnlijk midden jaren 90 geboren?
@tazmania: nee? eind 80.
Heb er bij introductie een besteld met cabriodak maar de leverdatum werd iedere keer later omdat er problemen waren met de productie van het dak? Ik weet niet of je dat stukje plastic een cabrio mog noemen maar hoe kon je met zo n simpel dakje nu problemen hebben.ik heb na een half jaartje de order veranderd naar een dichte versie.was wel een leuk autootje maar hij was denk ik op maandagochtend gebouwd .hij verbruikte een halve liter olie op 1000 km,het motormanagement was iets niet goed aan want ik kon maar 250 km met een tank doen.en de carroserie was aan beide zijden na een half jaar uitgescheurd bij de deurvangers.is allemaal wel weer gemaakt op de olie na maar als je dit als eerste autootje koopt word je toch niet echt vrolijk.heb overigens na een jaar of tien nog eens een tweedehandse gekocht( wel een cabrio) en deze was wel goed.
@cthijs: En dat is waarom oude auto’s kopen zo gek nog niet is. Na 10, 15 jaar zijn alle rotte appels er wel uit. Mijn twee slechtste auto’s waren 7 en 10 jaar oud, tevens mijn nieuwsten. Mijn beste auto is mijn huidige Volvo 440 van 22 jaar oid. Tevens mijn oudste daily driver.
Mijn vriendin heeft een mintgroene Twingo gehad, uit wat ik geloof 1998. Een grappig voorbeeld waarbij je merkt dat een auto té goed is, het ding had alleen ARKO (AlleRamenKunnenOpen), en Airco was anno 2012 toch wel erg fijn. Dus kwam er een bordeaux-rode Twingo facelift uit 2004. Met nagenoeg enkel en alleen het hoognodige onderhoud heeft de auto het in 2018 geschopt tot een dikke twee ton op de teller. Er was teveel aan stuk om écht plezierig in rond te rijden en door onbalans in de ophanging schudde het ding zo hard op de snelweg dat wanneer je het stuur vasthield je tintelende armen kreeg, dus het werd tijd voor iets anders. Je raad het al, een nieuwe(re) twingo. Een heuse Twingo GT. Met 100PK op 1000kg hardstikke vermakelijk en ik denk dat ik al een schuin vermoeden heb, wat de opvolger word ;)
Zeker niet de meest betrouwbare auto om 2e hands te kopen maar wat sturen ze goed. Mijn tip; leg 1500 euro apart, geef maximaal 500 uit aan een harde Twingo en bewaar de 1000 voor alles wat er de eerste twee jaar aan gaat komen. Distributie is 450 euro dus koop er een met een verse!
Inmiddels ben ik aan mijn zevende auto toe en dat is een Twingo van september 2002. Het is een 1.2 16 V 55 KW Expression Quickshift met nog maar ruim 65000 kilometer op de teller. Dit is mijn tweede Twingo, met 75 PK onder de motorkap. Lekker pittig! De eerste heb ik ingeruild omdat desbetreffende Renault dealer achteraf geen juiste diagnose had gesteld. Zij suggereerde dat de schakelrobot en pomp niet functioneerde. Voor iets minder dan 2000 Euro zou alles weer goed zijn. Een ander bedrijf repareerde mijn auto; er was slechts sprake van een massa probleem, dat snel opgelost werd. De auto startte weer als vanouds. Het slechtste wat ik had kunnen doen was dat ik toen mijn Twingo inruilde tegen een andere auto. Ik miste het sympathieke karakter van de Twingo meteen! Geen een auto rijdt zoals de eerste generatie Twingo…Ik ging naar een andere Renault dealer en specialist om opnieuw een proefrit met de Twingo te maken…Je raadt het al; ik was meteen verkocht. Twingo rijden is op zich goedkoop qua verzekering, belasting en benzine verbruik…OK, je weet dat er een kleine kans is op een storing, maar daar ga je niet vanuit…Bovendien zijn onderdelen niet duur…De Twingo is een kleine auto die groot is geworden…Inmiddels is het een moderne klassieker, die zelfs nog tot in de zomer van 2012 in Colombia werd geproduceerd.
Geweldig artikel en geweldige auto. Naast alle 6, 8 en 12 cilinders die ik gereden heb en/of nog in het bezit heb is het een auto die me telkens weer doet watertanden. Zodat ik er steeds weer een koop als hij in de stal ontbreekt. Ik denk dat ik er zeker een stuk of zeven heb gehad, ook eens een Initiale 16V. Maar de luxe is voor mij niet het belangrijkste. Dat is voor mij het vouwdak. Ik koop nooit een Twingo zonder deze voorziening. Op één keer na. Toen had ik een elektrisch glazen dak. Lang niet zo leuk als een vouwdak, omdat de opening in het dak veel kleiner is. En omdat een auto als de Twingo wat mij betreft niets te maken heeft met een elektrisch glazen dak. Dat vind ik een ik een beetje te nuffig voor een Twingo. Dan is de auto meteen geen opvolger van de 2CV meer. Waarvan ik er overigens ook een aantal heb gehad.
Ik vind het daarom wel jammer dat in het artikel niet ingegaan wordt op het vouwdak, toch een van de unieke accessoires van de Twingo, naast de verschuifbare achterbank. Andere auto’s hebben soms ook een vouwdak, maar de dakopening is nooit zo groot.
De Twingo II en III zijn voor mij echt saaie truttenauto’s, die niets meer met de originele Twingo te maken hebben. Ook omdat het vouwdak bij deze auto’s niet groter is dan een postzegel. Galbakken qua design, die de naam Twingo niet verdienen. Hoe goed ze verder misschien ook rijden, het blijven drollen op wielen. Met excuses aan de mensen die zich met plezier in een opvolger van de echte Twingo voortbewegen. Ieder zijn meug…