Vergelijking: de nieuwe Aston Martin DBS vs de ‘oude’

Afgelopen week trok Aston Martin het doek van de DBS Superleggera. En laten we maar gelijk met de deur in huis vallen: ondergetekende vind hem bloedmooi. Even spelen met de verse configurator gaf aan dat een hoop kleuren uit het AM-pallet de auto geweldig staan, met Intense Blue als mooiste kleur. Jet Black verhult wat mij betreft echter het enige minpunt aan het design van de auto: de grote grille. Daarmee stuit je gelijk op een probleem van de nieuwe DBS: niet iedereen deelt mijn mening over het design. En inderdaad, er zitten wat frutsels en “sierdelen” aan de auto die misschien een beetje overdesigned zijn, zoals de gigantische grille.

Het allergrootste probleem met zowel de DBS als de Vantage als de DB11: hun voorgangers. De DB9, Vanquish en V8 Vantage kregen van Henrik Fisker een onvergetelijk design mee. Een deel van die auto’s zijn tot meer dan tien jaar na hun debuut nog op de markt gebleven in zeer licht gewijzigde vorm. Ze hoefden niet verder gewijzigd te worden want ze waren stuk voor stuk tijdloos. Zo ook de DBS, die het met zijn productiejaren van 2007 tot 2015 niet eens belachelijk lang heeft volgehouden. De namen rouleren en dus heet de DBS-opvolger in 2015 Vanquish (rijtest). Het bekende Fisker-front prijkt ook op deze nieuwkomer, maar toch zijn ze verschillend genoeg om duidelijk te zien met welke je te maken hebt. Bewijsstuk nummer drie dat Henrik Fisker puik werk heeft geleverd voor Aston Martin.

Daarom heeft de DBS Superleggera dezelfde taak als de DB11 en Vantage: een onvergetelijk, tijdloos design opvolgen. Net zoals zijn twee oudere broers doet de Superleggera dat door een beetje anders te zijn. Door hem naast de Vanquish te zetten vergelijken we hoe anders de nieuwkomer is.

Exterieur
Het Fisker-front is vervangen, maar de kenmerkende vorm van de Aston-grille blijft. Net zoals dat Alfa trouw blijft aan de Scudetto grille. Vergeleken met de Vanquish is hij wel een paar maten groter geworden. Dat pakt helaas niet geweldig uit, misschien dat een nummerbord erop wonderen doet (tenzij eigenaren weer ‘creatief‘ zijn). Aan de achterzijde begon de Vanquish, helemaal in S-trim, al wat drukker te worden. De DBS doet hier nog een schepje bovenop, maar blijft in grote lijnen gelijk. Behalve de achterlichten: geleend van Porsche of niet, het ziet er strakker uit dan de Vanquish.

Interieur
Het interieur van de Vanquish stamt in principe uit 2003. Toen was het waarschijnlijk hypermodern, nu begint die leeftijd wel een beetje te showen. Vooral wat betreft de techniek was een upgrade nodig, maar de DBS pakt net als zijn broers die techniek uit de schappen van Mercedes. Het design van het Vanquish-interieur is overigens net als de buitenkant: in grote lijnen totaal niet verouderd. Daarom is het positief dat de DBS die grote lijnen overneemt, met de AM-kenmerken nog steeds aanwezig. Het enige echte prominente verschil is het scherm: in de Vanquish een uitklapscherm, in de DBS een vaststaande unit.

Techniek
Bij de introductie peuterde Aston Martin zo’n 573 pk uit de zesliter V12 van de Vanquish. Door de jaren heen nam dit aantal toe naar ‘slechts’ 585 pk in de Vanquish S. Voor een GT-auto op zich prima, maar de DBS laat zien dat Aston Martin prima in staat is om meer te geven. Hij krijgt uiteraard dezelfde 5.2 liter V12 als de DB11, die het overigens met eenzelfde toename van ongeveer 15 pk moest doen, om uit te komen op 600 pk. De DBS krijgt 725 pk, en dendert daarmee hard richting het 812 Superfast-territorium der Super-GT’s. De DBS neigt meer naar de sportieve kant terwijl hij ook de GT kant probeert te beheren. Een gouden combinatie.

Conclusie
Het uitgaande design van Aston Martin zal de boeken in gaan als misschien wel de best ontworpen sportwagens van de ‘moderne jaren’. Logisch dus dat Aston Martin met geen mogelijkheid die tijdloosheid kan herhalen. Of de DBS dus tijdloos gaat worden, is nu niet bekend. Voor nu kunnen we alleen genieten van de eerste indruk van de DBS. De eerste auto dit jaar die bij mij op mijn scherm verscheen en een “wow!” moment veroorzaakte. Wat mij betreft een waardige opvolger, die het over een totaal andere boeg gooit dan de Vanquish.