Mercedes C112: vergeten concept

Van de C111 heb je wellicht wel eens gehoord. Van de C112 daarentegen waarschijnlijk niet.

Nou ja, tenzij je een trouwe AB-lezer bent met een ijzersterk geheugen. De C112 werd namelijk twéé keer eerder vermeld in respectievelijk dit lijstje over Mercedes met meeuwenvleugels en een artikel over honderd jaar sportieve Mercedes.

Mercedes showde de C112 voor het eerst aan het publiek in 1991, 22 jaar na de eerste C111. Destijds was Mercedes samen met Sauber actief in de lange afstandsracerij. Met succes, want de door een geblazen V8 van Mercedes voortgestuwde Sauber-C11 pakte in 1990 het wereldkampioenschap.

Zoals ook nu weer gebeurt met de Project One, ontstond binnen Mercedes het plan om het race-succes luister bij te zetten met een hypercar voor op de straat. Die hypercar moest dan echter wel de splinternieuwe V12 onder de kap krijgen. Mercedes had namelijk aanvankelijk de boot gemist met deze veelcilinder. Aartsrivaal BMW was namelijk al in 1987 op de proppen gekomen met zo’n prestige-blok en Mercedes had die toentertijd nog niet in het gamma. Het merk had dus wat goed te maken.

Wat voor betere manier is er om dat te doen, dan een supercar bouwen die alles en iedereen wegblaast met zo’n V12 erin? Zo gezegd zo gedaan. Met een beetje design hulp van Sergio Coggiola ontstond de C112, met het nieuwe 6.0-liter grote V12-hart in de staart.

Officieel was de C112 ‘de C11 voor de straat’, maar net als nu is zo’n platitude in letterlijke zin nooit helemaal waar. De C112 had bijvoorbeeld niet het chassis uit carbonfiber dat de C11 had. Maar aan de andere kant had de C112 ook een paar mooie technologieën die de C11 niet mocht hebben, omdat ze in de racerij verboden waren. Zo had de C112 bijvoorbeeld actieve aerodynamica, zoals we dat nu vele jaren later zien op menig hypercar.

Maar dat was nog niet alles! De C112 was de eerste Mercedes die uitgerust was met Active Body Control, het hydraulische veersysteem dat de auto zo stabiel mogelijk houdt onder alle omstandigheden. Je kent het principe misschien uit die zeer geslaagde reclamespot met die kippen van een paar jaar geleden.

Het mooie van de auto was echter vooral dat al die nieuwerwetse systemen samen werkten door middel van een centrale computer. Een en ander wordt gründlich uitgelegd in deze video.

Maar als het allemaal zo mooi was, waarom kwam de C112 er dan nooit? Een goede vraag, zeker gezien het feit dat het oorspronkelijke idee was om de auto in een oplage van 500 stuks te bouwen en Mercedes naar verluidt al 700 blanco cheques binnen had voor het apparaat. Daarbij leek het concept productierijp. Het was al ontworpen om de Amerikaanse crash- en emissietests te doorstaan.

De officiële lezing van Mercedes luidt dat ze destijds uiteindelijk de noodzaak niet zagen om een supercar te bouwen om het imago op te vijzelen. Ze hadden naar eigen zeggen betere dingen te doen, zoals het focussen op de populaire producten die ze al wel maakten. Het feit dat de met een V12 uitgeruste opvolger van de C11 op de circuits lang niet zo succesvol was als zijn voorganger, zal ook niet meegeholpen hebben.

De C112 trof zodoende hetzelfde lot als de C111 daarvoor. Die laatste kwam later min of meer op de markt als de Isdera Imperator 108i. Ook de geest van de C112 zou doorleven in enkele supercars van kleine fabrikanten, zij het iets minder opzichtig. Het design kwam namelijk niet meer terug, maar uiteindelijk kwamen er wél nog supercars met een Mercedes-V12 in de staart op de markt. Zij heetten echter niet C112, maar Isdera Imperator 112i, Pagani Zonda en Lotec Sirius.