Waarom Red Bull nu van Max is, met dank aan Jos

Het is definitief.

Spoiler alert: Max Verstappen scoorde eerder vandaag een sprankelende zege in de Grand Prix van Oostenrijk (verslag). De Nederlander profiteerde maximaal van de foutjes van de concurrentie en schreef voor een uitzinnige oranje menigte zijn vierde Grand Prix op zijn naam. Door de uitvalbeurt van teamgenoot Daniel Ricciardo is hij de Australiër nu tot op drie punten genaderd in het kampioenschap. De twee staan momenteel vierde en vijfde, nog net voor de onfortuinlijke Valtteri Bottas. In de kwalificaties is het inmiddels 6-3 voor Max, doordat de Nederlander in de laatste drie races zijn teamgenoot te vlug af was.

Doch in mijn ogen was de overwinning van vandaag niet de grootste die Verstappen dit weekend boekte. Die kwam namelijk gisteren al. In de kwalificatie kookte de frustratie bij de doorgaans zo onkreukbare Ricciardo over, ongetwijfeld mede doordat de Ozzie voelt dat hij het in de kwalificaties steeds vaker aflegt tegen Verstappen. DR3 had zijn auto een setup met wat meer downforce dan Max gegeven en hoopte dat zijn teamgenootje tenminste in één van de drie runs in Q3 hem een tow zou geven. We zien die strategie wel vaker op powercircuits als de Red Bull Ring en Monza.

Doch achteraf bleek dat DR3 geen poot had om op te staan. Red Bull Racing hanteert al jarenlang dezelfde policy als het aankomt op dit issue: de ene race is de ene coureur ‘de klos’, de volgende race de andere, enzovoorts. Saillant detail: Christian Horner liet in de media vallen dat deze strakke formule zelfs doorgevoerd wordt tot in de briefing na de race. Eerst mag de ene coureur spreken, dan de andere, in dezelfde volgorde die ze op de baan hanteren…

Dat Ricciardo dus toch zijn beklag deed op de radio en in zijn (eerste) reacties na de kwalificatie was opvallend te noemen, vooral nu hij ‘veroordeeld’ lijkt te zijn voor de afzienbare toekomst bij Red Bull te blijven. Of misschien juist dankzij dit laatste feit. De Australiër moet namelijk met lede ogen toezien hoe zijn concullega’s Vettel en Hamilton bij Mercedes en Ferrari het relatief makkelijk hebben met hun teamgenoten, terwijl hijzelf zit opgescheept met zo’n supersnelle Dutch Lion naast hem. De afgelopen jaren creëerde DR3 met zijn goede resultaten de ideale springplank om de vlucht vooruit te maken. Nu de springplank echter toch niet lekker genoeg blijkt te veren, is de vraag of hij Max de komende jaren nog steeds zo goed partij kan bieden.

Ricciardo weet namelijk: hij is (vanaf vandaag) 29. Max is nog maar 20 en de toekomst van Red Bull Racing. Na de kwalificatie liet Danny Ric ongevraagd optekenen dat zijn frustratie ‘niet iets is wat al een tijdje broeit’. Misschien een beetje flauw, maar daarmee geeft hij dus impliciet toe dat zijn frustratie al een tijdje broeit. Immers weet iedere coureur hoe belangrijk het is om net wat meer steun te krijgen dan de man in de naburige pitbox. Bij Red Bull mogen ze dat dan vrij eerlijk doen, maar elk procentje extra kan het verschil maken. Vraag dat maar aan Mark Webber.

Een man die ook heel goed weet hoe belangrijk het is dat je een prioriteitsbehandeling krijgt van je team, heet Jos Verstappen. Max’ pa debuteerde in 1994 voor Benetton, het team dat dat jaar kampioen werd met Schumacher. Voor de meeste coureurs is het een absolute droom om in zo’n goed team te debuteren in de F1, maar voor Jos pakte het totaal verkeerd uit. De Nederlander was namelijk veel langzamer dan Shuey in de andere B194. Iets wat hij waarschijnlijk niet begrepen zal hebben, daar de legende gaat dat Jos Der Michael op de karts goed kon hebben. Oké, zo’n F1 bolide is wel wat anders natuurlijk, maar het verschil was wel heel frappant.

Wellicht in een poging om Schumacher toch bij te houden maakte Jos de nodige fouten, wat hem zijn grindbak-reputatie opleverde. Verstappens iets meer ervaren opvolger Herbert deed het wat dat betreft wat handiger. Hij reed in 1995 in de tweede Benetton en bleef binnen de limiet van de zijn auto, wat hem twee overwinningen opleverde in races waarin Schuey uitviel. Maar ook Herbert kwam in de verste verte niet in de buurt van de tijden van Schumacher. Inmiddels weten we (bijna zeker) waarom: Flava Flav en Schuey speelden vals.

Voor Jos’ carrière kwam die wijze les te laat. Hij kwam in de jaren die volgden uitsluitend nog uit voor middenmoters en achterblijvers. Doch Max kan leren van Jos’ ervaring. Toen Max’ gisteren op de radio ‘NO!’ riep nadat het team hem toch maar verzocht Ricciardo voorbij te gaan, hoorde ik de echo van Singapore 2015. Max’ toenmalige teamgenoot Carlos Sainz verzocht zijn team om Max te mogen passeren en het team gaf dit verzoek door aan Max. VER, die toen nog door het leven ging als VES, wilde net als gisteren echter niks weten van dit verzoek. Na de race gaf hij aan dat als hij wel aan de kant zou zijn gegaan, hij een liefdevolle schop in de gonaden zou hebben gekregen van Jos.

Het is deze keiharde opstelling die misschien niet erg sympathiek is, maar soms wellicht wel nodig op het circuit. Voordat Ricciardo uiteindelijk terugkrabbelde en zijn ongelijk toegaf had hij het over de ‘mind games’ die er gespeeld werden tussen hem en Max. Maar Verstappen zelf had geen centje pijn. Eigenlijk voor het eerst was de permanente grijns van Daniels gezicht verdwenen. We zullen zien of de Ozzie zich weer kan herpakken, want in de hosanna na deze victorie lijkt de moeizame seizoenstart van Max opeens heel lang geleden en ligt de val om een prisoner of the moment te worden op de loer.

Toch zou het me niet verbazen als dit weekend de definitieve coup van Verstappen naar de macht binnen het team van Red Bull blijkt te zijn. Net als zijn compromisloze gedrag destijds in Singapore hem een voordeel verschafte ten opzichte van Sainz. En dat alles dankzij een beetje goede ‘raad’ van Jos.