Zeg je sportsedan, dan zeg je waarschijnlijk BMW M5. Na zes generaties en een zevende die wellicht gedag zegt tegen het traditionele recept: welke van de generaties BMW M5 zou jij willen?
De aankomende BMW M5 gaat een beetje goed nieuws en een beetje slecht nieuws worden. Het goede nieuws is in ieder geval dat hij zo dik mogelijk moet blijven en met – naar verwachting – nog steeds een aardig dikke motor een flinke bak pk neer moet zetten. Het slechte nieuws is dat de nieuwe M5 dit zou bereiken met een hybride unit. De petrolhead huilt. Want als pure, heerlijk dikke, rauwe sportsedan is de BMW M5 al zes generaties dé auto voor jou. Tenminste, op papier.
BMW M5 generaties
Wij vonden het in ieder geval eens tijd om de balans op te maken. Zes generaties BMW M5 met allemaal wel iets als sterke kant. Wij nemen de generaties even door en we houden je vooral niet tegen om je favoriet te kiezen.
BMW M5 E28 (1985)
Het prille begin is de E28-generatie die vanaf 1985 werd aangeboden. De E28 deed eigenlijk meteen wat de BMW M5 zo lang leuk heeft gemaakt. Je moet namelijk – helemaal als leek – aardig je best doen om te zien wat er nou zo ‘M’ was aan de auto. Dat terwijl er onder de subtiele carrosserie een breed scala aan M-engineering schuil ging. Denk aan een voor toen ongekend dikke 3.5 liter grote zes-in-lijn geleend uit de M1, die in de M5 286 pk leverde (motorcode M88/3 of S38 in de VS vanaf 1986). Als subtiele zakensedan die een sportauto probeerde te zijn was dit een mooie intro voor bijna 40 jaar BMW M5.
BMW M5 E34 (1988)
De BMW 5 Serie (E34) borduurde eigenlijk voort op de E28. Wederom de S38 zes-in-lijn (die eerst groeide naar 3.6 liter (S38B36) en later naar 3.8 (S38B38)) die eerst 315 en later 340 pk leverde. Uiteraard toen nog niet met turbo’s: gewoon keiharde kracht door cilinderinhoud toe te voegen. Het leverde voor de M5 toen al flinke cijfers op: 0 naar 100 in 6,3 seconden (en een zeer respectabele 5,9 seconden vanaf de update in 1991). De E34 was elektronisch gelimiteerd op 250 km/u, vanwege het inmiddels zeer bekende herenakkoord tussen Duitse autofabrikanten.
Touring
BMW M en Touring is geen combinatie die we vaak zien. De allereerste BMW M5 Touring was van de E34-generatie. Dit was tevens de eerste Touring die BMW M ooit heeft gemaakt. Het blijft raar dat BMW dit recept nooit heeft doorgezet: Audi en Mercedes hebben succesverhalen gehad met snelle stationwagons. De E34 Touring was zeer zeldzaam: er zijn 891 stuks gebouwd.
BMW M5 E39 (1998)
Eén van de generaties BMW M5 waarvan we verwachten dat hij hoog op de droomlijst staat: de E39. Indirect was dit de auto die de pk-oorlog aanzwengelde. BMW voegde namelijk aardig wat geweld toe aan de E39 M5. De auto kreeg namelijk de enorm dikke S62B50 V8 mee, wederom nog zonder turbo’s. Hij leverde 400 pk en 500 Nm.
Nou was ook bij de E39 vanwege dat herenakkoord de koek altijd op bij 250 km/u, maar de acceleratietijd daalde wel naar 5,3 seconden naar de 100. Naast natuurlijk de heerlijke soundtrack van een achtcilinder. Het zwengelde een pk-rel aan met Audi en Mercedes, die met hun eveneens V8-aangedreven rivalen 450 pk (RS6) en 476 pk (E55 AMG) de BMW M5 een hak wilden zetten in brute kracht.
BMW M5 E60/E61 (2004)
Daarom moest BMW alle zeilen bijzetten met de opvolger van de E39 en dat werd de E60. Een controversiële auto om een paar redenen, maar één ding was bepaald niet controversieel. Dat was de blubberdikke S85B50 V10 die voorin lag. Soundtrack en brute kracht (507 pk) maakte BMW M5 van de E60-generatie een aardig dik ding. Waar men niet zo over te spreken was: het nieuwe Bangle-ontwerp en de gecompliceerde techniek. Dankzij het toen gloednieuwe iDrive en de eveneens nog niet ingeburgerde SMG-automaat, werd de E60 ontvangen als té futuristisch. Bovendien blijkt het mechanisch bijhouden van een E60 niet bepaald een makkelijke dan wel goedkope klus heden ten dage.
Touring
Wat er wel kwam bij deze generatie BMW M5: een Touring (E61). Zelfde motor, maar dan met meer kofferruimte. Klinkt logisch, want ook Audi en Mercedes bieden hun concurrenten aan als sedan en stationwagon. Voor BMW bleef het echter weer bij een voorzichtig aantal verkochte E61’s en de stationwagon verdween ook weer bij de opvolger.
BMW M5 F10 (2011)
Daarom ging BMW weer een beetje terug naar het basisrecept voor de M5 F10. Een iets rustiger ontwerp, enkel sedans en weer twee cilinders minder. Dat klinkt als een downgrade, maar de F10 was de eerste van de generaties BMW M5 die ondersteuning van turbo’s kreeg. De inmiddels welbekende ’twin-scroll’ turbo’s zorgen ervoor dat de S63B44 een aardig dikke 560 pk leverde of zelfs 575 pk als je de nóg iets dikkere Competition bestelde. Ook de acceleratietijden daalde naar een inmiddels toch aardig lage 4,2 seconden.
BMW M5 F90 (2018)
Dan komen we terecht bij de huidige generatie. Wederom is het een soort evolutie van het oude recept, want ook hier werd weer dezelfde motor gebruikt als de voorganger (uiteraard wel met upgrades). In dit geval goed voor 600 pk of 625 pk in de Competition. Sprinten ging ook sneller dan ooit dankzij de toevoeging van xDrive vierwielaandrijving: 3,3 seconden in de snelste versie. Ook kreeg de BMW M5 bij deze generatie voor het eerst een ‘CS’ versie, die aardig snelle supercars kan bijbenen en vaak inhalen.
Kies maar
Leuk, alle generaties BMW M5, maar welke is de beste? Dat mag je uiteraard hieronder laten weten. Zoals gezegd is er over elke generatie wel wat te zeggen, al kunnen we snel een paar publieksfavorieten aanwijzen. We horen het in ieder geval graag!
Meer lezen? Dit zijn alle speciale BMW M5’s op een rij!
E28, all day long. Prachtige motor, ingehouden styling en toevoegingen, een echte Q-car.
Voor mij zijn die dingen te groot. Maar als er desondanks één gekozen móet worden, dan de F10 maar.
E39. En ik durf te wedden dat de 2 laatste generaties niet tot de favorieten gaan behoren.
De F10 graag – tijdloos mooi van binnen en van buiten.
De E39!
De tijdloze schoonheid van de E34 gecombineerd met een hoeveelheid luxe waarmee je vandaag de dag nog meer dan prima mee uit de voeten kan.
Rond de eeuwwisseling was de autoindustrie sowieso op zijn best. Veiligheid ging met sprongen vooruit, de milieueisen waren nog niet zo streng als nu waardoor er nog pareltjes van verbrandingsmotoren op de markt gebracht konden worden en auto’s kregen in rap tempo een veel betere uitrusting.
@moveyourmind: En shareholder value stond nog wat minder hoog op het lijstje wat bij veel merken voor kwalitatief betere auto’s zorgde (oftewel auto’s die waren ontwikkeld met de klant in gedachte, niet de aandeelhouder).
E28 of E39. Kan niet kiezen.
E28 meer oer-M gevoel, maar de E39 betere all-rounder wat mij betreft
Lastig lastig, behalve de laatste (F90) vind ik ze allemaal wel wat hebben. Vooruit, de E39 en de F10 dan maar.
De E39. Als Z8 graag.
E39 hands down! Tijdloze schoonheid, fantastische motor, hét voorbeeld van wat een échte BMW is. Meest briljante filmpjes van gemaakt ook: https://youtu.be/OFIbuFUqJM0, https://youtu.be/c53Dd3k9Pp4
@Pascal: geniale commercials
E39 😇
Dan graag de e28.
Mag zelfs een m535i zijn.
E39 natuurlijk. E39 Alpina b10 V8s nog hoger op de wensenlijst.
De eerste om in mijn auto salon te zetten. En de laatste om mee te rijden, omdat ik nieuwerwets ben en dit de laatste nog niet afzichtelijke nieuwe bmw is…
E39 M5 wat mij betreft. Prachtig design en een motor waar het mooiste geluid van allemaal in zit.
@MHV8: MH V8? Nog een Manhart eigenaar? 😁
E39
E28 alstublieft, en dan niet eens een M5 maar een M535i (en als ik héél eerlijk ben dan nòg liever een E12 M535i).
E39 en E60, twee uiterste, 1 als look andere met de historische V10
De E34 natuurlijk. De laatste met de hand gebouwde. Italiaans design van Ercole Spada. Dubbele ronde koplampen zonder glas ervoor en zo’n heerlijke dikke zes-in-lijn…
Jij snapt het. De E34 is gewoon de knapste sedan die BMW ooit gebouwd heeft. Daarvoor was het te rechthoekig, daarna te massief.
Voor mij toch de E61, niet omdat dit de mooiste was, niet omdat het de beste was maar wel omdat het de eerste M5 was die ik ooit reed en dat blijft stiekem toch een beetje bij.
Op looks zou ik voor de E39 gaan.
E39 . bij ons reed er toendertijd een gloednieuwe rond . Blauw met bruin interieur. Was een prachtige auto en dat geluid🤤
De E34 natuurlijk. De laatste met de hand gebouwde. Italiaans design van Ercole Spada. Dubbele ronde koplampen zonder glas ervoor en zo’n heerlijke dikke zes-in-lijn… Touring met Nurburgring onderstel en zesbak graag.
E39
E39.
F10 en E60 allebei best wat kilometers in gereden, maar als ik er eentje zou mogen kiezen: e39 graag!
E34 M5 touring 6 bak met de brede grille, de laatste BMW van de oude stempel. Nog de rauwe randjes van een auto zonder multilink achteras, grote iet wat rauwe 6 in lijn. Ouderwetse maar doeltreffende besturing met het kenmerkende speling rond het midden gecombineerd met het design van de mooiste stationwagon ooit.
Zeg je ///M5, dan zeg je E39.
Vroegâh reed een vriend van me een witte E28 Hartge. Wat een ding. Tot 40 ging t allemaal niet zo hard omdat de automaat t leven eruit haalde, maar daarna… Holy crap. En t verbruiksmetertje dat dan gelijk op ‘dorst!’ schoot, fantastisch. Zeer goede herinneringen aan. Maar ik denk toch de E39 voor mij. En dan een 540i of een Alpina, dat past me beter dan een M5. Blauw met pindakaas interieur graag.
E39, E60, E34. Oh, het was geen top 3. De E39 dus.
De E34! Een 3.6 in donkergroen of grijs met de turbinevelgen en achterspoiler of een 3.8 met evt. Rondell 058’s
Na de E60/61 ging het mis
E60, zijn tijd ver vooruit.
De E28 is aantrekkelijk en zelfs de F90 is nog te pruimen, maar ik volg uiteindelijk Jaapiyo en Willeme…
” De E34 natuurlijk. De laatste met de hand gebouwde. Italiaans design van Ercole Spada. Dubbele ronde koplampen zonder glas ervoor en zo’n heerlijke dikke zes-in-lijn… ”
E34 M5 , D2 S8 en W124 500E. Een geweldige generatie.
De e39 m5 + straight pipes
E61 als station. Wel een flinke buffer voor onderhoud houden ;) hoe bizar is een station auto zo’n motor.
E34, prachtig evenwichtig ontwerp dat nog steeds hebberig maakt.
De mooiste: E39
De bruutste: E61
Dat is mijn uitspraak en daar zult u het mee moeten doen.
De E60 en E61. En niet alleen voor die machtig mooi klinkende V10 maar ook omdat ik het een hele mooie auto vind om te zien
Mooiste de E39 maar die heb ik liever in 528i. De te hebben M5 is de E34.
Ik kan niet kiezen tussen de E28 en de E39. Ik ga denk ik toch voor de schoonheid van de E39. Of toch dezelfde schoonheid van de E28. Of de E39. Of de E28. Of…
IK NEEM ZE ALLEBEI!!!
E34 en e39
-edit: dank u, is inmiddels gefixt-
Geen van bovenstaande! Maar een BMW E12 M535i
https://supercarnostalgia.com/blog/bmw-e12-m535i
Ik sluit mij aan bij de e39 groep. Niet te modern maar ook niet te ‘oud’… Alhoewel een e34 ook niet slecht zou zijn.
Eigenlijk zouden ze allemaal niet slecht zijn. Dus zoals iemand hier boven al zei… Doe mij maar de Z8 :-p
E39. Ik draai nog altijd mijn hoofd om als ik een mooie zie. Zelfs een gewone nette 520d uit dat tijdperk. Mooiste ontwerp ooit
E39 als complete plaatje (zowel interieur als exterieur perfect). Qua motor ga ik voor de V10 van de E60.
De E28 en E34 zijn mijn favorieten, omdat die in mijn rijtje met mooiste modelseries staan. Maar ik heb liever de Alpina-tegenhangers B7 Turbo S en B10 Biturbo. Krachtiger, sneller, exclusiever en minder subtiel qua uiterlijk. Helaas zijn Alpina’s tegenwoordig minder smaakvol, maar dat ligt aan de lelijkheid van de BMW’s.
Ik heb met alle generaties gereden. Maar kwa sensaties is de E28 onverslaanbaar. Het gevoel dat je ontzettend hard gaat en het idee dat je geen hulpsystemen aan boord hebt.
Vanwege jeugdsentiment de E39 M5 (NFS Hot Pursuit 2), van de modernere de F10. De zescilinders heb ik altijd meer geassocieerd met de M3, de V10 zou ik liever zien in de M6 (die imo mooiere body heeft).
Ik ga toch voor de E39. Heeft net iets meer uitstraling dan de E34.
E39 omdat de E39 gewoon legend is. En de E60 vanwege de V10
E39, design en kracht op zijn mooist gecombineerd
Geef mij het laatste model maar, die ziet er goed uit, de oudere modellen worden al heel snel oubollig en dat geldt voor het interieur des te meer.
E34 M5 touring, zonder meer. Ik heb daar nog steeds onrustige dromen over.