Opel Calibra, youngtimer in beeld

Step away! Opel Manta, lelijk fout groen geval. In 1989 neemt de Opel Calibra het stokje over. Een Vectra maar ook weer niet, sportief maar ook gewoontjes, inmiddels wat ouder maar nog steeds modern en heel erg gestroomlijnd.

We zijn het bijna vergeten maar traditioneel was Opel heel goed met tweedeurs coupeetjes. De Manta is een bekend voorbeeld, maar in de jaren ’70 en begin ’80 bouwden ze ook de Ascona. Auto’s met achterwielaandrijving, kleine tot gemiddelde motoren en een ‘speelse’ neiging tot glijden als de bestuurder daarom vroeg. Matjes en trainingspakken vaarden er wel bij. Mensen die nog met een beetje fatsoen over wilde komen kochten een Volkswagentje, als je nergens een moer om gaf en gewoon wilden trappen met je auto kocht je Opel.

Eind jaren ’80 begint de wereld te veranderen. Een kleine schok voor de Opel fans en fanatici maar ze lijken er niet echt rouwig om. Opel gooit het volledige modellengamma om en stapt vrijwel volledig over op voor- en vierwielaandrijving. Een ontwikkeling die een decennium eerder is ingezet met de Kadett D.

Paradepaardje van ‘het nieuwe Opel’ is de Calibra. Deze Opel viert in 1989 zijn showdebuut op de IAA in Frankfurt en ze zullen de auto nog tot diep in de jaren ’90 produceren. Eigenlijk is het een Vectra, deze werd reeds in 1988 geïntroduceerd en de twee modellen delen veel onderdelen. Voor de Calibra echter ‘alleen de beste onderdelen’. Een tweetal viercilinders, 8V en 16V, en optioneel vierwielaandrijving.

Zo groot als de technische overeenkomsten zijn, zo klein zijn die tussen de karakters van de Vectra en Calibra. Carrosserieën verschillen sterk; de Vectra is gewoon een sedan of hatchback, de Calibra volgt ongeveer de definitie van coupé. Gemene platte koplampjes, een lage daklijn en (het reclame-dingetje uit ’89) een extreem lage luchtweerstandscoëfficiënt.

De Opel Calibra snijdt door lucht als een mes door de boter. De nieuwe coupé had een voor toen ongekend lage luchtweerstand (Cw 0,26), die het succes van de legendarische Opel GT, de Manta en de Monza moest voortzetten. De 116 pk basisversie bracht het al tot een topsnelheid van 205 km/u. Met de 2.0 150 pk 16-klepper schop je het tot voorbij de 220 km/u. Absolute topper is vanaf 1992 de 245+ km/u, 204 pk, 0-100 in 6,8 seconden, 2.0 Turbo 4×4. De Calibra viel óók op door zijn gunstige prijsstelling, in Nederland vanaf Fl. 51.500,- (€ 23.370,-).

Een zachtaardige bruut is de Calibra. Hij gaat als de brandweer, maar is puntje-bij-paaltje meer ‘luxe’ dan ‘sportief’. Precies wat Opel voor ogen had, ze kleedden ook de dikste uitvoeringen weinig bijzonder aan. Een 2.0 Turbo is uiterlijk nauwelijks van een basis-model te onderscheiden. Het rauwe van de jaren ’70 en ’80 speelmachines is er vanaf.

Rustige lieve karakters betekenen niet dat je nu eenvoudige een goed behandelde en onderhouden Calibra vind. Zeker in de loop van de jaren ’90 zijn er meer mis- dan gebruikt. Handig om in het achterhoofd te houden: er zijn er ooit 239.118 gebouwd, 3385 4×4’s, 12.015 V6’en. Reserve-onderdelen en auto’s zijn vaak wel te vinden, voor de zeldzame turbo exemplaren kan dit toch moeilijk zijn. Carrosseriedelen zijn zo vervangen, grote technische reparaties kunnen met gebrekkige dealer-ondersteuning veel hoofdbrekens opleveren.

Opzoek naar een leuke Calibra? De truc is, zoals zo vaak, het vinden van een auto zonder al te veel ‘geschiedenis’. Zoek een zo origineel mogelijk exemplaar. Als je goed kan knutselen volstaat een eenvoudige uitvoering in willekeurige staat van ontbinding voor een paar honderd euro. Mindere liefhebbers van zwarte handen doen er goed aan naar een zo origineel en nieuw mogelijke auto te zoeken. Er rijden nog zeer nette 96-98 exemplaren rond, deze kosten al snel een prettige €4000,-. Mits je goed voor de auto zorgt zal deze (voor liefhebbers) zijn waarde ook redelijk vasthouden. Luxe uitgevoerde turbo’s en in mindere mate 16-kleppers hebben op dit vlak natuurlijk een extra voordeel.

Door de lichte bouw is wegenbelasting slechts een kleine ‘onprettigheid’ bij de Calibra. De meesten blijven onder de 1250 kg. Benzine zal niet goedkoper worden, tegelijkertijd is het brandstofverbruik niet al te hoog. Ongeveer 1 liter benzine op 12-13 km is zeker mogelijk. Voor een 20 jaar oud model best netjes?

Onfeilbaar zijn de oude Opels natuurlijk niet, de Calibra is modern genoeg om ruim buiten de categorie ‘onbetrouwbaar slecht’ te vallen. Het is een van de eerste in een nieuwe generatie auto’s. De jaren ’90-generatie met onafhankelijke vering, efficiënte motoren, katalysatoren en brandstofinjectie en fatsoenlijke roestpreventie. Tegelijkertijd heeft de elektronica het rijden nog niet overgenomen. Dare I say it: is dit een betere auto dan de moderne Opels?