Porsche Macan (2019): rijtest en video

Een prima excuus om een weg van mijn bucketlist te strepen: Porsche had me namelijk uitgenodigd om de nieuwe Macan te rijden op Mallorca. Daar ben ik al een aantal keer geweest om introducties van nieuwe auto’s mee te maken, maar het is me nog nooit gelukt om de weg naar Cap de Formentor te rijden. Soms doordat we aan de verkeerde kant van het eiland zaten, soms doordat het schema het niet toeliet. Het kwam er simpelweg nooit van, maar nu ben ik hoopvol dat het gaat lukken.

De reden dat ik deze weg wil rijden heeft alles te maken met een video van de Britse autojournalist Henry Catchpole. Die reed ooit tijdens de persintroductie van de vorige generatie Porsche Boxster GTS naar Cap de Formentor en schreef er een verhaal over dat me altijd is bijgebleven. Hoe hij aan het eind van de dag wachtte tot de laatste toerist vertrok vanaf de vuurtoren op het Noordoostelijke puntje van Mallorca, om vervolgens terug te rijden tot het begin van de doodlopende weg. De weg kent geen huizen, geen zijwegen. Bij het begin van de weg aangekomen kon hij op 100% terugblazen naar de vuurtoren omdat hij zeker wist dat hij niets anders tegen kon komen dan een enkele wilde geit.

Een prachtig verhaal, bijna oneerbiedig om het zo kort samen te vatten, maar het is altijd blijven hangen. Catchpole is een journalist die ik hoog heb zitten, en als hij dit één van de beste rijderswegen ter wereld noemt, dan zal dat niet voor niets zijn. Toegegeven: een Boxster is waarschijnlijk een beter instrument dan de Macan die wij nu rijden, maar desondanks verheug ik me op deze rit.

Het begint bij het vliegveld van La Palma. We moeten eerst van het zuiden naar het noorden zien te komen, maar dat moet in deze tijd van het jaar niet al te moeilijk zijn. Het weer is zacht, maar de meeste toeristen hebben het eiland verlaten. Ook lijkt het door de zachte winter in Noord-Europa nog te vroeg om al een grote intocht van pensionado’s op gang te brengen. Dus zijn de meeste wegen redelijk leeg. Precies wat we nodig hebben.

De nieuwe Macan oogt slechts nieuw vanaf de achterkant. Eerlijk is eerlijk, ook ik zie niet veel verschillen met de vorige generatie, los van de doorgetrokken achterlichten op de kofferklep en de licht gewijzigde neus. De koplampen hebben bovendien een nieuwe LED-signatuur en er zijn wat nieuwe kleuren (Mamba green bijvoorbeeld) en wielen beschikbaar. Ook is het interieur in lijn gebracht met de andere modellen uit de range van Porsche. We hebben dus een groter infotainmentscherm tot onze beschikking met wat nieuwe apps en functies. Bovendien is er nu adaptive cruise control met start-stop en lane-keep assist die de Macan in files tot 60 kilometer per uur autonoom kan laten bewegen.

Los daarvan zijn er wat updates op het motorische vlak. De basisuitvoering van de Macan gaat met een 252 pk en 370 Nm sterke viercilinder de showroom uit. Topsnelheid van die uitvoering is 227 kilometer per uur en de sprint naar 100 kan in een weinig indrukwekkende 6,5 seconden geslecht worden. Dat is niet traag, maar zoals we tijdens ons Mille Miglia avontuur gemerkt hebben is het ook niet bepaald overdadig. Helaas werd er echter tijdens de autosalon van Parijs alleen deze viercilinder aangekondigd. De Macan S (met zescilinder) liet op zich wachten. Tot nu.

Wij hebben hem namelijk bij ons. Op moment van de testrit nog niet officieel aangekondigd, omdat de typegoedkeuring nog niet helemaal afgerond is (WLTP, olé!) maar de cijfers worden hoogstwaarschijnlijk niet meer anders: 354 pk, 480 Nm, 5,1 seconden om naar de 100 te komen en een topsnelheid van 254 kilometer per uur. Het 3.0 liter V6 motorblok is voorzien van een turbo die tussen de cilinderbanken ligt voor extra efficiëntie, maar komt verder overeen met dat uit de Cayenne.

Onze route leidt ons dwars over het eiland, waarbij opvalt dat er nogal wat wegen beschadigd of zelfs afgesloten zijn. Een gevolg van heftige regenval en bijbehorende landverschuivingen. Stiekem ben ik er helemaal niet zo rouwig om dat we nu in een auto zitten met net wat meer bodemvrijheid, zeker omdat er zo nu en dan stukken asfalt ontbreken of boomwortels flink door het asfalt omhoog komen. En we willen natuurlijk wel een beetje opschieten, Autoblog-stijl. Het onderstel van de Macan S (wij hebben geen optionele luchtvering op onze testauto) houdt zich echter keurig. Op de betere stukken weg kunnen we met de dempers in Sport-modus net wat strakker en stabieler sturen, maar op de mindere stukken laten we die modus uit en laten we het onderstel het allemaal voor ons uitzoeken. De Macan blijft probleemloos in zijn baan en filtert de slechte wegen beter dan je van een auto van dit formaat zou verwachten.

De besturing is ook prima. Een tikkeltje zwaar in de Sport-modus, maar wel precies. De neus laat zich redelijk makkelijk de bocht inmikken, waarna je op vermogen snel op weg kan naar de volgende bocht. De vierwielaandrijving zorgt ervoor dat al het vermogen goed naar het asfalt wordt geleid, maar overstuur opwekken is bijna onmogelijk. Overall vind ik de Macan S aardig lichtvoetig aanvoelen. Ondanks dat het best een zware, grote auto is die in de basis niet gemaakt is voor keihard haarspeldbochten hoeken, voelt de Macan in de Sport-modus meer als een sportieve hatchback dan als een SUV. Of crossover, als jullie de Macan zo willen noemen.

Teleurstellingen zijn er wat het rijden betreft eigenlijk niet. Nee, als de Macan het ergens lijkt te laten liggen dan is het op het punt van vooruitgang. Natuurlijk, de nieuwe technieken aan boord zijn welkome updates, maar stiekem had het allemaal wel iets wilder gemogen. Een nieuwe kofferklep en andere bumpers is wat karig. Het feit dat de presentatoren tijdens de persconferentie vooral praten over de aangebrachte verbeteringen toont ook eigenlijk wel aan dat we te maken hebben met een facelift, niet met een nieuwe auto. De Macan is in ieder geval weer even bij de tijd en de familielijn met de Panamera en Cayenne is wat verder aangehaald.

En dan zijn we er. Het laatste stuk van onze route, de weg naar Cap de Formentor ligt voor ons. Het lijkt vrij rustig, dus we kunnen een beetje tempo maken. De weg kronkelt door rotsformaties naar het Noordoostelijke puntje van het eiland, alwaar een witte vuurtoren de schepen waarschuwt voor de gevaren die er op de loer liggen hier. Het asfalt van deze weg is strak, dus de auto kan weer in Sport-modus. De traction-control schakelen we voor de vorm ook uit, misschien kunnen we in de scherpe knikken nog wat overstuur forceren.

Omdat ik niet weet of er mensen voor mij de route naar de vuurtoren hebben afgelegd, gaan we niet voluit zoals Catchpole dat deed. Daarvoor is de weg te smal, met teveel blinde bochten. Uitwijkmogelijkheden zijn er bovendien niet, als je moet uitwijken raak je rotsblokken of vangrails, iets anders is er niet. De Macan S ronkt tevreden als het gaspedaal richting tapijt gaat, maar wat opvalt is dat hij zeker binnenin de auto tamelijk stil is. Dat heeft onder andere te maken met partikelfilters en andere uitstoot voorkomende hulpmiddelen. Niks aan te doen, dat is hoe het gaat in deze tijden. De Macan S die wij bij ons hebben heeft overigens niet de optionele sportuitlaat, dus met die Klappenauspuff is het potentieel wel iets meer genieten nog. We slingeren door de rotsen en komen niemand tegen. Na wat blinde bochten draaien we linksom om de laatste rotsformatie heen naar beneden. De vuurtoren steekt recht voor ons fel af tegen de blauwe lucht. Ons doel is in zicht, maar we duiken eerst nog een stuk naar beneden voor we aan het laatste klimmetje met haarspeldbochten beginnen.

Onderaan gaat het prachtige asfalt over in een stuk dat blijkbaar wat minder recent is vernieuwd. In de eerste haarspeld linksom naar boven ga ik bewust vroeg op het gas. Heel even voel ik de achterkant wat zoeken maar direct pakken de voorwielen het over en trekken de Macan meteen recht en snoeihard richting de laatste twee bochten. Eenmaal boven aangekomen is er één stelletje foto’s aan het maken. We wachten tot ze weg gaan en volgen ze even later terug, maar hebben helaas geen tijd om de nu gegarandeerd helemaal lege weg nog een keer te rijden. We moeten een vliegtuig halen, anders hadden we een tweede run kunnen doen. Desondanks hebben we plezier gehad op dit prachtig stukje asfalt. Mocht je ooit in de gelegenheid zijn, zorg dan dat je laat op de dag of vroeg in de ochtend gaat, want Mallorca is een walhalla voor wielrenners die ook graag mooie slingerweggetjes naar afgelegen vuurtorens afleggen. U bent gewaarschuwd.

UPDATE: De Macan S is inmiddels officieel aangekondigd. Het model is voorzien van een nieuwe 3,0-liter V6-turbobenzinemotor met benzinepartikelfilter die 260 kW/354 pk en een maximum koppel van 480 Nm levert. De Macan S is er vanaf 99.900 euro, leveringen starten maart 2019.