Dodge Ram SRT-10 QuadCab

Ik heb geluk gehad! Waarom? Op donderdag 3 januari 2008 liep ik door de stad om kleding en een tas te kopen. Na een tijdje had ik de tas, het shirt en de broek gekocht en dacht: “Laat ik nog maar ff een rondje over parkeerplaatsen en door straatjes lopen. Stel je voor dat er nog iets zal staan”. Dat heb ik dan ook gedaan. Bewapend met mijn camera en mijn kaartjes ben ik gaan lopen. Op de meeste plekken heb ik niets gezien, maar op een gegeven moment liep ik een straatje in en daar stond een Amerikaans monster. Mijn dag was meteen weer goed! Ik heb er heel veel plaatjes van geschoten en heb er een kaartje opgelegd met de vraag of ik een keer zou mogen meerijden voor een filmpje en wat foto’s.

Op 6 januari was mijn hoop grotendeels al weg, dus des te enthousiaster was ik toen ik op 7 januari een mail kreeg van de SRT-10 eigenaar. Hij vroeg of ik hem wilde bellen en dat heb ik dan ook zo snel mogelijk gedaan. We hadden afgesproken dat ik hem zondag zou terugbellen en dat we dan zouden kijken of we konden rijden. Dit had allemaal te maken met het weer, omdat de foto’s en de filmpjes dan niet zo mooi zouden worden. Een andere reden was dat het rijden dan niet zo leuk zou worden, dus dat beloofde ook veel goeds.

Op zondag belde ik hem weer. Het weer zat mee en dus zou ik zondagmiddag 13 januari 2008 voor het eerst in een Dodge Ram SRT-10 QuadCab zitten. We hadden afgesproken dat ik naar het station zou fietsen en als ik daar was dat ik hem zou bellen. Hij woonde op vijf minuten afstand, midden in de binnenstad. Ik belde hem en ik hoorde bijna direct na mijn telefoontje dat hij begonnen was met rijden. Om 15.00 uur was het zover. Ik mocht mezelf in de enorme Amerikaanse kuip installeren en toen kon het feest dan eindelijk beginnen. Bijna dan, eerst nog even de motor en de olie opwarmen. We reden rustig het station af over de bussluis heen, ja dat is een van de vele voordelen, richting de snelweg. Daar kon het feest eindelijk beginnen!

We gingen driftend de snelwegoprit over en zodra we op de invoegstrook zaten schoten we naar links en trapte hij het gas in. De banden zochten naar grip met 100 km/u! Ik vond het enorm eng, maar toen hij vertelde dat hij tweemaal Nederlands rallykampioen is geweest, was ik wel weer een beetje gerustgesteld. We gingen de snelweg af en meteen aan de andere kant de snelweg weer op. We reden nu richting het industrieterrein, want we verwachtten dat het daar wel rustig zou zijn! Daar hadden we beide gelijk in. Toen we daar waren, gingen we eerst twee keer rechtsom driften en daarna twee keer linksom. Rechtsom waren ze beide perfect, maar linksom tolde we eenmaal door. Ik stapte op een gegeven moment even uit om een burn-out op een kruispunt op te nemen. Die burn-out was echt super. We gingen vanaf het industrieterrein nog op zoek naar een plek om foto’s te maken. Toen we daar aankwamen heb ik echt enorm veel foto’s geschoten. Ook een aantal foto’s van de motor. De motor viel me qua afmetingen tegen! Je hebt onder de motorkap genoeg ruimte over om 15 vuilniszakken te verstoppen en toch komen er 505 echte paarden uit en 740 Newtonmeters. Na de foto’s gemaakt te hebben, hebben we nog even een 0-100 km/u filmpje gemaakt. Dit standaard sprintje deed hij in ongeveer 6,0 seconden. Onder ideale omstandigheden zou er nog wel een seconde af kunnen. De weg was namelijk een beetje vochtig en dit monster reed op LPG. Dat is in combinatie met een grijs kenteken erg leuk kon de eigenaar me melden! Na dit sprintje zijn we naar het station gereden om mij weer af te zetten.

Op het station heb ik de eigenaar heel hartelijk bedankt en ben toen naar huis gegaan met een heleboel herinneringen.

Ik hoop dat jullie de foto’s mooi vinden. Onthoud goed dat deze foto’s genomen zijn met een Nikon S500. Ik hoop dat jullie het filmpje ook bekijken, want die is helemaal de moeite waard!