De Opel Zafira ging in drie generaties van trendsetter, naar volkomen overbodig.
Renault wist in de jaren ’80 en ’90 tweemaal te scoren met een nieuw concept. In de jaren ’80 was het de Renault Espace, een grote MPV waarmee je tot zeven personen mee kon nemen. Een decennium later voerde Renault minutieus het recept door op een kleiner platform, wat de Renault Mégane Scénic opleverde. Het was echter Opel die in beide concepten iets zag. Hun idee: maak een midi-MPV, maar dan met zeven zitplaatsen.
Opel Zafira A
Opel begon al aan de auto te werken in 1997, een jaar nadat de Scénic uit was gekomen. Net als Renault was de basis hun C-segment hatchback, in dit geval de eveneens nieuw te verschijnen Astra F. De conceptversie werd op de IAA in 1997 ten toon gesteld, terwijl het productie model in 1999 volgde. Dat lijkt een langere tijd dan dat het is, de IAA is altijd in de herfst en de Zafira stond begin 1999 bij de dealers.
Het meest bijzondere was uiteraard het FLEX-stoelsysteem. Op ingenieuze wijze kon je de twee achterste stoelen op- en wegklappen. De bagageruimte stelde niet zoveel voor als alle stoelen in positie waren, maar zeven zitplaatsen in dit segment was ongekend. Sterker nog, het zorgde ervoor dat Volkswagen terug naar de tekentafel ging. De Touran was al bijna klaar, maar strikt een vijfzitter. Dat is (mede) de reden dat Volkswagen aanzienlijk later met een Midi-MPV op de markt kwam dan de concurrentie.
Motoren
De Opel Zafira was er aanvankelijk met een 1.8 16v met 125 pk en een 2.0 Di-16v. Die laatste diesel had wél zestien kleppen, maar géén turbo. Het was met 82 pk dan ook geen hardloper. Later werd de range aangevuld met een 1.6 (100 pk), 2.2 (147 pk) en twee extra diesels: een 2.0 DTI 16v met 100 pk en een 2.2 DTI 16v met 125 pk.
OPC
De leukste was echter de Opel Zafira OPC. Dit was het topmodel, voorzien van een 192 pk sterke 2.0 viercilinder Ecotec Turbo. Deze kon van 0-100 km/u accelereren in 8,2 seconden en een topsnelheid halen van 220 km/u. Naar hedendaagse maatstaven niet bijzonder snel, maar destijds erg rap voor een dergelijk vehikel. Daarnaast was de aankleding erg lekker: de verlaagde bus had een dikke bodykit, grote velgen, achterspoiler en een Recaro-interieur. In 2003 werd de Zafira zeer subtiel gefacelift. De verschillen zijn minimaal, de grille is het meest duidelijke herkenningspunt. De Di-16v kwam te vervallen en vervangen door een 85 pk sterke DTI. Verder veranderde er niets qua motoren.
Opel Zafira B
De tweede generatie konden we eigenlijk al in 2000 aanschouwen. De Snowtrekker Concept werd namelijk in januari van dat jaar onthuld. Deze was nog gebaseerd op het de Zafira A, maar de Zafira B (die in 2005 uitkwam) leek er erg veel op. Wederom was de auto gebaseerd op de Opel Astra, ditmaal de H. In sommige landen bleef de oude nog even in productie en/of werden ze zij aan zij verkocht. De nieuwe generatie Zafira was aanzienlijk groter: 11 centimeter in de lengte. Mede met een grotere wielbasis zorgt dat voor (nog) meer binnenruimte.
Fiat-diesels
Qua benzinemotoren was er keuze uit een 1.6 (105 pk), 1.8 (140 pk) en een 2.2 (150 pk). Qua diesels veranderde er meer. GM, het concern waartoe Opel behoorde, werkte innig samen met Fiat. Dit zorgde ervoor dat Opel zijn verouderde motoren kon vervangen door (veel) betere Fiat -motoren. De 1.9 CDTI was er met vermogens van 100 pk, 120 pk en 150 pk. Gelukkig keerde de Opel Zafira OPC terug. Wederom met een 2.0 EcoTect turbo, maar nu met 240 pk. Deze ging in 7,8 seconden naar de 100 km/u en haalde een topsnelheid van 231 km/u.
De facelift vond plaats in 2008 en was wederom vrij subtiel. Qua benzinemotoren wijzigde er niet veel. Er kwam een 1.7 CDTI (geen Fiat-motor, maar een Isuzu-motor) en er was een 1.6 CNG (op aardgas). De Zafira B bleef tot 2011 in de Nederlandse showrooms staan. Op sommige markten werd het model nog veel langer geleverd.
Opel Zafira C
Wij krijgen in 2011 echter een compleet nieuwe generatie. Deze was groter, luxer, verfijnder en volwassener dan ooit. Het nieuwe model was maar liefst 22 centimeter groter dan de Zafira B en dus 33 centimeter langer dan de Zafira A. Qua motoren had de ‘downsize’-trend ook de Zafira bereikt. Geen dikke 2.2 liters maar, maar kleinere motoren met een turbo. Deze waren wel sterker. De 1.4 Turbo leverde al 140 pk en de 1.6 Turbo naar keuze 170 pk of zelfs 200 pk. Een Zafira OPC keerde helaas niet meer terug. Dieselen kon met de 2.0 Fiat-diesel (CDTI) met 130 pk of 165 pk. Een jaar later, in 2012, kwam er een 195 pk sterke biturbodiesel bij. Met 400 Nm een waar koppelmonster.
Laatste facelift
De Opel Zafira C werd in 2016 gefacelift. De auto kreeg de nieuwe designtaal van Opel mee en dat pakte niet goed uit voor de Zafira. Het strakke en dikke uiterlijk maakte plaats voor wat generieke lijnvoering. De motoren werden iets fijngeslepen voor (iets) meer prestaties en (iets) lager verbruik. Het mocht allemaal niet baten, de Zafira was ten dode opgeschreven. De verkoopcijfers waren al een tijdje niet meer wat het geweest was. Zo halverwege de carrière zakten deze namelijk in.
De reden is simpel: er kwamen telkens meer praktische cross-overs op de markt. En de consument vindt zo’n kekke cross-over veel interessanter dan een ‘busje’. In 2019 werd de Zafira uit productie gehaald. Mede omdat Opel een nieuwe eigenaar had (PSA). Opmerkelijk genoeg heeft dat concern nog wel een Midi-MPV in het gamma, de Citroën C4 SpaceTourer. De naam Zafira leeft nog voort op de Opel Zafira Life, maar dat is een compleet andere auto. Sterker nog: het is een personenbus.
Artikelen
Meer lezen? Hieronder vind je de laatste artikelen over de Opel Zafira.
