Italo in Londen

Appeltje citeert uit werk uit zijn Italiaanse periode tijdens zijn verblijf in Londen. Er rijden daar kennelijk niet alleen maar foute bakken en oude brikken rond. Ook de Italiaanse schonen zijn goed vertegenwoordigd, waarvan hier een kleine selectie.

Ferrari 360 Modena

Aan Park-Lane is het goed spotten. Als je dus verveeld door Mayfair loopt en vindt dat je echt te weinig spot, is het heel effectief om op de middenberm van Park-Lane te gaan staan. Erg spannend is deze manier van spotten niet, maar je ziet gewoon een hele hoop leuks voorbij komen. Deze grijze 360 Modena is gespot ter hoogte van het Dorchterster Hotel, bekend wegens onder andere de oranje/zwarte Bugatti Veyron en al het andere speelgoed dat er langskomt. Na een kwartiertje spotten op deze plaats heb je al een redelijk grote collectie, maar het is te ongeïnspireerd om er lang te blijven staan, wèl is het een handige tip voor wanneer je vermoeid bent en toch nog wilt blijven platen.

Ferrari 365 GTB/4

Een stukje verder op Park-Lane kwam deze prachtige Daytona voorbij, gespot vlak na de Murciélago. Het is er echt een zee van interessante auto’s! Een klassieke Ferrari is niet het eerste dat je in Londen zou verwachten, dus ook voor hun begrippen is het nog best bijzonder. Destijds zijn er nog best veel van gemaakt (1.383), maar er wordt blijkbaar zuinig en weinig mee gereden. Voorin ligt een veelgebruikte motor, die in dit geval 4 bovenliggende nokkenassen telt. Met 352pk aan vermogen leverde het blok niet alleen een indrukwekkende acceleratie op, maar ook een waanzinnig geluid! Ik heb het zelf een paar keer mee mogen maken, in Amsterdam heb ik zelfs eens een stukje meegereden. De topsnelheid is afhankelijk van de eindoverbrenging van de transmissie, reken op een top van tussen de 240 en de 280km/u. Tegenwoordig is het een kostbare auto met een waarde van rond de anderhalve ton.

Lamborghini Gallardo & Gallardo Spyder

Het betere werk kwam meteen al, want we waren nog maar net bezig of we kwamen op het idee een bezoekje te brengen aan een parkeergarage in Mayfair achter het Dorchester Hotel. De oranje Gallardo viel meteen in het oog, wat niemand waarschijnlijk enigszins zal verbazen. Ik heb toen snel maar een foto gemaakt van buitenaf voor het geval we werden weggestuurd, maar meneer-parkeer zei dat we wel eventjes mochten rondneuzen in zijn garage. Uiteindelijk werd het een sessie van een uur omdat we zeven etages te behandelen hadden. De andere Gallardo’s hadden helaas minder inspirerende kleuren, hoewel we op het laatst nog wel werden verrast door een gele Spyder en tussendoor nog door een gele SE. Voornamelijk het herhaaldelijk niet-kunnen-fotograferen van Gallardo’s werd een running-gag, maar de achterstand haalden we snel weer in. Voor de gele Spyder heb ik mijn leven op het spel gezet door ’s nachts de half Park-lane over te steken, het is er dan echt nog druk! Gelukkig heeft het zijn vruchten afgeworpen!

Ferrari 550 Maranello

De blauwe 550 Maranello kwamen we eveneens tegen in onze grote melkkoe, en wel op de bovenste verdieping. Samen met een DB9 onder doek, een wegrottende Bentley Mulsanne, een Cobra(?) en een Phantom had hij het er heel gezellig. De grijze kwam voorbij toen we op wacht stonden op de middenberm van Park-Lane. Het is in Londen een redelijk gebruikelijk model Ferrari, maar het is duidelijk dat men liever nog even doorspaart voor een Vanquish (-S!). Nog wat interessante technische informatie: Er ligt een 5,5 liter V12 voorin met een maximum vermogen van 485pk, er komt echt een grom/brul uit de uitlaten wanneer er een enthousiaste rijder in zit. De topsnelheid is 320km/u en van 0-100 doet hij in maar 4,5 seconde! Conceptueel lijkt is de auto hetzelfde als de 365 GTB/4, of maak ik mezelf nu belachelijk bij Ferrarifreaks?

Ferrari 575M Maranello & Superamerica

De M is al vaker ingezet om wijzigingen aan te geven, zoals bij de 512TR/512M en de 456GT/M GT. Naast wijzigingen aan de motor zijn er ook altijd nog interessante verandereingen aangebracht aan het uiterlijk. Bij de 575M Maranello ten opzichte van de 550 Maranello gaat het om het voorste stuk van de neus, de hele “bek” is iets ronder geworden en de koplampen zijn ook wat moderner geworden met alleen ronde in plaats van ook hoekige subunits, die tevens een stuk grijs plastic om zich heen hebben. Niet echt geslaagd vind ik. Er is ook nog wat aan de velgen gerommeld. De rode reed voorbij het Dorchester Hotel volgens een route die wel meer exoten namen, komend van Park-Lane. De zwarte kwamen we tegen na een achtervolging op de gele Murciélago (die we later nog wisten te platen) en de blauwe stond tussen in de buurt van de gele Gallardo SE. De Superamerica stond onder doek in de zeer rijke parkeergarage.

Lamborghini Gallardo SE

En die gele Gallardo SE stond in een smerig dealerstraatje genaamd “Hariet Walk”, vlakbij Sheraton Park Tower, een buitengewoon goede spotplaats waar ik eerder al een SLR en een rode DB9 scoorde. Dat is vlakbij Knightsbridge. Na een kleine zoektocht, waarin ik onder andere de zwate Gallardo uit Frankrijk scoorde, kwam ik de auto tegen in een viezig straatje, waar overigens ook de zwarte F430 Spider stond. Een Gallardo is het beste in een heftige kleur, zoals geel. Op de SE komt dat nog eens heel mooi uit met de zwarte fragmenten. Jullie zien hem al aankomen, dat werd een photoshoot! Nog even wat details over de SE: Dit is nummer 57 uit een gelimiteede oplage van 250 stuks. De auto heeft een ander interieur dan de “standaard” Gallardo, handgemaakt van leer in de kleur van het exterieur. De auto heeft ook nog een parkeercamera, dat zit ook al op de Gallardo MY 2006. Het belangrijkste is waarschijnlijk het feit dat de bakverhoudingen voor de eerste vijf verzetten korter zijn gemaakt waardoor de auto sneller accelereert, 0-100 gaat 0,2 seconde sneller en wel in 4,0 seconde!

Ferrari 612 Scaglietti

Aangezien al de 612’s die we hebben gespot bij nacht voorbij kwamen rijden zijn er geen betere foto’s van dan deze. We hebben er drie gezien, waarmee het dus een redelijk populaire auto is voor zijn geld. Het is weer één van de vele auto’s op Park-Lane waar ik ’s avonds achteraan ben gaan rennen om hem nog vast te kunnen leggen, terwijl we aan het wachten waren op de bus naar huis. De auto zou je nog enigszins kunnen zien als een concurrent van de Vanquish, maar alsnog geldt “eigen land eerst”, de Aston is er veel populairder.

Ferrari F355 Berlinetta

Op onze grote tour in de parkeergarage in Mayfair stuitten we op allerlei lekkers, en dan niet eens aan-één-stuk-door Continental GT’s. Deze grijze F355 Spider stond er ook, in het gezelschap van een Opel Kadett – hebben ze die daar ook nog? – in bonte kleuren. Van de Ferrari V8 modellen van de laatste 25 jaar vind ik dit de meest geslaagde, omdat hij er het ruwst en het stoerst uit ziet, hoewel ik het woord “schoonheid” liever niet vuil maak aan deze auto’s. Met het feit dat ik het geen erg mooie auto vind, sta je bij mij echter niet voor paal met een dergelijke automobiel, want het blijft wel een 380pk krachtige auto met een heerlijke sound. Het is met meer dan tienduizend stuks voor alle F355’s bij elkaar één van de meest succesvolle modellen ooit!

Ferrari F430 & F430 Spider

De F430 vind ik echter ook wel wat hebben, hoewel ik al had aangekondigd dat ik het geen erg mooie auto vind. Details als de luchtappers, de koplampen en de achterlichten zijn toch regelrechte missers. Maar de auto heeft natuurlijk een krachtige en sportieve uitstraling, die benadrukt wordt wanneer het gaspedaal naar beneden gaat. Het geluid mag er wezen! In Londen is dit een vrij veel voorkomend speeltje, maar het is me beide keren opgevallen dat men Gallardo’s prefereert boven F430’s, moge dat lange tijd zo blijven!

Lamborghini Murciélago

Ten slotte maar een auto waar ik niets dan lof over heb, want ik vind het niet alleen een erg stoere auto maar ook nog een heel mooi en elegant ontwerp. De ruwe hoekige vormen van de Diablo zijn vervangen door vloeiende ronde vormen wat het tot een strakke en mooie verschijning maakt. Aanvankelijk zagen we deze aan onze neus voorbij rijden ten bate van een SLK 55 AMG, maar later kwam de auto nog even langs op Park-Lane. In Londen is de Murci een redelijk gebruikelijke auto, na de Gallardo is dit het meest voorkomende model, en dat strookt met de productiecijfers. Nog altijd geldt dat geel de beste kleur is, maar ik moet zeggen dat oranje en Lime Green ook perfecte kleuren zijn voor een heftige auto als deze!