Zondagkunst: mannen en hun auto’s

Speciaal voor degenen die intellectueel niet gestimuleerd worden door met siliconen afgevulde gratenpakhuizen op kalenders gaan we vandaag de diepte in, met een serie duistere, maar o-zo kunstzinnige foto’s met als onderwerp ‘men vs cars’.

Justine Kurland is een Amerikaanse fotografe, die graag de rauwheid van de samenleving opzoekt en fotografeert. Dit houdt in: geen geënsceneerde, zorgvuldig gechoreografeerde fotoshoots, maar juist het tegenovergestelde: uit het leven gegrepen, haast nonchalant lijkende foto’s, waarbij de hoofdrolspelers ondergeschikt worden gemaakt aan het geschetste plaatje. Het lijkt alsof het doel is de kijker een vorm van onbehagen mee te geven, in een soms zeer minimalistische compositie. En dat mag, want het is kunst.

Sincere Auto Care is de titel van haar nieuwste solo-tentoonstelling, waarbij we taferelen zien die Kurland in haar omzwervingen door de Verenigde Staten vastlegde. Ze worden gekenmerkt door wat Engelstaligen ‘grittiness’ zouden noemen, zonder extra belichting, en met mannen wier tatoeages centraler staan dan hun gelaatsuitdrukking. Het in beeld brengen van mannen en/of auto’s is hierbij geen bindende voorwaarde, kapot beton in een werkplaats voloet ook aan de criteria.

Mocht je, net als ik, wel eens bij de stelling “What Casper Might Look Like If He Grew Up to Be a Junkie in Tacoma” hebben stilgestaan, doe dan je bril met hoornen montuur op, oefen je moeilijke blik, laat een soul patch staan, en ga met een glas Chablis in de ene, en een pijp in de andere hand naar Kurlands tentoonstelling bij Mitchell-Innes & Nash in New York kijken. Kurlands foto’s zullen je het uitleggen. Je hebt nog tot 11 oktober. Tick-tock.