Lambo’s zijn voor losers

Als bezoeker van deze site heb je ongetwijfeld wel een ultieme droomauto, eentje die je zonder na te denken meteen zou kopen als de jackpot op je hoofd viel. Grote kans dat dit één van de vele supercars is die er op deze wereld rondrijden. Een vuurrode Ferrari, een sinister zwarte Koenigsegg of een stijlvol grijze Aston Martin. Maar voor je verdergaat met sparen, denk eerst eens even goed na of je eigenlijk wel bij het eliteclubje van de supercareigenaren wilt horen. In feite zijn het namelijk allemaal dolgedraaide dwazen.

Ik kan dat heel makkelijk zeggen, want het moment dat ik een supercar kan betalen breekt de komende vijf eeuwen niet aan. Ik prijs mezelf dan ook elke dag gelukkig dat ik zo’n ding niet in de garage heb staan. Supercars zijn duur in aanschaf en gebruik, onpraktisch als een wespennest in je bilnaad, en het enige voordeel dat ze hebben – snelheid – kun je absoluut en volstrekt nergens op de weg benutten. Nee, ook niet in Duitsland, want als je net twee seconden je gaspedaal kunt vloeren duikt de zoveelste caravanventer de linkerbaan op en mag je weer in de keramische ankers. Een straatauto met een topsnelheid van 320 km/h is nog minder nuttig dan een zonnebank in je Zuidspaanse zomerhuis, en de meeste supercareigenaren hebben alletwee.

Maar het kan altijd erger. De F430 die geflitst wordt als ie bij het stoplicht wegtrekt en de Carrera GT die met z’n neus op de verkeersdrempel vaststaat worden stuk voor stuk naar de kroon gestoken door één merk en de figuren die erin rijden. Het staat compleet buiten kijf: een mens kan niet dieper zinken dan achter het stuur van een Lamborghini.

Om te beginnen staan de gladgeschoren ingenieurs van Audi aan het roer van dit merk, wat betekent dat er ergens in Italië een paar Duitsers zitten die spaghetti zonder lepel proberen te eten. Na hun witte jassen te hebben volgespetterd met tomatensaus bedenken Klaus en Ulli de idiootste plannen om hun product maar zo wild en zo Italiaans mogelijk te laten lijken. Waarom denk je dat Lambo’s altijd gifgroen of knalgeel zijn, hun deuren naar omhoog open gaan en er een stel kieuwen uit de zijkanten komen als je een beetje snelheid maakt? Niet om een traditie van gekte hoog te houden, maar om te verhullen dat ze Duits zijn.

Als je het fluorescerende laagje wegpelt is er echter geen ontkomen aan; deze auto’s zijn één en al klinische sensibiliteit. Zo zijn Lamborghini’s altijd uitgerust met veilige en verstandige vierwielaandrijving, en daarmee lijken ze wel een beetje op je vader die je in drag-outfit vertelt dat je voor twaalf uur thuis moet zijn. Het betekent ook dat je met je 640 pk V12 geen rookgordijntjes kunt neerleggen, en dat dus effectief het allerlaatste beetje lol dat je nog met een supercar kunt hebben je wordt ontnomen. In plaats daarvan mag je na elk stoplicht je koppeling gaan vervangen. In Sant’Agata Bolognese, het thuisdorp van Lambo, staat bij elk kruispunt een Hans of een Fritz te wachten om dit klusje voor je te klaren; maar zelfs zij zullen niet ontkennen dat kruipen een snellere en comfortabelere manier is om van A naar B te komen.

Mocht je toch de verleiding niet kunnen weerstaan en met je zuurverzamelde geld een Lamborghini aanschaffen, dan ga je met 93% zekerheid op een verschrikkelijke manier dood. Het onomstotelijke bewijs voor dit statistiek wordt elke dag hier op Autoblog geleverd. Bekijk de tag crash bijvoorbeeld eens, en kijk dan hoeveel Lambo’s daartussen staan. Geparkeerde auto’s, hekwerk, bushokjes, gras, vangrails, huizen, motorrijders, katten… Niets en niemand ontkomt aan de felgekleurde hellekar. Vreemd, nietwaar, als ze onderhuids zo risicoloos en weldoordacht zijn.

Hieruit kunnen we slechts één conclusie trekken: Lambo-rijders zijn een stel prutsers bij elkaar. Ze maken een wijze keuze voor een knaloranje stuk Duitse degelijkheid, maar doen er vervolgens alles aan om de veilige zeepbel te doorprikken. Alsof je vrijwillig door het leven gaat met een helm op je hoofd, maar dan wel zo vaak tegen een muur aan gaat rennen dat je toch hoofdletsel oploopt. Koop dan meteen een Pagani, dat is tenminste èchte mafkezerij.

Er zijn twee soorten autokopers: zij die gaan voor een auto, en zij die gaan voor de status die een auto met zich meebrengt. Wel, Lambo’s zijn halfbakken nep-Italianen en hun bestuurders zijn losers. Leg nu maar eens uit waarom je er toch nog een wilt hebben. Mij lukt het niet.