Dit zijn 9 van de lekkerste gele Formule 1-auto’s

Geel doet het om de een of andere reden vaak goed op Formule 1-wagens. We verzamelden een paar fraaie voorbeelden, inclusief specs. Voor zover bekend, natuurlijk.

Hoewel het fabrieksteam van Renault dit jaar niet echt lekker presteert in de koningsklassen van de autosport, is de Renault Sport R.S. 16 ontegenzeggelijk een fraaie voiture en dat komt niet in de laatste plaat door de gele koets. Ook in het verleden kwamen auto’s in deze kleur lekker uit de verf.

Ferrari 156, 1961

Achter het stuur van deze Sharknose zit de Belg Olivier Gendebien. Geel is niet toevallig de nationale racekleur van onze zuiderburen. Op de foto zie je Gendebien door La Source sprinten, de beroemde eerste haarspeldbocht op het circuit van Spa-Francorchamps. De Ferrari weegt inclusief water en olie slechts 420 kilo, bij een vermogen van ongeveer 195 pk.

ATS D4, 1980

Kenners hadden het al door, maar dit is inderdaad de racer van onze eigen Jan Lammers! De Nederlandse coureur verraste vriend en vijand met een vierde startplaats voor de Amerikaanse Grand Prix van 1980. Helaas gooiden technische problemen roet in het eten. De ATS D4 woog slechts 579 kilo bij een vermogen van tegen de 500 pk. Merk overigens op dat de D4 dankzij z’n skirts geen behoefte had aan een voorvleugel. De auto genereerde in het ground effect-tijdperk al meer dan genoeg downforce.

Jordan 197, 1997

Een nogal extreem vormgegeven racer, met z’n slangenkop op de neus en de schubben op de sidepods. De 197 werd gereden door Giancarlo Fisichella en Ralf Schumacher. Die laatste had in z’n debuutjaar nogal wat moeite om de neus van de Jordan de juiste kant op te houden, Fisichella presteerde een stukje constanter. De 197 weegt inclusief rijder 600 kilogram, het vermogen van de Peugeot V10 is helaas onbekend. Wel bekend is dat Eddie Jordan het in die tijd regelmatig presteerde om een setje wulpse dames rond z’n bolides te verzamelen. Minstens zo belangrijk.

Renault RS01, 1977

Jazeker, de gele theepot! Renault introduceerde eind jaren ’70 de turbomotor in de Formule 1 en de auto’s kregen hun bijnaam omdat ze nog weleens oververhit raakten. Binnen afzienbare tijd domineerde de turbomotor het complete F1-veld en al gauw stapten ook de andere grote teams over op geblazen krachtbronnen. Het vermogen van de RS01 is onbekend. Latere turbomotoren van BMW reden echter rond met ongeveer 1.500 pk aan vermogen. In de kwalificatie wel te verstaan, want na één snel rondje was het meestal wel gedaan met deze blokjes.

Lotus 99T, 1987

De Britten bouwden na het John Player Special-tijdperk meerdere gele auto’s. Deze is echter m’n favoriet, omdat ik nog een (compleet gaar gespeeld) schaalmodelletje van deze rakker in de kast heb staan. Achter het stuur zit natuurlijk de legendarische Ayrton Senna. Hij temde de ruim 810 pk’s uit een 1,5-liter turboblokje van Honda. De auto weegt slechts 540 kilo.

Copersucar Fittipaldi F5A, 1979

Een rare move, die overstap van Emerson Fittipaldi naar het team dat zijn naam droeg. De Copersucars waren weinig succesvol terwijl Emerson reeds tweemaal wereldkampioen was geworden. Toch is de F5A de moeite van het vermelden waard, al was het maar omdat je ‘m waarschijnlijk al vergeten was. Het gewicht van deze weinig succesvolle racer bedraagt 615 kilogram, het vermogen is helaas onbekend.

Benetton B191/B, 1992

Na het knetterende debuut van Michael Schumacher verkaste de Duitser al rap naar het team van Benetton. In 1992 pakte hij z’n eerste overwinning op Spa-Francorchamps en al eerder reed de Rekordmeister voor het eerst naar het podium. De auto waarmee dat gebeurde werd eerder dit jaar nog geveild. Onder de kap ligt een 3,5-liter V8 van Ford, goed voor een pk of 750. Met een drooggewicht van 505 kilogram een behoorlijk pittig dingetje dus.

Renault R30, 2010

Misschien niet de allerfraaiste auto in deze lijst en toch is ‘ie volgens ons de moeite van het vermelden waard. Reed in 2010 met Robert Kubica achter het stuur diverse malen naar het podium en was dan ook een aardige subtopper. Onder de kap ligt nog die snerpende 2,4-liter V8 die werd gelimiteerd op 18.000 toeren per minuut. De auto weegt 620 kilogram inclusief coureur, het vermogen houdt Renault lekker voor zichzelf.

Minardi M02, 2000

Wellicht een vergeten racer, maar speciaal voor @Dizono nemen we ‘m toch in de lijst op. Die jongen heeft het al zo zwaar, na die afgefikte Ferrari F40 van vanochtend. De M02 blonk niet uit qua prestaties. Dat deed eigenlijk geen enkele Minardi. Evenals de concurrentie in die tijd woog de auto inclusief rijder slechts 600 kilogram. Het vermogen van de Ford V10 zullen we nooit weten, maar ga uit van een pk of 800.

Aanvullingen?

Hebben we die ene gave gele racer over het hoofd gezien? Meld het in de comments, wellicht zetten we ‘m erbij!