Had Mercedes een briljant slechte of juist briljant goede keuze gemaakt met misschien wel de gekste speciale editie ooit?
Tegenwoordig is het niks minder dan normaal dat de Duitse Drie ook ‘lagere’ segmenten bedienen. De 1 Serie en i3 van BMW bijvoorbeeld, of de A1 en A3 van Audi. Ook voor Mercedes was het eigenlijk al bizar dat er een 190E kwam, des tijds het equivalent van een C-Klasse. En daar kwam toen de A-Klasse onder, maar niet zoals we die nu kennen.
A-Klasse
Nee, de eerste Mercedes A-Klasse (W168) was een notoir uitstapje voor Benz. De betaalbare Mercedes moest namelijk een soort allemansvriend worden en daarvoor vond Mercedes een soort MPV-vorm uitermate geschikt. Het resultaat is dat een bepaald soort koper vooral de A-Klasse zag zitten, en laten we het zo zeggen: dat waren geen tieners op zoek naar hun eerste auto.
Om nou te zeggen dat het een flop was, da’s onjuist. Maar een echt denderend spannende auto werd het nooit, ook niet als A210 Evolution. Heel misschien als de A38 AMG met twee motoren(!) wat was geworden. Kortom: als je weet hoe het AMG-arsenaal eruit zag anno 2000, is er genoeg te kiezen om een speciale editie uit te brengen ter ere van Mika Häkkinen. Deze Finse F1-coureur die voor McLaren-Mercedes reed verdiende een speciale editie volgens Mercedes en dat werd geen S63 AMG. Ook geen CLK 55 AMG. En zelfs geen C36 AMG. Het werd een A160.
Mercedes A160 Häkkinen Edition
Ter ere van het succes van de McLaren-Mercedes-renstal kwamen er 250 van deze omgebouwde Mercedes A160-en op de markt. 125 edities met de naam van de teamgenoot van Häkkinen, David Coulthard. Maar, sorry David: da’s een beetje als een Sergio Perez-editie kopen om het succes van Red Bull in de afgelopen drie jaar te vieren. Je wil dus eigenlijk één van die 125 anderen, de Häkkinen Edition.
Een A160 Häkkinen Edition is vrij makkelijk te spotten. Op basis van een grijze A werd met airbrush eenzelfde design aangebracht als de F1-wagens van McLaren-Mercedes. Inclusief felrode skirts en splitters. Motorisch bemoeide AMG zich nauwelijks met de 102 pk sterke 1.6 liter viercilinder, maar je kreeg wel een AMG-einddemper en AMG-velgen. Toe maar. Schakelen ging trouwens niet met de hand, maar met de semi-automaat. Dus eigenlijk wat Häkkinen ook had. Ongeveer.
Binnenin kon je natuurlijk niet aan komen zetten met de treurnis die standaard in een A-Klasse te vinden is, dus krijg je een dashboard in het rood, een rode stuurring en rode stoelen. En voor zijn tijd vrij veel opties, zoals elektrische ramen achter. Overigens komen de aluminium pedalen met rubberen noppen direct uit een Mercedes SLK.
Kopen
Je raadt al waarom wij deze Mercedes A160 Häkkinen Edition behandelen: hij staat te koop! Nou ja, te veil. Een Duits bedrijf doet nummer 224 van de 250 gebouwde F1 Editions van de hand. Alle Häkkinen-details zijn nog aanwezig en de kilometerstand is slechts 2.354 km. Oh ja, en de handtekening voorop is van Mika. Al wordt daar wel mutmaßlich original bijgezet: vermoedelijk origineel.
Wat dat moet opleveren? Zeg het maar. Een A160 is niet zo begeerlijk en we betwijfelen of de Häkkinen Edition, naast hoe bizar die is, echt een collector’s item is. Bovendien: ga je ooit nog rijden met een 2.354 km ervaren gesigneerde verzamelaarsauto? Of überhaupt met een W168 A-Klasse? In ieder geval heeft iemand er met nog 11 dagen op de klok al 7.000 euro voor over.
Ik herinner me nog dat vrienden van mijn ouders zo’n A-Klasse nieuw kochten; ze waren er uitermate tevreden over. Toen enkele journalisten ermee faalden bij de beruchte elandtest, stuurde Mercedes een terugroepactie uit, waarbij er kosteloos in allerlei stabiliteitsoplossingen werd voorzien. Hoewel deze pro actieve geste op zich wel werd gewaardeerd, reed de auto daarna zo veel ‘stugger’, dat de auto al weer vlot werd ingeruild op een Renault Scenic.
De A38 AMG was dan wel weer erg gaaf. Maar die heb de productie helaas niet gehaald. Mika kreeg er eentje van Merrie.
Side note: geinige aan Coulthard en Hakkinen is dat Coulthard eerder won voor McLaren (en daarvoor al eens voor Williams had gewonnen) dan Hakkinen. Mika pakte zijn eerste zege (in de F1 en voor McLaren) pas in de laatste race van 1997, beter bekend als de race waarin Schumacher Villeneuve van de baan probeerde te rammen. Na die touché liet Villeneuve de McLarens gaan omdat hij maar 1 puntje nodig had. En Coulthard liet Hakkinen min of meer winnen. Had ‘ie wellicht beter niet kunnen doen, want zo ging Hakkinen 1998 lekker in en pakte hij uiteraard die twee titels in 98 en 99. Maar ja…
Extra side note: Berger reed die race zijn laatste F1 race en zat vlak achter Sjaak in de laatste ronde op start-finish. Achteraf zei Sjaak dat als hij zich gerealiseerd had dat het Berger was in zijn laatste race, dat hij hem P3 had gegeven voor het podium.
Wat een hok, nooit begrepen waarom Mercedes zoiets gebouwd heeft.
Was dit niet uit de tijd dat Audi succes had met de A3? Dacht dat er een theorie toen geuit is dat merkloyaliteit bij autoeigenaren erg sterk is. Dus dan heeft t zin om een A-klasse te kunnen aanbieden als eerste kennismaking met t merk, waarna je kunt doorgroeien naar een C-klasse en verder. Start die eerste koper met een A3, dan krijg je m misschien nooit meer in een Benz.
Deze komt uit de tijd dat Merc het nog goed voor had met de wereld.
Dus er zit een sandwichvloer in. 1 voor de veiligheid, de ICE zou bij een aanrijding onder de auto schuiven. Maar de vloer was ook geschikt voor accu’s en waterstof tanks.
Daarna heeft merc het weer totaal laten liggen.
De overburen van m’n oma hadden er eentje! Als kind vond ik het echt compleet belachelijk en dacht ik dat het een stukje huisvlijt van de eigenaar was. Sinds ik weet dat het een echt Mercedes speciaaltje is vind ik ze stiekem toch wel gaaf. Niet gaaf genoeg om er zelf eentje te willen, maar wel gaaf genoeg om er een foto van te nemen of een praatje met de eigenaar te maken als ik er eentje zou tegenkomen.
Nr. 228 van 500 staat ook op die site. Maar dan wel met stuk meer kilometers.