Gespot in Londen: De Oudjes deel II

Na deel I van ‘De Klassiekers in Londen’ volgt hier de finale van dit korte feuilleton. Appeltje (bij de Autoblog redactie ook wel Auto Winkler Prins genoemd) legt ons nog even in het kort uit wat Londen zo bijzonder maakt voor klassieker-liefhebbers. Dus Dennis, let op, hier kun je nog wat van opsteken.

Mercedes 190SL

Hoewel er tussen 1955 en 1963 nog bijna zesentwintigduizend van zijn gemaakt, kost de auto tegenwoordig veel geld. De bijna 40 mille die deze auto waard is zou je bijvoorbeeld ook kunnen uitgeven aan een redelijk goede Jag E-Type Convertible, terwijl ik durf te wedden dat die tussen 1961 en 1963 (overlappende periode van productie) stukken meer kostte! Een E-Type heeft bijvoorbeeld al een twee keer zo grote motor met nog meer dan het dubbele maximum vermogen! Tegenwoordig zie je nog redelijk vaak een 190SL, net als de E-Type overigens. Het is een comfortabele auto die voor de VS was bedoeld, en overigens niet erg sportief was.

Mercedes 280SE 3,5 Coupé

De huidige evenknie van deze forse coupé is de CL, met als groot verschil de motorisering. Vroeger was er nog een veel scherpere scheiding in motorisering tussen luxe wagens en sportwagens dan nu. De grootst gemotoriseerde SE Coupé, deze dus, hield bij lange na de Porsche 911S bij, tegenwoordig vinden ze het nodig om een 6 liter V12 in een CL te stoppen, en zo is het verschil in prestaties met een huidige Porsche al veel kleiner. Zoals reeds gezegd is dit het topmodel van de SE Coupé serie, en dus een vrij zeldzame verschijning. Samen met de cabrio zijn er maar 4.502 gebouwd, lichter gemotoriseerde typen zijn ook redelijk zeldzaam. Niet zo zeldzaam dat je er bijna nooit een tegen komt, maar het veroorzaakt wel enigszins de redelijk hoge prijs van twaalf tot twintig mille.

Bentley S1 Continental Mulliner Fastback Coupé

De auto heeft best veel weg van de voorloper, de R-Type Continental Mulliner Fastback Coupé, vandaar dat ik hem daar aanvankelijk mee verwarde toen ik de auto zag staan. Grote verschillen zijn de schuiner aflopende achterkant, en de mogelijkheid om bij de R-Type de achterwielen af te schermen. Deze heeft een Mulliner koets, er is ook al een keer een exemplaar met Park-Ward koets voorbij gekomen in een artikel. Er zijn er maar 217 van gemaakt en brengt tegenwoordig zeker anderhalve ton op. Er zit een 4,9 liter zes-in-lijn in van ongeveer 170pk. Toen gaven ze nog op hoeveel vermogen de motor leverde, later vond men het leuk om geheimzinnig te zeggen dat het genoeg was. Tsja, wat is genoeg…

Bentley S3 Continental Mulliner-Park Ward Coupé

Een van de meest efficiënte producties van Rolls-Royce en Bentley was deze, wat overigens niet betekende dat de auto heel goed werd verkocht. Het bijzondere van dit model is dat er 4 auto’s werden aangeboden die hierop waren gebaseerd, enerzijds de convertible en de afgebeelde coupé, anderzijds de Rolls-Royce en de Bentley. Beide RR’s zijn al een keer op bezoek geweest in voorgaande artikelen. Het enige verschil tussen de RR en de Bentley is de radiateur, dat geldt voor de meeste modellen. De auto kreeg de bijnaam ‘Chinese Eye’ in verband met de koplampen, iets dat met name door aanhangers van Bentley niet zo werd gewaardeerd.

Bristol 603 Series II

De Bristol 603 loste in 1976 de 411 af, leverbaar als S en als E. E stond voor Economy en S stond voor Sports. Er lagen respectievelijk een 5,2 V8 van 147pk en een 5,9 V8 van slechts 172pk in, dat is twee keer zo weinig als in de 411! Met een dergelijke hoeveelheid vermogen vind ik de 0-100 tijd van 7,6 seconde voor de S wel erg snel, want het is een grote (490cm) zware auto met maar 3 verzetten vooruit. Op alle vier de wielen zaten al schijfremmen, wat voor die tijd nog niet zo heel vanzelfsprekend was. In 1982 werd de 603 S afgelost door de Brigand, de 603 E ging over in de Brittania. Het grootste uiterlijke verschil was de koplampunit, de units van elk twee ronde lampjes werden vervangen door elk een rechthoekige lamp.

Daimler V8

Ook vroeger was Daimler al Jaguars evenknie. De Daimler V8, voorheen Daimler 250, was gebaseerd op de Jaguar MKII, één van de bekendste en best verkochte klassieke Jaguars. Het model stamt uit de midden- en eind jaren ’60, waardoor het voor de tijd een redelijk ouderwets ontwerp was. De vormgeving van de auto doet me redelijk veel denken aan die van de Rolls-Royce Silver Cloud, een auto die bijna tien jaar eerder was ontworpen en in de tijd van deze Daimler alweer was vervangen door de Silver-gray. De Daimler werd bijna net zo goed verkocht als de eerste serie Silver Shadow, en is daarmee toch stukken zeldzamer dan de Jaguar MKII. Er ligt overigens maar 2,5 liter onder de kap, terwijl de Jaguar ook nog met 3,4 en 3,8 liter werd geleverd. De auto zal wel in het bezit zijn van iemand die eens wat anders wilde dan de o-zo-standaard Silver Shadow (Voor Londonse begrippen).

Ferrari 328 GTS

Helaas heb ik geen enkele echt oude Ferrari gescoord in London, laten we zeggen uit de jaren ’50, ’60, en ’70. Dus in deze aflevering zullen we het moeten doen met de niet bijzonder veel gewaardeerde 328. De auto is overigens nog best wel prijzig, maar dat is te danken aan het logo op de neus. Hij volgde de 308 op, waar hij erg veel op lijkt. Zoals meestal bij een dergelijke evolutie wordt de motor steeds wat groter, in dit geval ging de inhoud van 2,9 liter naar 3,2. Bij Ferrari kun je het typenummer altijd ontleden in inhouden en aantallen cilinders, 328 staat voor 3,2 liter, 8 cilinders. En bij de 308 is de inhoud dus verkeerd afgerond, gekeken naar de typenaam. Er werden er 3.067 gemaakt als GTS (met targadak dus), wat goed te merken is aan de frequentie waarin je ze tegen komt. Niet echt vaak, maar zeker niet nooit.

MG TF 1500

Dit is één van de kostbaarste klassieke MG’s. De auto volgde de TD op, die weer de opvolger was van de TC. De drie auto’s leken nog al veel op elkaar, het onderscheid zit in details zoals de spatborden en de koplampen. De voorgangers hadden nog losse koplampen op de spatborden staan, bij de TF waren ze ingebouwd. Aangezien de auto alleen van 1953-1954 werd gebouwd, zijn ze vrij moeilijk te vinden en dus best duur, met name de afgebeelde 1500. Je betaalt er ongeveer 30 mille voor, en dat is best veel voor 64pk. Deze kwam aanrijden en parkeerde vervolgens voor een Porsche 996 GT2, die weer vlak bij een Corniche en een Continental GT stond.

Morgan 4/4

Wat betreft concept lijkt deze auto vrij veel op de bovenstaande MG, de Morgan oogt alleen wat vlotter. Modellen met dit koetsontwerp worden nog steeds gemaakt, dat is de kracht van het merk. Nieuwe modellen vallen daardoor ook erg veel op, zoals de Aero Eight. Ik denk ook dat de Morgan die-hards zulke probeerseltjes niet echt waarderen, maar ik kan er altijd naast zitten. Een feit is dat de modern ogende doch retro vormgegeven Aero Eight stukken minder succesvol werd dan de oude vertrouwde Plus 4, Plus 8 en 4/4. 4/4 staat overigens niet eens voor het aantal personen dat er in kan, maar voor 4 wheels, 4 cylinders. Morgan begon zijn carrière namelijk met een driewieler, dus een vierwieler was weer iets anders.

Porsche 911 Turbo 965

Ook de Porsche 911 volgt al lange tijd een evolutieproces, maar niet zo lang als de Morgan. Het begon allemaal op het circuit, en in 1975 kwam de eerste 911 Turbo. Aangezien het nogal verwarrend is dat ongeveer elk model 911 heet, kregen verschillende generaties verschillende ‘codes’. De eerste heette 930, en daar lag een 6 cilinder boxermotor met turbo in, die 260pk leverde. Later kreeg die auto een 3,3 liter motor, en die auto werd in 1989 opgevolgd door het afgebeelde model: de 965 Turbo. Van 1991 tot 1993 lag er een zescilinder boxermotor in van 3,3 liter met een maximum vermogen van 320pk, later werd dat 3,6 liter en een vermogen van 360pk. Een 911 Turbo is een redelijk zeldzame verschijning, afgezien van de 996 Turbo.