Now here’s something we don’t see everyday.
Van eind jaren 1953 tot begin jaren 1974 produceerde het Italiaanse Iso Rivolta auto’s. Als je het merk kent dan is dat waarschijnlijk van de Isetta Bubble car. Jep, dat kleine bolle ding wat door BMW nog in licentie verkocht werd. Meneer Rivolta was echter meer geïnteresseerd in het bouwen van fraai gelijnde sportwagens en derhalve kwamen er ook wat exotische pareltjes van de band rollen.
Één van die exoten was de Lele, die in verschillende configuraties gebouwd werd van 1969 tot 1974. In dit geval hebben we te maken met een ogenschijnlijk origineel Nederlandse auto en dus waarschijnlijk een IR6 met Ford blok, goed voor 330 pk. Er werden slechts 285 Lele’s gebouwd en van de IR6 zelfs niet meer dan 135.
Spotter harmengerritsen spotte het ding in Laren en deelde zijn foto’s op Autojunk.nl. Ga je voor grijs, of liever voor blauw?
De Grifo is ook nog wel een bekend model van Iso Rivolta, maar van deze had ik nog niet eerder gehoord.
Jammer dat Iso niet meer bestaat. Prachtige wagens.
Allemachtig prachtig! Maar liever de blauwe. De blauwe is ‘net wat perfecter’.
Is zeker niet mis! Doet me denken aan een alfa Romeo montreal ook zo heerlijk!
Laatst in het Blackhawk museum in Danville het originele prototype gezien voor de Grifo, ik zal de foto’s morgen maar eens uploaden op Autojunk.
Ik vind de Grifo trouwens ook een stuk mooier dan de Lele, dit model vind ik niet heel geweldig.
Zag hem vandaag ook in laren in de verte, Maar was 6MB van mijn geheugenkaart niet waard.
Bij concours d’élégance in Apeldoorn stonden best veel iso grifo’s
Beetje een Datsun.
Ik kende het merk vooral van de grifo maar nuja.
Ik kan me niet inbeelden dat ze nu met maserati’s hadden kunnen concureren. Het merk blijft beter dood dus maw.
Ik bedoel daarmee niet dat ik het merk slecht vind.
Maar al die kleine fabrikanten van superwagens kunnen vandaag nietmeer mee met de top.
Een chassis, motor, etc. bouwen tot daaraantoe. Maar alle toeters en bellen die voor de rest nog op een wagen moeten.
Als al die kleine merkjes blijven bestaan dan krijg je luxe-wagens zoals je ‘luxe’-horloges hebt. Nest met een veel te hoog prijskaartje, uiterlijk veel vertoon en onderhuids overal hetzelfde binnenwerk.
Ik heb nog ergens een heeeeeeeele oude Motor und Sport liggen waarin met deze, een Ferrari en een Lamborghini wordt gereden die nagenoeg dezelfde voorkant hebben. Hoezo lijken auto’s tegenwoordig veel op elkaar. De vermoedelijke veroorzaker toen was waarschijnlijk ene meneer Giugiaro.
Nog nooit van gehoord eerlijk gezegd, bijzondere spot!
De voorzijde lijkt een beetje op een Jensen Interceptor III in mijn ogen. Wel een aparte auto om te zien.
Prachtige auto toch en met zo’n mooie naam erop.
Er is wel heel goed naar de Lamborgini Jarama gekeken, of andersom (ik heb de productiejaren niet vergeleken)
Ik krijg er een hoog Mitsubishi Galant Sapporo gevoel bij.. maar als ik die erbij zoek, slaat ’t als een tang op een varken.
@stamp: Bedoel je niet de cordia?