
Een Range Rover-alternatief van Italiaanse makelij waar er maar één van is in Nederland: een unieke kans op Marktplaats.
Er was eens een tijd dat een SUV nog niet echt bestond. Je kan namelijk de Range Rover aanwijzen als de eerste auto die bewees dat een terreinwagen ook voor dagelijks gebruik handig is. Maar historisch is de Range Rover wel lang een auto geweest die bruikbaarheid in het onverharde hoog in het vaandel had staan en een gemiddelde sedan was nog altijd beter voor op de weg. Maar dat de combinatie potentie op het onverharde en toch een beetje luxe kon werken, dat bewees Land Rover met de Range Rover wel degelijk.

Italiaans alternatief
Alleen toen (jaren ’70 en ’80) was het nog niet vanzelfsprekend dat dit zo’n enorme hit zou gaan worden als wat Mercedes met de ML en BMW met de X5 bewezen. De Range Rover had het rijk zo goed als alleen. Concurrenten kwamen wel, maar sloegen niet gigantisch aan. Neem dit voorbeeld uit 1985. Er zou een veelbelovend Range Rover-alternatief komen van Italiaanse makelij, de Ferrari of Maserati onder de offroaders. We hebben het dan over de Rayton-Fissore Magnum.

Rayton-Fissore Magnum
Carrozzeria Fissore was een Italiaanse carrosseriebouwer die al jaren bezig was om koetsen aan te leveren voor allerlei projecten, waaronder de Monteverdi Safari. Rayton-Fissore vloeide voort uit de dochter van één van de Fissore-broers waaraan de carrosseriebouwer zijn naam dankt, zonder dat er officieel sprake is van een samenwerking tussen Carrozzeria Fissore en Rayton-Fissore. Gewoon de naam ge/misbruiken, slim.

Dat hielp kennelijk wel, want de welbekende designer Tom Tjaarda werd gestrikt om de Magnum te tekenen. Het originele doel van de Rayton-Fissore Magnum lijkt dan weer op dat van de Mercedes G-Klasse: militaire doeleinden. Vandaar ook dat een groot deel van de mechanische delen van de Magnum geleend zijn van Iveco-vrachtwagens en militaire SUV’s. Toch werd duidelijk dat een consumentenversie wellicht een beter idee zou worden. Zodoende kwam de Rayton-Fissore Magnum uit als auto die je gewoon kon kopen. Waarom dit en geen Range Rover? Omdat de Magnum volgens zijn bouwer een luxueuzer interieur had (met natuurlijk Italiaanse flair) en een motorenpalet wat zich richtte op efficiëntie: geen zuipende V8’en, maar een viercilinder en twee zescilinders naast een paar 2.5 liter grote diesels. Ook niet onbelangrijk: je kon de Magnum krijgen met een 160 pk sterke 2.5 Busso V6. In de VS werd de Magnum aangepast en heette die ‘Laforza’ (geen merk/model opvallend genoeg) en daar konden motoren juist niet genoeg zuipen, dus werd er een selectie vijf tot zes liter grote V8’s voorin gelegd.

Geen wereldhit
Het klinkt alsof de Rayton-Fissore Magnum met dat soort ambities van goede huize kwam en met een productieperiode van 1985 tot 1998 (de Laforza zelfs tot 2003) zou je denken van wel. Als je de beide modellen bij elkaar optelt zou het productieaantal in die jaren echter gestopt zijn bij zo’n 6.000 stuks. Het is uiteindelijk wel een voertuig geworden voor onder meer de Guardia di Finanza in Italië, maar als consumentenproduct was het geen stormloop. Waarom? Als nieuw merk viel het dealernetwerk tegen en los van zijn offroad-pretenties was het geen auto die Range Rover-kopers deden vrezen. Voor zijn tijd was het nog een redelijk luxueus apparaat, maar verfijning voor straatgebruik liet des tijds voor dit soort auto’s te wensen over. Uiteraard werd ook voor saaie hardware geshopt bij andere fabrikanten, zoals gezegd alle motoren, maar dus ook ophanging en remmen van Iveco. En wie herkent de achterlichten die geniepig aangevuld zijn om hun afkomst te verhullen?

Rayton-Fissore Magnum op Marktplaats
En nu? Nu kan een exemplaar van deze bijzondere Rayton-Fissore Magnum van jou zijn. Er staat namelijk zowaar eentje te koop op Marktplaats! En als je nou echt houdt van obscuur spul, dan is dit een parel. Het exemplaar uit 1987 is namelijk de enige van het land als we de RDW mogen geloven. Hij is maar 106.000 kilometer ervaren en het gaat om de 110 pk sterke 2.4 liter VM turbodiesel. Die 2.330 kg in beweging moet krijgen: een strepentrekker is het niet.



Kopen
We willen echt niet van tevoren al een partypooper zijn, maar je kan je afvragen of een niet populaire SUV toen ze nog niet zo verfijnd waren ruim 35 jaar later een perfecte daily driver is. Aan de andere kant, kijk hoe veel mensen nog genieten van hun oude Range Rovers die ook om de haverklap stuk gaan. Het is het risico waard als je elke Cars & Coffee hoge ogen wil gooien. Of gewoon een zware kar een onverharde heuvel op wil trekken. Er kan een bizarre prijs gevraagd worden voor de enige Rayton-Fissore Magnum op Marktplaats en in Nederland, maar met 12.500 euro lijkt dat toch enigszins mee te vallen. Koop dan!





Een paar zilveren velgen zou een hele verbetering zijn
Een opgeklopte Fiat Uno is het gewoon, met een snufje Panda.
precies mijn eerste gedachte: Fiat Uno /Panda
Achterlichten lijken van een BX te komen, met een extra stukje er onder geplakt. Koplampen zijn vast van Fiat.
@drdre1: ik denk dat je wel eens gelijk kan hebben. Ik kan er geen bevestiging van vinden maar zo ‘op het oog’ dacht ik zelf aan Volvo 440 (pre-facelift liftback). Maar BX klinkt logischer.
Lichtunits zijn de “ogen” van een auto. Dat komt omdat we overal gezichten van maken (snap je ‘m nog?) en daardoor kunnen we lichtunits beter onthouden dan bijv. deurhendels.
Achterlichten zijn van de Fiat Uno Mk1 uit de jaren ’80.
Het is dus echt een Uno/ Panda XL
Euh… Even opgezocht, maar dat zijn ze toch niet?
Euh… je hebt gelijk
Nee, zijn van de BX met een extra strip eronder.
2300kg..! Zo veel last van obesitas heeft een moderne SUV zoals een GLS dus niet
Maar die is voorzien van allerlei luxe. Dit apparaat heeft een handjevol knoppen en lijkt van binnen nergens op. Hoe komen ze aan dit gewicht? Is het uiterst hufterproof uitgevoerd?
Je zal ‘m niet kopen om z’n looks (Mozes, wat een futloos ontwerp, Tjaarda was niet echt in topvorm toen-ie dit ding tekende). Maar om er een paardentrailer mee voort te sleuren is het misschien wel iets.
Moeilijk te geloven dat hier uberhaupt een ontwerper aan te pas is gekomen. Die moet zich schamen. Bij elkaar geraapt zooitje is het
Dat is met de modellen vandaag de dag niet veel anders. Designelementen worden gemakkelijk geleend.