Heeft Toyota weer gewoon gewonnen? Dit is de uitslag van de 24 uur van Le Mans in 2021!
Het is een beetje gek zo aan het eind van de zomer, maar dit weekend stond opeens de 24 uur van Le Mans op de agenda. Door het gedoe met Corona, is de race ook dit jaar een paar maandjes uitgesteld. Zo kon er tenminste nog een beetje publiek naar het circuit toe komen. Een capacity crowd is net als in Nederland nog steeds verboden in Frankrijk. Het voelt daarom een beetje alsof de editie van 2021 in het kader staat van het weer opbouwen naar het oude/nieuwe normaal.
Dat heeft dan niet alleen te maken met de hoeveelheid mensen naast de baan, maar ook met de teams op de baan. Dan gaat het gelukkig niet om de grootte van het startveld, want het was weer dringen om een startbewijs. Het valt echter niet te ontkennen dat de spoeling met name in de hoogste klasse al een paar jaar dun is. Sinds het vertrek van Porsche, heeft Toyota feitelijk het rijk alleen. Dit jaar moest de Japanse brigade alleen afrekenen met twee Glickenhaus 007’s en een Alpine A480 die stiekem een overjarige Rebellion RB13 is.
Dat staat in schril contrast met de belofte van wat er in de komende jaren gaat gebeuren. Volgend jaar komt Peugeot terug met een hypercar en daarna moet het helemaal feest worden. In 2023 staat er volgens de kenners een bont gezelschap bestaande uit BMW, Ferrari, Toyota, Peugeot, Audi en Honda op de grid om te strijden om de hoogste eer. Een dergelijk startveld zagen we voor het laatst in 1999, toen BMW won met de V12 LMR. Maar goed, dat is de toekomst (misschien). Dit jaar hebben de coureurs en teams er niet minder hard om geknokt natuurlijk. De resultaten lees je hieronder!
Le Mans Hypercars
Eigenlijk zoals verwacht hebben de Toyota’s makkelijk gewonnen. Heel even leek het al meteen mis te gaan. Een bakje water uit de hemel vlak voor de start, betekende een start achter de safetycar. Toen deze na een paar rondjes richting pit afdraaide, ging het vooraan echter alsnog mis. Een van de Glickenhaus bolides bestuurd door Olivier Pla tikte de nummer 8 Toyota van Sébastien Buémi in de rondte. De Alpine stootte daarmee direct door naar plek twee. Een stunt hing in de lucht.
Doch de Alpine maakte al snel een fout. Niet geheel verrassend, want Nicolas Lapierre zat achter het stuur. Van die man weet je dat hij snel is, maar eigenlijk ook elke race wel een keer de fout ingaat. De Toyota met nummer 7 had hierdoor al snel wat lucht. Even later bleek dat de nummer 8 ook vrij makkelijk weer naar de top van het veld kwam opstomen.
Omdat de Toyota’s bijna net zo betrouwbaar bleken te zijn als een Camry uit 1996, was het hierna nooit meer echt spannend. Ja, behalve dan voor wat betreft het interne teamduel aanging. Even nog reed de nummer 8 tijdens de pitstops opeens toch voor de nummer 7. Zou de vloek voor de ‘7’ dan toch weer toeslaan? Neen, deze keer krijgt de vlijmsnelle Kamui Kobayashi eindelijk wel loon na werken. Hij wint de race samen met zijn matties Mike Conway en Jose Maria Lopez. De equipe van Buémi, Nakajima en Hartley moet het doen met P2.
Achter de Toyota’s pakt de Alpine het laatste plekje op het podium, vóór de auto’s van Glickenhaus. Vooraf hadden we gedacht dat de LMP2’s het de hypercars misschien moeilijk zouden kunnen maken tijdens de race. Lange tijd was dat ook het geval, maar in het ochtendgloren reden de vijf hypercars toch op de eerste vijf plaatsen. Noblesse Oblige.
LMP2
In de klasse van de Nederlanders was de strijd het heetst. Op zich ook wel te verwachten, want de auto’s en coureurs in deze klasse zijn erg aan elkaar gewaagd. Aanvankelijk leken United Autosports en het G-Drive van Nyck de Vries de zaken het beste voor elkaar te hebben. Ook Team WRT van Robin Frijns, Racing Team Nederland en het team van Renger van der Zande konden goed meekomen. Onze ijzers in het vuur gingen dus lekker.
Maar rond een uurtje of negen, was de choas opeens compleet. Frits van Eerd trapte de festiviteiten af door van de baan te spinnen. Het bleek in het donker opeens te regenen op een deel van het circuit. Frits was daar niet van op de hoogte gesteld door het team door radioproblemen. Maar ook andere coureurs werden door de nattigheid verrast. De G-Drive van onder andere Nyck de Vries klapte op de Richard Mille Racing auto van onder andere onze Beits.
In die laatste auto zat op dat moment Sophia Flörsch, die na het tikkie een poging deed om achteruit in te parkeren. Dat ging mis, omdat de aanstormende belg Cloet in zijn LMP2 de midden op de weg staande auto van Flörsch ondanks gezwaaide gele vlaggen niet meer kon ontwijken. Het betekende einde race voor de equipe Visser – Flörsch – Calderon en veel tijdverlies voor het team van de Vries.
Maar dat was nog niet alles! In onze voorbeschouwing schreven we al dat Manuel Maldonado aan de race zou meedoen. Deze volle neef van Pastor Maldonado zou nog weleens voor spektakel kunnen zorgen, zo speculeerden wij. Wel, Manuel stelde zeker niet teleur, want hij T-bonede met zijn United Autosports nummer 22 de zusterauto met nummer 23. Biem! Gelukkig kwam iedereen er zonder kleerscheuren vanaf.
Dit alles betekende wel dat de race opeens volledig de kant opviel van Robin Frijns en diens WRT team. Zij reden op dit moment met twee auto’s aan de top van het LMP2-veld en zelfs kortstondig op de derde plek overall. Dit hield het team vervolgens vast tot het eind, waarbij Frijns bij zijn eerste deelname dus meteen eerste zou worden in zijn klasse.
In de slotfase van de race, stond de nummer 41 echter opeens voor de nummer 31 van Frijns op de tijdlijsten. Was het nou misgegaan bij de pitstops en safetycars, of zag het team liever de equipe van Kubica winnen voor het verhaal? Uiteindelijk bleek het niet uit te maken. In de allerlaatste minuten viel de 41 namelijk stil. Zodoende pakt frijns bij zijn debuut dus toch de zege in de LMP2-klasse! Hij moest nog wel even scherp reageren op de dreiging van de nummer twee bij de finish.
Maar wat kan die man toch scheuren ook. En nu we het daar toch over hebben: Nyck de Vries had minder geluk dan Frijns, maar zet nog wel even de snelste ronde in de race neer bij de LMP2’s. Wij Nederlanders zijn dus stiekem gewoon de beste.
Zelfs Racing Team Nederland gaat ondanks de problemen in de nacht nog naar een beker. Het team pakt na een snelle laatste stint van Job van Uitert de tweede plek in het speciale LMP2 Pro/Am klassement, achter het team van Juan Pablo Montoya. Een prettige pleister op de wonde voor het team dat stiekem natuurlijk ook om de echte prijzen wil meedoen in de LMP2’s.
GTE Pro
De spoeling was dit jaar een beetje dun in het GTE Pro klassement. Aston Martin, de winnaar van vorig jaar, was nu alleen aanwezig in de GTE Am klasse. Dat betekende dat de Ferrari’s van AF Corse als belangrijkste concurrentie de nieuwe Corvette C8-en en de onvermijdelijke Porsche’s hadden. Uiteindelijk werd het een strijd tussen de nummer 51 Ferrari, de nummer 63 Corvette van onder andere Nicky Catsburg en de nummer 92 Porsche. Die laatste begon in de kleine uurtjes echter stiekem al een beetje af te haken.
Lange tijd was het stuivertje wisselen tussen de Ferrari en de ‘Vette. Maakte de ene een pitstop, dan pakte de ander de leiding en vice versa. Uiteindelijk wist de Ferrari het gaatje echter te slaan. Catsburg reed wel een foutloze race en mag een beker ophalen voor plek twee.
GTE Am
Net als vorig jaar voor Aston Martin, werd het een klinkende dubbelzege voor Ferrari bij de GTE’s. In de slotfase was het nog spannend met de Aston Martin van onder andere Ben Keating en Felipe Fraga. Zij wonnen de race twee jaar geleden samen met Jeroen Bleekemolen in de Ford GT. Toen werden ze echter op de maandag na de race gediskwalificeerd. Dit jaar werd geen verhaal van sweet redemption, want de Aston kwam nipt tekort en moet genoegen hebben met plek twee.
Misschien schortte het aan Jeroen Bleekemolen. De jonge Bleek was dit keer geen onderdeel van het team van Keating. In plaats daarvan kwam hij uit in de Ferrari 488 van Rinaldi Racing. Nadat Jeroen er al een dikke negen uur racen op had zitten, stuiterde teamgenoot Ehret er echter in de vroege ochtend af met de Fezza. Dat betekende einde race voor het team. Een van de Iron Lynx 488-en ging het beter af en maakt het podium compleet naast de winnende Ferrari en de Aston Martin.
Toekomstmuziek
Dat was ‘m dan weer voor dit jaar. Volgend jaar andere tijd zelfde plaats gaan we er weer voor zitten. Dan dus al met fabrieksteam Peugeot als uitdager voor Toyota. En stiekem dromen we natuurlijk al van 2023…
Mag ik even opmerken dat die Renger vd Zande een leuke, enthousiaste kerel is? Hoe hij even aan Allard Kalf de banden laat zien en wat uitleg geeft over schade, erg leuk! “Wil je het even zien?” Ik wist niet dat dat op deze manier nog kon…
Bij F1 Café op Ziggo vind ik Renger ook één van de meest sympathieke mensen die er aan tafel kan zitten. Gewoon leuke en eerlijke gast, met passie en enthousiasme voor wat hij doet. En is vaak dan nog heel bescheiden over zijn prestaties ook.
En daarna Allard weer die een croissantje bietst haha.
@brammetjedeb haha ja dat was inderdaad een mooi moment! hij wilde hem een microfoon meegeven, nee joh loop even mee :D
ook weer top genoten van Frits van Eerd en zijn rollercoaster van emoties.
Half gekeken. Sophia Floersch had 2x flinke pech, wel zielig, en toen begon de ellende met regen en gele vlaggen etcetera, dat was wel flink chaotisch.
In theorie is het best gaaf, beetje bumper aan bumper de bocht door zonder dat je met 51G het ziekenhuis in vlamt, banden die lang mee kunnen, brandstof tanken en rijden tot het (letterlijk) op is, veel pluspunten tov F1. Maar de spoeling is wel erg dun. Toyota in de hyperklasse, geen Audi of andere grote jongens. Dan de GTE met Porsche en Ferrari, wat verdwaalde Corvette’s en Aston Martins. Erg benieuwd wat de toekomst gaat brengen. Waterstof? Elektrisch? Budget caps voor GT1/2/3 en meer entries?
Formule E is ook aan het eind, DTM is ook weg, zonde zeg :(
Ik heb er weer van genoten. Mooie prestaties van Glickenhaus en toch zeker ook Toyota met nieuwe platforms. Een klasse waar veel merken in (lijken) te gaan stappen, hopelijk gebeurt dat ook en gaan we echte strijd aan de kop zien. Veel mensen in de problemen door redelijk onverwachte regen, en het ultieme drama van 23 uur en 58 minuten te rijden om dan alsnog stil te vallen… En aan de andere kant dan de vreugde voor het Nederlandse kamp in de LMP2 en ook weer goed gereden van de équipe van Frits van Eerd. Hopelijk volgend jaar weer in juni met het volledige circus er op en er aan.
Mijn jaarlijkse ‘oh fuck was dat dit weekend oh ik heb nog 10 minuten’-momentje. Kreeg wel flashbacks naar de bijna-overwinning van Toyota een paar jaar geleden die in de laatste ronden uitvielen. Ik denk dat er zelfs mét helm nog tandafdrukken in zo’n stuurwiel staan als je in de laatste ronde uitvalt na 24 uur gereden te hebben.
De LMP 2’s zijn teruggeschroefd omdat ze anders sneller zouden zijn dan de hypercars..Maw. als je geen hypercar hebt kun je Le Mans nooit winnen want dan wordt het vermogen verlaagd.Beetje veel classes ook in Le mans. Wie rijdt in welke klasse en op welke plek. Het is zo niet bij te houden.Ben ervoor dat als een LMP2 sneller is dan een Hypercar,dan wint hij het er gewoon van.Geen manipulatie door de FIA.
@Alfarobert: Voor zover ik weet moest de toyota hypercar zwaarder zijn en minder vermogen hebben dan de lmp1 van vorig jaar.Dit allemaal vanwege kostenbesparing in de nieuwe regelgeving.
Ik moet ook zeggen dat ik het knap vind dat beide Glickenhauses het toch hun eerste 24u volgehouden hebben.