20 jaar na dato is het tijdperk van de BMW M5 E60 een bijzondere om op terug te kijken.
Kleine anekdote om mee te starten: bij de BMW M5 moet ik toch altijd denken aan Gran Turismo 4. Dat spel had (en heeft in moderne titels) een systeem waar je pas deel mag nemen aan races als je een licentie ervoor hebt gehaald. Als klein broekie gewapend met een PlayStation 2-controller, niet de makkelijkste opgave. Er werd namelijk meestal een klein stukje gepakt van een circuit wat je dan zo snel mogelijk moest rijden, zonder te crashen. Eén van de laatste opgaves was dan ook een stukje Nürburgring: de Adenauer Forst en de S-bocht daarna zo snel mogelijk pakken, in een BMW M5 E60. Dat was lastig, gedeeltelijk vanwege de listige Adenauer Forst. Maar ook omdat die BMW M5 een serieus kanon was.
BMW E60
Ten tijde van Gran Turismo 4 was dat dan ook de nieuwste BMW M5. Heden ten dage zijn beide gebeurtenissen alweer 20 jaar oud. Met nu een nieuwe kersverse BMW M5, draaien we de klok even drie generaties terug. Net als de G90 van momenteel was die nieuwe BMW M5 des tijds wel even een dingetje. Om hele andere redenen dan heden ten dage.
Dat begon al bij het basisrecept. De BMW 5 Serie (E60) was niet zo ‘klassiek mooi’ als zijn voorganger E39. Dat is ook een beetje als vragen aan Michael Jackson om een nog beter album te schrijven dan Thriller. Ook al was de E60 qua design, technologie en insteek een dag en nacht-verschil met de E39, het moest wel een echte 5 Serie worden. Dat betekent lekker veel luxe en een breed scala aan motoren, met ruimte voor sportiviteit. Het moet wel rijden als een BMW. In den beginne had je niet eens de keuze voor een viercilinder en was de topversie 545i een 333 pk sterke V8 (N62). Met design van Chris Bangle uiteraard, wiens designtaal te boek kwam als de meest controversiële designtaal ooit, des tijds.
BMW M5 E60
Ondertussen kon de concurrentie met Audi en Mercedes niet belangrijker zijn voor BMW. Audi deed goede zaken met hun A6 (C5) en de opvolger stond al achter de coulissen te trappelen. Mercedes zou ook rond deze tijd de E-Klasse W211 presenteren die belangrijk zou worden voor het merk. BMW kon niet achterblijven. Dat gold ook voor de sportversies. Audi had de BMW M5 E39 afgetroefd door de RS6 een heuse 450 pk te geven. Mercedes sloeg terug met de 476 pk sterke E55 AMG met zijn 5.5 liter V8 met compressor. BMW moest met grof geweld komen.
Ondanks dat BMW begon met meer en meer experimenteren met turbomotoren, kwam bij M de extra kracht dankzij een meer-is-beterstrategie. Zo bleek ook dat een V8, zoals voorganger E39, niet extreem genoeg was. Meer is beter zoals gezegd, dus waarom niet meer cilinders? De BMW M5 kreeg een speciaal voor deze auto ontwikkelde, 5.0 liter grote V10 mee. De inmiddels vrij iconische S85. Uiteraard enkel aandrijving op de achterwielen, dus je moest zelf maar die 507 pk gaan temmen. De redline lag op 8.250 toeren per minuut, wat qua beleving, sound en motorgevoel de S85 een unieke ervaring maakte.
De BMW M5 E60 werd in 2004 voor het eerst getoond in conceptvorm en mocht in 2005 de showroom verrijken, in vrijwel ongewijzigde vorm. Dat ging niet zonder de meningen lekker te verdelen. Op het gebied van eigenlijk alles. Vergeleken met een standaard 5 Serie (zonder M-pakket) was het duidelijker dan ooit dat je met een M5 te maken had. Veel dikkere bumpers en skirts rondom, opvallend breed uitgezette wielen, een koelsleuf op de flanken en een bijzondere ‘diffusor’ geflankeerd door vier uitlaten. Het was even wennen, op zijn minst.
Net als bij het standaardrecept was de BMW M5 E60 een technologisch ruimteschip vergeleken met een E39. De auto had een heel elektronisch brein, inclusief natuurlijk het van de 7 Serie overgenomen iDrive. Ook kon BMW je daarom helpen om die 507 pk te temmen middels allerlei elektronisch aangestuurde hulpmiddelen. BMW noemde het des tijds nog een soort slimme tractiecontrole onder de noemer M Dynamic Mode, maar dit is eigenlijk de basis van alle slimme hulpmiddeltjes die M-producten heden ten dage hebben. Wel zo veilig, maar minder analoog. BMW bracht eveneens Launch Control tot leven, waar de auto je kon helpen om een sprintje te trekken met zo min mogelijk wielspin. Nu gemeengoed, toen aardig buitenaards.
SMG
Nu we het daar toch over hebben: één van de meest controversiële items uit de BMW M5 E60 is de versnellingsbak. Bij de E39 was het simpel: je krijgt een handgeschakelde zesbak. Punt. Bij de E60 vond BMW het tijd dat slome handbakken het veld moesten ruimen en de M5 E60 werd -in Europa- enkel aangeboden met de SMG-III. BMW’s SMG (Sequential Manual Transmission) beloofde beter te zijn dan een handbak dankzij snellere schakelmomenten, zelf de touwtjes in handen te geven door optioneel zelf de verzetten te mogen bepalen en ondertussen technologisch vernuft te zijn: het was de eerste gangbare versnellingsbak met zeven versnellingen in een productieauto. Ook kon je zelf instellen hoe de bak moest reageren op dingen middels verschillende instellingen.
Veel voordelen, maar da’s op papier. De SMG-bak had werk nodig en dat merkte je in de M5 E60. De bak was nog niet zo intuïtief en op elk vlak pijlsnel als een moderne DCT is. Hij creëerde toch vaker dan je wilde dat gevoel wat een vrij basale automaat oproept, waar je niet het gevoel hebt dat de auto schakelt wanneer het moet. Da’s prima, als je de keuze hebt tussen deze bak en een handbak. Maar die had je dus niet. Behalve als je in de VS woont overigens, daar werden beide transmissies beschikbaar.
Moeilijkheid
De complexiteit van al deze computergestuurde waanzin had twee grote nadelen. De eerste is dat je diep in de stront zit als het allemaal stopt met werken. Een slechte BMW M5 is goedkoop heden in de huidige tijd, maar dat ga je dan ook wel merken. Achter alles zit een computer en als die computer dienst weigert, heb je al een probleem. Het was met terugwerkende kracht een perfecte voorbereiding voor de autowereld zoals deze nu is. Het baarde mensen des tijds echter al zorgen en heden ten dage is dat alleen maar erger. Ook de aandrijflijn heeft die reputatie, al zit dat veelal in die SMG-bak en slecht onderhoud voor de S85.
Het zorgde er ook voor dat mensen de eenvoud van een M5 E39 een beetje misten. Lekker rauwe V8, handbak, achterwielaandrijving en vooral jijzelf die het in goede banen moest leiden. De M5 E60 was sneller en krachtiger dan ooit, maar kreeg veel hulp van computers. Tijdens het rijden kon je er echt wel lol mee hebben. Maar hoe veel meer lol dan een E39 is te betwijfelen. En dan werd ‘ie qua styling ook nog eens niet zo ontvangen.
BMW M5 CSL
BMW had nog twee pijlen op hun boog voor de M5. De eerste heeft het levenslicht nooit gezien. Dat was de BMW M5 CSL. Dit label, teruggebracht door de M3 CSL (E46) moest van de M5 een serieus heftige sportsedan maken. De S85 werd van vijf liter naar 5.5 liter uitgeboord, waardoor de redline steeg naar 8.750 toeren per minuut en er een heuse 630 pk uit kon komen. De SMG-bak werd de deur gewezen en in de CSL lag een zeventraps DCT, de transmissie die de BMW M3 E92 zou krijgen. Ook bespaarde BMW flink wat kilo’s op de M5 CSL. Het resultaat? Deze vierdeurs sedan klokte een rondje ‘Ring in een snellere tijd dan een Lamborghini Gallardo LP560-4. Toch bleef de CSL slechts een idee, want de animo voor een dusdanig heftige M5 werd klein geacht.
BMW M5 Touring (E61)
Een ander idee om de BMW M5 E60 iets uit te breiden was door een nieuwe carrosserievariant aan te bieden. Goed, je had al de M6 als coupé en cabrio met dezelfde aandrijflijn, maar nu kwam er ook een Touring. BMW was daar wat terughoudend in, want bij de poging hiervoor (E34 Touring) zijn er maar 891 gebouwd. Zoals gezegd keek BMW altijd met een schuin oog naar de grootste concurrenten en des tijds waren zowel de E55 als RS6 er in zowel sedan- als estatevorm.
Veel bijzonderder dan de M5-aandrijflijn in een 5 Serie Touring-koets lepelen werd het dan ook niet. Maar hey, dan kan je wel mooi zeggen dat je een estate met V10 hebt. Wat overigens ook niet meehielp is dat Audi mee aan het kijken was en hun RS6 (en zelfs S6) ook van een V10 voorzag. In de RS6 met twee turbo’s zelfs goed voor 572 pk. Het maakte van de E61 een minder unieke en ook veel minder krachtige aanbieding.
Top of flop
Of het nou het design, de complexiteit, de geniale-maar-geplaagde motor of het niet kunnen bijbenen van de BMW M5 E39 is: de BMW M5 E60 had een moeilijk leven. Op papier is het de beste BMW M5 ooit gebouwd, maar puristen vonden het een shock ten opzichte van de klassieke E39. Een reputatie die de E6x-generatie tot de dag van vandaag heeft geplaagd. Voor de opvolger F10 werd het recept dan ook weer iets eenvoudiger gemaakt: V8, turbo’s voor meer vermogen en een iets minder controversieel uiterlijk. En als transmissie de veel meer verfijnde DCT. Dat zorgde er ook voor dat voor BMW zelf de S85 enkel deze generatie M5 en M6 heeft gezien en verder niks. De motor vormde wel de basis voor de kleinere S65 V8 in de M3 E92, maar ook die werd na één generatie uit gefaseerd.
Het zijn de auto’s die in hun eigen tijd niet begrepen werden, waar je nu op terugkijkt met een goed gevoel. Als het aan ons ligt is de BMW M5 E60 nog best aardig aan het opdrogen, ondanks zijn problemen. Een toekomstige klassieker is het bijna per definitie. Laat ons jouw mening ook vooral weten in de comments!
Ik vond de styling van de E60 toen hij uit kwam echt lelijk. Maar gek genoeg met de M-sport bumpers of in de M5 uitvoering kon ik de styling juist wel goed pruimen. Nu na 20 jaar vind ik m echt mooi oud geworden. De V10 is ook wel een ding uit een tijdperk dat het niet gekker kon. Blij dat ik die tijd hEb meegemaakt, maar dat komt niet meer terug.
De S85 is het sixtijnse kapel van de Bayernsche Motoren Werke. Geen mooier BMW blok qua geluid en beleving…
Vind eerder de tijd van nu knettergestoord, kostte wat kost alles op electrificatie inzetten vind ik eerder knettergestoord dan dit soort projecten…. Dit “project” kwam uit een betere tijd op aarde dat alles nog kon omdat niet alles kapot gemaakt werd door kleine regeltjes…
In mijn ogen toch de allermooiste generatie 5 serie. Alleen de schraapversies met kleine wielen zagen er armoedig uit. De E60 M5 staat zeker nog wel op mijn wensenlijstje.
Dit is typisch zo’n BMW waarbij de juiste uitvoering echt alles is. Een pre lci 525i met witte platen, je weet wat ik bedoel. Maar de E61 vana Chris Harris is feitelijk dezelfde auto… Ik vind een juist uitgevoerde e61 M5 geniaal, ik koop hem direct als ik de loterij win. De dag er na meteen naar Engeland om hem om te bouwen naar handbak. Als we tenslotte toch bezig zijn…
@Dutchdriftking: die van Harris is qua kleur inderdaad fenomenaal.
Het interieur sinds de laatste wijziging daarentegen…
Ik vind het wel humor. Maar het moet geen trend worden🤣
De meest spraakmakende functie was de Launch Control. Dat was een unieke feature destijds. Het is een auto om bang van te worden. Omdat hij er heftig uit ziet, maar vooral omdat ‘ie je financieel helemaal zal slopen.
@Vincent_van_B: goede toevoeging, thanks!
(Je gaf dan vol gas en de slimme software zorgde er dan voor dat je de snelst haalbare acceleratie deed met het ding. Heb het een keer mogen ervaren en dacht toen: Wow wat vet, maar dit voelt wel alsof het op een gegeven moment kapot gaat en dan ben je de sjaak)
Misschien ben ik een van de weinigen, maar ik vond de E60 meteen vanaf zijn introductie een enorm geslaagd ontwerp. Alsof er een verstikkend keurslijf van 2 decennia werd afgeworpen. De evolutie van de E34 naar de E39 was in mijn ogen een doodlopende weg. Hoe goed, compleet en ingetogen fraai een E39 ook is, ik vind het nog altijd een minder sprekende verschijning dan een E34.
Wat betreft de M5: de E39 was waarschijnlijk wel de best uitgebalanceerde van allemaal. De V8 (die bij zijn introductie trouwens vaak als wat ‘lui’ en ‘Amerikaans’ werd beschreven in vergelijking met een ‘echte’ zes-in-lijn M-motor) was nodig om genoeg macht over de auto te hebben. De zes-in-lijn was toch iets te piekig voor een steeds zwaarder wordende sedan; de V8 gaf veel meer een duw van lager in de toeren -eigenlijk precies wat je wilt voor een auto die toch 99 komma zoveel procent van zijn leven hard rechtdoor gejaagd wordt en niet zozeer wordt uitgewrongen op het circuit. En voor die ene keer dat de originele eigenaar er wel zulke strapatsen mee ging uithalen, was het een eerlijke analoge rijdersauto. Allemaal eigenschappen die de E60 weer minder had. De V10 in de E60 had net als de zes-in-lijn het koppel vooral boven in de toeren zitten, en moest dan ook nog eens een veel zwaardere auto op gang trekken. Niet dat het ding niet lopen wilde, maar het was (denk ik) de juiste motor in de verkeerde verpakking. De motor had een lichtere, meer gefocuste rijdersauto om zich heen verdiend waar dan misschien ook alle high-tech van de wereld in had mogen zitten (een M1 voor de naughties?), en de E60 M5 een wat meer koppelrijke, minder manische motor en een wat ongecomplieerder karakter.
Grapige vergelijking overigens met ‘Thriller’, want laat dat album nou eigenlijk een stijlbreuk zijn met Jackson’s voorgaande werk. Veel minder vrij generieke disco, veel meer pop en rock. In die zin is die plaat misschien eerder een E60 dan een E39.
Het design komt overigens van Davide Arcangeli, die onder Bangle werkte. Davide is helaas veel te vroeg overleden en heeft het het eindresultaat niet meer kunnen meemaken, maar het ontwerp heeft het team destijds niet meer veranderd na diens overlijden. Respect!
Mooi artikel!
Helemaal mee eens: mooi artikel. Mijn vrouw rijdt als dagelijkse auto een E61, die net één trapje onder de M5 staat, de 550i, maar dan weer wel met handbak. Een heerlijke auto en een sprong vooruit op de voorgaande E39 Touring, die wij eerder hadden.
Leuke blog. En altijd een gave auto gevonden. Zag en hoorde er gisteren nog een vol gas vandoor gaan: kippenvel!
Maar wat kost zoiets nou qua onderhoud per jaar. Waar moet je op rekenen?
Als je het moet vragen…
‘Meer is beter zoals gezegd, dus waarom niet meer cilinders?’
Dat is niet de reden dat ze er een V10 inlepelden. De reden dat ze overstapten op de V10 was omdat ze net weer meededen met F1. Ze wilden vooral de link leggen met F1 daarom had het bijvoorbeeld ook een dry sump systeem. Iets wat toen ook als revolutionair werd beschouwd.
Vergeet trouwens ook niet dat je in de iDrive menu kon kiezen tussen 400 pk of 507 pk. Weet even niet meer hoe de optie heet. Volgens mij was het iets van M en M sport modus ofzo.
Wat ik mij nog kan herinneren van mijn proefrit in de M5 waren de stoelen. Ik weet nog dat ik even schrok toen ik een bocht nam en ineens de lendensteun naar voren kwam. Dit was om je beter steun te geven als je een bocht met hoge snelheid nam.
Blijft een heel gaaf en vooral mooi model, beetje tijdloos design naar mijn mening. Dan het geluid van die V10 erbij.. Dik!
2x mogen meerijden in de M5 V10 ringtaxi. 1x op een droge ring en 1x op een natte ring met Hans Joachim Stuck: wat een ervaring, die auto danste en drifte 21km & 73 bochten lang onder het genot van het V10 geluid. Bijzonder hoe de stoelwangen je actief vastgrijpen. En idd met dat M knopje ging hij van 400 naar 507pk. Heb ook vaak geluisterd naar het youtube filmpje van de GPower Hurricane dan zit er een compressor op de V10 en ik meen een aangepaste uitlaat en knallen ze met 350+ kmh over de autobahn: geweldig geluid!
Ik kom net terug van wintersport met de V10! Heerlijk door gegast naar Oostenrijk (2,5 uur van de aankomsttijd afgesnoept die Google Maps aangaf). Geen slag verkeerd, maar ik onderhoud hem dan ook wel erg goed (8 jaar in bezit alweer). Koop een goede en zorg er goed voor, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik heb overigens een LCI die helemaal individual uitgevoerd is en op een carbon airbox na helemaal origineel is. Hoe minder er origineel aan is hoe minder mooi ik de E60 vind. Een nette in de juiste spec is absoluut het toppunt BMW dat er ooit is geweest en ook ooit zal komen, maar een saaie uitvoering met teveel mods is ook heel snel een McDonals auto (mijn mening). Die van mij gaat echt nooit meer weg.
De passie en liefde druipt van je reactie af! Heerlijk! Wat mij betreft terecht ook! Ontzettend gave bak deze M5! Uit nieuwsgierigheid ben ik benieuwd waar je op moet rekenen qua onderhoudskosten voor zo’n auto die ook nogceens goed gebruikt wordt door de eigenaar.
En niet te vergeten de scarefacebende die in 2011 een stel overvallen pleegden met dit type M5 en de reconstructie die daar toen van gemaakt is door de Belgische versie van opsporing verzocht.
https://www.autoblog.nl/nieuws/scarfacebende-doet-reeks-overvallen-met-m5-en-rs6-44092
En niet te vergeten de scarefacebende die in 2011 een stel overvallen pleegden met dit type M5 en de reconstructie die daar toen van gemaakt is door de Belgische versie van opsporing verzocht.
https://www.autoblog.nl/nieuws/scarfacebende-doet-reeks-overvallen-met-m5-en-rs6-44092
Ik had een S6 met V10. Geen BMW, dat klopt. Maar een V10, mensen wát een beleving. Dat waren nog eens tijden.
Ps een ‘60 tfsi-e’ van Audi is sneller. Want die V10 klonk glorieus maar had wel wat relatief weinig nm’s en pas wat later dan bij een (moderne) turbo.
Mooi man de E60. Persoonlijk Hennie niks met de e39. In mijn ogen juist de lelijkste 5 serie tot de dag van vandaag. Een mooi e28 staat hoog op mijn verlanglijstje als klassieker.
Maar een E60 M5 Touring staat misschien nog wel hoger;)
Vorig jaar deze gekocht en beetje mooier gemaakt (https://www.instagram.com/p/DFnrU49Mo-P/?igsh=ajlhMjR4MzY3cGo5) was voor mij altijd de mooiste BMW Touring ever. Werkelijk alles is fantastisch aan deze family hauler;…pampampaaaam behalve de kleine benzinetank. Als je op de Duitse autobahn een beetje doortrapt sta je tussen de 200 en 250km weer aan de pomp. Niet te doen….
Fantastische motor, in een heel fraaie auto. Zelf zo’n twee ton in een E60 545i gereden, misschien wel de fijnste auto die ik gehad heb. Veel lichtvoetiger dan de opvolgers, en heerlijk geluid. Zonder M-pakket en type plaatje ook een fijne wolf.
Eisenmann buis eronder. Klaar.
Ik vind de auto in het verhaal niet mijn smaak, maar het verhaal zelf des te leuker
De e60 M6. Beter werd het voor mijn gevoel niet. Avonden heb ik op dat M5Board gekeken en de fora doorgenomen en en van gedroomd. Destijds was Le mans Blauw of Sepang Bronze mijn favoriet. Het liefste zal ik hem dan inderdaad met handbak willen hebben, maar ik hoorde vorige week van Chris Harris op de podcast, dat de SMG veel beter bij de motor past vanwege de meer geschikte overbrengingen. Dus toch maar een OG smg, wel zal ik kijken naar de uitlaat om hem wat vrijer te laten klinken. Er zijn bizarre mogelijkheden, maar ik zal het alleen iets minder bescheiden willen maken. Het leven is alleen nu zo dat een dergelijke auto helemaal niet past. Financieel niet, en qua ruimtebehoefte niet. Het blijft dus nog maar mooi bij dromen, maar man wat een geweldige auto is de E60/61 M5