Auto’s die aan één facelift niet genoeg hadden: een paar voorbeelden

Soms ben je nét niet helemaal tevreden over de eerste poging om te verbeteren, dus probeer je het nog een keer met nog een facelift.

Iets wat we vaker dan ooit zien bij auto’s: als er geld bespaard kan worden, wordt er geld bespaard. Tegelijkertijd wil je niet dat je auto op leeftijd raakt terwijl jij nog druk bezig bent met de opvolger, want als jij maar ellenlang dezelfde oude meuk blijft verkopen jaag je kopers weg. De oplossing, al een tijdje is simpel: een facelift.

Facelift

Dat is de gangbare term voor het niet substantieel veranderen van je auto, maar wel zorgen dat ‘ie weer een stukje verser is. Je kan dan technische veranderingen doorvoeren en vaak wordt ook het design ietsje aangepast om de auto in lijn te krijgen met bijvoorbeeld een nieuwe designtaal. Wat er vaak gebeurt is dat een auto na vier jaar (of ietsje langer) een facelift krijgt en dan na nog eens vier jaar afgelost wordt door een opvolger.

Nog een facelift

Voor uiteenlopende redenen is dat soms niet afdoende. Sommige generaties van auto’s zijn tergend lang in productie en soms wordt er nóg een facelift doorgevoerd. We pakken even wat voorbeelden uit de grabbelton van waar dit, betrekkelijk recent, nog mee is gebeurd. Voorbeelden die we niet benoemd hebben mogen uiteraard in de reacties achtergelaten worden.

Audi A4 (Typ. 8W / B9)

2015
De nieuwe generatie Audi A4 uit 2015 laat zien dat een facelift vooral de productieduur verlengt zonder de auto oud te laten voelen. Nou was de ‘B9’ best een sterk ontwerp in 2015, wat met terugwerkende kracht ook wel goed is. Hij moest het namelijk bijna 10 jaar volhouden.

2018
De eerste subtiele vernieuwing kwam in 2018. Het was hoofdzakelijk een modeljaarupdate, maar als je goed zocht waren er een paar optische veranderingen. Met name het design in de voorbumper. Het mag bijna geen naam hebben, maar Audi kondigde het wel aan als facelift.

2019
Slechts een jaar later kwam de ‘echte’ facelift, toen zag je echt dat Audi de toen nieuwe designtaal naar de ouder wordende B9 vertaalde. Nieuwe verlichting, nieuwe bumpers en een ietwat herzien interieur, al bleef dat in grote lijnen herkenbaar. De laatste facelift hield de A4 nog vijf jaar houdbaar, nu mag de A5 het stokje overnemen.

Audi Q7 (Typ. 4M)

2015
Gek genoeg had de tweede (en huidige) Audi Q7 precies hetzelfde probleem als de A4, en die komt ook uit 2015. Vergeleken met zijn voorganger was het een hagelnieuwe auto, maar na vier jaar begonnen de jaren te tellen.

2019
De oplossing was de eerste facelift in 2019 en die lijkt juist erg op de tweede facelift van de Audi A4. Dezelfde basis, maar meer in lijn met de nieuwe designtaal van Audi. Het hield de vier jaar oude Q7 nog vijf jaar fris.

2024
Momenteel is dezelfde Audi Q7 uit 2015 nog steeds in productie, maar dan wel nog één keer grondig gefacelift vorig jaar. Wederom op een paar vlakken om meer in lijn te vallen met de huidige schare Q-modellen. Er staat een nieuwe Q7 op de planning, die binnenkort na dus zo’n tien tot twaalf jaar de tweede Q7 mag aflossen.

Hyundai i30 (PD)

2017
Hyundai heeft zo rond 2010 een periode gehad waar de auto’s al enorme sprongen begonnen te maken, maar de ietwat blob-achtige designtaal het nooit écht aantrekkelijke modellen maakte. Dat veranderde met de derde generatie i30 (PD) in 2017. Dat was best een tof gelijnde hatchback en het hielp dat ‘ie er als zeer dikke sportversie genaamd N kwam, met een designpakket voor de standaardversie als N-Line. Ook kwam hij er als estate en hatchback.

2020
Drie jaar na de introductie van de derde i30 was er ruimte voor een ingrijpende facelift. Vooral aan de voorkant kwam er een nieuwe LED-signatuur in de koplampen en van binnen en buiten werd alles subtiel bijgepunt. Terwijl modellen als de Tucson en Kona inmiddels lieten zien hoe veel Hyundai durft, was de i30 lekker doorsnee. Houden mensen ook van. Toch was een i30 van na deze facelift, als N of N-Line, een puik uitziende auto.

2024
Zo puik dat Hyundai vorig jaar de auto nóg een keer herzag, maar de marketingtaal als ‘metamorfose’ nogal overdreven lijkt. Je moet goed kijken en de veranderingen lijken ook vooral de N-Line te omvatten, maar het was dus echt nogmaals een facelift. Het lijkt een soort uitstel van executie totdat Hyundai de basis van de Kia EV3 of EV2 kan overnemen voor een elektrische vervanger.

Jaguar F-Type

2013
Man, wat is de Jaguar F-Type toch mooi oud aan het worden. En nee, dat zeg ik niet omdat ik anders een prop papier vanuit de richting van collega @machielvdd tegen mijn harses krijg. Het is gewoon echt zo. De F-Type, die in 2013 eerst als cabrio en daarna als coupé kwam, was weer echt zo mooi als een Jaguar kon zijn. En tegelijkertijd lekker uniek, dit soort bijna verticaal georiënteerde koplampen deed Jag nog niet zo des tijds.

2017
Vandaar dat het Britse merk in eerste instantie voorzichtig wat veranderingen doorvoerde in 2017 als eerste facelift. Er veranderde in theorie weinig, zo waren de koplampen anders ingedeeld om LED-dingetjes toe te laten en was de achterzijde marginaal anders. Deze verandering was vooral technisch, want het motorenpalet werd iets herzien met meerdere V8-versies en voor het eerst een viercilinder.

2020
Het werd wat controversiëler bij de laatste facelift in 2020. Aan de achterkant waren de wijzigingen wederom klein, maar de voorkant werd aardig radicaal anders. Hij kreeg nu dezelfde in de breedte georiënteerde koplampen als vele andere Jags, zoals de XF/XE en F-Pace. Of dit een verbetering was, ligt echt aan wie je het vraagt. De één vindt het een enorme verbetering, de ander vindt het een gruwel.

Lamborghini Gallardo

2003
De allereerste Lamborghini Gallardo was het eerste project van Audi toen zij Lambo overnamen. Het bleek wel een hele vooruitstrevende basis te zijn. De Gallardo was net zo’n posterauto als de grote broer Murciélago, niet in de laatste plaats vanwege die briljante 5.0 liter V10. Het design werd gekenmerkt door langwerpige verticale koplampen en achterlichten die een beetje hetzelfde doen op de achtersteven.

2008
In 2008 moest de Gallardo toch even opgefrist worden. Qua design waren de veranderingen subtiel, maar toch heel merkbaar. De achterkant had nu de achterlichten niet meer over het achterdek lopen en de grille achter zat ietsje anders, de koplampen werden iets korter en de bumper werd anders ingedeeld. De motor werd uitgeboord naar 5.2 liter en kreeg 560 pk, wat ook nog eens de naam LP560-4 opleverde. Een codesysteem wat Lambo daarna universeel zou gebruiken in hun line-up.

2012
Nét voordat de Huracán de Gallardo moest aflossen, kreeg de auto nog een facelift. Er veranderde minder dan bij de eerste facelift, vooral de bumpers met de driehoekige vormen was een ingrijpende verandering. Aangezien deze maar twee jaar is verkocht, is de laatste facelift veruit de zeldzaamste Gallardo. Dat terwijl de speciale versie STS (Super Trofeo Stradale) óók gefacelift werd en nu de Squadra Corse werd. En dat is pas echt zeldzaam spul.

Mazda 6 (GJ/GL)

2012 (GJ)
Dan tijd voor de beste auto ter wereld, zonder reden. Zonder dollen, Mazda wilde maar geen gedag zeggen tegen hun derde generatie 6. Deze debuteerde in 2012 als sedan en Sportbreak en heeft het eigenlijk maar drie jaar volgehouden.

2015
In 2015 was het namelijk tijd voor een kleine opfrisbeurt. Van buiten merkte je dat aan de iets herziene koplampen met iets andere LED-signatuur, die iets duidelijker doorlopen naar de grille. Ook de bumper is anders, terwijl aan de achterkant de verschillen kleiner tot vrijwel niet aanwezig waren. In het interieur kreeg je een nieuw scherm dat ‘los’ op het dashboard staat en wat kleine technische veranderingen.

2018 (GL)
In 2018 moest de Mazda 6 nog één keer een frisse neus halen om het nog zes jaar vol te houden. Officieel werd dit dan ook een nieuwe generatie, want ineens was de generatiecode niet meer GJ maar GL. Da’s semantisch, want het gaat wederom om een ingrijpende facelift. Aan de voorkant is dat direct te zien dankzij een compleet nieuw bumper- en koplampdesign, zonder de ‘Kodo’-designtaal te verliezen. Bij de sedan werd de achterkant ook anders, bij de Sportbreak moest je letten op details als het lettertype van de typeaanduiding. Het interieur was de grootste verandering bij deze facelift en maakte de 6 weer bij de tijd qua functies en scherm. De GL ging uit productie in 2024 en wordt nu opgevolgd door de Mazda 6e.

MINI Hatch (F56/F66)

2014 (F56)
De New MINI uit 2000 sloeg in als een bom. Zodoende wilde MINI het ding nooit té veel veranderen, maar wel moderniseren. Toch is er in de vier generaties, los van de veranderingen, nooit meer veranderd dan nodig qua kernpunten. De derde en technisch gezien huidige MINI deed dat wederom voor. De achterlichten zijn nu iets prominenter, de voorkant is ietsje strakker gemaakt en het interieur is een stuk moderner (en natuurlijk is de auto ietsje groter geworden), maar het is best een sterke nieuwe basis.

2018
En dat mocht ook wel, want MINI zou het ding steeds maar weer veranderen. De eerste facelift was vooral een technische update, maar voegde ook één zeer kenmerkend designding toe: de LED-achterlichten in het patroon van de Engelse vlag.

2021
De facelift in 2021, nu bijna zeven jaar na de originele introductie, was ietsje prominenter. Nu werden ook de bumpers herzien, je kreeg nieuwe velgen en werd er wederom wat gesleuteld om het interieur en de techniek weer bijtijds te houden.

2024 (F66)
De laatste facelift veranderde ook de modelgeneratie, want officieel zitten we nu in het tijdperk van de volledig elektrische MINI. Dat is een compleet andere auto, maar om nog een benzine-model te verkopen werd de F56 nog één keer gefacelift. Dit keer met een heel andere voorkant en hele andere achterlichten, maar onderhuids is het nog vrijwel krek eender met het origineel uit 2014. Met nieuwe motoren en een nieuw interieur, uiteraard.

Peugeot 107 / Citroën C1 / Toyota Aygo

2005
Het Citybug-drietal is misschien wel de meest briljante zet geweest voor een automerk, in ieder geval voor onze markt. Het wemelt nog steeds van de inmiddels twintig jaar oude simpele gebakjes. Het is de perfecte combinatie: het mag allemaal niks kosten, maar toch krijg je een zeer betrouwbaar Toyota-motortje, een dak boven je hoofd en verwarming. Optioneel zelfs een toerenteller! Als je echt voor zo weinig mogelijk geld van A naar B wil komen (wat veel mensen willen), kun je niet om dit drietal heen. Het originele ontwerp maakte de 107 en C1 vrijwel identiek op de voorbumper na (en het feit dat de C1 grijs achterlichtglas had en de 107 rood), de Aygo was toch ietsje unieker ontworpen voor Toyota.

2008
Toch werden de facelifts wel steeds gelijk geschakeld. De 107 ontving een grote muil om in lijn te vallen met zijn grote broers en de C1 kreeg een trapeziumvormige, bijna Audi-esque grille. De Aygo veranderde het minst, die kreeg mistlampen voor en nu ook grijze achterlichtglaasjes. Technisch veranderde er overigens niet heel veel, behalve hoe de opties aangeboden werden en wat je standaard kreeg.

2012
Dat laatste gold ook voor de laatste facelift, die vond in 2012 plaats. Wederom was het de Aygo die het minst veranderde, die kreeg een iets andere voorbumper. De Peugeot kreeg wederom een voorbumper die moest doen denken aan de nieuwere designtaal van het merk en heuse getinte achterlichten. De C1 kreeg ook een nieuwe bumper met een andere grille, kleine plastic ‘grilles’ aan de zijkanten van de bumper waar de dagrijverlichting in paste en een ronde uitsparing voor het Citroën-logo. Dit hield de auto’s nog even vers totdat de opvolgers kwamen in 2014.

Rover 200 / 25 (R3)

1995 (200)
De midden- tot late jaren ’90 leidden een revolutie in voor Rover, helemaal met de overname door BMW voor de deur. Het Britse merk ging vanaf toen aan de slag met hagelnieuwe designs en nieuwe modelseries. De Rover 200 was altijd de C-segmenter en het zustermodel van de Honda Concerto, maar dat werd nu opgeschoven naar de 400-serie (en werd verwant aan de Honda Civic). De nieuwe 200 was een compacte hatchback die indirect ook het idee van de Rover Metro naar een hoger plan moest tillen. Gekenmerkt door een veel rondere designtaal dan wat je des tijds gewend was van Rover, met horizontaal georiënteerde koplampen en driehoekige achterlichten. En een kenmerkende steil aflopende daklijn achter.

1999 (25)
Het idee werd vervolgens dat de 200-, 400- en 600-serie de drie belangrijkste modellijnen moesten worden voor Rover. BMW wilde overigens wel dat het merk stopte met exact dezelfde driecijferige codes als zichzelf. Dus kregen de gefacelifte 200 en 400 de namen 25 en 45 en de toen hagelnieuwe opvolger van de 600 werd de 75. Voor de 25 betekende dit dus een technische facelift waar de achterkant vrijwel niet veranderde, maar aan de voorkant de toen nieuwe Rover-designtaal te zien was. Een grotere chromen grille en dubbele ronde koplampen (die overigens nog precies in het gat passen waar de oude koplampen zaten, zodat er geen motorkap en spatborden ontwikkeld hoefden te worden).

2004
De laatste facelift voor zowel de 25, 45 als 75 voelde als een soort ‘alles of niets’. BMW was rond deze tijd al goed klaar met deze doodbloedende Britse merken en zou nog geen jaar later de stekker eruit trekken. Dat terwijl de drie modellen nu best een mooi modern front kregen, achter veranderde er ook eindelijk iets (bij de 25 en 45 verhuisde het kenteken naar de bumper) en werd de auto technisch ietwat gemoderniseerd. De 25 was nu ontdaan van zijn dubbele koplampen en de bumpers kregen niet meer de plastic stootstrips. Wat overigens ook voor alle Rovers gold: als sportieve inslag op hetzelfde idee kwam er van elk model een MG-versie, voor de 25 was dat de MG ZR. Helaas was het allemaal too little, too late en MG/Rover verdween naar China, om pas in de late jaren ’10 weer terug te keren als Chinees merk met een hele andere identiteit.

Saab 9-5 (YS3E)

1997
Het laatste voorbeeld voor nu is de voorlaatste generatie Saab 9-5 (YS3E). Deze opvolger van de 9000 was minder samenwerking met Fiat/Alfa en Peugeot en stond juist op een GM-basis (Vectra). Qua design en gevoel was het dan ook een mooie grote broer voor de 900, die één jaar na de 9-5 ineens 9-3 zou heten. De Vectra van Saab was er met verschillende GM-blokken, waaronder een V6.

2001
De eerste facelift was nog redelijk subtiel en vooral een manier om de auto even iets op te waarderen voor zijn aankomende lange leven. Iets andere koplampen en grille, achterlichten hebben nu niet meer het donkere knipperlichtglas (echt een jaren ’80- en ’90-trend) en als je echt wilde vanaf 2002 ook een dikke V6 diesel van Isuzu. Aangezien de 9-5 er ook als estate was, best een dikke beuker.

2005
Rond 2005 was Saab wel toe aan een nieuwe 9-5, maar technisch was de nood niet zo hoog (alleen een kleine update voor het interieur). Dus kreeg de 9-5 nog een facelift, maar dan wel een hele ingrijpende. De donker getinte koplampen kregen een soort chromen ‘mascara’ en net als bij de Rover werden de bumpers nu wat meer uniform, zonder stootstrips. Aan de achterkant meer van hetzelfde: nieuwe achterlichten en alles is mooi ‘gladgestreken’. Eigenlijk is dit qua tijdloosheid de mooiste iteratie van de 9-5, hij oogt nog steeds aardig vers. Er kwam nog nét een 9-5 van de volgende generatie die eigenlijk veel pakt van de laatste YS3E en het moderner maakt.