Deze racy one-off maakte de weg vrij voor de eerste productie-Dino ooit, de 206 GT. Aan boord was dan misschien een ienie-mini V6’je, hier kwamen flink wat peekaas uit, en de hele auto woog slechts 636 kg bovendien.
Sommige mensen denken bij het horen van de naam ‘Dino’ wellicht in eerste instantie aan die bloedirritante kale meneer die bij de NTR op televisie is. Is dit bij jou ook het geval, sla dan nu met je voorhoofd meermalen zo hard als je kunt tegen je beeldscherm.
Ok, die zijn we kwijt, terzake. Al ruim een decennium gebruikte Ferrari een V6-motor, die door Enzo was vernoemd naar zijn zoon Dino, die in 1956 overleed. Er werd in de jaren ’60 volop met 166’jes en 206 S‘jes (nauw verwant aan de 330 P3) geracet. Op een van deze 206 S-chassis werd de Competizione gebouwd.
Bij de bouw van de auto lag de nadruk op de racegenen, maar dan wel in een straatlegale supercar. Derhalve kwam er dezelfde 1.986,60 cc grote V6 in te liggen die ook in de racers lag, om precies te zijn: een van de drie Dino’s die in 1966 op Le Mans had geracet. Deze had een blokhoek van 65 graden, dubbele bovenliggende nokkenassen, en was goed voor 220 pk, en een redline van 9.000 schreeuwende toeren per minuut.
Hoewel de fundamenten gelijk waren, zag de Competizione er, dankzij een custom carrosserie van Pininfarina, duidelijk anders uit dan de racer waarop hij gebaseerd was. Deze Dino 206 werd onthuld op de IAA (Frankfurt) van 1967, en had geen kilometerteller aan boord. Wel was hij uitgerust met straatbanden en einddempers, en, inderdaad: vleugeldeuren.
De 206 is lange tijd in Pininfarina’s bezit geweest, maar enkele jaren geleden (in 2008) besloot het designhuis de auto aan te bieden aan James Glickenhaus, a.k.a. The Glick. Mocht die naam je niets zeggen: zie alinea 2, zin 1.
In het jaar na de onthulling van de 206 Competizione, 1968 dus, werd de eerste productie-Dino 206 GT gemaakt, met 160 pk en een redline van 8.000 tpm. Tot 1969 werden er 152 geproduceerd. Hierna volgden de 246 GT/GTS en de 308 GT4.
Ben ik nooit echt vergeten.
Nee, deze ben ik echt niet vergeten! Interessant detail zijn de totaal misplaatste vleugels op de voor- en achterzijde. Iets wat deze schoonheid toch echt niet nodig heeft…
Niet vergeten maar ook nooit mooi gevonden, dit i.t.t. de Dino die iedereen kent.
Dat is 1 van mijn all time favourites.
Ik ben hem ook niet vergeten. Zeer leuk ding vind ik persoonlijk !
Nostalgische herinneringen komen boven: hier had ik ooit een (nooit afgemaakt) bouwpakket van. Mét verlichting, revolutionair 35 jaar geleden ;-)
@boxster: lol, bouwpakketten met hele kleine gloeilampjes, de mij ook aan vroeger denken.
Niet vergeten hoor
Zoiets lelijks vergeet je niet zo makkelijk
Chapeau voor Smoke en z’n mooie verhaaltjes, gewoon überhaupt.
En natuurlijk ook te zien in ‘A clockwork orange’.
@Ferry_76: weet je dat zeker?
@betonstaal: Ja zeker! Het was alleen niet de auto waarin de hoofdpersoon rondreed, want dat was deze Probe 16: http://en.wikipedia.org/wiki/Probe_16
Geweldige 2e alinea.
Ps. Mijn beeldscherm is nog heel
Zo mooi kan alleen een lelijke Italiaan zijn.
Ik heb geen t.v..
NTR? Ja daar krijg ik boze gedachten van. Erg boze zelfs! Maar dat komt niet door een zekere Dino, of de televee.. En de crackberry waarmee ik deze reactie post is nog heel. Maar weer OT. Zeer mooie concept car, echt wel!
Van de meeste klassieke Ferrari’s begin ik warm te gloeien maar dit doet me denken aan de Jetsons… Doe mij maar ‘gewoon’ een 206…
Heerlijk! Lijkt op een Ferrari 330 P
Foto 2…. Omdat opstijgend lieveheersbeestje
Blijft een schitterende auto. Sowieso, de tijd van de Dino 206GT en 330SP. Magistraal mooie ontwerpen en de enigen die het echt tegen de GT40’s op konden nemen…
Hoewel ik het gullwing concept erg gaaf vind, zou mijn keuze toch vallen op een Dino 246. Veel beter in balans qua design. En als er 1 ‘Ferrari’ in waarde gestegen is de afgelopen tijd.
Mooiste insect dat ik ooit gezien heb…