In de autoindustrie is de concurrentie moordend, en dus moet je slim zijn om de ander een stap voor te zijn. Dit kan door anderen het werk voor je te laten doen, zoals sinds kort bij Ford gebeurt.
Het idee is even simpel als briljant: in de aanloopfase naar een nieuw model (tot 3,5 jaar voor de introductie) geef je je grote leveranciers de volgende opdracht: haal onderdelen van een concurrerend model uit elkaar, leg ze onder een vergrootglas, toon ons hoe je het beter (lees: goedkoper) kunt doen en je krijgt de opdracht. De enige voorwaarde van de vraagkant: je moet groot genoeg zijn om leverancier hiertoe bereid te vinden. Maar dat is Ford.
In de voorbije jaren heeft Ford zijn benchmarking program twee keer losgelaten: op de volgende generatie Fiesta (2017) en de Focus, aldus een hoge inkoopmanager van de Amerikaanse fabrikant tegenover Automotive News.
Ford selecteert in het kader van het programma één of meerdere essentiële componenten, in het geval van de Fiesta was dit de climate control (of HVAC), waarbij dezelfde systemen van 3 concurrenten onder de loep werden gelegd: “We asked them to tear it down and scrutinize the design, and tell us which designs were most efficient, and how much you think you can build it for“. Op deze manier krijg je nog tijdens de vorming van een nieuwe auto input omtrent kostenbeheersing, in plaats van achteraf, als alles als vast staat.
Het programma was kennelijk een succes, want Ford zegt dat het, na de eerste 2 modellen, ook op andere herdesigns losgelaten zal worden. Dat geloven we wel, het is allemaal gratis kennis als je je leveranciers voor je karretje weet te spannen.
Een kleine kanttekening: aan de aanbodkant moet de markt wel divers genoeg zijn. Er zijn tal van componenten waarbij hooguit 2 of 3 partijen de markt bijna volledig beheersen. En deze miljardenbedrijven (we noemen een Magna, of een Bosch bijvoorbeeld) doen natuurlijk ook zonder dat Ford hen hierom vraagt al de nodige research.
Chinese praktijken gone rogue. Ik weet niet in hoeverre dit tot op heden bekend was bij concurrenten, maar ik denk dat de meesten dit nu in hun contracten met (bestaande en nieuwe) leveranciers zullen dichttimmeren.
@dick1980: Het gaat geloof ik niet over de onderdelen van concurrerende auto fabrikanten. Volgens mij heeft Ford een design van een onderdeel van fabrikant 1 en mogen fabrikant 2 & 3 deze onderdelen uit elkaar halen en kijken of ze verbeteringen kunnen doorvoeren en of er kosten te reduceren zijn op die onderdelen. Lijkt me meer te gaan om de concurrentie onder de verschillende toeleveranciers te verhogen waardoor er goedkopere en betere onderdelen geleverd kunnen worden.
@dick1980: Iedere fabrikant haalt de producten van z’n concurrenten uit elkaar, en dat weten ze allemaal van elkaar. Daar is niets Chinees aan. VAG heeft vast een modelletje (of wat ervan overschiet) staan van elke MB, BMW, Hyundai, Kia, Fiat, Peugeot, Opel, etc… die op de markt komt.
Japanners hebben het jarenlang gedaan, door Europese auto’s te bestuderen. Uiteindelijk hebben de Japanners de vruchten geplukt, zie het resultaat. Nu is het de beurt aan de Chinezen en een aantal anderen en eerlijk gezegd kijk ik er niet van op het is vanzelfsprekend.
En blijkbaar werkt het heel snel en efficient aangezien we al 1000 jaar op de nieuwe mondeo wachten alsmede de gefacelifte focus, prutsers
@ropp: En het interieur is er ook nog steeds niet op vooruit gegaan, wat een 90s clusterfuck + groot scherm zeg …
@ropp: We ?? spreek voor je zelf aub, ik zit niet op een Ford te wachten ;)
@bofkont: Een Mondeo misschien niet, maar persoonlijk denk ik dat (bijna) elke merk wel iets leuks heeft staan.
Ford Expedition, Raptor, Mustang om maar iets te noemen, vind ik wel leuk spul.
@maserati911: Zat wat te dollen, een ST en RS kan ik zeer waarderen, om nog maar niet te spreken over de GT, geweldige wagen.
Misschien een verrassing voor Ford, maar de meeste tier-1 leveranciers doen dit al jaren.
De meeste grote leveranciers hebben hier speciale afdelingen voor met engineers die de hele dag niets anders doen dan kijken naar wat andere OEM’s aan het uitdenken zijn.
@Hubert: Da’s toch hoe concurrentie bedoeld is? Met z’n allen proberen beter te zijn dan de ander, en zo profiteert iedereen!
@Jochempie:
Precies, en Ford breng het als iets unieks en alsof ze het zelf bedacht hebben.
@Hubert: Ik snap er ook weinig van. Ik ging er eigenlijk vanuit dat de eerste eigenaren van een voertuig dat net op de markt is, de concurrerende automerken zouden zijn, om ‘m helemaal uit elkaar te halen, da’s toch logisch? Ik zou het ook aanmoedigen, als autofabrikant zijnde. Stel je voor, ik ben Ford, dan stuur ik m’n Ka/Fiesta/Focus/Mondeo als eerste (en uit respect) naar bijv. Volkswagen, Opel, Renault, Peugeot, Citroen etc etc.. Ze komen er toch wel achter, dan kun je het beter zelf nog enigszins sturen hoe ze de info over je nieuwe voertuig krijgen.
Dus Ford vertelt met trots dat ze ’toeleveranciers benchmarken’.
Wat ze feitelijk doen is toeleveranciers tegen elkaar uitspelen, maar dat klinkt natuurlijk minder chique.
Nieuw is het echter niet. In de 90’er jaren leed de Europese auto-industrie enorm onder de veel hogere efficiency van de Japanners (zowel qua bouw- als ontwikkelingsprocessen).
De korte termijn oplossing was: goedkoop inkopen. En dus maakten VW en Opel geen ruzie over slimme ontwerpers maar om de diensten van superinkoper (lees: leveranciers uitwringer) Lopez…
De hele Europese industrie ging mee in die gekte – ik heb ooit eens gelezen dat een schokdemper voor een B-segmeter destijds werden ingekocht voor 17 gulden (daar kocht je bij de Halfords niet eens een goeie fietspomp voor). Dat de kwaliteit van Europese wagens in de 90’er jaren matig was, spreekt voor zich. Opel heeft in de 90’er jaren zijn Duits degelijke kwaliteitsimago toch wel een beetje verloren. Hoe VW dat lot heeft kunnen ontlopen is voor mij nog steeds een raadsel.
Supplier benchmarking – een gevaarlijk spelletje als je het mij vraagt.