Sommige auto’s kloppen als totaalpakket nu een maal meer dan andere auto’s. De Alpina B10 doet daar een schepje of 5 boven op.
Een tuner is een tuner. Een tuner neemt een model bij de kladden, geeft het meer vermogen, meer luxe, grotere wielen en wat andere technische aanpassingen. Er zijn voldoende tuners al langere tijd bezig met BMW modellen. Denk aan G-Power, Hartge en AC Schnitzer. Alpina wordt altijd meer gezien als fabrieks-tuner. Maar dat is BMW Motorsport toch eigenlijk al? Volkomen correct. Alpina, beste dames en heren, dat is iets anders.
Het begon in 1962. Burkard Bovensiepen is met name autogek. BMW heeft zijn voorkeur. De BMW Neue Klasse is nog niet eens zo gek lang op de markt of Burkard vindt dat het wel een stukje sneller mag gaan. Hij ontwikkelt samen met Weber carburateursets voor de 1500. Paul Hahnemann, technische man bij BMW, is erg onder inddruk. Sterker nog, hij laat zelf een kit monteren op zijn 1502. Onder de managers van BMW duurt het niet lang voordat ze allemaal hun BMW hebben voorzien van opvoersetje van Alpina. Wederzijds respect is geboren.
Ondanks dat Alpina tegenwoordig de fabrikantstatus heeft, begon het wel degelijk als tuner. Met name de 3.0 CS modellen en 2002 zijn gewillige objecten. Het recept van Alpina’s is dan eigenlijk al bekend. Een doorontwikkeld onderstel, verfijnde rijeigenschappen, meer vermogen en koppel en misschien nog wel het meest herkenbaar van Alpina, de Dekoset. De striping wordt door velen verfoeid (elke Alpina is ook zonder te bestellen) maar het is een traditie welke eigenlijk in ere gehouden dient te worden. Het zelfde geldt voor de 20-spaaks velgen van Ronal, die tot op de dag van vandaag eronder zitten.
In de jaren 70 bouwt Alpina een naam op op de internationale circuits. In diverse klasses worden de titels binnengehaald. In 1983 verkrijgt Alpina zijn eigen fabrikantenstatus. Alpina’s hebben sinds 1983 hun eigen typegoedkeuring, zoveel verandert Alpina aan bestaande BMW’s. In 1988 stopt Alpina compleet met motorsportactiviteiten om zich enkel en alleen toe te leggen op het ontwikkelen en produceren van BMW’s. Tot zover de geschiedenis van Alpina.
Sommige generaties automodellen kloppen gewoon. Vaak hoef je ze maar aan te duiden met de fabriekscode en de gemiddelde autofiel weet precies welke auto je bedoeld. W124, 993, GC8, R34, DC2, FD3S en natuurlijk de allerbelangrijkste: 939. De meest tot de verbeelding sprekende generatie is wellicht de E39. Geen sportwagen, geen hot hatch, geen muscle car. Gewoon een huis,- tuin- en keuken sedan.
E39 staat voor de vierde generatie van de 5 serie. Ondanks dat het een typisch kind van de jaren 90 is, begon de ontwikkeling al in 1989. Het design van de E34 opvolger werd in 1992 gekozen. Het ontwerp van van Joji Nagashima werd aangehouden. Designchief Chris Bangle kon er niets meer mee doen.
Gelukkig maar, want de lijnvoering van Nagashima was uiterst subtiel. Het was duidelijk te zien dat dit de opvolger was was van de E34. En op het eerste gezicht zou je kunnen denken dat het een facelift is. De koplampen zitten nu in een behuizing en de achterlichten zijn kleiner. Maar er gebeurde meer. De E39 groeide in lengte zo’n 5 centimeter, terwijl de wielbasis met 6 centimeter groter werd. In combinatie met de ver naar voren geplaatste voorwielen leverde het een zeer sierlijk profiel op. Ook de in 1997 geïntroduceerde stationwagon variant ‘Touring’ mocht er zijn.
In technisch opzicht was het ook evolutie. De BMW 5 serie was uitgerust met wat BMW noemt: standaardaandrijving. En het was ook de standaard. Een atmosferische zes-in-lijn of V8 met een automaat of handbak die de achterwielen aandreef. Precies zoals het heurt.
Maar het meest bijzondere aan de 5 serie was nog wel de bouwwijze. De E39 is nog zo’n auto die door de fabrikant, al dan niet bedoeld, te goed is gemaakt. Een van de redenen waarom de E39 zo goed is komt namelijk door de obsessie voor veiligheid. Niet dat de E34 niet veilig was, maar de Volvo 850 en Saab 9000 hadden nieuwe maatstaven gezet. BMW werkte met een speciaal CAD-systeem om de structuur van de koets te ontwikkelen. De monocoque was een stuk steviger, maar ook zwaarder. Om dit op te vangen werd het complete onderstel uit aluminium opgetrokken. Qua elektronica leunde de E39 sterk op de E38 7-serie.
Uiteindelijk werd de E39 niet veel zwaarder dan de E34, het chassis woog in direct vergelijk zo’n 10-20 kilogram meer. Een minimaal percentage, in tegenstelling tot de toegenomen stijfheid. Deze nam toe met maar liefst 42%! Dit zou zijn uitwerking hebben op de rij-eigenschappen. Nu waren de voortekenen sowieso goed voor de E39.
Nu moet er wel een aantekening worden gemaakt dat er een verschil is tussen de zes en achtcilinder E39’s. De zescilinder modellen (520i, 523i, 528i, 525td en 525tds) hadden een nieuw tandheugel stuurinstallatie, terwijl de V8 modellen (535i en 540i) het oude systeem van de E34 hadden. Dit betekent dat er wel degelijk een merkbaar gevoel was in stuurgevoel en precisie. De E39 met V8 reed niet slecht, maar was minder verfijnd in stuurrespons en gevoel.
Maar wat maakt de E39 dan zo goed? Eigenlijk precies waarom Die Mannschaft zo goed is: ze laten eigenlijk geen steken vallen en kunnen op essentiële punten enorm excelleren. Voor de E39 gold exact hetzelfde. Zoals vermeld was het weggedrag uitstekend. Een E39 was zeer comfortabel zonder zompig of wollig te worden. Onderstel en stuurwiel voorzagen de bestuurder voldoende om te laten weten wat er gebeurde. De motoren liepen zijdezacht, ook de instap 520i was een pareltje. Het geluid dat de cabine binnenkwam was een aangenaam turbine-achtig gehuil dat licht in intensiteit toenam naarmate je meer gas gaf.
De cabine zelf was overigens van uitstekende kwaliteit. Zelfs een basis 5 serie met stoffen bekleding zag er goed uit van binnen. Kun je nagaan wat er gebeurde als je de opties ging aanvinken. Alles was opgetrokken uit mooie materialen en nergens had je het geval dat er bezuinigd was. Het enige écht grote minpunt was het gebrek aan beenruimte achterin. Voor twee kinderen prima, maar met 5 volwassenen zat je er niet lekker in. Dan koop je maar een Espace. Of een 7-serie.
Tegenwoordig lijken de Duitse Drie dicht bij elkaar te zitten, terwijl het lijkt alsof de E39 lichtjaren verwijderd was van de concurrentie. Is dat wel correct? Ja en nee. Audi was aansluiting aan het zoeken met de A6 C5 en slaagde daar deels in. Die andere gedoodverfde concurrent, de Mercedes-Benz E-Klasse liet het ook een beetje afweten. Te meer de W210 generatie gezien werd als een mindere dan zijn voorganger, de legendarische W124 en W123. Twee concurrenten die zich konden meten met de E39 werden compleet genegeerd door het kopend publiek. De Jaguar S-Type en Lexus GS waren uitstekende auto’s. Maar van 1995 tot 2003 was er maar één vedette in zijn klasse. Dat was de E39 5 serie.
Je zou denken dat de filosofie van Alpina en de briljante basis van de E39 dus garant staan voor een uitermate competente automobiel. Dat klopt helemaal. Uiteindelijk zijn er 5 verschillende uitvoeringen gemaakt.
Alpina B10 3.2
Tegenwoordig is een Alpina gebaseerd op het topmodel ónder het M-model van BMW. Vroeger had Alpina ook middle-of-the-range modellen, een beetje zoals de ’43 AMG’ modellen van Mercedes. Bij de E39 begon het met de Alpina B10 3.2. Zoals de typeaanduiding verraad ligt er een 3.2 motor onder de kap. De basis daarvoor was de 2.8 zes-in-lijn. Dit type laat zich omschrijven als een supersmeuïge en soepele naaimachine. Met 260 pk en 330 Nm is het geen strepentrekker (0 – 100 duurt 6,5 seconden) maar de topsnelheid was niet begrensd: 260 km/u.
Alpina B10 4.6
Dit is de absolute verkoopknaller van Alpina geweest. Dat had meerdere redenen. De eerste was het ontbreken van een M5. Toen de 540i op de markt kwam vond BMW het wel prima, eigenlijk. Die liep al 250 km/u en had al 286 pk. Hoe veel meer heb je nodig? 340 stuks, zo zou blijken. De Alpina B10 was in Duitsland een klein hitje. Ook toen de M5 op de markt kwam, bleef de B10 onverminderd populair. Hoe dat kwam? Simpel: het karakter.
Tegenwoordig zitten en M en Alpina wat dichter bij elkaar, maar vroeger waren de karakters meer uitgesproken. Een BMW M was puur en een beetje hardcore zelfs. Handbakken, atmosferische motoren met een hoog specifiek vermogen, niet al te veel elektronica, relatief licht (gezien de concurrentie), circuitwaardig, achterwielaandrijving en vlijmscherpe reacties op stuurwiel en gaspedaal. Eigenlijk alles wat de BMW X6 M niet is.
De B10 was anders. De automaat (Steptronic werd Switchronic) werd gerekalibreerd. De bak was ietsjes sneller, maar had vooral soepelere overgangen. De 4.6 motor werd getuned voor veel koppel onderin. In real life was een B10 veel beter bij de les dan een M5 (tenzij je twee keer terug schakelde, uiteraard). In de Alpina kon dat ook, maar het was niet nodig. Op een golf van koppel kon je je met gemak voort bewegen in het verkeer. Sterker nog, moeiteloos was je flink sneller dan iedereen om je heen. Misschien wel de grootste kracht van Alpina. De prestaties waren meer dan uitstekend. De eerste serie B10 V8 had een 340 pk en 470 Nm sterke 4.6 liter motor. Daarmee ging de B10 in 5,9 seconden naar de 100 km/u om door te accelereren naar een topsnelheid van 275 km/u. Van de B10 V8 zijn er iets meer dan duizend stuks verkocht. Een ongekend hoog aantal voor een Alpina.
Dat blok was dusdanig goed dat BMW bij Alpina aanklopte om het eventjes te lenen. BMW was zelf bezig met de performance uitvoering van de X5. Het E39 M5 blok pastte prima in het chassis, maar niet bij het karakter. Daarbij zou het lastig worden om een automaat te koppelen aan de hoogtoerige 4.9 liter motor. Kortom, de V8 van Alpina paste véél beter bij het karakter van de X5 4.6is, samen met de Zuid-Afrikaanse 325i 2.7 de enige BMW met Alpina motor.
Alpina B10 3.3
In 2000 kreeg de E39 van BMW een lichte facelift. Het meest in het oog springend waren de Hella koplampen met ‘corona-ringen’ en eveneens Hella achterlichten met diodes. Ook qua motoren wijzigde het een en ander. De 528i werd vervangen door de bijna 40 pk sterkere 530i. Om het gat met de 3.2 te vergroten werd de zes-in-lijn 100 ceeceetjes groter. Het vermogen steeg naar 280 pk en het koppel maar liest 340 Nm. Top. Dit type is zeer zeldzaam te noemen. Er zijn er ongeveer 125 stuks van gebouwd. 70 Stuks daarvan waren een Touring.
Alpina B10 V8 S
De Alpina B10 V8 bleef ook na de facelift onverminderd populair en kon je nog gewoon bestellen. Het absolute snoepje van de Alpina range is toch wel de laatste iteratie van de B10, de B10 V8 S. Nog altijd was deze auto gebaseerd op de 540i, maar het blok was dusdanig aangepast dat je kunt spreken van een ‘nieuwe motor’. Het blok was nu 4.8 liter groot en leverde met 375 pk slechts 25 pk minder de M5, het koppel met 470 Nm mag er ook zijn. Qua acceleratie zat de B10 S (5,4 seconden) vlak achter de M5 (5.2 seconden), maar de topsnelheid lag met 284 km/h aanzienlijk hoger.
De motor van deze Alpina werd ook gebruikt in die andere Alpina, de Alpina Roadster V8 S. De Z8 werd niet onthaald als de beste auto in zijn klasse vanwege het feit dat het geen sportwagen noch een cruiser was. Bij Alpina maakte ze de keuze om de V8 S Roadster meer comfort en gebruiksvriendelijkheid mee te geven. Ondanks het feit dat de V8 S Roadster strikt in gelimiteerde aantallen werd gebouwd (niet meer dan 555) was deze bijna 5 keer populairder dan de B10 V8 S. 187 stuks werden er gebouwd.
Alpina D10 BiTurbo
In 1999 kwam de 530d op de markt. De 530d was de eerste vernieuwende diesel voor BMW, de 525td(s) was behoorlijk verouderd. Eind jaren 90 ging elke fabrikant (op VAG na) zich bezig houden met commonrail diesels. Tegenwoordig is dat gemeengoed, maar de verfijnde inspuiting onder hoge druk (via een soort rails, vandaar de naam) was een enorme vooruitgang. Niet zozeer qua prestaties, alhoewel die uitstekend waren. Neen, de diesel kreeg dankzij de commonrail manieren. Combineer dat met een zes-in-lijn en je hebt een automobiel snoepje. In de E39 530d resulteerde dit in 184 pk en 400 Nm, 440 Nm zelfs als je ging voor de steptronic variant.
Alpina had zich het er makkelijk af kunnen maken. Bodykitje erop zetten, monsterlijke velgen monteren en een chipje plus sportuitlaat en klaar. Maar ook hier werd de auto compleet uit elkaar gehaald en herontwerpen. De 2.9 liter diesel had twee turbo’s (jaren voordat de 535d op de markt zou komen). Het resultaat was niet misselijk. Een maximum vermogen van 245 pk en een maximumkoppel van 500 Nm zijn nog steeds meer dan uitstekende waarden. De topsnelheid bedroeg 254 km/u (251 voor de Touring). Vergeet niet dat een auto als een E300 Turbodiesel of A6 2.5 TDI behoorlijk snel was, voor een diesel. De Alpina D10 was gewoon snel. Punt.
Ondanks de verschillende karakteristieken per model delen ze wel een eigenschap. Ze geven de bestuurder nimmer het gevoel dat er niet voldoende reserves zijn. Al bij weinig toeren zijn Alpina’s al bij de les. Je hoort dat er een (verdomd gave) verbrandingsmotor voor je aan het werk is, maar storend wordt het nooit. Ondanks dat een ‘M’ product sneller op de 100 zit zul je er in de ‘M’ ook harder voor moeten werken. Een Alpina kan het keer op keer. Zonder probleem. Dan is er het stukje topsnelheid. Alpina’s gaan hárd. De combinatie van slimme aerodynamische eigenschappen en hoog vermogen zorgen dat de gemiddelde B10 op zijn sloffen 270 haalt. Je voelt precies wat er op dat moment gebeurd. Maar ook dan kun je gewoon een gesprek voeren of naar Greatest Hits van Al Green luisteren.
In Juni 2003 rolde de laatste E39 in Buchloe van de band. Althans, de sedan-uitvoering. De Touring zong het nog even uit tot begin 2004. Bij Alpina waren ze al bezig met de voorbereiding van de opvolger, de B5. In karakter was dat een ander type auto. Geen handgebouwd blok meer, maar gewoon een BMW 4.6 motor met een kompressor erop. Een bijzonder indrukwekkende automobiel, maar een totaal ander karakter dan de B10. De gewone BMW E39 is misschien wel een van de fijnste auto’s ooit gebouwd. De Alpina B10 E39 was de fijnste tot de macht 5.
Leuk verhaal!! Kan deze artikeltjes altijd wel waarderen!
@jobberns: Si. Willem for president !
Toevallig vandaag bij 2 e39ers wezen kijken, bij een BMW “specialist”. Ben niet fatsoenlijk geholpen of aangekeken en de ene e39 deed het niet en de anders was ook gaar. Terwijl de advertenties heel anders doen vermoeden. Oh, het was Jonkers in Waardenburg.
@sanderm3: die heeft normaal goede auto’s staan. Is een BMW specialist.
@sanderm3: ze zijn ook al minimaal 13 tot 20 jaar oud he!
@thomasthomas: Ja und? Dan hoeven ze nog niet verziekt te zijn persé. Mijn Audi is nu ook 17jaar oud. In perfecte staat, technisch en extern ook.
@sanderm3: irritant is dat hè, dat je nieteens aangekeken wordt. Omdat er elders in het bedrijf meer marge wordt gepakt dan op jou. Mijn werkgever zegt altijd;” een kleine klant goed behandelen, kan ervoor zorgen dat een hele grote klant binnenhaalt”
@sanderm3: maakt tegenwoordig niet meer uit of je naar een BMW dealer gaat of naar een “specialist” ze hebben het allemaal hoog in der bol
@bmwpowerm5: Dat kan ik zeker niet beamen, ik kom bij twee verschillende dealers in diverse fillialen in Rotterdam e.o. en ze zijn altijd zeer vriendelijk naar mij, ook al kom ik op m’n gympen. En ook andere bezoekers worden direkt geholpen. Ook grappig is dat beide zaken ‘grijze mannetjes’ achter de balie hebben met verstand van zaken en geen telefoniste/receptioniste achtige taferelen die alleen koffie aanbieden.
@bmwpowerm5: Onzin, is maar net waar je komt.
@sanderm3:
Dingen staan voor een scheet en drie knikkers op elke straathoek ..
@lincoln: klopt maar ik hoef geen dichtgekitte bak zoals vanmiddag (Compleet witte kitspuit gebruikt voor het koelvloeistof tankje). Losse draden, en en een instrumentarium waarvan de verlichting half uitvalt, en de kofferbak niet meer opengaat, koplampfittingen gebroken etc etc.
@sanderm3:
Komt vanzelf wel een mazzeltje op je pad .. en mazzeltjes ga je niet bij dealers vinden iig ..
@sanderm3: ga een keer kijken bij auto Han ik heb daar mijn e39 530i gekocht en ben super geholpen en heb er een heerlijke auto aan overgehouden
@gecko: Heb helaas geen autohan centen, die vraagt gewoon TE veel. Zijn mooie exemplaren dat wel ja.
@sanderm3: dat klopt, auto’s hebben vaak lage kmstand, kocht de mijne met 72k op teller staat nu net 108k op gebruik hem niet veel maar tovert toch elke keer een vette smile op mijn gezicht
@sanderm3: ik wil mijn E39 M5 verkopen omdat ik binnenkort nog een dochter krijg en het gewoon niet praktisch meer is nu. Laat maar weten als je geïnteresseerd bent! Ik zal je normaal behandelen hoor ?
@careltje: Ik zou wel willen. Alleen veels te ver boven budget in aanschaf en onderhoud.
@sanderm3: mijn 530i met m-pakket en handbak staat te koop. Wellicht interessant voor jou?
@z4coupe30si: prima, kan ik mn Audi inruilen? Ik gok van niet.
Ooit komt er 1, wat een geweldenaar. Oh en van al die fabriekscodes word ik helemaal moe want nee die ken ik niet allemaal want die boeien me niet zoveel.. Noem het beestje gewoon bij zijn naam aub..
@pinut187: He, gelukkig nog iemand die het wat dat betreft met me eens is. Van die genoemde codes kende ik alleen de 993 en de R34. Van de W124 wist ik dat het een Mercedes moest zijn, maar geen idee welke. De rest zegt me helemaal niks, en heb ik moeten opzoeken. Bij de 939 kwam ik trouwens alleen Ducati’s (en niet autogerelateerde onzin) tegen.
-Edit: Nope, 939 is wel degelijk een fabriekscode-
@pinut187: De fabriekscode wordt gehanteerd om een generatie te benoemen. Een Porsche 911 is er van 1964 tot heden. Gebruik je de fabriekscode 996 dan weet je dat het type van 1998 tot 2004 bedoeld wordt. Het is dus in principe de naam van de auto.
@willeme: Eigenaardig toch eigenlijk? Noem je het een Golf III, IV, V dan snapt iedereen wat je bedoelt. Noem je het 964, 993, 996 dan wordt het allemaal te moeilijk.
@willeme: ja, ik begrijp het wel vooral bij de 911 is dat zo, maar ik kan/wil ze gewoon niet allemaal onthouden. Bij de 5-serie zou je ook de generatie aan kunnen geven dmv van een nummer of de jaartallen van productie ipv al die fabriekscodes..
Heb twee Tourings gehad. Oxford Grün en Aspen Silber. Zoals op de foto met de 17″ kruispaak velgen met velgbed. Perfecte wielen voor eronder. Nog steeds een erg mooie verschijning deze auto’s. Brouwkwaliteit en interieur gewoon beter en mooier dan de E61.
Ben momenteel aan het kijken voor een M5 voor erbij. Avusblauw of Zwart.
@cpp1: heb ze allemaal gehad, E39, E60, E61 en nu F11, minimaal 6 cilinders. De E39 is een van mijn favoriete , de E60 daar en tegen moest ik heel lang aan wennen, dat design. De F modellen kloppen weer helemaal , en met name het interieur. Dit was bij de E39 al top, de E60 interieur nooit mooi gevonden.
Maar een Alpina staat wel echt op mijn verlang lijstje, en die gaat er zeker nog een keer komen
Volgens mij had BMW steptronic en Alpina switchtronic ;)
Voor de rest super leuk stuk om te lezen
@bmwpowerm5: correct!!
@bmwpowerm5: Dank! Ik heb het even aangepast. Al die ’tronics’ ook altijd ;)
Yep die mij de van de laatste foto maar
-edit: dank u, is inmiddels gefixt-
Weet zo’n ongelooflijk willeme artikel, waar haald hij de gedetailleerde kennis vanaf?
@spidermann: Internet ;)
@bofkont: Er staat meer informatie in het Autovisie Jaarboek van 18 jaar geleden ;).
@willeme: Die heb ik ook nog wel liggen ergens ;)
Maar her en der op het internet staat gewoon heel erg veel info, zie het alleen maar te vinden/bundelen.
Mooi stukje info dit artikel dat absoluut!
@bofkont: Thanks!
E39 beste BMW ooit ??
Yep .. daar teren ze nu nog op ..
Leuk weetje ..
Nokia (de modernste toko van dat moment) zou wel effe de audio doen ..
150 man erop gezet met moeilijke brillen ..
Anyway .. omslachtiger en beroerder zijn geluidsdragers niet geweest ..
@lincoln: Leuk weetje inderdaad.
Heb zelf een E39 en op zoek geweest naar een upgrade. Op YT zie je dan dat er best over is nagedacht inderdaad. Heb ook een andere auto uit die tijd en ook daar is de audio, ondanks aanduidingen als premium enz, maar matig.
@lincoln: je 528i rijdt nog steeds als een zonnetje neem ik aan…? ;)
Binnenkort hier ook…
@Emile_benz ..
Leuk boef ..
dat toen al ouderwetse blok draait nog zo mooi soepel ..
Met 260k op de teller nog geen druppel olie kwijt geraakt ..
Prachtig, prachtig, prachtig!
Deze tekst print ik uit en bewaar ik om later nog een paar keer te lezen, erg interessant!
@vetnek: je kan hem ook opslaan :)
“Ondanks dat BMW tegenwoordig de fabrikantstatus heeft, begon het wel degelijk als tuner.”
Wist niet dat BMW ooit een tuner was… ;)
Toen ik deze auto voor het eerst in ’97 in Den Haag zag rijden zat ik de volgende dag meteen bij de BMW dealer. Had toen een 528i in cosmos schwarz besteld, met lederen interieur en de driedelige BMW (BBS) velgen zoals op de foto. Nooit spijt van gehad. Later ook nog een 530d gehad. Prachtige auto’s. Denk er nog weleens met weemoed aan als ik ze rond zie rijden. Vanaf het moment dat dat ding uit de fabriek kwam rollen was het een instant classic. Nu, 20 jaar na dato, kunnen die auto’s nog prima mee en zien ze er nog steeds niet gedateerd uit.
Kijk, dit soort artikelen doen mij nou goed, petje af. Informatief, leerzaam, stukje historie erbij.
Wist niet dat de 4.6is x5 een Alpinamotor gebruikt.
Mooie auto’s die Alpina’s. Alleen (ff zeiken) die koeienletters op de kofferdeksel mogen ze weglaten.
@donemilio: Vind ik ook heel erg lelijk. En die velgen mogen ze ook wel eens vervangen door wat moderners. Die saaie, zilveren 20-spaaks dingen hebben we nu wel een keer gezien…
Maar wat pas écht heel erg lelijk is, is die striping! Dat kan gewoon echt niet. Een auto neerzetten als heel verfijnd, comfortabel, snel en gesofisticeerd, en er dan vervolgens zo’n ordinaire tokkie-striping op plempen, daarmee verpest je echt de hele auto. Smakeloos. Echt geen gezicht…
@willeme: er is na de facelift ook een B10 3.3 geleverd. Deze verving de 3.2.
Helaas zijn deze i6-modellen het zeldzaamst. Er staan momenteel twee V8S-jes.
En een ander voordeel van de B10: ook switch tronic leverbaar in plaats van enkel handbak zoals bij de M5.
-edit: dank u, is inmiddels gefixt-
Heerlijk artikel weer! Persoonlijk vind ik de E38 nóg begeerlijker dan de E39, al is zo’n Fünfer die door Alpina onderhanden genomen is ook een echte wannahave.
Tijdloze auto’s ook, maar dat geld voor wel meer auto’s uit dit tijdperk. Qua luxe en comfort doen ze weinig onder voor de huidige generatie auto’s, qua beleving zijn ze veel leuker.
Heb een 520i E39 als mijn eerste auto gekocht en hij is super!
als ik me niet vergis is de motor van de 123d ook gelijk aan de e90/91 d3 biturbo… maar de 123d was wel eerder wss
Ik begrijp de preoccupatie met de E39 niet zo erg, vind er qua uiterlijk niet veel, nogal een auto voor 60-plussers. ’t Zijn wel fijn rijdende auto’s. Mn vroegere baas heeft er twee gehad, eerst een 528i, daarna een 523i, beide automaten. Afgeladen met luxe (high executives), zeer geschikt voor heren op leeftijd :-)
@amghans: E39 is nooit geleverd als high executive.
@bofkont:
Dan heeft mn baas die zelf gecreëerd door flink op de optielijst te vinken. Een soort High Executives avant la lettre, zeg maar . . . :-)
@amghans: Dat kan zeker, een executive is nog vrij kaal zelfs, de optie lijst van de E39 was heel erg lang.
-edit: dank u, is inmiddels gefixt-
(Voila, nu even verder lezen en genieten )
Mooi verhaal. Leuk leesvoer
Heerlijk verhaal weer. Meteen weer op autoscout.
Leuk artikel weeral!
…geen tijd om meer te typen want moet nu echt B10ers gaan zoeken op mobile.de en andere…
Ik heb een Alpina B10 3.2 Touring gehad en een 520i (barrel met 3 ton op de teller). Het is inderdaad een tijdloos vormgegeven auto met een prachtig tijdloos interieur. In de jaren ’80 en het begin van de jaren ’90 zag je nog wel eens auto’s met een totaal onsamenhangend interieur en een middenconsole die uit een chaotische cascade van knopjes en dingetjes was opgebouwd. Bij de E39 is alles geïntegreerd en vormt het een gebruiksvriendelijk en esthetisch geslaagd geheel.
Het grootste gebrek van de B10 3.2 vond ik het gemis van een 6-bak, die zou de auto een stuk vlotter gemaakt kunnen hebben. Je moet echt doorjengelen tot 6500 toeren om er vanuit stilstand snelheid uit te halen. Wat kortere verhouding van de tweede t/m vijfde versnelling in combinatie met een zesde versnelling zou beter zijn geweest. De 520i is ook wel een leuk ding en nodigt uit tot toeren maken. Dankzij de zescilinder zit er een leuk geluid in.
Wat betreft onderhoud en degelijkheid heb ik veel meer vertrouwen in in de BMW’s van na 2003. Zowel met de E90, E60 (340.000km) als E63 heb ik uitstekende ervaringen. Ik had met de E39’s veel meer gezeik terwijl de E60 die ik nu heb meer kilometers heeft gereden en ouder is dan de B10 toen ik die nog had. De Touring was ook echt een rammel- en kraakbak. Ik heb heel wat uurtjes gespendeerd aan het kraakvrij krijgen van het interieur door op allerlei mogelijke plekken vilt aan te brengen tussen plastic interieurdelen en het leer.
Oeh die groene is wel heel lekker
@willeme top stuk prachtig! Bekende info maar heerlijk om te lezen! Complimenten weer maat :-)
Voor een echte…….Auto Leitner
@zesinline: Samen met autohan/ 500e / premiumclassic zijn dat de betere adressen, maar x2 zo duur.
En ook bij deze adressen zou ik alsnog een aankoopkeuring laten doen, laatste paar jaar toch wat teveel gelezen wat me niet aanstaat van diverse betrouwbare bronnen.
Tijdens mijn zoektocht ook op zoek geweest naar een Alpina. Helaas stond er 4,5 jaar geleden niet veel moois te koop. Wel toen een mooie E39 M5 gekocht en die destijds gekocht, welke ook helemaal geen straf is natuurlijk.
Bleek de goedkoopste wagen te zijn qua onderhoud die ik ook gehad heb. E39’s zitten zeer degelijk in elkaar. Toen onze eerste kleine zich melde bleek de M5 toch wat aan de kleine kant met de kinderwagen, dus een E39 530iA touring erbij gekocht. De wagen is in alles verschillend met de M5 (enigste overeenkomst is het navigatiesysteem en het embleem), behalve dat ook deze weer zalig rijd zonder kraakjes what soever. Gewoon erg degelijk gebouwd………..
@willeme
Dank je wel!
Ik vond je reacties altijd al uitstekend.
Blij dat je bent gaan schrijven!!
Heerlijk de E39 is veruit mijn favoriet van de 5 serie reeks, maar dan wel vanaf de facelift 530i.
Een 520i is maar een erg matige motor met weinig puf onderin de toeren.
Mooie auto de E39, helemaal als Alpina of M5. Ik heb er in het verleden eens over gedacht er 1 te kopen echter de E39 bleek vrij smal van binnen en sowieso te krap voor een twee meter mens als ik. Nu doe ik het dan maar met een Mercedes E-klasse met M5 (E39) prestaties;-)
Het artikel deed mee trouwens denken aan de E34 B10 Biturbo. Die had 360 pk en haalde bijna 300 km/h. En dat al in 1989. In de E39 serie heeft Alpina dat geweld met de veel recentere B10 V8 S amper weten te overtreffen.
Het blijft een van de mooiste BMW’s ging er altijd eentje kopen ‘ooit’ is er nog niet van gekomen, zal er ook wel nooit van komen. Een paar jaar terug zag je de leeftijd van die dingen nog niet, nu zien ze er toch echt wel oud uit.
Hoe is het mogelijk dat mijn Alpina uit 99 origineel een 3.3 motor heeft terwijl deze motor volgens het artikel pas in 2000 is geïntroduceerd?