We ontdekken de Lamborghini Espada, een auto die bewijst dat Lamborghini meer kan dan alleen maar die-hard tweezits sportwagens bouwen.
Ferruccio Lamborghini was een man die luisterde naar zijn klanten. Dat was in tegenstelling tot een zekere heer E. Ferrari, die er een paar jaar eerder voor had gezorgd dat Lamborghini als automerk ontstond, door niet te luisteren naar de wensen van Ferruccio. En dus begon Lamborghini aan de ontwikkeling van de Espada toen zijn klanten vroegen om een ruimere, dagelijks bruikbare auto. Lamborghini was nog een jong automerk, met als enige modellen op dat moment de Miura en de 350GT en 400GT.
De naam Espada is overigens een verwijzing naar het zwaard van de stierenvechters, zoals aan het logo ook te zien is. Zoals we van Lamborghini gewend zijn heeft elke naam een bepaalde link met stieren of stierenvechten. De Espada was het zwaard waarmee de stier aan het einde van het gevecht de doodssteek kreeg.
In 1968 bracht Lamborghini, dat tot dan toe alleen échte sportauto’s had gebouwd, de Espada op de markt. Een forse GT met genoeg ruimte voor vier volwassenen aan boord, getekend door Marcello Gandini die werkzaam was bij Bertone. Gandini had goed gekeken naar twee conceptcars die hij net daarvoor had getekend. Als eerste de Lamborghini Marzal, een futuristisch concept met transparante deuren. De tweede concept was de Jaguar Pirana by Bertone, op basis van de E-Type. Gooi deze twee auto’s in de blender en je hebt weinig fantasie nodig om bij de Espada uit te komen.
De lange, lage neus was mogelijk doordat Lamborghini de V12 een relatief korte slag heeft gegeven. Daardoor was het blok redelijk compact en kon de lage neus gerealiseerd worden. En of je de lijnen nou fantastisch vindt of juist grondig haat: je kan niet ontkennen dat het een heel eigenzinnig, extreem ontwerp is. Persoonlijk vind ik het typisch een Lamborghini: indrukwekkend en bizar, zonder beeldschoon te zijn. Als je gaat tanken, bespaar je dan een zoektocht naar de tankdop. Of eigenlijk, tankdoppen. Onder de zwarte roosters in de achterste raamstijlen is namelijk aan beide kanten een tankdop te vinden.
Het interieur van auto’s uit deze tijd is altijd om te smullen. Zo ook in deze Espada, voorzien van twee kleuren leer en vol met hout. Knoppen en meters zijn er in overvloed, de versnellingspook is van hout, op een metalen steel. Alles is massief en relatief zwaar om te bedienen. Het houten stuurwiel komt flink op je af, maar oogt wat sportief in verhouding tot de rest van de auto. De Espada is gebouwd in drie series, waarvan de eerste werd gebouwd van 1968 tot 1970. De auto die wij bij ons hebben is de Espada Series II, gebouwd tussen 1970 en 1972. De laatste serie werd tot 1978 gebouwd, maar van de Series II werden uiteindelijk de meeste gebouwd: 575 stuks. De Series I rolde 186 keer uit de fabriek, de Series III bracht het totale aantal Espada’s uiteindelijk op 1217.
De sleutel omdraaien betekent dat de V12 zacht begint te zoemen. Geen gebrul, geen onregelmatigheden, gewoon een rustgevend brommetje. Als je op zoek bent naar herrie zal je op het gas moeten, maar daarover dadelijk meer. Wegrijden betekent werken. Niet met de pedalen, dat gaat allemaal relatief licht en ook de versnellingspook laat zich relatief makkelijk bedienen. Nee, het werken zit hem in de besturing. Deze zware auto, met zijn V12 op de voorwielen, vereist spierballen. Als je eenmaal een beetje op snelheid raakt verandert de Espada wel in een redelijk preciesen eenvoudig te besturen auto, maar op lage snelheden: sportschool. Overigens werd de Espada optioneel wel uitgerust met stuurbekrachtiging, zodat je oma er ook mee op stap kan.
Over tempo gesproken: de 3.9 liter V12 van Lamborghini zorgt voor redelijk pittige prestaties. De tweede serie Espada had de beschikking over 350 pk en 392 Nm koppel, genoeg om in minder dan zeven seconden de 100 aan te tikken en een top van 250 kilometer per uur te bereiken. En dat brengt me terug bij het geluid. Als je rustig rijdt valt dat geluid reuze mee, maar als je het gaspedaal intrapt breekt de hel los. De open kelken zorgen voor een heerlijk aanzuiggeluid. Een mechanische, raspende brul die geen twijfel laat bestaan over het feit dat deze auto, ondanks z’n wat logge voorkomen, gebouwd is door een stel gekken uit Sant’Agata Bolognese. Wat een soundtrack, verslavend en fenomenaal. Dankzij het behoorlijke koppel kan je redelijk lui rijden, maar als je wat meer roert heb je meer plezier.
De Espada is een grote auto en hoewel het zeker geen slecht sturende auto is, moet je ook niet verwachten met een sportwagen op stap te zijn. Het is een flinke GT uit de jaren ’70 en zo gedraagt de Espada zich dan ook. Het is zeker niet zo extreem of gevaarlijk als dat je van een oude Lamborghini verwacht, het is gewoon een auto voor mensen met spierballen. De auto die wij hebben geleend bij Autobedrijf vd Akker is uitgevoerd in Miura blauw, staat op prachtige draadwielen en in is in een hele fraaie staat. Dat is ook niet vreemd, want hij heeft ongeveer 30.000 kilometer achter de rug.
Classic & must have.
@martinus: inderdaad. Zalig.
@martinus: Misschien heb je vandaag geluk bij de Staatsloterij. ;)
R
Hmm, de Espeda. Ik weet nog steeds niet of ik hem mooi vind of niet. Zeker niet m’n favoriet uit die tijd, dat is me wel duidelijk.
Ik vroeg me af Autoblog. Waarom stond dit filmpje eerder op YouTube dan op de site zelf?
@viezefreddyw: omdat deze auto bij vd akker staat en vd akker heeft het filmpje op youtube gezet. Autoblog heeft het overgenomen
Vraagprijs? Kleur heb ik mijn twijfels over, lijkt niet helemaal te passen bij het model en het bouwjaar
@fit4fun: Honderdnegenennegentig-en-een-half-duizend euro
Schitterende kar. Veel stijlvoller dan de huidige zie-je-me Lambortsjienies.
Fantastisch ding, zoals alleen Italianen dat kunnen bedenken, 2 tanks die niet gekoppeld zijn, prachtig!
Die lijnen en dat kontwerk! ?
Oehh wat gaaf zeg! Wel heel speciaal dit!
Het is gezeur, ik weet het, maar een autoliefhebber zou de merknaam Lamborghini toch goed uit moeten kunnen spreken, zeker wanneer ie er een filmpje van maakt.
Lambordzjienie is onjuist.
Lamborgienie, met een g als in het franse garçon is juist.
Nu even het filmpje verder kijken. ;-)
@baardmijt: helemaal mee eens
@baardmijt: ja, mee eens. Ben verkeerd opgevoed en erger mezelf er stuk aan, maar krijg het niet uit m’n systeem.
@CasperH: Ai ai… Dat is vervelend. Volgende keer maar weer een item over een porsj doen dan. ;-)
Toch genoten van het filmpje!
Wat een fantastisch lelijk ding.
prachtig geluid, exclusief, maar niet mooi….en 200k voor zo’n apparaat?!? daar weet ik wel een leukere en mooiere auto voor te kopen…
Complimenten voor alle tijd en energie die jullie in deze reportage gestoken!!
Echt genieten dit, alleen al die heerlijke fotoreportage…
En wat een schoonheid deze Italiaan. Bijzonder ver zijn tijd vooruit met zijn koetswerk dat het midden houdt tussen een sedan en een coupe en met de motorisering van een sportwagen. Net zoals ze een paar jaar later ook als eerste met een bloedsnelle terreinauto kwamen.
doe mij maar deze lamborghini in miura blauw ;-)
http://www.kidston.com/kidston-cars/64/1972-Lamborghini-Miura-P400SV
@maarten020: *kwijl*
die kleur is echt goed
Zoals alle Lamborghini,s waren voordat het handtasjes werden…Buitenaards en zo mooi dat het weer lelijk wordt…Of was het nou andersom?
Voor 2 ton heb je een zeer onbetrouwbare auto! Koop ik liever een Murcielago. Betrouwbaar,mooi en retesnel…
@robbie123: murcielago’s betrouwbaar? De koppeling alleen al is een ramp. Desalnietemin is het inderdaad wel een fantastische wagen!
Volgens mij zou iedereen hem kopen tot ze daadwerkelijk het geld ervoor hebben. Zelfs de presentator. En volgens mij gaat het meestal zo. Verstandig
@meridian: Daarom zijn het ook droomauto’s…
Prachtige foto’s Casper!
mooie auto, maar de spaakwielen vind ik er niet bij passen. De originele LM velgen staan er beter onder.
@martingtv: Daar heb je wel een punt…
Misschien zijn deze velgen ooit wel standaard geleverd, maar de gegoten lichtmetalen velgen staan nóg beter en ademen net als de auto zelf de seventies uit.
Dit is toch geniaal! Stikjaloers op @CasperH
Favoriete 2+2 van de jaren zeventig! Wat een prachtige auto. V12 klinkt ook echt heel mooi.
Nooit met spaakwielen geleverd en een geknepen Amerikaans model met mijlenteller die de echte liefhebbers niet zoeken. Kortom laten staan….
Panamera avant-la-lettre geldt overigens meer voor de Faena, al bleef het bij een concept. Daar kunnen ook volwassenen mét benen in, net als in de porker. En niet onbelangrijk: ze hebben hun eigen poortje.
Lijkt wel heel erg op een Lotus Elite
@CasperH , door verveling klik ik een beetje rond op de AB site en kom ik op dit oude artikel terecht. Man wat een prachtfoto’s, echt hulde.