Alle begin is moeilijk.
De Nederlandse autosport beleeft gloriedagen als nooit tevoren. Voor het grootste deel ligt dat natuurlijk aan Max Verstappen. Maar liefst 66 jaar moesten we wachten op de eerste Nederlandse Grand Prix winnaar. We zagen Belgen winnen, Zweden winnen, Finnen winnen, noem maar op. Maar alles wat wij konden klaarspelen in de koningklasse van de autosport is een bom duiten op tafel leggen en achteraan aansluiten. Dankzij Max Emilian is die tijd eindelijk voorbij.
Maar het is niet alléén Verstappen die ons land goed vertegenwoordigt op het circuit. Vorig jaar won Nyck de Vries de Formule 2 titel, waarna hij zich dit jaar bij Robin Frijns voegt in de Formule E. Diezelfde Frijns doet in zijn vrije weekenden er nog even het DTM bij. Onze Beits deed tot het laatste weekend mee om de titel in de W Series. Richard Verschoor won vorig jaar de prestigieuze F3 race in Macau in direct gevecht met Red Bulls beoogde nieuwe topper Jüri Vips. Renger van der Zande haalt praktisch elk jaar een nieuwe Rolex op in de Daytona 24 hours. Racing Team Nederland strijdt mee om de hoogste LMP2 eer in het WEC. En dan is er nog de nieuwe Nederlandse Amerikaanse Max Verstappen.
Rinus van Kalmthout, of Rinus ‘Veekay’ zoals hij liefkozend genoemd wordt aan de andere kant van de plas, koos vroeg voor Amerika. Het is daar ietsje voordeliger om de raceladder op te klimmen dan in Europa. De keuze pakt tot op heden goed uit, want Rinus werd vorig jaar tweede in de Indy Lights, de opstapklasse voor de IndyCar Series. Het leverde hem een contract op bij Ed Carpenter Racing, om dit jaar mee te doen bij de grote jongens. De nog altijd maar 19-jarige Hoofddorper wordt door deze snel escalerende carrière ook wel vergeleken met Max Verstappen.
Waar het in de F1 nog een maand wachten is op de eerste race, ging de IndyCar gisteren al los met de eerste race op de oval in Texas. Veekay had daar al een test afgewerkt waarbij hij vrij rap was, dus de verwachtingen waren hooggespannen. Het werd echter een pittige vuurdoop voor Rinus. De rookie schreef zijn auto af in de training voor de kwalificatie, waardoor hij die kwalificatie miste. Vervolgens behield van Kalmthout ook in de race niet lang zijn kalmte; na een dik kwartier spinde hij opnieuw. Dit keer bleef de auto aanvankelijk nét uit de muur, maar de aanstormende mede-rookie Palo kon Veekay niet ontwijken. Zo lagen de newbies er met zijn tweeën al snel weer uit. Niet bepaald een droomdebuut dus.
Een teleurgestelde Rinus maakte na afloop geen excuses voor zichzelf, dit was een matig eerste optreden. Vergeten en snel het vizier richten op de volgende race, die helaas pas over een maand verreden zal worden op de road course van Indianapolis. Teambaas Carpenter, stiefzoon van IndyCar Series oprichter Tony George, was ook niet bepaald onder de indruk:
Alles wat ik Rinus verteld heb te doen -geduldig en voorzichtig zijn- heeft hij niet gedaan. Het belangrijkste wat ik hem vooraf verteld heb, is om uit de ‘marbles’ te blijven.
Ed Carpenter, IndyCar coureur en tevens Veekay’s teambaas
Misschien gelukkig voor Veekay, crashte Carpenter zelf even later ook uit de race. Dan is het natuurlijk toch wat lastiger om echt ontzettend kwaad te worden. Carpenter kijkt liever vooruit:
We hebben nog wel werk aan de winkel als het gaat om zijn vermogen voor het opnemen van informatie, maar hij kan zeker goed sturen. Zonder ook maar enige training en race-ervaring op een oval maakte hij stappen vooruit. Hij komt er wel, maar het gaat een uitdaging zijn. Maar we houden nog steeds van hem.
Ed Carpenter, IndyCar coureur en tevens Veekay’s teambaas
Waarvan akte. Laten we hopen dat onze Max Verstappen in Amerika volgende race terugslaat met een klinkend resultaat.
Beetje dom, maargoed..volgende race kan alles anders zijn
Hoogmoed komt voor de crash
@toyotafortuner: waarop baseer jij deze hoogmoed?
@toniominestrone: het was wel een hoge racelijn, was daar moed voor nodig?
@maferick74: wel als je hoogtevrees hebt.
@maferick74: de hoge ravelijn was dankzij de Nascar race onbruikbaar. Ze hadden een laag traction primer neergelegd op die lijn zodat de Nascars er ook voldoende grip hadden, was gewoon een fikse plaat rubber. Daardoor was het hoog op de baan spekglad. Naast Rinus gingen ook Sato, Rosenquist en Kimball we op die manier af.
LOL @ die ondertitel.
Rinus moet zich maar troosten met de gedachte dat óók de halfgod Max in het begin van z’n carrière soms moeite had om opdrachten één op één op te volgen – en kijk eens waar hij nu staat.
Ach, de Texas Motor Speedway staat bekend als een van de lastigste ovals op de kalender. Tel daarbij op dat er ook nog een of andere gare asfaltlaag voor NASCAR lag (en niet goed was verwijderd) en dat het pas Rinus’ vijfde keer in een Indycar was (tests meegerekend) en het is nog niet zo erg om als rookie daar de crashen. Het belangrijkste is dat hij ervan leert en er een stijgende lijn in zijn prestaties gaat zitten.