Te Koop: MV Agusta F4 met briljant verhaal

Deze MV Agusta F4 is uit de tijd dat alle F1 coureurs en ‘royals’ nog motorfietsen cadeau kregen.

Natuurlijk, je vult zoekopdrachten in bij autoscout en andere websites. Maar het blijft altijd knagen: mis ik geen briljantjes? Dus toch weer hele dagen zelf online, gewoon omdat je niets wilt missen. Een mooie zomermiddag online bracht mij op het spoor van een Britse autoveiling waar ook een paar motorfietsen in de catalogus stonden. Aiii, de datum van de veiling lag in het verleden dus die kans was verkeken. Of niet? Speurend naar de veilingresultaten stond er namelijk geen prijs achter ‘Lot 104 1999 MV Agusta F4 750S‘.

1999 MV Agusta F4 750S ?
Inderdaad een 1999 F4 S, terwijl de eerste reguliere F4 750S’en pas in 2000 werden uitgeleverd. Maar niet eentje van de eerste 300 stuks (Serie Oro) en inderdaad, wat is die wonderlijke kleur mat grijs? De advertentie vertelt het verhaal. Het betreft een fabrieksspecial die op speciaal verzoek van ‘His Royal Highness Prince Khaled Bin Al Waleed’ gemaakt zou zijn. Dit wordt bevestigd door de plaquette tussen de stuurhelften. Het betreft volgens de advertentie niet alleen een speciale kleur, maar de motor zou ook over een ‘Viper Specification engine’ beschikken. Maar het Viper pakket was voornamelijk optisch en bestond daarnaast uit lichtere velgen, dus die opmerking laten we even voor wat het is.

De motor komt wel met het in de UK benodigde registratiedocument en heeft een geldige MoT (apk). Het veilinghuis lijkt overigens wel voor ‘full disclosure’ te gaan want ze vertellen ook dat bij de tweede eigenaar de motorfiets een keer gestolen is, waardoor het een ‘Cat C insurance loss’ is. Wat in de UK vooral zou betekenen dat hij iets moeilijker te verzekeren zou worden. Oh en een klein dingetje nog. Het framenummer van de motor heeft dezelfde code als de Serie Oro modellen (F400 reeks) en niet het F401 wat bij een serie-productie F4 hoort.

Een MV Agusta is toch rood/zilver?
Een bijzondere kleur inderdaad. Is dit dan niet de kleur ‘battleship grey’ die iedereen wilde hebben in 2000 maar niemand kon kopen tenzij fabriekseigenaar Claudio Castiglione zelf je er eentje gunde? Deze kleur heeft een seizoen lang wereldwijd alle grote motorbeurzen aangedaan. Bij veel MV Agusta klanten brandde het geld in de zakken en veelvuldig werden de nationale importeurs benaderd door klanten die wel ‘in de markt waren’. Maar het officiële antwoord van de fabriek was destijds helder: een matte lak zonder blanke lak is niet schoon te houden en met lak gaat het glimmen dus “forget it”.

Dat gold voor iedereen. Nou ja bijna iedereen. De poorten in Cassinetta di Biandronno naar de productielijn bleven voor iedereen gesloten. Zodat niemand kon zien dat er dagelijks motoren van de lijn liepen die naar een apart hoekje werden gedirigeerd. Deze motorfietsen hadden allemaal op het ruitje een stuk afgescheurd schilderstape met daarop handgeschreven namen die je destijds op de F1 grid tegenkwam. Sommige van deze modellen in het karakteristiek rood/zilver, sommigen in dit ‘battleship grey’. Een rood/zilveren voor Eddie, een mat grijze voor Jos.

Laten we het zo zeggen. Lewis Hamilton is niet de eerste F1 coureur die wel op het Italiaanse merk gezien wilde worden. Tijdens spaarzame officiële rondleidingen langs de productielijn hingen er keurig alleen rode tophalfjes klaar om gemonteerd te worden. Tijdens normale werkdagen zonder pottenkijkers kon er wel eens stiekem een mat grijze tussen hangen.

Gebruik je hulplijnen
Dat er niemand verblind door liefde heeft toegeslagen op de veiling verbaasde wel, dus tijd om er wat dieper in te duiken. De hulplijnen werden ingeschakeld in Italië en waar ik geen gedetailleerd antwoord had verwacht kwam dit wel! De lezing van enkele mensen die destijds voor de fabriek werkten ging als volgt.

Het betrof hier ten eerste geen motor met het bekende ‘battleship grey’, maar het is een andere variant. Deze variant is op speciaal verzoek van Claudio Castiglione (zie onder met een nieuwere F4) gemaakt door het Design Center als kleurproef en heeft maanden bij Castiglione op kantoor gelegen. Of het opruimwoede van Claudio was, of dat het voornamelijk de bodem van de schatkist was die zichtbaar werd of een combinatie van beiden is niet bekend. Maar Claudio gaf opdracht om het bodywork op een motor te schroeven die hij cadeau zou doen aan de Saoedische koninklijke familie met het doel hen over te halen om te investeren. De exotische specificatie is hoogstwaarschijnlijk veroorzaakt doordat de afdeling die de motorfiets moest samenstellen niets anders kon doen dan overal onderdelen vandaan plukken. Als je het daardoor een Frankenstein wilt noemen, fair. Maar zelden hebben we zo’n goedgeslaagde Frankenstein gezien. In een andere advertentie wordt deze F4 dan ook een pre-productie versie genoemd. Zo is er altijd een Italiaanse manier om het nieuws te brengen. Zoals Giovanni, de zoon van de reeds overleden Claudio en tot recent de MV CEO, het altijd zegt #italiansdoitbetter . Het is op zijn minst een unieke MV waar er maar 1 van zou zijn.

Wat kost dat?
De motor is dus nog te koop bij het veilinghuis en is daar op afspraak te bezichtigen. Afgelopen week werd ons verteld dat het leuk is zo’n F4 naast het bureau, maar het is tijd dat hij gaat. Hadden ze een maand geleden nog een prijs in hun hoofd BOVEN de genoemde estimate (9.000-12.000 Engelse ponden), inmiddels kan je er flink ONDER bieden. Maar pas op, want als je biedt dan heb je hem waarschijnlijk ook echt! Ter vergelijk, als je een F4 750S zoekt van de eerste jaren in NL moet je goed zoeken. Maar dan ben je ook tegen de € 6.000 á € 7.000 kwijt. Leg er 2.000 bij en je neemt deze mee. De eerstvolgende bijzondere F4 is gewoon de Serie Oro (zie onder) en daar mag je nog altijd minimaal € 45.000 voor mee brengen.

Als je dus ruimte hebt én je hebt wat met het merk MV Agusta, dan is het een no-brainer. Of eigenlijk is het wel een hersenbreker natuurlijk want zal het goed gaan bij de RDW? Dat zou wel zo moeten zijn. Misschien toch eerst wat extra navraag doen bij RDW en verkopende partij. Oh en dan is er nog zoiets als de Brexit eind oktober. Importeren zou wel eens lastiger kunnen worden na eind oktober. Dit laatste kan allemaal meevallen, maar de RDW heeft er alvast op haar site een pagina aan besteed met info. Een gewaarschuwd mens telt voor twee.

Daarnaast kun je nog vraagtekens zetten bij de staat van de motorfiets die beschreven wordt als garage-queen met minder dan 2.000km in 20 jaar. Het kon wel eens onverstandig zijn om direct te kijken of hij start. Een kleine vloeistofcheck en wissel is wellicht een goed plan. Nog een tipje van de Italiaanse bronnen. Wees zuinig op de voorband, want de motorfiets is maar met 1 maat gehomologeerd en die bandenmaat schijnt niet meer ruim voorradig te zijn.

En toch…

fotocredit: Historics Auctioneers (historics.co.uk)