Audi A6 allroad persreis

Lief dagboek, ik ben zojuist terug van een slopende introductiereis voor de Audi A6 allroad. Man, dat is pas echt hard werken!
Mijn verhaaltje en diepte-review over de tweede generatie Allroad zal ik later posten, maar ik heb wel alvast een korte sfeerimpressie van de afgelopen twee dagen…

Woensdagmiddag werd ik verwacht in het Jet Center. Eén keer eerder ben ik via Rotterdam airport gevlogen, dat was in mijn jonge jaren als IT-consultant en ik moest toen voor Unilever een dagje bijspringen in Manchester. Deze keer moest ik me op Zestienhoven melden voor de persreis van Audi. Na een taxirit inclusief tierende chauffeuse (over de taxi-taliban en hoe de Rotterdamse mentaliteit deze problemen oplost; ‘als het m’n tijd is dan is ’t m’n tijd… ik zag wel dat ie een gun bij zich had maar daar schrik ik niet van hoor, ook al staan ze met een karabijn voor me’)… Dus.

In het Jet Center werden we welkom geheten door Audi en was ik als blogger tussen de autojournalisten een ietwat vreemde eend. Autoblog? Is zeker iets nieuws? Internet? Ja, ik hoor daar vaker mensen over, wat is dat toch?

Anyway, na een korte 2,5 uur vliegen kwamen we aan bij het pittoreske vliegveld van Bolzano. Daar stonden de beschikbare A6 allroads allemaal keurig gewassen uitgestald. Er was keus uit de 2.7 V6 TDI, de 3.0 V6 TDI, de 3.2 V6 FSI en de 4.2 V8 FSI. Deze laatste heeft overigens een zeer nette 350pk en 440Nm.

De enige vrouwelijke journaliste in ons midden was van het blad Midi, een lifestyle magazine voor vrouwen van 45-65. In mijn zoektocht naar de motieven van vrouwelijke autoliefhebbers leek mij dit wel een interessante partij om mee in een auto te stappen. En zeg nou zelf, hoevaak kom je een vrouwelijke autojournalist tegen? Enfin, we namen een grijze 3.2 FSI mee en lieten ons door het MMI navigatiesysteem leiden naar het hotel in Meran. Onderweg een aantal heerlijke haarspeldbochtjes meegepakt en met een buitentemperatuur van zo’n 26 graden was het een mooie middag voor een ritje door de Italiaanse Alpen.

Bij het hotel aangekomen werden we getrakteerd op een aantal cocktails naar keuze, waarna er een korte persbijeenkomst was (niet te lang want anders vallen er journalisten in slaap). Tijdens het diner heb ik nog een onderhoud gehad met een technische man van Audi die verantwoordelijk was voor de nieuwe FSI motor. En tijdens het nabuiken heb ik nog wat langer kunnen praten met de PR-mensen van PON (nogmaals dank voor de uitnodiging!), dit alles onder het genot van een aantal glaasjes Glenlivet.

De volgende dag begon vroeg en mochten we weer een A6 uitkiezen, deze keer heb ik met de 3.0 V6 TDI gereden. Ook dit was zeker geen straf. Ondanks de constante alertheid in verband met enthousiaste wielrenners was het ook een erg mooie route. Als laatste heb ik nog even met de 4.2 FSI kunnen rijden.. mjammie! Eindpunt was de Manincor wijngaard in Kaltern, waar ik me vervolgens heb laten voltanken met een aantal heerlijke glaasjes wit.

Ook al weet ik van mezelf dat ik na een paar glaasjes alcohol nog prima kan rijden, leek het me toch verstandig om de laatste rit van de wijngaard richting het vliegveld de hulp van één van de wachtende chauffeurs in te roepen. Er stond namelijk een klein legertje A8-jes klaar (A8, A8L 4.2, W12) om ons naar de eindbestemming te rijden. Nog nagenietend van die laatste fruitige Moscato Giallo stapte ik in het vliegtuig naar Nederland. It’s a hard knock life…