Gevonden in een stoffig schuurtje: een pre-1959 Aston Martin vol Russische onderdelen, tot de motor aan toe. Dat schuurtje kan natuurlijk maar in één land staan.
Als Pablo in 1958 de sleutels van zijn Aston Martin DB2/4 krijgt is hij de gelukkigste man van heel Cuba. Pablo heeft een goedlopende sigarenfabriek maar heeft desalniettemin lang moeten sparen om zijn favoriete sportwagen in Engeland bij de fabriek te bestellen. De eerstvolgende jaarwisseling zou echter een hoop veranderen voor Pablo en zijn landgenoten. Die nacht pakken de troepen van Castro, Cienfuegos en Che Geuevara de macht en als op 1 januari 1959 de zon opkomt, heeft het land een nieuw bestuur.
De Verenigde Staten en Europa verbreken alle economische banden. In eerste instantie vind Pablo dat niet zo erg, zo weet hij zeker dat hij de komende tijd in de mooiste auto van het eiland rijdt. Na verloop van tijd begint de auto echter wat kuren te krijgen, maar onderdelen zijn niet te krijgen of te bestellen. Met kunst en vliegwerk wordt de auto lange tijd rijdend gehouden, totdat de krukas via het blok naar buiten komt.
Pablo overweegt om een van de nog overgebleven en werkende Amerikaanse V8’en aan te schaffen, maar beseft al snel dat dit onbegonnen werk is. Ook voor deze motoren zijn immers geen onderdelen meer te krijgen. Met pijn in zijn hart geeft hij zijn vaste monteur de opdracht de amechtige viercilinder uit een Lada 1200 in het vooronder van de Britse sportwagen te lepelen.
Dicht bij de waarheid
Waargebeurd verhaal? Waarschijnlijk niet, maar de waarheid zal er waarschijnlijk ook niet mijlenver vanaf liggen. Jonathan Ward, eigenaar van de bekende Amerikaanse 4×4-specialist ICON komt de Aston Martin tijdens een bezoek aan het eiland op het spoor. Ergens in een krakkemikkig schuurtje staat de Aston zijn dagen te verslijten. Gebutst, roestend en niet alleen met de motor van een Lada, ook het dash en vele andere onderdelen zijn van Russische makelij.
Ondanks de enorme bedragen waarvoor klassieke Aston Martins tegenwoordig van eigenaar wisselen, ook de barnfinds, zou restauratie van dit exemplaar zomaar eens financieel onaantrekkelijk kunnen zijn. En eigenlijk zou het ook zonde zijn om dit exemplaar te restaureren. Deze moet gewoon zo het museum in gereden worden, als het even kan met schuurtje en al. Stiekem hoop ik dat Evert Louwman meeleest en nu al een ticket naar Cuba aan het boeken is…
Het complete verhaal van Ward check je bij Road and Track. Met dank aan @uncivilsum voor de tip!
Misschien geven alle gaten in de kofferklep uitsluitsel?
Misschien wel de best Aston die er is..
Dan toch liever een Lada met de motor van een Aston Martin.
@beefcake: hmm… een beetje zoals de mannen van Top Gear dat ooit ergens in 2002 deden, met een Lada Riva (2105) die onder handen werd genomen door de technici van Lotus.
Jammer dat de opnamen hiervan steeds van YouTube afgejorist worden.
@RRRobert: Mooi stukje TV was dat idd! Zou het graag nog eens terugzien!!!
@RRRobert: @ijoost:
http://www.nowvideo.sx/video/50afb21ad13c8
Misschien een beetje irritant met die pop-ups, maar daarna is het wel te doen.
Ik heb alle afleveringen ook wel op de computer staan, dus als jullie willen, dan zou ik er nog een mp4tje van kunnen maken.
Doei!
@YouRockMyWorld: thanks!
@RRRobert: @ijoost:
WeTransfer-linkje bedoel ik :)
Gewoon laten staan en het tot kunstwerk betitelen. Dit verbeeldt prachtig hoe zelfs grote iconen uiteindelijk vergankelijk zijn. (Al heeft communisme ook deze auto een flink handje geholpen)
Voor Amerikaanse auto’s bestaan al restauratiebedrijven op Cuba die de overleden V8’s en Dynaflow Transmissions nieuw leven in blazen met (peperdure) gesmokkelde originele onderdelen voor de nieuwe elite die drijft op toeristenpeso’s. Kwestie van tijd voor ook dit soort auto’s aan de buurt zijn. Exporteren is streng verboden, maar op Cuba zelf restaureren kan wel. Vergeet niet dat arbeid daar spotgoedkoop is, onderdelen laten reproduceren (bij een goede draaibankwerker, plaatwerker, enz) is mogelijk en kan ook gewoon rendabel zijn. Een nieuwe Peugeot 208 kost daar zo een dikke ton. Voor dat geld kom je op Cuba een heel eind met een veel stoerdere classic. Als je maar wilt, en maar harde valuta hebt.
Ik heb nog wel ergens een foto liggen van een W121 (190 SL van voor 1959) die ik daar 15 jaar geleden tegen kwam. Rijdend gemaakt met alles wat voor handen was. Vraag me af waar ie nu is.
Inderdaad een museum waardig object. Niets meer aan doen zo. Een soort symbool van en eerbrtoon aan het automobiele vernuft van Cuba.
Zeker eens kijken naar Cuban Chrome op discovery channel, als er eens een rustige moment is op autoblog!
Schitterend hoe inventief deze mensen soms kunnen en moeten zijn.
Van alle Russische/USSR-mogelijkheden pakte hij een Lada….
* vindt pablo, *kunst- en vliegwerk, *dagen te slijten.
Verder en fijn verhaaltje :)